Με βαρύτατες καταγγελίες, για ανίερες μεθοδεύσεις, απροκάλυπτο ευτελισμό θεσμών και επιβολή μιας απολύτως απαξιωμένης εκλογικής διαδικασί...
Στην επιστολή, που έστειλε προς τα μέλη της Πανεπιστημιακής κοινότητας, κάνοντας γνωστή την απόφασή του, αναφέρει τα εξής:
«Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,
Θεωρώ υποχρέωση μου να σας ενημερώσω ότι δεν αποτελώ πλέον μέλος του Συμβουλίου Ιδρύματος του Πανεπιστημίου Πατρών, αφού στις 21 Ιουνίου υπέβαλα την παραίτηση μου στο πρόεδρο του ΣΙ.
Ήταν μία δύσκολη απόφαση στην οποία με οδήγησε η αδυναμία του ΣΙ να προστατέψει την ακαδημαϊκή αξιοπρέπεια του Πανεπιστημίου.
Εκλέχτηκα να υπηρετήσω έναν θεσμό ο οποίος πίστεψα ότι θα δώσει μία αναπτυξιακή ώθηση στο δημόσιο πανεπιστήμιο.
Ελάχιστες φορές μέχρι τώρα υπήρξαν ενδείξεις ότι μπορεί να χειριστεί με επιτυχία τον οραματικό και αναπτυξιακό του ρόλο.
Οι αλληλοσυγκρουόμενες αρμοδιότητες των οργάνων διοίκησης και η ασάφεια της διοικητικής του φυσιογνωμίας αναλώθηκαν κυρίως στον άχαρο ρόλο έγκρισης ειλημμένων αποφάσεων του Πρύτανη και της Συγκλήτου.
Μόνο στη διαδικασία της επιλογής των υποψηφίων Πρυτάνεων το ΣΙ έπαιξε αποφασιστικά τον ρόλο του.
Πρότεινε δύο αντί τρεις υποψήφιους Πρυτάνεις.
Ἐνας απροκάλυπτος ευτελισμός θεσμών και κεκτημένων που με κόπο και αγώνες είχε αποκτήσει το Πανεπιστήμιο.
Το αυτοδιοίκητο και οι δημοκρατικές διαδικασίες ανάδειξης των οργάνων καταπατήθηκαν απροκάλυπτα.
Το ΣΙ, ή για να κυριολεκτήσω, κάποια από τα εξωτερικά μέλη του εμφανίστηκαν αποφασισμένα να αγνοήσουν την άποψη του Προέδρου και των εκλεγμένων εσωτερικών μελών για πρόκριση τριών υποψηφίων Πρυτάνεων.
Ήταν η μοναδική μέχρι τώρα παρέμβαση τους στην ακαδημαϊκή διαχείριση και μοναδικό φαινόμενο στα Ελληνικά Πανεπιστήμια.
Η απουσία τους ή ο αμήχανος παρεμβατικός τους ρόλος των δεκαοκτώ μηνών έγινε αποφασιστικός σε αυτή την διαδικασία, επιβάλλοντας μία απολύτως απαξιωμένη εκλογική διαδικασία.
Το δικαίωμα βέβαια το είχαν. Είχαν όμως και την ευκαιρία να αποκαλύψουν το πώς αυτός ο νόμος μπορεί να γίνει το πιο αντιδραστικό εργαλείο διοίκησης των πανεπιστημίων.
H απάντηση ενός εξωτερικού μέλους στην ερώτηση πώς θα έκρινε μία ανάλογη απόφαση στο δικό τους πανεπιστήμιο είναι χαρακτηριστική: “Ας μην με επιλέγατε”.
Θεωρώ ότι η απροσχημάτιστη αυτή απόφαση είχε ενδοπανεπιστημιακούς υποβολείς, οπαδούς αντι-ακαδημαικών αντιλήψεων και διαδρομών.
Ο νόμος πλαίσιο αποδεικνύεται και από αυτό το γεγονός ότι δεν εξυπηρετεί την αυτοτέλεια, την ακαδημαϊκή ελευθερία και την αυτοδιοίκηση του συνεχώς υποχρηματοδοτούμενου δημόσιου πανεπιστημίου.
Και επειδή τους νόμους δεν οφείλουμε μόνο να τους τηρούμε αλλά δημοκρατικά και συντεταγμένα με την πολιτεία να τους διορθώνουμε, ας ανοίξει ένας διάλογος για αυτό το θέμα.
Ευχαριστώ όλους όσους στάθηκαν δίπλα μου ή απέναντι μου με προτάσεις, υποδείξεις ή κριτική.
Παναγιώτης Μέγας
Καθηγητής Ορθοπαιδικής»
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση