O λαός είναι η κινητήρια δύναμη που γράφει τη παγκόσμια ιστορία...

Γράφει ο Παναγιώτης Μπατσαρισάκης,  Οικονομικός-Επιχειρηματικός Σύμβουλος – Αναλυτής Την παραπάνω έκφραση την είπε ένας μεγά...

Γράφει ο Παναγιώτης Μπατσαρισάκης,
 Οικονομικός-Επιχειρηματικός Σύμβουλος – Αναλυτής

Την παραπάνω έκφραση την είπε ένας μεγάλος ηγέτης του προηγούμενου αιώνα που κατάφερε να σηματοδοτήσει μία ολόκληρη εποχή προσπαθώντας να σώσει τον λαό του από την πείνα που είχε οδηγηθεί.

Δεν έχει σημασία ποιο πολιτικό σύστημα υπηρέτησε, άλλωστε δεν έχει σημασία το πολιτικό σύστημα όταν πρόκειται να τραφεί ένας λαός.

Οι λαοί πάντα ήταν πρωτοπόροι στους αγώνες για την επιβίωση τους.

Δεν θα πάμε πολύ πίσω στην ιστορία αλλά θα κάνουμε μία σύγχρονη σχετικά αναδρομή στην Παγκόσμια και στην Ελληνική ιστορία που δείχνει τις αντιδράσεις των λαών στις καταπιέσεις και την πείνα.

Η ελληνική επανάσταση του 1821 σηματοδότησε μία νέα εποχή για την δημιουργία ενός νέου ελληνικού κράτους, που γεννήθηκε μέσα από τις στάχτες τετρακοσίων χρόνων σκλαβιάς. Αν και παρενέβησαν αρνητικά πολλές φορές οι δυτικές (συμμαχικές) δυνάμεις, ήταν τόση η ορμή και η δύναμη του λαού που δε κατάφερε κανείς να τον σταματήσει από το «ελευθερία ή θάνατος».

Όμως δεν ήταν μόνο η ελληνική επανάσταση, εκείνη την εποχή γενικά, οι λαοί της Ευρώπης για δεκαετίες συγκρούονταν, με χαρακτηριστικές αιτίες τα ελεύθερα κινήματα, τον διαφωτισμό και ιδίως την γαλλική επανάσταση.

Μέσα από αυτούς τους πολέμους, με τις εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, δημιουργήθηκε μία νέα Ευρώπη αλλά και μία νέα Αμερική με τον περίφημο πόλεμο των Βορείων και Νοτίων που και αυτός ο πόλεμος είχε πολλές εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς.

Δημιουργήθηκαν λοιπόν αφενός μεν μία Ευρωπαϊκή συμμαχία από τότε και αφετέρου μία μεγάλη πια Αμερική αρχίζοντας να καταγράφουν τη σύγχρονη ιστορία του κόσμου. Όμως η αναντιστοιχία των οικονομικών κοινωνικών εξελίξεων και των πολιτικών συστημάτων άρχισε σιγά σιγά να δημιουργεί μία σειρά εξεγέρσεων και επαναστάσεων που εκδηλώθηκαν στα Βαλκάνια και τον Ευρωπαϊκό νότο.

Εκτός από την ελληνική επανάσταση εκείνη την εποχή, η Γαλλία κατέπνιξε την επανάσταση στην ιβηρική και η Αυστρία την ιταλική.

Στην περίπτωση της Ελλάδας φάνηκε καθαρά η δύναμη του λαού που πολέμησε με όλες του τις δυνάμεις, έχοντας απέναντι μία οθωμανική Αυτοκρατορία, και συχνά την πρόδιδαν οι σύμμαχοι και ομόθρησκοι της.

Στο συνέδριο των μεγάλων δυνάμεων στο Λάιμπαχ (Λουμπιάνα), υπήρξε αντίδραση για την ελληνική επανάσταση, γιατί ήδη είχαν επαναστατήσει οι λαοί της Ιταλίας και της Ισπανίας που καταπιέζονταν αφόρητα.

Η ελληνική επανάσταση φάνηκε ότι πέτυχε χάριν της δυναμικής του λαού και έτσι ιδρύθηκε το νέο ελληνικό κράτος, αλλά και πάλι τα προβλήματα ήταν μεγάλα με διάφορες περιόδους ταραγμένες από εσωτερικές δυσκολίες που αφορούσαν την οργάνωση και την διοίκηση του κράτους.

Τα οικονομικά και σ αυτή τη περίοδο είχαν τον πρώτο ρόλο παρατηρώντας ότι οι φόροι πάλι ήταν το σοβαρότερο πρόβλημα γιατί μέσω αυτών «ζούσε» το κράτος.

Όμως οι φόροι δεν έφταναν και ήρθαν τα γνωστά δάνεια από το εξωτερικό με όλες τι μετέπειτα συνέπειες, πτωχεύσεις, πόλεμοι, φτώχεια, ανέχεια, πισωγύρισμα.

Τα ίδια λίγο ως πολύ γίνονταν και στα άλλα κράτη στον απόηχο της αμερικανικής και γαλλικής επανάστασης.

Είχαμε λοιπόν μία παγκόσμια τάξη πραγμάτων, που είχε διάφορες εξεγέρσεις και μετακινήσεις ή μάλλον μεταναστεύσεις πληθυσμών για να μπορέσουν να διαχειριστούν την φτώχεια που ξαναδημιουργήθηκε.

Φτάνοντας στο 1929 που το μεγάλο Κραχ της εποχής στην Αμερική άρχισε να συγκλονίζει όλο τον κόσμο και όλα τα πολιτικά συστήματα που είχαν γίνει καθεστώτα, μετά τις μεγάλες επαναστάσεις στην Ευρώπη και Αμερική.

Το 1929 ο κόσμος δανειζόταν (και τότε) για να παίξει στην Γουώλ στρητ, όμως το γνωστό λάθος της φούσκας έγινε και δεν άργησε η κατάρρευση, με αποτέλεσμα να υπάρξουν ταχύτατα 12.000.000 άνεργοι, 12.000 έχαναν την δουλεία τους κάθε μέρα, 20.000 επιχειρήσεις πτώχευαν, 1616 τράπεζες πτώχευσαν, 23.000 αυτοκτονίες έγιναν σε ένα χρόνο.

Αυτά τα στοιχεία δεν είναι από την Ελλάδα του σήμερα είναι από την Αμερική εκείνης της εποχής, όμως μοιάζουν τόσο πολύ.

Το επόμενο βήμα ήταν στη Γερμανία εκείνης της εποχής, που εκτός από τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, δημιούργησε την δεκαετία του 1930 την Δημοκρατία της Βαϊμάρης με αποτέλεσμα την εμφάνιση του ναζισμού και του Αδόλφου…. που αιματοκύλησε πάλι όλη την υφήλιο και τους λαούς να γράφουν την ιστορία με το αίμα τους.

Αφού τελείωσε και ο δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος, πάλι με πανομοιότυπο τρόπο, επανιδρύθηκαν κράτη και συμμαχίες, με τον ψυχρό πόλεμο να κυριαρχεί πολλές δεκαετίες, με πρωταγωνιστές τον καπιταλισμό και τον κομμουνισμό.

Όμως ο κομμουνισμός έπεσε εξαιτίας της φτώχειας και της ανέχειας που δημιούργησε στον λαό, με αποτέλεσμα να ζούμε για πολλά χρόνια κάτω από την επιρροή του άκρατου καπιταλισμού με τις όποιες συνέπειες έχει δημιουργήσει η άδικη διανομή του πλούτου από τον πλούσιο Βορρά στον φτωχό Νότο.

Βλέπουμε λοιπόν κύκλους της ιστορίας να επαναλαμβάνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα με τους λαούς να πρωταγωνιστούν γράφοντας την ιστορία και να αντιδρούν έντονα, αλλάζοντας τα πάντα, ακόμα και πολιτικά συστήματα όταν δεν πάει άλλο!!!