Ψάχνει... ασφάλεια ο Ολυμπιακός

Τα ισχυρά αμυντικά δίδυμα ήταν ανέκαθεν το βασικό συστατικό της επιτυχίας στο λιμάνι. Τώρα, όμως, τι γίνεται; Ο χειμερινός μεταγραφι...

Τα ισχυρά αμυντικά δίδυμα ήταν ανέκαθεν το βασικό συστατικό της επιτυχίας στο λιμάνι. Τώρα, όμως, τι γίνεται;
Ο χειμερινός μεταγραφικός σχεδιασμός του Ολυμπιακού βρίσκεται σε εξέλιξη, με την απόκτηση ενός (τουλάχιστον) κεντρικού αμυντικού να αποτελεί προτεραιότητα. Το sdna.gr θυμίζει τα τελευταία «δίδυμα» στόπερ και το τι προσέφεραν…


Με τον Ιανουάριο να πλησιάζει οι μεταγραφές έρχονται και πάλι για τα καλά στο «ερυθρόλευκο» προσκήνιο. Οι μεταγραφές άλλωστε δεν σταματούν ποτέ στο μεγάλο λιμάνι πόσο μάλιστα όταν είναι δεδομένο και εξακριβωμένο από το πρώτο μισό της σεζόν ότι χρειάζεται ενίσχυση σε θέσεις κλειδιά για να συνεχίσει η ομάδα σε υψηλό επίπεδο εκπληρώνοντας στο τέλος τους στόχους της.

Με όλους τους τρόπους οι «ερυθρόλευκοι» έχουν ξεκαθαρίσει πως σύντομα θα έρθουν νέα πρόσωπα στην ομάδα με βασική προτεραιότητα να είναι η απόκτηση ενός (τουλάχιστον) κεντρικού αμυντικού. Από το καλοκαίρι του 2009 οι «ερυθρόλευκοι» άλλωστε είχαν την ευτυχία να διαθέτουν στο ρόστερ τους υψηλού επιπέδου κεντρικούς αμυντικούς αλλά και αξιόπιστες λύσεις για να βγει η ιδιαίτερα απαιτητική χρονιά που έχουν πάντα μπροστά τους. Το περασμένο καλοκαίρι οι «καραμπόλες» που συνέβησαν στο φινάλε της μεταγραφικής περιόδου, σε συνδυασμό και με την απαίτηση του Μίτσελ για μικρό ρόστερ, οδήγησαν εν τέλει τον Ολυμπιακό να πορευτεί στο πρώτο μισό της σεζόν με τρία στόπερ βγάζοντας σοβαρά αγωνιστικά προβλήματα.

Η απόκτηση ενός βασικού στόπερ είναι θέμα ημερών για τον Ολυμπιακό την στιγμή άλλωστε που ο Αμπιντάλ φεύγει, ο Σιόβας δεν είναι πανέτοιμος ενώ οι Μποτία, Αυλωνίτης χρειάζονται στήριξη. Ο Ολυμπιακός ψάχνει πλέον τον νέο Μέλμπεργκ και τον νέο Μανωλά που θα του φέρει και πάλι την σιγουριά στα μετόπισθεν.

Ο Μέλμπεργκ και τα μεγάλα δίδυμα
Γυρνώντας πίσω τον χρόνο παρατηρούμε πως βασικό συστατικό των επιτυχιών του Ολυμπιακού αποτέλεσε η πληρότητα και ποιότητα που είχε να επιδείξει στο κέντρο της άμυνάς του. Είτε επρόκειτο για ελληνικές λύσεις όπως ο Άντζας στην επιστροφή του στον Ολυμπιακό είτε ακόμη καλύτερα από το καλοκαίρι του 2009 όταν οι «ερυθρόλευκοι» βγήκαν νικητές από την «μάχη» με τον Παναθηναϊκό και έντυσαν στα ερυθρόλευκα τον Όλαφ Μέλμπεργκ. Με τον Σουηδό άσο στο κέντρο της άμυνας ως ηγέτη του ο Ολυμπιακός πορεύτηκε για τρία χρόνια φροντίζοντας όμως να τον πλαισιώσει με ικανότατους αμυντικούς και δημιουργώντας ισχυρά δίδυμα.

Την σεζόν 2009-2010 ο Ολυμπιακός έχοντας στο ρόστερ του αναφορικά με το κέντρο της άμυνας τους Μέλμπεργκ, Παπαδόπουλο, Ζεβλάκοφ και ως μπακ - απ λύσεις τους Κυριάκο Παπαδόπουλο και Ραούλ Μπράβο έβγαλε μια δύσκολη σεζόν που ολοκληρώθηκε όμως με τεράστια αποτυχία, όχι όμως λόγω των προβλημάτων σε αυτή την θέση αλλά για χίλιους άλλους λόγους. Με τον Ολυμπιακό να αλλάξει παντού, από την διοίκηση και τον ερχομό Μαρινάκη έως την συντριπτική πλειοψηφία του ρόστερ του, το δίδυμο Μέλμπεργκ-Παπαδόπουλου παρέμεινε κυρίαρχο στο κέντρο της άμυνας την σεζόν 2010-11 όταν ο Ολυμπιακός με τον Βαλβέρδε και πάλι στον πάγκο του επέστεφε στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Σε μια χρονιά που δεν υπήρξε Ευρώπη από τον Αύγουστο και μετά οι λύσεις που είχε πίσω από το βασικό δίδυμο (Μοντέστο, Ποτουρίδης, Μπράβο) ελάχιστα χρειάστηκαν παίζοντας κυρίως σε άλλες θέσεις. Το καλοκαίρι του 2011 με το Τσάμπιονς Λιγκ να προστίθεται στη σεζόν ο Βαλβέρδε έφερε στον Ολυμπιακό και τον δικό του Μαρκάνο για να δώσει βάθος στις επιλογές του στα στόπερ και εν τέλει να δικαιωθεί καθώς Μέλμπεργκ, Παπαδόπουλος και Μαρκάνο ήταν από τους πρωταγωνιστές της χρονιάς (Παπάζογλου, Ποτουρίδης οι υπόλοιπες επιλογές για τα στόπερ).

Το «στοίχημα» που πέτυχε με το ελληνικό δίδυμο
Το καλοκαίρι του 2012 ο Μέλμπεργκ αποχώρησε από τον Ολυμπιακό την ώρα που ο Παπαδόπουλος στο Ευρωπαικό πρωτάθλημα τραυματιζόταν σοβαρά. Ο Ολυμπιακός έχοντας αποκτήσει από τον Πανιώνιο τον Σιόβα και ως ελεύθερο από την ΑΕΚ τον νεαρό Μανωλά έψαχνε την επόμενη μέρα χωρίς τον Σουηδό «βράχο» αλλά και τον αρχηγό του. Η επιλογή του Κοντρέρας ως το έμπειρο στόπερ που θα έρθει να βοηθήσει το ελληνικό δίδυμο δεν αποδείχτηκε και ιδιαίτερα πετυχημένη αλλά επί της ουσίας ανέδειξε τους Μανωλά και Σιόβα που μαζί με τον Παπάζογλου αποτελούσαν την ενεργή 4αδα στα στόπερ, μια και ο Παπαδόπουλος δεν υπολογιζόταν λόγω του τραυματισμού του.

Σιόβας και Μανωλάς έκαναν σπουδαία χρονιά, βελτιώθηκαν, κέρδισαν εμπειρίες και μέσα από τον Ολυμπιακό βοηθήθηκαν και βοήθησαν πολύ. Το περσινό καλοκαίρι ο Μίτσελ θέλησε να τους ενισχύσει με τον Μετζανί από την Μονακό διατηρώντας τους υπόλοιπους πλην του Κοντρέρας που δεν μπορούσε να ακολουθήσει πλέον σε υψηλό επίπεδο. Πέρσι τέτοια εποχή το ζητούμενο στον Ολυμπιακό δεν ήταν ποιοι θα παίξουν αλλά ποιοι δεν θα παίξουν! Με τον Μετζανί να γκρινιάζει γιατί δεν παίζει πολύ και τον Παπαδόπουλο να προσπαθεί να ανεβάσει στροφές οι Μανωλάς-Σιόβας παρέμεναν βασικότατοι στο κέντρο της άμυνας. Ο Ολυμπιακός παρέμενε υπερπλήρης στα στόπερ με τον τραυματισμό του Σιόβα όμως στις αρχές Ιανουαρίου να αλλάζει τα δεδομένα χωρίς ο Μαρκάνο που ήρθε για να τον καλύψει να τα καταφέρνει.

Από την αρχή και με απώλειες
Η πώληση Μανωλά το περασμένο καλοκαίρι ήταν κοινό μυστικό από την αρχή της προετοιμασίας του νέου Ολυμπιακού και του μεταγραφικού σχεδιασμού Μίτσελ και διοίκησης. Έχοντας άλλωστε δύο εξαιρετικές σεζόν με τα ερυθρόλευκα και ένα πολύ καλό Μουντιάλ στα πόδια του ο νεαρός κεντρικός αμυντικός ήταν δεδομένο πως θα έφερνε στο μεγάλο λιμάνι μεγάλη πρόταση από το εξωτερικό.

Ο Μίτσελ δούλεψε για την δημιουργία της νέας άμυνας χωρίς τον Μανωλά στα πλάνα του που τελικά έφερε τα 13+2 εκατ. Ευρώ της Ρόμα στον Ολυμπιακό και αποχαιρέτησε για το Καμπιονάτο. Με τον Αμπιντάλ να έχει ήδη έρθει από το ξεκίνημα της προετοιμασίας για να αποτελέσει τον νέο «βράχο», τον Σιόβα να δείχνει πως έχει ξεπεράσει τον τραυματισμό του, τον Αυλωνίτη να είναι το νέο πρόσωπο από την ελληνική αγορά και τον Παπαδόπουλο πιο έτοιμο από ποτέ μετά τον σοβαρό τραυματισμό του ο Μίτσελ πρόσθεσε την δική του «πινελιά» με τον Μποτία που εμπιστεύεται απόλυτα και θεωρούσε πως θα καλύψει απόλυτα το κενό του Μανωλά.

Μια πεντάδα στόπερ ήταν ιδανική για να οδηγήσει στην νέα δύσκολη σεζόν που ξεκινούσε για τον Ολυμπιακό. Το δίδυμο Αμπιντάλ-Μποτία ήταν αυτό που γρήγορα-γρήγορα φάνηκε πως ο Μίτσελ εμπιστευόταν πρωτίστως. Τόσο γιατί ο Σιόβας δεν ήταν έτοιμος με τους συνεχείς μικροτραυματισμούς να τον κρατούν πίσω όσο και γιατί ο Ισπανός τεχνικός δεν είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στον Αβραάμ. Κάτι που ως γνωστόν οδήγησε στην μεταξύ τους κόντρα με τον αρχηγό μέχρι τότε του Ολυμπιακού να ανοίγει τον πόρτα και να φεύγει για την Τουρκία αφήνοντας την τελευταία μέρα των μεταγραφών την ομάδα με δύο έτοιμα αλλά και νέα στην ομάδα στόπερ, τον άπειρο Αυλωνίτη που οι «καραμπόλες» στο ρόστερ στο φινάλε των μεταγραφών τον διατήρησαν στο Ρέντη, και ερωτηματικό τον Σιόβα.

Οι «παραστάσεις» των Αμπιντάλ και Μποτία ήταν από μέτριες μέχρι απογοητευτικές όταν η ομάδα χρειαζόταν να παίξει ανοικτά και ο προβληματισμός έντονος. Αποδείχτηκε στο πρώτο μισό της σεζόν πως το μεγάλο «στοίχημα» που ήταν η άμυνα με δεδομένες τις αλλαγές που έγιναν, απέτυχε και τώρα καλούνται στο μεγάλο λιμάνι να το διορθώσουν. Έχουν και τον χρόνο και τον τρόπο για να το πετύχουν.