Δύσκολο να την χαρείς, όταν κάθε μέρα σου γράφουν ή σε παίρνουν τηλέφωνο για νεογέννητα που βρίσκονται πεταμένα ή παρατημένα, ...
Δύσκολο να την χαρείς, όταν κάθε μέρα σου γράφουν ή σε παίρνουν τηλέφωνο για νεογέννητα που βρίσκονται πεταμένα ή παρατημένα, από ανθρώπους ή ακόμα και από τη μαμά τους.
Και ακόμα πιο δύσκολο να την χαρείς όταν έχεις περάσει όλο το φθινόπωρο και το χειμώνα κηνυγώντας γάτες για στείρωση, όταν έχεις επενδύσει χρόνο και κόπο ακριβώς για να περάσεις κι εσύ και οι γάτες μια πιο ήρεμη άνοιξη, χωρίς παρατημένα μωρά.
Πολλά και τα παρατημένα ενήλικα ζώα το τελευταίο διάστημα. Αρσενικά αστείρωτα που ίσως έφυγαν για να ζευγαρώσουν, ίσως τα πέταξαν. Θηλυκά, στειρωμένα και αστείρωτα, που τα πετάνε σε πάρκα νομίζοντας ότι τους είναι εύκολο να επιβιωσουν στο δρόμο έχοντας μονο μάθει να ζουν μέσα στο σπίτι. Κάποια από αυτά τα μαζέυουμε άσχημα χτυπημένα ή άρρωστα. Ποιος ξέρει πόσα απλά πεθαίνουν αβοήθητα...
Μέσα σε αυτήν την απελπιστική κατάσταση λοιπόν που δεν ξέρεις ποιο ζώο να πρωτοβοηθήσεις τελικά, έχοντας ήδη εξαντληθεί συναισθηματικά και οικονομικά, έρχονται και τηλεφωνηματα για να αναλλαβουμε γατάκια ή κουτάβια που "η σκύλα μας γέννησε", που "δεν την στειρώσαμε γιατί την προσέχαμε", που "αυτη τη φορά ήταν ατύχημα, γενικώς την προσέχουμε".
Χωρίς λοιπόν να εκσυγχρονιστεί η ελληνική κουλτούρα για τα κατοικίδια και να γίνει κατανοητό ότι η στείρωση δεν είναι προαιρετική αλλά απαραίτητη και ότι η εγκατάλειψη είναι έγκλημα, δεν πρόκειται να σταματήσουμε να βλέπουμε αδέσποτα στους δρόμους.
Προσπάθειες διδασκαλίας της φιλοζωίας στα σχολεία γίνονται ανάμεσα στα άλλα και από τους εθελοντές του Προγράμματος σεμιναρίων "Συμβιώνω", στο οποίο συμμετέχει και μέλος μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση