Ο Βαλτάσαρ καθισμένος στου Παστρούδη προετοιμάζει τη βραδινή του ομιλία για τον Παράκελσο και τους γνωστικούς. Στο ξενοδοχείο Σέσιλ ...
Ο Βαλτάσαρ καθισμένος στου Παστρούδη προετοιμάζει τη βραδινή του ομιλία για τον Παράκελσο και τους γνωστικούς. Στο ξενοδοχείο Σέσιλ ο Νεσσήμ ζητά την Ιουστίνη σε γάμο.
Απέναντι ακριβώς, στον τέταρτο όροφο του ξενοδοχείου Μετροπόλ (ή αλλιώς Εταιρεία Υδρευσης) ο Κ. Π. Καβάφης καθισμένος στο γραφείο του, κρυμμένος πίσω από στοίβες βιβλίων, διορθώνει με μεγάλη επιμέλεια το τελευταίο δοκίμιο από το τυπογραφείο Κασιμάτη και Ιωνά ενός μονόφυλλου ποιήματός του.
Το βράδυ θα συναντήσει τον Ε. Φόρστερ στη Λέσχη Μοχάμεντ Αλι της οδού Φουάντ. Προς το παρόν, ο τελευταίος, παίρνει για μια ακόμη φορά το ίδιο τραμ με την κρυφή ελπίδα ότι ο εισπράκτορας θα είναι ο Μοχάμεντ ελ-Αντλ.
Οι «εικόνες» από μια Αλεξάνδρεια αλλοτινή, κραταιά, μακρινή αλλά όχι ξεχασμένη κυριαρχούν στα έργα του Ανδρέα Γεωργιάδη που παρουσιάζονται στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.
Η ατομική έκθεση ζωγραφικής του ζωγράφου, με τίτλο «Αλεξανδρινό Κουαρτέτο», βασισμένη στην ομότιτλη τετραλογία του Λόρενς Ντάρελ εγκαινιάζεται το Σάββατο και εντάσσεται στον τριήμερο εορτασμό των 12ων γενεθλίων της Βιβλιοθήκης.
Ο Ανδρέας Γεωργιάδης, συνεπαρμένος από τη μοναδική ατμόσφαιρα της Αλεξάνδρειας και από το κορυφαίο μυθιστόρημα-ποταμό του Βρετανού συγγραφέα, δημιουργεί μια εικαστική καταγραφή από στιγμιότυπα, εντυπώσεις και αναμνήσεις, συνδυάζοντας το πραγματικό με το φανταστικό, το παρελθόν με το παρόν, την κυριολεξία με τη μεταφορά.
Μετά από μεθοδική έρευνα σε πλούσιο αρχειακό υλικό, ο καλλιτέχνης ανασυνθέτει με τη ζωγραφική του την εποχή της δεκαετίας του 1940, μέσα από σημεία-ορόσημα της πόλης που περιγράφει ο συγγραφέας στην τετραλογία: θέατρα, καφενεία, παραλίες, εστιατόρια, δρόμους, πλατείες, ξενοδοχεία, μπαρμπέρικα, σπίτια, λιμάνια, σταθμούς τρένων, καθώς και στιγμιότυπα των πρωταγωνιστών του έργου.
Το ξενοδοχείο Σέσιλ, το ζαχαροπλαστείο Delices, το καφέ του Παστρούδη, το Baudrot, ο σιδηροδρομικός σταθμός, το δυτικό λιμάνι, η rue Fouad, η rue des soeurs, το ελληνικό καρτιέ, η πλατεία Μοχάμεντ Αλι, το αρχηγείο της αστυνομίας, το τέμενος του Αταρίν πρωταγωνιστούν στα έργα της έκθεσης.
Το ίδιο το σπίτι που κατοικούσε ο Ντάρελ κατά την παραμονή του στην Αλεξάνδρεια, η αράπικη συνοικία και φυσικά η μεγάλη Κορνίς, μαρτυρούν την ιστορία της Αλεξάνδρειας του Β” Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και ταυτόχρονα συνιστώντας μια υποκειμενική ανθρωπογεωγραφία.
Μέσα από τα 35 έργα της ενότητας, όλα μελάνια σε χαρτί, ο καλλιτέχνης πλάθει ένα εύθραυστο ποιητικό περιβάλλον, διάστικτο από πολλαπλές αναγνώσεις, γεμάτο εναλλαγές του πραγματικού με το φαντασιακό.
«Πρωτοδιάβασα το “”Αλεξανδρινό κουαρτέτο”” στα είκοσί μου χρόνια. Θυμάμαι ακόμα πολύ ζωηρά την καθηλωτική συγκίνηση του συναισθήματος ότι ο κόσμος είναι (ή μπορεί και να είναι) αλλιώς. Η ανάγνωση του κόσμου και των ανθρώπινων σχέσεων από τον Λόρενς Ντάρελ χάραξε μέσα μου μια διαφορετική ανθρωπογεωγραφία», λέει ο Ανδρέας Γεωργιάδης.
Είκοσι δύο χρονών «επισκέπτομαι για πρώτη φορά την πόλη. Η πραγματικότητα αποκαλυπτική. Ολοι και όλα είναι εκεί. Ανέγγιχτα. Ο Ντάρελ, ο Καβάφης, ο Τσίρκας, ο Φόρστερ – οι ήρωες του Κουαρτέτου. Πρόσωπα, κτίρια, ήχοι, γεύσεις, μυρωδιές καίγονται από την έρημο και δροσίζονται από τη Μεσόγειο».
Από τότε ο χρόνος κυλά. «Το Κουαρτέτο επιστρέφει τακτικά στα διαβάσματά μου. Σιγά σιγά, η ονειρική επαφή μου με αυτά που με συγκινούν περισσότερο αποκτά μια υγρή διάσταση καθώς το μελάνι ποτίζει τα χαρτιά μου καταγράφοντας ημιτόνια φωτός, αισθήματα απώλειας ή προσμονής, βλέμματα.
Οι καταγραφές πληθαίνουν. Παίρνουν χαρακτηριστικά στέρεου συναισθήματος. Και στα σαράντα μου χρόνια πλέον τολμώ να αρθρώσω το θέλω μου: μια ολόκληρη ενότητα αφιερωμένη στο βιβλίο της ζωής μου…»
Η έκθεση (που συνδιοργανώνεται από κοινού με το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια με τη φροντίδα του γενικού πρόξενου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια), μετά τη λήξη της θα μεταφερθεί στο Κάιρο, στο μεσαιωνικό Παλάτι Amir Taz, υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πρεσβείας στην Αίγυπτο, του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου Καΐρου, καθώς και του υπουργείου Πολιτισμού της Αιγύπτου. Θα παρουσιαστεί στην Αθήνα τον Δεκέμβριο.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
Απέναντι ακριβώς, στον τέταρτο όροφο του ξενοδοχείου Μετροπόλ (ή αλλιώς Εταιρεία Υδρευσης) ο Κ. Π. Καβάφης καθισμένος στο γραφείο του, κρυμμένος πίσω από στοίβες βιβλίων, διορθώνει με μεγάλη επιμέλεια το τελευταίο δοκίμιο από το τυπογραφείο Κασιμάτη και Ιωνά ενός μονόφυλλου ποιήματός του.
Το βράδυ θα συναντήσει τον Ε. Φόρστερ στη Λέσχη Μοχάμεντ Αλι της οδού Φουάντ. Προς το παρόν, ο τελευταίος, παίρνει για μια ακόμη φορά το ίδιο τραμ με την κρυφή ελπίδα ότι ο εισπράκτορας θα είναι ο Μοχάμεντ ελ-Αντλ.
Οι «εικόνες» από μια Αλεξάνδρεια αλλοτινή, κραταιά, μακρινή αλλά όχι ξεχασμένη κυριαρχούν στα έργα του Ανδρέα Γεωργιάδη που παρουσιάζονται στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.
Η ατομική έκθεση ζωγραφικής του ζωγράφου, με τίτλο «Αλεξανδρινό Κουαρτέτο», βασισμένη στην ομότιτλη τετραλογία του Λόρενς Ντάρελ εγκαινιάζεται το Σάββατο και εντάσσεται στον τριήμερο εορτασμό των 12ων γενεθλίων της Βιβλιοθήκης.
Ο Ανδρέας Γεωργιάδης, συνεπαρμένος από τη μοναδική ατμόσφαιρα της Αλεξάνδρειας και από το κορυφαίο μυθιστόρημα-ποταμό του Βρετανού συγγραφέα, δημιουργεί μια εικαστική καταγραφή από στιγμιότυπα, εντυπώσεις και αναμνήσεις, συνδυάζοντας το πραγματικό με το φανταστικό, το παρελθόν με το παρόν, την κυριολεξία με τη μεταφορά.
