Δικαίωμα στην άποψη έχουν όλοι. Κι ο καθένας μπορεί να την καταθέτει ελεύθερα. Κρινόμαστε για όσα γράφουμε και λέμε, όποια ιδιό...
Δικαίωμα στην άποψη έχουν όλοι. Κι ο καθένας μπορεί να την καταθέτει ελεύθερα. Κρινόμαστε για όσα γράφουμε και λέμε, όποια ιδιότητα κι αν έχουμε...
Στο κάτω κάτω υποτίθεται πως ζούμε σε καθεστώς δημοκρατίας. Αλλά από την άλλη υπάρχουν και κάποιοι που ΗΘΙΚΑ δεν εχουν δικαίωμα να μιλούν για ντροπή…
Για ντροπή δε μπορεί να μιλάει όποιος βιάζει συνειδήσεις συστηματικά…
Για ντροπή μπορεί να μιλάει ο οπαδός που έγινε ίσα και όμοια με όσα κατηγορούσε…
Για ντροπή δε μπορεί να μιλάει αυτός που καθορίζει ποιος διαιτητής θα σφυρίξει σε κάθε αγώνα, ποιος θα περιγράφει αγώνες στην κρατική και συνδρομητική τηλεόραση, ποιος θα κάνει ρεπορτάζ και τι θα λέει…
Για ντροπή μπορεί να μιλάει οποιος αποφάσισε να αντιμετωπίσει φαινόμενα ποδοσφαιρικής “Χρυσής Αυγής” με χρυσαυγίτικο τρόπο…
Για ντροπή δε μπορεί να μιλάει αυτός που όταν πήγαν να βγάλουν μάτι αντιπάλου τον κατηγόρησαν για θέατρο…
Για ντροπή μπορεί να μιλάει ο δημοσιογράφος που γράφει απλά τη γνώμη του. Σωστή, λάθος, δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία, αρκεί που είναι καθαρός.
Για ντροπή δε μπορεί να μιλάνε τα ανεπίσημα γραφεία Τυπου ομάδων και οι δεκάδες σφουγγοκωλάριοι που γράφουν ό,τι τους διατάζουν ή τηρούν ομερτά στα όργια ολόκληρης της χρονιάς κι έρχονται στο τέλος να μιλήσουν για ηθική…
Για ντροπή μπορεί να μιλάει ο οπαδός που πληρώνει από το υστέρημά του κάθε βδομάδα, ζητάει ένα καλύτερο ποδόσφαιρο και απέχει με πράξεις από κάθε τι βρώμικο, στημένο και σιχαμένο. Διπλό Credit ειδικά αν αυτό είναι το γήπεδο της ομάδας του…
Για ντροπή δε μπορείς να μιλάς αν αποτελείς μέλος όσων βουτάνε τον ιδρώτα των συναδέλφων τους γιατί άθελά σου ή μη, θεωρείσαι κλεπταποδόχος…
Τώρα αποφάσισε αν μπορείς να μιλάς για ντροπή ή πρέπει να ντρέπεσαι εσύ και μόνο.
freebilly14.wordpress.com
.jpg)
.JPG.webp)
Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήμε το καθημερνό της φόρεμα
κι ένα χτενάκι στα μαλλιά.
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.
Κοπέλες του Άουσβιτς,
του Νταχάου κοπέλες,
μην είδατε την αγάπη μου;
Την είδαμε σε μακρινό ταξίδι,
δεν είχε πιά το φόρεμά της
ούτε χτενάκι στα μαλλιά.
Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου,
η χαϊδεμένη από τη μάνα της
και τ’ αδελφού της τα φιλιά.
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.
Κοπέλες του Μαουτχάουζεν,
κοπέλες του Μπέλσεν,
μην είδατε την αγάπη μου;
Την είδαμε στην παγερή πλατεία
μ’ ένα αριθμό στο άσπρο της το χέρι, με κίτρινο άστρο στην καρδιά.
Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου,
η χαϊδεμένη από τη μάνα της
και τ’ αδελφού της τα φιλιά.
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.
ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΜΟΣ ,ΚΑΤΩ ΟΙ ΝΕΟ-ΝΑΖΙ
Άσ’ τους να μας κοροϊδεύουν
ΑπάντησηΔιαγραφήμε τα πιο πικρά τους λόγια.
Δε γνωρίζουν τι είναι αγάπη
δε γνωρίζουν τι είναι φλόγα.
άσ’ τους να μας κοροϊδεύουν
και δεν ξέρουν τι γυρεύουν.
Άσ’ τους να μας κοροϊδεύουν
την ψυχή και το κορμί μας.
Στο παιχνίδι που μας παίζουν
όλοι οι άσοι είναι δικοί μας
θέλουν το λοιπόν να κλέβουν.
άσ’ τους να μας κοροϊδεύουν.
Άσ’ τους να μας κοροϊδεύουν.
οι μικροί και οι μοιραίοι,
που απ’ την πόρτα μας περνάνε
κάθε μέρα σαν λαθραίοι.
άσ’ τους να μας κοροϊδεύουν
κάπου θέλουν για ν’ ανέβουν.
ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ,ΚΑΤΩ ΟΙ ΝΕΟ-ΝΑΖΙ
Έσβησα τα φώτα πίσω μου η ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈκλεισα την πόρτα κράτα το κλειδί,
το σκοτάδι ρώτα ποιος θα μετρηθεί,
ποιος θα πληγωθεί.
Βρες μου την αιτία για μια στάλα γη τόσα χρόνια βία, κόκκινη βροχή
η απελπισία έγινε οργή
και στερνή θυσία, κρύψε το παιδί.
Μη ρωτάς ποιος φταίει είναι πια αργά, το ποτάμι ρέει μέσα στην φωτιά.Η μοίρα του μας καίει και μας κυβερνά και μας πολεμά.
Το παλιό μας τραύμα δε θα γιατρευτεί κάνε μου ένα τάμα έχουμε χαθεί, μόνο κάποιο θαύμα θα μας λυπηθεί.
Βρες μου την αιτία για μια στάλα γη τόσα χρόνια βία, κόκκινη βροχή
η απελπισία έγινε οργή
και στερνή θυσία, σώσε το παιδί.
ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ,ΚΑΤΩ ΟΙ ΝΕΟ-ΝΑΖΙ
Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ
ΑπάντησηΔιαγραφήενός νεαρού πρίγκιπα, της ανατολής
απόγονου του Σεβάχ του θαλασσινού,
που νόμισε ότι μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων.
Στης Ανατολής τα μέρη μια φορά και ένα καιρό ήταν άδειο το κεμέρι, μουχλιασμένο το νερό στη Μοσσούλη, τη Βασσόρα, στην παλιά τη χουρμαδιά
πικραμένα κλαίνε τώρα της ερήμου τα παιδιά.
Κι ένας νέος από σόι και γενιά βασιλική αγροικάει το μοιρολόι και τραβάει κατά εκεί. τον κοιτάν οι Βεδουίνοι με ματιά λυπητερή κι όρκο στον Αλλάχ τους δίνει, πως θ’ αλλάξουν οι καιροί.
Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά
ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά απ’ τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ’ τη γη στον ουρανό κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό.
Πέφτουν πάνω του τα στίφη, σαν ακράτητα σκυλιά και τον πάνε στο χαλίφη να του βάλει την θηλιά μαύρο μέλι μαύρο γάλα ήπιε εκείνο το πρωί πριν αφήσει στην κρεμάλα τη στερνή του την πνοή.
Με δύο γέρικες καμήλες μ’ ένα κόκκινο φαρί στου παράδεισου τις πύλες ο προφήτης καρτερεί.
πάνε τώρα χέρι χέρι κι είναι γύρω συννεφιά μα της Δαμασκού τ’ αστέρι τους κρατούσε συντροφιά.
Σ’ ένα μήνα σ’ ένα χρόνο βλέπουν μπρος τους τον Αλλάχ
που από τον ψηλό του θρόνο λέει στον άμυαλο Σεβάχ: «νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί, με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί»
Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα...
ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ,ΚΑΤΩ ΟΙ ΝΕΟ-ΝΑΖΙ