Η Πανήγυρις της Ιεράς Μονής του Τιμίου Προδρόμου Κυνουρίας [photos]

Στην πανέμορφη Κυνουρία απέναντι από το χωριό Περδικόβρυση, χίλια και πλέον έτη στέκει επιβλητική η Σεβάσμια Ιερά Μονή Τιμίο...

Στην πανέμορφη Κυνουρία απέναντι από το χωριό Περδικόβρυση, χίλια και πλέον έτη στέκει επιβλητική η Σεβάσμια Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου της Κυνουρίας...

Η Ιερά Μονή βρίσκεται στην καρδιά της Κυνουρίας και του βουνού Πάρνωνα, καθώς είναι κτισμένη στον κόλπο ενός τεράστιου βράχου απ’ όπου μπορεί ο προσκυνητής να θαυμάσει τη χαράδρα του ποταμού Τάνου, αλλά ταυτόχρονα να αναλογιστή και την επιμονή των Αγιασμένων Μοναχών που το 900 - 910 μ.Χ. κατόρθωσαν να θεμελιώσουν σε τόσο δύσβατο σημείο τον αρχικό πυρήνα της Μονής.

Την 5η και 6η Σεπτεμβρίου εκάστου έτους σε αυτό το Ιστορικό Μοναστήρι έχει θεσπιστεί να τελείται η Πανήγυρις της Ιεράς Μονής του Τιμίου Προδρόμου, δηλαδή η μνήμη του Προφ. Ζαχαρίου Πατρός του Ιωάννου του Προδρόμου και η Ανάμνηση του εν Χώναις Θαύματος του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.

Την Παρασκευή 5η Σεπτεμβρίου 2014, ο Σεβ. Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, πλαισιούμενος από Κληρικούς της Ιεράς μας Μητροπόλεως, καλλικέλαδους Ιεροψάλτες και προσκυνητές της Ιεράς Μονής, χοροστάτησε στο Πανηγυρικό Εσπερινό και ομίλησε στην ομήγυρη κάνοντας μνεία στην λαμπρή Ιστορία της Μονής και τον δύσκολο αγώνα που κάνει η Ιερά Μητρόπολη ώστε να περατωθούν οι απαραίτητες εργασίες ανακαινίσεως της Μονής.

Μετά το πέρας της Ακολουθίας του Εσπερινού ακολούθησε ο Όρθρος και εν συνεχεία τελέσθηκε Ιερά Αγρυπνία, ανήμερα δε της εορτής τελέσθηκε ο Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.

Με πρωτοβουλία του Σεβ. Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, εδώ και πολλά χρόνια εξασφαλίστηκαν οικονομικοί πόροι για την ανακαίνιση και συντήρηση της Μονής, εργασίες οι οποίες επετεύχθησαν ικανοποιητικώς και συνεχίζονται μέχρι σήμερα και αισίως βαίνουν στο τέλος με σκοπό την αποπεράτωση της ανακαινίσεως της Μονής.

Το ενδιαφέρον και η αγάπη του Επισκόπου μας για την Μονή φαίνεται και από το ότι κάθε έτος είναι παρόν στην τέλεση της πανηγύρεως και στις τόσες άλλες ενέργειες του με σκοπό την διασφάλιση των κτισμάτων και κτημάτων αυτής.

Η δύναμη του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, που γιάτρευε κάθε αρρώστια των ασθενούντων.

Σε κάποιο μέρος της Φρυγίας, η γη ανέβλυσε αγιασμένο νερό με τη δύναμη του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, που γιάτρευε κάθε αρρώστια των ασθενούντων. Ένας χριστιανός, λοιπόν, επειδή γιατρεύτηκε η κόρη του, έκτισε ωραιότατο ναό στο όνομα του Αρχιστράτηγου, επάνω στο άγιασμα.

Μετά 90 χρόνια, ήλθε στο ναό κάποιος ευλαβής νέος, ονόματι Άρχιππος. Έμεινε υπηρέτης στο ναό και ζούσε ζωή ασκητική και με εγκράτεια. Όταν είδαν αυτό το πράγμα οι ειδωλολάτρες, έπιασαν τον Άρχιππο και τον χτύπησαν δυνατά. Έπειτα, όρμησαν να καταστρέψουν το ναό και το άγιασμα. Αλλά ώ της μεγάλης δυνάμεως του Αρχαγγέλου! Άλλων απ' αυτούς τα χέρια έμειναν παράλυτα και άλλους σταμάτησε φράγμα φωτιάς και έτσι γύρισαν όλοι άπρακτοι. Όμως το πείσμα και ο θυμός τους ώθησε να κάνουν εκτροπή του κοντινού ποταμού, για να παρασύρει το ναό και να πνίξουν τον Άρχιππο. Αλλά και πάλι θαύμα! Ο ποταμός γύρισε προς τα πίσω! Τότε σκέφθηκαν να ενώσουν και άλλους δύο ποταμούς. Όμως ο Αρχάγγελος Μιχαήλ παρουσιάστηκε στον Άρχιππο και, αφού τον έβγαλε έξω από το ναό, έκανε το σημείο του σταυρού και οι ποταμοί στάθηκαν σαν τείχος. Πρόσταξε, έπειτα, να χωνευθούν και πράγματι, κατά παράδοξο τρόπο, έως σήμερα στο μέρος εκείνο τα νερά των ποταμών χωνεύονται. Και γι' αυτό το μέρος ονομάστηκε Χώναι.

Ο Προφ. Ζαχαρίας, πατέρας του Ιωάννη του Βαπτιστού

Ο Ζαχαρίας, πατέρας του Ιωάννη του Βαπτιστή, έζησε στα χρόνια του Ηρώδη, βασιλιά της Ιουδαίας. Κατά τη γνώμη του Χρυσοστόμου, καθώς και άλλων Πατέρων της Εκκλησίας, ο Ζαχαρίας δεν ήταν απλός Ιερέας, αλλά αρχιερέας που έμπαινε στα άγια των αγίων.

Σύζυγο είχε την Ελισάβετ και δεν είχαν παιδί.

Κάποια μέρα λοιπόν, την ώρα του θυμιάματος μέσα στο θυσιαστήριο, είδε άγγελο Κυρίου που του ανήγγειλε ότι θα αποκτούσε γιο και θα ονομαζόταν Ιωάννης. Ο Ζαχαρίας σκίρτησε από χαρά, αλλά δυσπίστησε. Η γυναίκα του ήταν στείρα και γριά, πώς θα γινόταν αυτό που άκουγε; Τότε ο άγγελος του είπε ότι θα μείνει κωφάλαλος μέχρι να πραγματοποιηθεί η βουλή του Θεού.

Πράγματι, η Ελισάβετ συνέλαβε και έκανε γιο. Όταν θέλησαν να δώσουν όνομα στο παιδί, ο Ζαχαρίας έγραψε πάνω σε πινακίδιο το όνομα Ιωάννης. Αμέσως δε λύθηκε η γλώσσα του και όλοι μαζί δόξασαν το Θεό.

Βέβαια, η χάρη αυτή έγινε από το Θεό στο Ζαχαρία, διότι της ήταν «δίκαιος ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πορευόμενος ἐν πάσαις ταὶς ἐντολαὶς καὶ δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτος».