Η Ζωή Παπαδοπούλου μαζί με τον Χρήστο Νικολόπουλο θα εμφανιστεί στη Θεσσαλονίκη και στο Θέατρο Βεργίνα. Κάθε Παρασκευή και Σάββατο...
Η Ζωή Παπαδοπούλου μαζί με τον Χρήστο Νικολόπουλο θα εμφανιστεί στη Θεσσαλονίκη και στο Θέατρο Βεργίνα.
Κάθε Παρασκευή και Σάββατο, μέχρι και τις 7 Φεβρουαρίου παρουσιάζουν ένα πλούσιο μουσικό πρόγραμμα, γεμάτο επιτυχίες από τη μακρόχρονη δισκογραφική πορεία του μεγάλου μας συνθέτη.
Στη συνέχεια η Ζωή Παπαδοπούλου ταξιδεύει στην Αυστραλία παρέα με τον Δημήτρη Μπάση για δύο ξεχωριστές συναυλίες.
Στις 14 Φεβρουαρίου θα βρίσκονται στο κέντρο της Μελβούρνης, στο πλαίσιο του φεστιβάλ Αντίποδες που οργανώνεται από την ελληνική κοινότητα της Μελβούρνης και στις 15 στο ελληνικό φεστιβάλ του Σίδνεϊ, στο Darling Harbour με περισσότερους από 100.000 θεατές, Έλληνες και ξένους.
Ξεχωριστή θέση στις εμφανίσεις της έχουν τα δύο καινούργια της τραγούδια "Μέσα στο μετρό" και "Το αναλύσαμε πολύ" καθώς και διαμάντια από το διαχρονικό λαϊκό μας τραγούδι.
Το χρέος της Ελλάδας που φόρτωσαν τους Έλληνες η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ανέρχεται σε 750 δισ. ευρώ, το οποίο δεν μπορεί να ξεπληρωθεί ούτε σε 100 χρόνια, αφού οι ίδιοι έφεραν την ύφεση και τους φόρους και τα χαράτσια και διέλυσαν τη μεσαία τάξη και τα άλλα στρώματα. Τα 2 αυτά σάπια κόμματα μας κατέστρεψαν,αλλά και τις επόμενες γενιές. Η ψήφος στον Σύριζα και στους ΑΝΕΛ είναι επιτακτική για να γίνει μια λογιστική επιτροπή ελέγχου χρέους και σκληρές διαπραγματεύσεις για ανάπτυξη, χαμηλή φορολογία και κοινωνική δικαιοσύνη. Το κείμενο γράφτηκε το 2013 και αναφέρεται στην εκτίναξη του χρέους. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ καταδίκασαν τα παιδιά και τα εγγόνια σου. Τιμώρησέ τους. Για την Ελλάδα και τα νέα παιδιά !
ΑπάντησηΔιαγραφή" Με βάση τα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών (Δελτίο Δημοσίου Χρέους, Ιούνιος 2013), το χρέος της Κεντρικής Διοίκησης (ή Κεντρικής Κυβέρνησης) τον Ιούνιο 2013 διαμορφώθηκε σε 321,4 δις ευρώ ή 176% του ΑΕΠ.
Τον Αύγουστο του 2013, το χρέος της Κεντρικής Κυβέρνησης εκτιμάται σε 329 δις ευρώ ή 181% του ΑΕΠ.
Το δημόσιο χρέος της Ελλάδος κυμαίνεται σήμερα γύρω στα 467 δις ευρώ ή 257% του ΑΕΠ.
Αν στο χρέος της Κεντρικής Κυβέρνησης αθροιστούν,
τα χρέη των ΔΕΚΟ ύψους 30 δις ευρώ,
οι χορηγήσεις δανείων 20 δις ευρώ σε φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου,
οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του κράτους 8 δις ευρώ προς ιδιώτες
και swaps αξίας 80 δις ευρώ που αφορούν κρατικό χρέος το οποίο έχει μεταφερθεί στο μέλλον και γι' αυτό δεν συμπεριλαμβάνεται στο σημερινό χρέος,
συνάγεται ότι το συνολικό δημόσιο χρέος εκτιμάται σήμερα σε 467 δις ευρώ ή 257% του ΑΕΠ.
Τον Δεκέμβριο του 2013 το συνολικό δημόσιο χρέος θα προσεγγίζει τα 500 δις ευρώ.
Ωστόσο, η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας μας είναι ακόμα πιο τραγική.
Το χρέος του εγχώριου τραπεζικοπιστωτικού συστήματος εκτιμάται σε 230 δις ευρώ.
Το χρέος αυτό συνιστά μέρος του εσωτερικού και του εξωτερικού χρέους της Ελλάδος
και αν αθροιστεί στα 467 δις ευρώ, συνάγεται ότι το συνολικό εθνικό χρέος ανέρχεται σήμερα σε 697 δις ευρώ ή 383% του ΑΕΠ.
Ενδέχεται το συνολικό εθνικό χρέος να προσεγγίσει τον Δεκέμβριο του 2013 τα 750 δις ευρώ (ή τα 412% του ΑΕΠ).
Το χρέος των 750 δις ευρώ είναι γιγαντιαίο και σε συνθήκες παρατεταμένης ύφεσης του οικονομικού μας συστήματος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί και άρα είναι μη βιώσιμο.
Η δραματικότερη παρατήρηση, που αντανακλά τις εγκληματικές ευθύνες των κυβερνώντων μετά την μεταπολίτευση, είναι η ακόλουθη.
Στην διεισδυτική τους εργασία οι καθηγητές Τσιραμπίδης Α. και Φιλιππίδης Α., "Ορυκτοί Πόροι Ελλάδος:
η συνολική αξία του ορυκτού πλούτου της Ελλάδος (πετρέλαιο, φυσικό αέριο, χρυσός, λιγνίτες, κ.ά.), ανέρχεται σε 1.500 δις ευρώ.
Ας υποτεθεί ότι η αξιοποίηση των ενεργειακών μας ορυκτών πρώτων υλών θα συντελεστεί σε χρονικό ορίζοντα 70 ετών.
Υποθέτοντας ένα μέσο επιτόκιο δανεισμού 4% για τα επόμενα 70 χρόνια,
προκύπτει ότι η μελλοντική αξία των 750 δις ευρώ και σε ορίζοντα 70 ετών εκτιμάται σε 12.000 δις ευρώ.
Δηλαδή, το ποσό των 12.000 δις ευρώ κατά το έτος 2083 και με μέσο επιτόκιο 4%, έχουν παρούσα αξία 750 δις ευρώ.
Άρα, το εξωφρενικό συμπέρασμα που προκύπτει, είναι ότι η μελλοντική αξία του σημερινού εθνικού χρέους, είναι 16 φορές υψηλότερη από το σύνολο του ορυκτού μας πλούτου.
Οι ανωτέρω διαπιστώσεις είναι μελαγχολικές. Οι πολιτικοί, οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες και οι καρεκλοκένταυροι της εξουσίας, που χρεοκόπησαν το έθνος, φέρουν τεράστιες ευθύνες.
Η Ελλάδα συνιστά περίπτωση χώρας που την αφανίζει το υπερμέγεθες δημόσιο χρέος. Οι δαπάνες εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους είναι υπέρμετρες και μετά το 2006 υπερβαίνουν το σύνολο των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού.
Ο γόρδιος δεσμός του δημοσίου χρέους μπορεί να επιλυθεί, αν την επόμενη εικοσαετία ο μέσος αναπτυξιακός ρυθμός της χώρας είναι τουλάχιστον 5% και με την προϋπόθεση να κτυπηθούν στη ρίζα τους η κρατική διαφθορά και οι έκνομες παραοικονομικές δραστηριότητες.
Γιώργος Βάμβουκας
Καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΑΣΟΕΕ)
ΖΗΤΩ Η 25η ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ! (Στη μνημη του θειου μου)
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα γραμμα από Έλληνα πιλοτο πολεμικού αεροσκάφους!
«Εκει ψηλα, στους αιθερες, μεσα στο γαλαζιο, περιμενοντας τον εχθρο "σκέφτομαι".
Δεν είμαι ημίθεος, ήρωας δεν ειμαι! Έχω τους φόβους μου!
Πολλοι εκει "κατω" βρισκουν επικινδυνο -ισως και αχρηστο" αυτο που κανω!
Γιατι βλέπεις εγώ δεν κατεβάζω διακόπτες, δεν οδηγώ λεωφορείο με 60 ψυχές, δεν βγάζω φωτοτυπίες στα βουλευτικά έδρανα ένα χειμωνιάτικο βράδυ του Γενάρη στη ζεστασιά της Βουλής! Αλλα κάθομαι, σκέπτομαι, μελετάω και περιμένω τον εχθρο. Μπορεί και εγώ να μην έχω να πληρώσω τα κοινόχρηστα η το χαρατσι στο πατρικο, αλλά εσάς δεν σας ενδιαφέρει. Ούτε και πρέπει!
Πρέπει, ομως, να αδειάσω το μυαλό μου, να μη σκεφτώ ότι με περιμένουν και εμένα στο σπίτι μου, όπως τόσους και τόσους άλλους, που δεν γύρισαν ποτέ πίσω από μια ακόμη καθημερινή αποστολή. Μπορει μερικοι να πουν ότι τα 'θελε και τα 'παθε! Ομως, εγω, δεν πετάω γι' αυτούς, πετάω για τον Πατέρα μου, που καμαρώνει στην άκρη στο χωράφι όταν περνούν τα μαχητικά μας, για το παιδί στη Φλώρινα που περπατάει στο χιόνι να πάει στο σχολειό του, για τον Παπά μας, που κάνει χιλιόμετρα να κάνει Ανάσταση με τους τσοπαναραίους στο ύψωμα της Παναγιάς!
Πετάω για τον ψαρά που βγήκε 4 το πρωί με την ψαρόβαρκα να φέρει το μεροκάματο στη φαμελιά του, τον δασκαλάκο που πληρώνει από την τσέπη του τις φωτοτυπίες στα ορεινα της Πινδου. Γι' αυτούς πετάω. Για να μπορούν να κάνουν αυτό που χρόνια κάνουν και να κρατάνε την Πατρίδα ζωντανή! Ούτε αυτοί, ούτε εγώ θα ζητήσω υπερωρίες, γιορτές και Κυριακές, γιατί εγώ πετάω για την Πατρίδα μου! Πετάω για τους δικούς μου ανθρώπους, αυτούς που γλεντάνε με την ψυχή τους, ζούνε για μια στιγμή και όταν πεθαίνουν ξεπροβοδίζουν τους δικούς τους ανθρώπους με τραγούδια και εύχονται καλήν αντάμωση! Ίσως κάποιο πρωί όταν κοιτάξεις ψηλά, θα με δεις γιατί...
Γιατι οι αετοι, πετανε παντα μοναχοι...»
Ένας από τους πολλούς, που είναι τόσο λίγοι...