GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

ΓΑΠ: Από την Ρόζα Λούξεμπουργκ και το Γρηγ. Ξενόπουλο μέχρι το σημερινό “είμαι λυτρωτής”

Γράφει ο Μάνος Χατζηγιάννης Τι άλλο θα ακούσουμε από το στόμα του; Και τι δεν έχει πει όλα αυτά τα χρόνια. Ατάκες που θα γέμι...



Γράφει ο Μάνος Χατζηγιάννης

Τι άλλο θα ακούσουμε από το στόμα του; Και τι δεν έχει πει όλα αυτά τα χρόνια. Ατάκες που θα γέμιζαν με υλικό δεκάδες επιθεωρήσεις. Το δε χειρότερο όλων είναι πως τα εννοεί κι όλας! Ο λόγος για τον Γιώργο Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος πριν λίγες ώρες έκανε ένα μεγάλο βήμα με το νέο κόμμα και δίνει ραντεβού στις... κάλτσες (αυτός το έχει πει αντί για κάλπες)

Το να σχολιάσει κανείς αυτόν τον πολιτικο αχταρμά χωρίς αρχή και τέλος που παρουσίασε είναι χάσιμο χρόνου. Χαρακτηριστικό της ιδεολογικής σύγχυσης που διακατέχει αυτό τον πολιτικό σχηματισμό είναι πως ο ΓΑΠ έμπλεξε τον Ρήγα, τον Τρικούπη, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον Πλαστήρα, τον παππού και τον πατέρα του σε ένα άνευ προηγουμένου ιδεολογικόπολιτικό κοκτεϊλ...

Συγκεκριμένα ανέφερε: “Έχουμε συγκεκριμένες ιστορικές και ιδεολογικές καταβολές – δημοκρατικές, προοδευτικές, σοσιαλιστικές και εκφράζουμε τη δημιουργική συνέχεια των πολιτικών αξιών που ενέπνευσαν τα διδάγματα του Ρήγα, την παρακαταθήκη του Καποδίστρια, το έργο του Χαριλάου Τρικούπη, τη συγκρότηση της Δημοκρατικής Παράταξης από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τη συνεισφορά των Παπαναστασίου – Πλαστήρα, την Αντίσταση του Ελληνικού λαού ενάντια στον ναζισμό, τον Ανένδοτο του Γεωργίου Παπανδρέου, τον Αντιδικτατορικό Αγώνα και την ίδρυση του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ από τον Ανδρέα Παπανδρέου”.

Αυτό όμως που βγάζει κάθε νοήμονα από τα ρούχα του είναι που δήλωσε “λυτρωτής”! Ποιός; Αυτός που έσυρε τη χώρα στο ΔΝΤ για να ξεκινήσει “η σφαγή των αμνών”!

Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που ο Γιωργάκης Παπανδρέου μιλάει αλλοπρόσαλα... Από τη Θεσσαλονίκη κάποτε δήλωνε “αντιεξουσιαστής της εξουσίας”

Και να ήταν μόνο αυτό;
Ρόζα Λούξεμπουργκ; Γρηγόριος Ξενόπουλος; Οδυσσέας ; Πόσα πρόσωπα μπορεί να έχει ένας πολιτικός ανήρ; Όπως αποδεικνύεται η...συνθηματική και επικοινωνιακή γκάμα του Γιώργου Παπανδρέου δεν έχει αρχή και τέλος.

Παλιότερα παρομοίασε εαυτόν με τον ομηρικό Οδυσσέα, ο οποίος έχει....ηράκλειο έργο!!!!!!!!!!Αλλά το κερασάκι στην τούρτα ήταν άλλο. Όσο ήταν πρωθυπουργός δήλωνε αποφασισμένος να «διαπαιδαγωγήσει» τον Έλληνα πολίτη ως προς την φοροδιαφυγή και τη διαφθορά. Δηλαδή ζούσαμε τη νέα «διάπλαση των παίδων»! Ο κ. Παπανδρέου σαν άλλος Γρηγόριος Ξενόπουλος. Το μόνο που μένει είναι να υπογράψει «Σας ασπαζομαι Φαίδων»....
"Η διάπλασις των παίδων" ήταν το περιοδικό που γαλούχησε τις γενιές των πατέρων και παππούδων μας και διαμόρφωσε τις συνειδήσεις τους.Από την άλλη ο πατέρας αλλά και ο παππούς του σημερινού πρωθυπουργού φέρουν ευθύνη για την σημερινή κατάσταση της χώρας.

Κύριος στυλοβάτης του έργου, από τους πρώτους συνδρομητές και κατόπιν αρθρογράφους και αρχισυντάκτης του περιοδικού, υπήρξε ο Γρηγόριος Ξενόπουλος. Από το 1896 έως το 1948 ο Ξενόπουλος έδωσε την ψυχή του για το περιοδικό.Και επειδή η ιστορία θα έπρεπε να διδάσκει αξίζει να θυμηθούμε ότι την περίοδο που ο Γρηγόριος Ξενόπουλους ήταν η ψυχή της «διάπλασης» τα πράγματα για τη χώρα μας ήταν ιδιαίτερα δύσκολα. Λίγα χρόνια νωρίτερα είχε ακουστεί από το Χαρίλαο Τρικούπη το περίφημο «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», ενώ μετά το θάνατο του Χ. Τρικούπη ακολούθησε ο καταστροφικός ελληνο-τουρκικός πόλεμος του 1897. Η κατάληξη αυτού του πολέμου ήταν η επιβολή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου (ΔΟΕ), από τους ξένους και ντόπιους πιστωτές της Ελλάδας, τους λεγόμενους "ομολογιούχους".
Μοιάζουν οι καταστάσεις ή μου φαίνεται...;

Με λίγα λόγια ο κ. Παπανδρέου θα πρέπει να μετράει τα λόγια του. Γιατί ούτε «διαπαιδαγώγηση» του Έλληνα μπορεί να κάνει, ούτε πολυμήχανος σαν τον Οδυσσέα είναι, ούτε ατρόμητος και ρωμαλέος σαν τον Ηρακλή. Και προφανώς απέχει παρασάγγας από “λυτρωτής” που δήλωσε σήμερα!

Αλλά δε θα πρέπει να μας ξενίζουν τα ολισθήματα αυτά του Γιώργου Παπανδρέου. Έχει έφεση στις ...ιστορικές συγκρίσεις. Πριν από τις εκλογές του 2009 δε μας είχε βομβαρδίσει με το «σοσιαλισμος ή βαρβαρότητα», φράση που διατυπώθηκε από τη Ρόζα Λούξεμπουργκ το 1915, στο δοκίμιό της «Η κρίση της Σοσιαλδημοκρατίας»;

Σε αυτόν τον άνθρωπο μπορεί ένας λαός να εμπιστευτεί την τύχη του; Θα μου πείτε το έκανε ήδη μια φορά και η ιστορία ό,τι γράφει δεν ξεγράφει...

Δεν υπάρχουν σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση