Η Πρωτοχρονιά του 2010 είχε ξημερώσει με τον πιο εφιαλτικό τρόπο για τρεις οικογένειες του βόρειου Λονδίνου. Όλοι μέλη μιας πεν...
Η Πρωτοχρονιά του 2010 είχε ξημερώσει με τον πιο εφιαλτικό τρόπο για τρεις οικογένειες του βόρειου Λονδίνου. Όλοι μέλη μιας πενταμελούς παρέας, που τις πρώτες πρωινές ώρες του νέου χρόνου επέστρεφαν πεζοί στα σπίτια τους μετά την έξοδο τους σε club.
Και τότε συνέβη αυτό που οι αυτόπτες μάρτυρες περιέγραψαν ως «μακελειό». Ενα όχημα τύπου Honda έπεσε με μεγάλη ταχύτητα πάνω τους αφήνοντας νεκρή την 20χρονη Κάρι ΜακΛάρεν και σε κωματώδη κατάσταση την 19χρονη Τσέλσι Κάνον και τον 21χρονο Τζακ Μαρτιντέιλ. Η δεύτερη κοπέλα πάλεψε για τρεις μήνες αλλά υπέκυψε στα τραύματά της, όπως ακριβώς αναμενόταν να συμβεί και με τον φίλο της, με τον οποίο διατηρούσε δεσμό.Οι πιθανότητες που έδιναν οι γιατροί στον Τζακ Μαρτιντέιλ για να ανακάμψει ήταν πολύ λίγες. Το κρανίο του είχε σπάσει σε 30 διαφορετικά μέρη (!) και ξεκινώντας από το χειρότερο στο ηπιότερο, σε μια κλίμακα από το 1 έως το 15, ο βαθμός του κώματος στο οποίο είχε πέσει ήταν το 3. Από αυτό το επίπεδο ένα μεγάλο ποσοστό των ασθενών δεν επιστρέφει ποτέ και ένα ακόμα μεγαλύτερο ανακάμπτει ως «φυτό».
Τα βελάκια δείχνουν τα 30 κατάγματα στο κρανίο του Τζακ
Για τον Τζακ η καλύτερη προοπτική που έδιναν οι θεράποντες ιατροί ήταν να αποκτήσει σταδιακά επαφή με το περιβάλλον, όχι όμως να μιλήσει ή να περπατήσει. Σχεδόν πέντε χρόνια μετά το παιδί – «θαύμα» από το βόρειο Λονδίνο έχει τελειώσει τις σπουδές που άφησε στη μέση, έχει στείλει για εφτά χρόνια στη φυλακή τον δράστη και την Παρασκευή (31/10) είδε να κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία το δικό του βιβλίο!
Ο τίτλος του είναι «Battling a Brain Injury» (παλεύοντας με έναν εγκεφαλικό τραυματισμό») και μέσω αυτού περιγράφει το πώς κατάφερε να βγει νικητής απ’ όλη αυτή την περιπέτεια! Ο Τζακ συνήλθε τον Απρίλιο του 2010 από το κώμα, ανήμπορος να περπατήσει, να μιλήσει ή να φάει, ενώ δεν θυμόταν απολύτως τίποτα, ούτε καν την ηλικία του. Για την επικόλληση των οστών του κρανίου του χρησιμοποιήθηκαν πλάκες τιτανίου, σε μια σειρά χειρουργικών επεμβάσεων για τη σωτηρία και αποθεραπεία του.
«Όταν οι γονείς μου ενημερώθηκαν για τον τραυματισμό μου έσπευσαν φυσικά να έρθουν στο νοσοκομείο αλλά συνάντησαν μεγάλη κίνηση στο δρόμο. Δεν γνώριζαν ακόμα τι ακριβώς μου είχε συμβεί και δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι το κυκλοφοριακό είχε προκληθεί από το δυστύχημα της δικής μου παρέας…», λέει ο Τζακ, ο οποίος βήμα – βήμα έχτισε ξανά το παρελθόν και ανέκτησε μέρος της μνήμης του μέσω φωτογραφιών και διηγήσεων.
Δεν σταμάτησε μέρα να δουλεύει για τη νοητική αποκατάσταση του αφού από την πρώτη στιγμή που έλαβε γνώση του περιστατικού, στόχος του ήταν να συμβάλει στην επιβολή όσο το δυνατόν μεγαλύτερης ποινής του οδηγού του φονικού οχήματος, Shamail Ali Syed. Επρεπε επίσης να πείσει το δικαστήριο ότι ήταν πνευματικά υγιής για να διαχειριστεί το ποσό της αποζημίωσης, την οποία σε αντίθετη περίπτωση δεν θα καρπωνόταν βάσει της αγγλικής νομοθεσίας.
Ο δράστης καταδικάστηκε τελικά σε επταετή φυλάκιση και ο Τζακ έγινε κάτοχος της αποζημίωσης το Φθινόπωρο του 2011, οπότε και αποφάσισε ότι ήταν έτοιμος να επιστρέψει στο Πανεπιστήμιο του Γιορκ για να τελειώσει τις σπουδές που είχε ξεκινήσει το 2007. Από τον Ιούλιο του 2013 είναι πτυχιούχος Αγγλικών και Πολιτικών Επιστημών, ενώ εδώ και λίγους μήνες εργάζεται σε Περιβαντολογική εταιρία του Γιορκ.
«Υπάρχει κάτι που μου άφησε αυτή η ιστορία, καθώς πάσχω από αταξία (ataxia), η οποία επηρεάζει τη ροή του λόγου. Μερικές φορές ακούγομαι σαν… μεθυσμένος, αλλά αυτό είναι βέβαια το λιγότερο που θα μπορούσε να μου συμβεί», δήλωσε ο Τζακ κατά την παρουσίαση του βιβλίου του, στο οποίο περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια τις μετατραυματικές εμπειρίες του.
«Σκοπός αυτής της προσπάθειας είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους που προσπαθούν να νικήσουν ένα τέτοιο τραυματισμό ή και να δώσει κουράγιο στις οικογένειές τους. Είχα την τύχη να επιζήσω με υγιή εγκέφαλο, αλλά από εκεί και πέρα όλα είναι στο χέρι μας. Μέρα με τη μέρα άρχισα να χτίζω ξανά τη ζωή μου και να αναγεννηθώ με την αυτοπεποίθηση ενός ανθρώπου που έστησε το θάνατο σε ραντεβού...»
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση