Koίτα μη χάσεις την μπάλα στο τέλος.

Η ωρα ειναι δυο και κατι τα ξημερωματα και γω σηκωθηκα πριν λιγα λεπτα απο εναν εφιαλτη. Ημουν Βασιλιας σε καποιο βασίλειο μακρυνο, καπο...

Η ωρα ειναι δυο και κατι τα ξημερωματα και γω σηκωθηκα πριν λιγα λεπτα απο εναν εφιαλτη. Ημουν Βασιλιας σε καποιο βασίλειο μακρυνο, καπου με χιονια, αν κρινω απο την χοντρη Βυζαντινου τυπου πορφυρη μπερτα που φορουσα. Ημουν παντοδυναμος λεει και ο κοσμος με θεωρουσε πολυ δικαιο γιατι μου ζητουσαν την γνωμη για οτιδηποτε. Με μια κουβεντα μου ολοι υπακουαν, μονο που ειχα εναν πολυ παραδοξο τροπο να επικυρώνω τις αποφασεις μου. Ειχα ενα μπαλακι και καθε φορα που διεταζα κατι το πετουσα σε εναν τοιχο απεναντι μου και μολις αυτο επεστρεφε η αποφαση μου ηταν και διαταγη. Ολα περνουσαν απο μενα και ειχα πολλες και ομορφες γυναικες και δοξα και δυναμη, ωσπου καποια στιγμη εμφανιστηκε η κορη μου και με ρωτησε γιατι χωρησα με την μητερα της. Μη ξεροντας τι να πω αρχισα να πεταω το μπαλακι στον τοιχο μηπως και μου ρθει η απαντηση αλλα καθε φορα το μπαλακι δεν γυρνουσε πισω. Η κορη μου επεμενε και εγω πετουσα καθε φορα αλλο μπαλακι με το ιδιο αποτελεσμα, να μην επιστρέφει ποτέ. Έτσι ειναι. Όταν έχεις μάθει να πετάς πάντα το μπαλάκι αλλού ή θα σου γυρίζει πίσω ή στο τέλος θα την χάσεις την μπάλα.

D.C.

http://hetpodium.org