"Το ευρώ δεν είναι φετίχ, αλλά σε ποιο νόμισμα θα καταβάλλονται οι συντάξεις;"

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη. Αν και είναι απολύτως βέβαιο ότι ούτε ο πρώτος εκλογικός γύρος της προηγούμενης Κυριακής, ούτε ο δεύ...

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη.

Αν και είναι απολύτως βέβαιο ότι ούτε ο πρώτος εκλογικός γύρος της προηγούμενης Κυριακής, ούτε ο δεύτερος της προσεχούς Κυριακής αποτέλεσε ή πρόκειται να αποτελέσει οποιουδήποτε είδους δημοψήφισμα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός του επέμεναν μέχρι την τελευταία ώρα, βαφτίζοντας το κρέας ψάρι…

Αν και είναι απολύτως βέβαιο ότι το ευρώ δεν είναι φετίχ – ούτε και «εργαλείο» - όπως ο κ. Τσίπρας δήλωσε στη «Ρεπούμπλικα», αλλά νόμισμα…

Αν και είναι απολύτως βέβαιο ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν είναι «ευαγγέλιο» - οπότε δεν χρειαζόταν καν η αναφορά…

Αυτή την ώρα υπάρχει η ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε όλοι πως το σύνθημα «καμιά θυσία» - για το ευρώ, για το δημοσιονομικό σύμφωνο ή για οτιδήποτε άλλο – είναι κίβδηλο, παραπλανητικό και δηλωτικό της ήσσονος προσπάθειας.

Σ’ αυτόν τον κόσμο, σ’ αυτή τη χώρα όλοι αντιλαμβάνονται πως δεν υπάρχει τίποτε που να μπορεί να επιτευχθεί «χωρίς καμία θυσία».

Και επομένως, αν και το σύνθημα ακούγεται ευχάριστο στα αυτιά – τα οποία για κάποιον λόγο πρέπει να χαϊδεύονται – δεν είναι παρά ένα μεγάλο ψέμα.

Άλλωστε και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ προσθέτει σε όλα του τα κείμενα πως αν τα πράγματα φθάσουν στο μη παρέκει, τότε οι ίδιοι που υπόσχονται το «καμιά θυσία», είναι έτοιμοι να αναμετρηθούν με οποιαδήποτε κρίση «και είμαστε βέβαιοι ότι ο λαός θα μας στηρίξει».

Άρα, το «καμιά θυσία» έχει από την αρχή πάει περίπατο – αν και μένει κρυμμένο σε κάποια πολυσέλιδα και βερμπαλιστικά κείμενα.

Αντίθετα: Προκύπτει πως όχι μόνο θα γίνουν θυσίες, αλλά και ότι αυτές οι θυσίες θα είναι πολύ μεγαλύτερες και πολύ αιματηρότερες.

Οπότε, από το ψέμα θα πάμε στο αίμα!

Φετίχ ή όχι, το ευρώ είναι το νόμισμα με το οποίο κάνουμε όλες μας τις συναλλαγές: Δανειζόμαστε, εισάγουμε, πηγαίνουμε στα ΑΤΜ και όλα τα σχετικά.

Αυτό είναι κάτι το οποίο ο κ. Τσίπρας αντιλαμβάνεται όταν βρίσκεται στο Όστιν του Τέξας και διεκτραγωδεί την κατάσταση στην οποία θα περιερχόταν η χώρα αν βρισκόταν εκτός ευρώ, αλλά το αποσιωπά όταν θέλει να δώσει δημοψηφισματικό χαρακτήρα σε μια εκλογική αναμέτρηση που δεν αποτελεί εθνική εκλογή και όταν δηλώνει πως «η Ελλάδα δεν ανήκει σε κανέναν άλλον εκτός από τον λαό της».

Εντάξει, αλλά σε ποιο νόμισμα θα συναλλάσσεται αυτός ο λαός – όταν ούτε ντομάτα δεν μπορεί να καλλιεργήσει αν δεν εισάγει φυτοφάρμακα;

Και, κυρίως, σε ποιο νόμισμα θα καταβάλλονται οι συντάξεις;

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, η μηνιαία δαπάνη για συντάξεις τον μήνα Μάιο είναι 2.313.163.855,86 ευρώ.

Εντάξει, το ευρώ δεν είναι φετίχ, αλλά σε ποιο νόμισμα θα καταβάλλονταν αυτά τα περισσότερα από 2,3 δις ευρώ τον μήνα, αν γινόταν πράξη το «καμιά θυσία για το ευρώ»;

Εν ολίγοις, σε ποιο νόμισμα θα καταβάλλονταν οι 4.469.871 συντάξεις (κύριες και επικουρικές) σε 2.658.000 συνταξιούχους;

Σε ποιο νόμισμα θα καταβάλλονταν άλλα 2,5 δις ευρώ τον χρόνο για μισθούς του Δημοσίου;

Σε ποιο νόμισμα θα πληρώνονταν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα;

Σε μπολιβάρ; Σε μπολιβάρ φόρτε; Σε μπολιβιάνος;

Διότι όταν λες πως το «ευρώ δεν είναι φετίχ», τότε πρέπει να είσαι σε θέση να προσδιορίσεις το νέο νόμισμα και να το έχεις έτοιμο στο Nομισματοκοπείο για να γεμίσεις τα ΑΤΜ!

Σήμερα, οι ελληνικός λαός δεν μπορεί να πει ότι δεν γνωρίζει.

Όπως ακριβώς γνωρίζουν πολύ καλά τι ψηφίζουν όταν βλέπουν τους αγκυλωτούς σταυρούς, αυτοί που ψηφίζουν τη «Χρυσή Αυγή», έτσι ακριβώς πρέπει να γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει να ψηφίζει κανείς υπέρ του «καμιά θυσία για το ευρώ».

Είναι, όμως, βέβαιο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελληνίδων και των Ελλήνων δεν θα θελήσουν να θέσουν σε κίνδυνο ούτε τη Δημοκρατία, ούτε τους μισθούς και τις συντάξεις τους…