GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

20 χρόνια από τον θάνατο του Γιάννη Χοντζέα

Είκοσι χρόνια πριν, στις 24 Οκτωβρίου 1994, έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Χοντζέας, από τα σημαντικότερα πρόσωπα του ελληνικού κομ...



Είκοσι χρόνια πριν, στις 24 Οκτωβρίου 1994, έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Χοντζέας, από τα σημαντικότερα πρόσωπα του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος μεταπολεμικά. Ενταγμένος στις γραμμές της ΕΠΟΝ και του ΚΚΕ από πολύ νεαρή ηλικία (γεννημένος το 1930) γνώρισε φυλακίσεις, εξορίες, βασανιστήρια χωρίς να λυγίσει. Πρωταγωνίστησε στην ιδεολογική πάλη που διεξαγόταν ενάντια στην αντεπαναστατική ρεβιζιονιστική στροφή του ΚΚΕ και ήταν από τους ιδρυτές της Αναγέννησης και του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος. Γνώρισε νέες φυλακίσεις και εξορίες στην περίοδο της χούντας.

Ήταν ο βασικός διαμορφωτής των απόψεων, των θέσεων και της φυσιογνωμίας της Α/συνεχεια. Ανοιχτό μυαλό, με βαθιά μαρξιστική σκέψη και οξύτατο πολιτικό κριτήριο άφησε ένα πλούσιο θεωρητικό έργο, μέρος του οποίου έχει εκδοθεί από τις εκδόσεις Α/συνεχεια. Οι θεωρητικές του επεξεργασίες και τοποθετήσεις γύρω από την κρίση και την καπιταλιστική αναδιάρθρωση, τη δυαδική κοινωνία, το ενιαίο σύστημα κοινωνικών σχέσεων και την παλινόρθωση του καπιταλισμού στις χώρες του «υπαρκτού», τις νέες τεχνολογίες και τη ζωντανή εργασία, τις ιμπεριαλιστικές ολοκληρώσεις, είναι τοποθετήσεις που είκοσι-τριάντα χρόνια πριν αναδεικνύουν αυτό που επιβεβαιώνεται σήμερα. Όχι γιατί ο Γιάννης Χοντζέας ήταν «προφήτης», αλλά ακριβώς γιατί οι αναλύσεις, οι εκτιμήσεις, τα συμπεράσματά του βασίζονταν στα εργαλεία και την οπτική του επαναστατικού μαρξισμού.

Με αφορμή την επέτειο του θανάτου του παραθέτουμε τρία ανέκδοτα κείμενά του γραμμένα στις αρχές της δεκαετίας του ’90.

Το πρώτο είναι ένα γραπτό για το τι σημαίνει «Ενωμένη Ευρώπη» όπου μέσα σε τρεις σελίδες καθρεφτίζεται αυτό που σήμερα πλέον είναι ολοφάνερο.

Το δεύτερο, ένα γραπτό πάλι για την Ευρώπη, διαβάστηκε σε αντιφασιστικό αντιμπεριαλιστικό φεστιβάλ στη Ρώμη το καλοκαίρι του 1993.

Και το τρίτο, είναι αποσπάσματα από κείμενο εσωτερικής συζήτησης στα πλαίσια της Α/συνεχεια, που αφορούν την ανάδειξη μιας νέας συνείδησης κόντρα στη «δυστυχισμένη συνείδηση» που επικρατούσε και εξακολουθεί να επικρατεί στους χώρους της αριστεράς.

Δεν υπάρχουν σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση