GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

O Νίκος Δήμου εξηγεί γιατί παραιτήθηκε από το "Ποτάμι"...

Σύντομη πολιτική σταδιοδρομία… Έγραφα την πρώτη Απριλίου στο protagon.gr: Τι γίνεται όταν ένας ανένταχτος διανοούμενος, που δρα και μιλά...

Σύντομη πολιτική σταδιοδρομία…

Έγραφα την πρώτη Απριλίου στο protagon.gr:
Τι γίνεται όταν ένας ανένταχτος διανοούμενος, που δρα και μιλάει δημόσια επί δεκαετίες, έχει διαμορφώσει δικό του αξιακό σύστημα, τρόπο σκέψης, γραφής και μία ξεκάθαρη ταυτότητα, ενταχθεί σε ένα νέο κόμμα που τώρα διαμορφώνει το δικό του προφίλ; Το κόμμα αυτό θέλει να είναι δημοκρατικό και ανοιχτό, όμως από την άλλη μεριά, μπορεί να το ταυτίσουν με τις απόψεις του νέου μέλους του – οι οποίες δεν είναι αναγκαστικά οι δικές του – π. χ. του αρχηγού, ή της πλειοψηφίας των μελών.
Πάλι, ο διανοούμενος, από τη στιγμή που συντάσσεται με κόμμα, γίνεται στόχος των αντιπάλων παρατάξεων. Αυτά που έλεγε παλιά χωρίς συνέπειες, τώρα μετράνε τριπλά. Και δύσκολα μπορεί να αλλάξει απόψεις αντιφάσκοντας προς τον παλιό εαυτό του. Αν πάλι πάψει εντελώς να τοποθετείται, ή επιλέγει μόνο ανώδυνα θέματα, θα φανεί παράξενο. Άλλωστε είναι χρήσιμος κυρίως όταν εκφράζεται στα ουσιώδη και παίρνει θέση.

(Ο διανοούμενος και το κόμμα, 1.4.14).

Δεν πέρασαν ούτε δεκαπέντε ημέρες και το ασυμβίβαστο επικυρώθηκε. Έγραψα κάτι το αντικληρικόν, ξεσηκώθηκαν τα Μέσα και ο αρχηγός αναγκάστηκε να «κρατήσει αποστάσεις» (ή, όπως έγραψε άλλο Μέσο, «με άδειασε»). Κι εγώ, ως όφειλα, έστειλα την παραίτησή μου. Δεν πήρα απάντηση, άρα έγινε δεκτή.Όχι πως είχα κανένα αξίωμα – σκέτο μέλος ήμουνα. Αλλά είχα αναγγελθεί με την πρώτη ομάδα, το όνομά μου είναι γνωστό και τα Μέσα με ταύτισαν. Κι έτσι βρήκαμε τον μπελά μας και εγώ και το κόμμα.
Εξακολουθώ να στηρίζω το Ποτάμι και να πιστεύω στον Σταύρο Θεοδωράκη. Λυπάμαι που άθελά μου του έκανα ζημιά. Αλλά ήταν πια πολύ αργά για να αλλάξω.

4 σχόλια

  1. Μεγάλα νέα φέρνω από κει πάνω
    περίμενε μια στάλα ν’ ανασάνω
    και να σκεφτώ αν πρέπει να γελάσω,
    να κλάψω, να φωνάξω, ή να σωπάσω.
    Οι βασιλιάδες φύγανε και πάνε
    και στο λιμάνι τώρα, κάτω στο γιαλό, οι σύμμαχοι τους στέλνουν στο καλό.

    Καθώς τα μαγειρέψαν και τα φτιάξαν
    από ξαρχής το λάκκο τους εσκάψαν
    κι από κοντά οι μεγάλοι μας προστάτες, αγάλι αγάλι εγίναν νεκροθάφτες και ποιος πληρώνει πάλι τα σπασμένα και πώς να ξαναρχίσω πάλι απ’ την αρχή
    κι ας ήξερα τουλάχιστον γιατί.

    Το ριζικό μου ακόμα τι μου γράφει
    το μελετάνε τρεις μηχανορράφοι.
    Θα μας το πουν γραφιάδες και παπάδες με τούμπανα, παράτες και γιορτάδες.

    Το σύνταγμα βαστούν χωροφυλάκοι
    και στο παλάτι μέσα οι παλατιανοί
    προσμένουν κάτι νέο να φανεί.
    Στολίστηκαν οι ξένοι τραπεζίτες,
    ξυρίστηκαν οι Έλληνες μεσίτες.
    Εφτά ο τόκος πέντε το φτιασίδι,
    σαράντα με το λάδι και το ξύδι
    κι αυτός που πίστευε και καρτερούσε, βουβός φαρμακωμένος στέκει και θωρεί τη λευτεριά που βγαίνει στο σφυρί.

    Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,
    μην έχεις πια την πείνα για καμάρι.Οι αγώνες πούχεις κάνει δεν φελάνετο αίμα το χυμένο αν δεν ξοφλάνε.

    Λαέ μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι,
    η πείνα το καμάρι είναι του κιοτή,
    του σκλάβου που του μέλλει να θαφτεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλοι κι αδέλφια, μανάδες, γέροι και παιδιάστα παραθύρια βγείτε και θωρείτε ποιοι περπατούν στα σκοτεινά και σεργιανούνε στα στενά φίλοι κι αδέλφια, μανάδες, γέροι και παιδιά.

    Γράφουν σημάδια, μηνύματα στο βασιλιά σα δε φωνάξεις έβγα να το γράψεις να μην σ’ ακούσουν τα σκυλιά βγάλε φωνή χωρίς μιλιά
    σημάδια και μηνύματα στο βασιλιά.

    Ήταν στρατιώτες, καπεταναίοι και λαϊκοί,όρκο σταυρώσαν πάνω στο σπαθί τους η λευτεριά να μην χαθεί, όρκο σταυρώσαν στο σπαθί
    καπεταναίοι, στρατιώτες, λαϊκοί.

    Κι όπου φοβάται φωνή ν’ ακούει απ’ το λαό σ’ έρημο τόπο ζει και βασιλεύει, κάστρο φυλάει ερημικό, έχει το φόβο φυλαχτό όπου φωνή φοβάται ν’ ακούει απ’ το λαό.

    Γη παιδεμένη με σίδερο και με φωτιά, για κοίτα ποιον σου φέρανε καημένη να σ’ αφεντεύει από ψηλά, τα κρίματά σου είναι πολλά,
    γη που το σίδερο παιδέψαν κι η φωτιά.

    Καίει το φυτίλι, ξεθηκαρώνουν τα σπαθιά, κάνουν βουλή συντακτική και γράφουν το θέλημά τους στα χαρτιά κι η κοσμοθάλασσα πλατιά,
    κάνουν βουλή, ξεθηκαρώνουν τα σπαθιά.

    Τρεις του Σεπτέμβρη μανάδες, γέροι και παιδιά στα παραθύρια βγείτε και θωρείτε
    τι φέρνουνε στον βασιλιά, βαθιά γραμμένο στα χαρτιά τρεις του Σεπτέμβρη μανάδες, γέροι και παιδιά

    Τρεις του Σεπτέμβρη μανάδες, γέροι και παιδιά στα παραθύρια βγείτε και θωρείτε ποιοι περπατούν στα σκοτεινά και σεργιανούνε στα στενά, τρεις του Σεπτέμβρη μάνες, γέροι και παιδιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ήταν πατριώτη ένας λαός
    ένας μεγάλος τοπικός εχθρός.

    Θέλανε νά `χουν όλοι το σπιτάκι τους καθημερινά το μεροκαματάκι τους νά `χουν ακόμα κι άμα θα κακογεράσουν μια συνταξούλα για να μην πεινάσουν.

    Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
    ήταν τούτος ο παλιολαός...

    Θέλανε να μην περπατούν στα τέσσερα να σκέφτονται και να μιλούν ελεύθερα να κυβερνάει αυτός που θά `χουνε διαλέξει
    κανένας πια να μην τους κοροϊδέψει.

    Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
    ήτανε τούτος ο παλιολαός...

    Θέλαν το νόμο φίλο κι όχι φύλακα
    να μη φοβούνται πια τον χωροφύλακα
    την περηφάνια τους κανείς να μην πληγώνει ούτε την πόρτα τους να ξεκλειδώνει.

    Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
    ήτανε τούτος ο παλιολαός...

    Όνειρα χίλια μέσα στο κεφάλι τους
    τ’ αποθηκεύανε στο προσκεφάλι τους. Χρόνια καλύτερα ελπίζανε να `ρθούνε το σήμερα οι ληστές δεν εχτιμούνε.

    Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
    ήταν τούτος ο παλιολαός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. O Αδαμάντιος Κοραής δεν επίστευε στο θαύμα της αφής του Αγίου Φωτός των Ιεροσολύμων,το Μεγάλο Σάββατο·
    όχι ως άπιστος,αλλά ως Ορθόδοξος Χριστιανός.---Δείτε το έργο του "Περί του εν Ιεροσολύμοις Αγίου Φωτός"(1826).
    http://www.believe.gr/pages/FOLDER_epikaira/b_FOLDER_epikaira_pages/Ad_Korais_peri_agiou_fwtos.pdf

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση