Οι μέλλουσες μαμάδες που εμφανίζουν ιστορικό διαταραχής άγχους μπορεί να κάνουν μωρά τα οποία… κλαίνε περισσότερο. Αυτό τουλάχιστον...
Οι μέλλουσες μαμάδες που εμφανίζουν ιστορικό διαταραχής άγχους μπορεί να κάνουν μωρά τα οποία… κλαίνε περισσότερο.
Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει πρόσφατη έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο «Archives Of Disease In Childhood», σύμφωνα με την οποία οι γυναίκες που υποφέρουν από στρες, ανησυχία ή κρίσεις πανικού προτού μείνουν έγκυες έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να αποκτήσουν παιδιά που… κλαίνε «υπερβολικά».
Όπως αναφέρει δημοσίευμα στην ιστοσελίδα της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail, δεν είναι γνωστό για ποιο λόγο υπάρχει αυτή η σχέση, ωστόσο οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι μητέρες που υποφέρουν από άγχος ίσως έχουν ένα πιο «παρεμβατικό» γονεϊκό ύφος, το οποίο θα μπορούσε να προκαλεί το «επιπλέον» κλάμα στα μωρά.
Οι ερευνητές αναφέρουν ακόμη, ότι το υπερβολικό κλάμα ενός μωρού θα μπορούσε να οφείλεται στην παραγωγή των ορμονών του στρες στον οργανισμό της μητέρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι οποίες θα μπορούσαν να περάσουν στο έμβρυο μέσω του πλακούντα και να επηρεάσουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού.
Οι ειδικοί συνιστούν στις γυναίκες, που υποφέρουν από άγχος στην εγκυμοσύνη τους, να λαμβάνουν ειδική υποστήριξη από κατά τα πρώτα στάδια της μητρότητας.
«Οι γυναίκες μπορεί να μπουν σε ένα τραυματικό, αρνητικό φαύλο κύκλο όταν ανησυχούν για ένα νεογέννητο. Όσο περισσότερο ανησυχούν και αγχώνονται, τόσο λιγότερο κοιμούνται με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ηρεμήσουν και να χαλαρώσουν και να αγχώνονται ακόμη πιο πολύ» εξηγεί η Dr Clare Bailey.
Στην έρευνα συμμετείχαν 300 γυναίκες, οι οποίες είχαν αποκτήσει πρόσφατα παιδί. Η έρευνα ξεκίνησε ενώ ήταν ακόμη έγκυες και συνεχίστηκε μέχρι που το παιδί τους έγινε 16 μηνών.
Το 10% των γυναικών ανέφερε ότι το παιδί τους έκλαιγε υπερβολικά μετά τη γέννα. Περαιτέρω μελέτες αποκάλυψαν, ότι τα μωρά που είχαν γεννηθεί από γυναίκες που υπέφεραν από κάποια διαταραχή άγχους είχαν σημαντικά μεγαλύτερες πιθανότητες να κλαίνε περισσότερο, συγκριτικά με τα υπόλοιπα.
Πηγή: www.newsbeast.gr
Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει πρόσφατη έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο «Archives Of Disease In Childhood», σύμφωνα με την οποία οι γυναίκες που υποφέρουν από στρες, ανησυχία ή κρίσεις πανικού προτού μείνουν έγκυες έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να αποκτήσουν παιδιά που… κλαίνε «υπερβολικά».
Όπως αναφέρει δημοσίευμα στην ιστοσελίδα της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail, δεν είναι γνωστό για ποιο λόγο υπάρχει αυτή η σχέση, ωστόσο οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι οι μητέρες που υποφέρουν από άγχος ίσως έχουν ένα πιο «παρεμβατικό» γονεϊκό ύφος, το οποίο θα μπορούσε να προκαλεί το «επιπλέον» κλάμα στα μωρά.
Οι ερευνητές αναφέρουν ακόμη, ότι το υπερβολικό κλάμα ενός μωρού θα μπορούσε να οφείλεται στην παραγωγή των ορμονών του στρες στον οργανισμό της μητέρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι οποίες θα μπορούσαν να περάσουν στο έμβρυο μέσω του πλακούντα και να επηρεάσουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού.
Οι ειδικοί συνιστούν στις γυναίκες, που υποφέρουν από άγχος στην εγκυμοσύνη τους, να λαμβάνουν ειδική υποστήριξη από κατά τα πρώτα στάδια της μητρότητας.
«Οι γυναίκες μπορεί να μπουν σε ένα τραυματικό, αρνητικό φαύλο κύκλο όταν ανησυχούν για ένα νεογέννητο. Όσο περισσότερο ανησυχούν και αγχώνονται, τόσο λιγότερο κοιμούνται με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ηρεμήσουν και να χαλαρώσουν και να αγχώνονται ακόμη πιο πολύ» εξηγεί η Dr Clare Bailey.
Στην έρευνα συμμετείχαν 300 γυναίκες, οι οποίες είχαν αποκτήσει πρόσφατα παιδί. Η έρευνα ξεκίνησε ενώ ήταν ακόμη έγκυες και συνεχίστηκε μέχρι που το παιδί τους έγινε 16 μηνών.
Το 10% των γυναικών ανέφερε ότι το παιδί τους έκλαιγε υπερβολικά μετά τη γέννα. Περαιτέρω μελέτες αποκάλυψαν, ότι τα μωρά που είχαν γεννηθεί από γυναίκες που υπέφεραν από κάποια διαταραχή άγχους είχαν σημαντικά μεγαλύτερες πιθανότητες να κλαίνε περισσότερο, συγκριτικά με τα υπόλοιπα.
Πηγή: www.newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση