Το τρίτο φύλο από την Eurovision στην ευρωκάλπη…

Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Η νίκη της Αυστρίας και της 25χρονης «Κοντσίτα» στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision «είναι επί...

Σημειώνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος.

Η νίκη της Αυστρίας και της 25χρονης «Κοντσίτα» στον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision «είναι επίσης μια νίκη της Ευρώπης για την ανεκτικότητα και το σεβασμό», δήλωσε ο υπουργός Πολιτισμού της Αυστρίας. «Συγχαρητήρια Κοντσίτα! Φοβερή ψηφοφορία. Οι πολίτες της ΕΕ χρησιμοποιούν πλέον το δικαίωμά τους να ψηφίζουν για μια ανοικτή Ευρώπη» συμπλήρωσε ενθουσιωδώς η υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Σουηδίας Μπ. Ούλσον, μεταφέροντας το μήνυμα του «τρίτου φύλου» από την Eurovision στην ευρωκάλπη.

Ναι, αγαπητέ αναγνώστη, οι όμορφες αρχές της δημοκρατίας και του πλουραλισμού, του σεβασμού στην έκφραση του διαφορετικού, η ενσωμάτωση της κοινωνικής κριτικής του φεμινισμού, οι πολιτικές για το ξερίζωμα οποιασδήποτε διάκρισης μεταξύ ανδρών και γυναικών, για τα οποία αγωνιστήκαμε όσοι πιστέψαμε στην ευκαιρία για την εμπέδωση μιας εναλλακτικής ηγεμονίας με φιλελεύθερα και σοσιαλιστικά χαρακτηριστικά για την μεταδιπολική Ευρώπη, κατέληξαν να χυδαιοποιούνται από τους φονταμενταλιστές του πολιτισμικού νεοφιλελευθερισμού με την θεμελίωση της κυριαρχίας του ιδεολογήματος του «τρίτου φύλου». Πώς, άραγε, θα μπορούσε να σταθεί ηθικά, δίχως κοινωνική θεωρία ο οικονομικός νεοφιλελευθερισμός, χωρίς την επικράτηση ενός πολιτισμικού νεοφιλελευθερισμού που ολοκληρώνεται μέσω της οντολογίας του «τρίτου φύλου»;

Το μήνυμα από την Eurovision ήταν σαφές, ενώ η θριαμβευτική παρουσία ενός/μιας εξαιρετικού/ής τραγουδιστή/τραγουδίστριας, καλλιτέχνη/καλλιτέχνιδος τωνdrag shows ήρθε να δώσει την νεοφιλελεύθερη σημειολογία των ευρωεκλογών. Δεν μιλάμε πλέον για «ανοχή» και σεβασμό, ούτε ασφαλώς για κοινωνικό και πολιτικό πλουραλισμό, ξεπεράσαμε ήδη τις πολυπολιτισμικές κοινωνίες! Τώρα η ολοκληρωτική, κυβερνώσα αγορά οδηγεί στην κυριαρχία του προτύπου του «τρίτου φύλου». Η σουηδέζα υπουργός ενθουσιάστηκε βλέποντας να επικρατεί στην Eurovision αυτό που προφανώς θέλει να επικρατήσει και στην χώρα της: τοhen (τεχνητό άρθρο που δεν προσδιορίζει φύλο) στην θέση του εναρμονισμού, της απόλυτης ισότητας και της κοινωνικής μη-διαφοροποίησης του han (αυτός) με το hon (αυτή). Αυτό το πολιτικό εφεύρημα, το hen, έρχεται να υποστηριχθεί σημειολογικά από την προπαγάνδα για την ηθική ανωτερότητα του «τρίτου φύλου». Ενός φύλου δίχως φύλο. Και αυτό με την σειρά του έρχεται να υποστηρίξει την νεοφιλελεύθερη αφήγηση περί ουδέτερης πολιτικής. Μιας πολιτικής που ορίζεται από μια δήθεν ουδέτερη αγορά η οποία, για να λάβει ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά, πρέπει εκτός από το νεωτερικό κράτος, να ισοπεδώσει και την έννοια του «δημοσίου». Η ιδιωτικοποίηση του δημόσιου χώρου δεν θα μπορούσε ποτέ να ολοκληρωθεί όσο υπάρχουν φύλα, καθώς ο δημόσιος χώρος είναι αυτός που δόμησε την ιστορία της ανθρωπότητας ως σχέση των φύλων, που κατά την εξέλιξη του ιστορικού χρόνου έλαβε την μορφή κοινωνικοοικονομικών και πολιτικών συστημάτων οργάνωσης των κοινωνιών με την μορφή συστημάτων ηγεμονίας. Αυτά τυποποιήθηκαν σε διάφορες μορφές παραλλαγής της πατριαρχίας και της μητριαρχίας και επ’ αυτών δομήθηκε η κοινωνική κριτική, θρησκείες, η πολιτική φιλοσοφία και η ιδεολογία.

Το τέλος όλων αυτών είναι, αγαπητέ αναγνώστη, και το τέλος της ιστορίας που έρχεται να ισοπεδώσει πλέον και τα φύλα. Η ταυτότητα του καθενός μας δεν θα συμπεριλαμβάνει το φύλο μας. Κατάλαβες τώρα τί σημαίνει «ο κόσμος είναι επίπεδος»; Κατάλαβες τώρα το μήνυμα του Thomas L. Friedman με το «The world isFlat»; Σημαίνει ότι μετά τον πρώτο, δεύτερο και τρίτο δρόμο της ύστερης νεωτερικότητας στην Ευρώπη, περνάμε στο νεο-φονταμενταλισμό του «τρίτου φύλου». Αυτό ακριβώς σημαίνει και την κατ’ αρχήν πολιτισμική περιθωριοποίηση των δύο φύλων και σύντομα την κατάργησή τους. Αφού καταργήθηκαν πρώτα οι κοινωνικές τάξεις και η ταξική διαμάχη, τώρα ακολουθώντας πιστά την καθοδική γραμμή της κοινωνικοπολιτικής διαστροφής που επείγεται να τελειώσει με την ιστορία και κάθε μορφή κοινωνικοπολιτισμικής εξέλιξης, έρχονται οι κληρικοί του νεοφιλελευθερισμού – αναθεωρώντας τις βασικές αρχές του φιλελευθερισμού – να προσφέρουν ουσιαστικά μία θεοσοφικού χαρακτήρα ηθική που καταργεί αυτήν καθ’ αυτήν την έννοια του κοσμοπολιτισμού πάνω στην οποία κτίστηκε τις προηγούμενες δεκαετίες η αφήγηση περί σεβασμού και ανοχής στην διαφορετικότητα.

Όπως έχω επανειλημμένως επισημάνει, ο νεοφιλελευθερισμός, που στην αρχή χρησιμοποίησε ως όχημα κυριαρχίας τον φιλελευθερισμό, έρχεται τώρα να τον κατασπαράξει. Επιτρέψτε μου να επαναλάβω πως αυτό που συμβαίνει σήμερα, κυρίως στην Ευρώπη, δεν είναι η συντονισμένη από την αγορά και την πολιτισμικο-οικονομική συμμαχία (:ταύτιση) κεντροδεξιών – κεντροαριστερών για τον εξοβελισμό της σοσιαλιστικής πολιτικής οικονομίας και της σοσιαλιστικής κουλτούρας, αλλά μία συντονισμένη από το χρηματοπιστωτικό σύστημα επιχείρηση προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ηθικιστικά το σοσιαλιστικό ιδεολόγημα περί ισότητας, για τον εξοβελισμό του φιλελευθερισμού. Πραγματοποιείται κάτι αντίστοιχο, αλλά αντίστροφο με αυτό που επιχείρησε και σε μεγάλο βαθμό πέτυχε ο Στάλιν και ο σταλινισμός, διαστρέφοντας τον κομμουνισμό. Οι νεοφιλελεύθεροι ιερείς του ολοκληρωτικού καπιταλισμού και της δικτατορίας των αγορών διαστρέφουν τον φιλελευθερισμό. Η επικράτηση του «τρίτου φύλου» ως γενικό ιδεολόγημα, καταργεί στην ουσία την έννοια της προσωπικής ελευθερίας, την ίδια στιγμή που εμφανίζεται παραπλανητικά να προασπίζεται το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Και ξεκινάμε από την μόδα: Δεν είναι μόδα, άρα δεν είναι κοινωνικά αποδεκτό και ισχυρό να αυτοπροσδιορίζεται κανείς ως άνδρας ή γυναίκα. Είναι αναχρονισμός να αντιλαμβάνεται κανείς τον εαυτό του ως αρσενικό ή θηλυκό. Είναι όμορφο το ενδιάμεσο ή ουδέτερο φύλο, καθώς μέσω αυτού εξαλείφονται πιθανές αντιθέσεις και ανταγωνισμοί!!! Τώρα οι ανταγωνισμοί δεν ρυθμίζονται από δημοκρατικούς και φιλελεύθερους θεσμούς, αλλά εσωτερικεύονται στο άτομο του «τρίτου φύλου» και επιλύονται/αντιμετωπίζονται από τον ψυχαναλυτή ή τον ψυχίατρο!

Ο κατακερματισμένος από την αγορά εαυτός ενοποιείται τεχνηέντως και ασφαλώς πολιτικώς από τους νεοφιλελεύθερους με την μορφή του «τρίτου φύλου». Έτσι επιλύεται με νεο-φονταμενταλιστικό τρόπο και το ζήτημα της «αποξένωσης» κατά Μαρξ, όπως και όλα τα ζητήματα που διαπραγματεύονται το πολιτικό φαινόμενο της ηγεμονίας και της καπιταλιστικής ανάπτυξης, από θεωρητικούς που ακολούθησαν εξελίσσοντας κριτικά την μαρξιστική προσέγγιση ή/και απορρίπτοντας τελικά την διαλεκτική της. Με το «τρίτο φύλο» έρχεται η αγορά αυτό που η ίδια κατακερματίζει (τον Εαυτό) μέσω της οικονομικής λειτουργίας της, να επανενώσει με έναν απολιτικό, ηθικιστικό, κόντρα-ιστορικό, τελεολογικό τρόπο. Έτσι διασκεδάζονται όλα τα πολιτικοοικονομικά αίτια που συνθέτουν τον κοινωνικό ανταγωνισμό και περιθωριοποιούνται κυρίως οι ριζοσπάστες της δημοκρατίας – όπως για παράδειγμα ο συγγραφέας αυτού του σημειώματος – οι οποίοι πιστεύουν πως το δημοκρατικό παράδοξο του εναρμονισμού της ισότητας με την ελευθερία στην κοινωνία, δεν επιλύεται μέσω της κοινωνικής διάλυσης δια της ουδετεροποίησης, ρευστοποίησης και ιδιωτικοποίησης, αλλά με την δημοκρατική θεσμοθέτηση κανόνων άρθρωσης του ανταγωνισμού και με την ευκαιρία να καταστεί η μειοψηφία με δημοκρατικά πολιτικά μέσα πλειοψηφία, που θα σέβεται απολύτως την νέα μειοψηφία.

Το «τρίτο φύλο» λοιπόν, αποτελεί το κεντρικό μήνυμα όλων των νεοφιλελευθέρων καθοδόν προς την κάλπη των ευρωεκλογών, δημιουργώντας έτσι έναν κρίσιμο πολιτικά διχασμό μεταξύ φιλελευθερισμού και νεοφιλελευθερισμού. «Φιλελεύθεροι», «συντηρητικοί» και ένα μεγάλο τμήμα εκ των «σοσιαλδημοκρατών» προσέρχονται με διάφορες μορφές και σχήματα στις εκλογές αυτές ενσωματώνοντας την πολιτική θεοσοφία του «τρίτου φύλου». Είναι οι ίδιοι που παράλληλα με αυτόν τον συμβολισμό που με εξαιρετικό τρόπο απέδωσε ο χθεσινός διαγωνισμός της Eurovision, ξεκίνησαν ένα νέο πολιτισμικού, μάλλον, περιεχομένου αγώνα εναντίον της Ρωσίας του ομοφοβικού Πούτιν (φτάσαμε στο σημείο οι σουηδοί «φιλελεύθεροι» να κατεβαίνουν στις εκλογές με το σύνθημα: όχι στο ρωσικό αέριο, διατηρούμε τα πυρηνικά μας εργοστάσια!). Πολύ φοβάμαι ότι εάν επικρατήσουν κεντροδεξιοί και κεντροαριστεροί στις ευρωεκλογές, θα καταλήξουμε όσοι ούτε ομοφοβικοί είμαστε, ούτε με τον Πούτιν, αλλά απλώς αντίθετοι στην πολιτική του «τρίτου φύλου», να κατατασσόμαστε στο δικό του στρατόπεδο! Εκεί θα μας κατατάσσουν με μια μοναδική στην ιστορία ερμηνευτική βία και ισοπέδωση, όσοι μετασχηματίζουν την αντικοινωνική πολιτική τους οικονομία σε δήθεν ανθρωπισμό μέσω της ρευστοποίησης του αρσενικού και θηλυκού και της, στην συνέχεια, ομογενοποίησής του στο ίδιο απολιτικό και αγοραίο διάλυμα!