Μετά από μεθοδική έρευνα σε πλούσιο αρχειακό υλικό, ο καλλιτέχνης ανασυνθέτει με τη ζωγραφική του την εποχή της δεκαετίας του 1940, μέσα από σημεία-ορόσημα της πόλης που περιγράφει ο συγγραφέας στην τετραλογία: θέατρα, καφενεία, παραλίες, εστιατόρια, δρόμους, πλατείες, ξενοδοχεία, μπαρμπέρικα, σπίτια, λιμάνια, σταθμούς τρένων, καθώς και στιγμιότυπα των πρωταγωνιστών του έργου.
Το ξενοδοχείο Σέσιλ, το ζαχαροπλαστείο Delices, το καφέ του Παστρούδη, το Baudrot, ο σιδηροδρομικός σταθμός, το δυτικό λιμάνι, η rue Fouad, η rue des soeurs, το ελληνικό καρτιέ, η πλατεία Μοχάμεντ Αλι, το αρχηγείο της αστυνομίας, το τέμενος του Αταρίν πρωταγωνιστούν στα έργα της έκθεσης.
Το ίδιο το σπίτι που κατοικούσε ο Ντάρελ κατά την παραμονή του στην Αλεξάνδρεια, η αράπικη συνοικία και φυσικά η μεγάλη Κορνίς, μαρτυρούν την ιστορία της Αλεξάνδρειας του Β” Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και ταυτόχρονα συνιστώντας μια υποκειμενική ανθρωπογεωγραφία.
Μέσα από τα 35 έργα της ενότητας, όλα μελάνια σε χαρτί, ο καλλιτέχνης πλάθει ένα εύθραυστο ποιητικό περιβάλλον, διάστικτο από πολλαπλές αναγνώσεις, γεμάτο εναλλαγές του πραγματικού με το φαντασιακό.
«Πρωτοδιάβασα το “”Αλεξανδρινό κουαρτέτο”” στα είκοσί μου χρόνια. Θυμάμαι ακόμα πολύ ζωηρά την καθηλωτική συγκίνηση του συναισθήματος ότι ο κόσμος είναι (ή μπορεί και να είναι) αλλιώς. Η ανάγνωση του κόσμου και των ανθρώπινων σχέσεων από τον Λόρενς Ντάρελ χάραξε μέσα μου μια διαφορετική ανθρωπογεωγραφία», λέει ο Ανδρέας Γεωργιάδης.
Είκοσι δύο χρονών «επισκέπτομαι για πρώτη φορά την πόλη. Η πραγματικότητα αποκαλυπτική. Ολοι και όλα είναι εκεί. Ανέγγιχτα. Ο Ντάρελ, ο Καβάφης, ο Τσίρκας, ο Φόρστερ – οι ήρωες του Κουαρτέτου. Πρόσωπα, κτίρια, ήχοι, γεύσεις, μυρωδιές καίγονται από την έρημο και δροσίζονται από τη Μεσόγειο».
Από τότε ο χρόνος κυλά. «Το Κουαρτέτο επιστρέφει τακτικά στα διαβάσματά μου. Σιγά σιγά, η ονειρική επαφή μου με αυτά που με συγκινούν περισσότερο αποκτά μια υγρή διάσταση καθώς το μελάνι ποτίζει τα χαρτιά μου καταγράφοντας ημιτόνια φωτός, αισθήματα απώλειας ή προσμονής, βλέμματα.
Οι καταγραφές πληθαίνουν. Παίρνουν χαρακτηριστικά στέρεου συναισθήματος. Και στα σαράντα μου χρόνια πλέον τολμώ να αρθρώσω το θέλω μου: μια ολόκληρη ενότητα αφιερωμένη στο βιβλίο της ζωής μου…»
Η έκθεση (που συνδιοργανώνεται από κοινού με το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια με τη φροντίδα του γενικού πρόξενου της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια), μετά τη λήξη της θα μεταφερθεί στο Κάιρο, στο μεσαιωνικό Παλάτι Amir Taz, υπό την αιγίδα της Ελληνικής Πρεσβείας στην Αίγυπτο, του Ελληνικού Πολιτιστικού Κέντρου Καΐρου, καθώς και του υπουργείου Πολιτισμού της Αιγύπτου. Θα παρουσιαστεί στην Αθήνα τον Δεκέμβριο.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση