GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Επεισόδιο με τον Σόιμπλε! "Μονομερής ενέργεια το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση..."

Επεισόδιο σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Eurogroup, ανάμεσα στον Έλληνα υπουργό Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη και του Γερ...

Επεισόδιο σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Eurogroup, ανάμεσα στον Έλληνα υπουργό Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη και του Γερμανού ομολόγου του, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, με αφορμή το νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση που κατέθεσε στη βουλή, η κυβέρνηση.
Την έντονη ενόχληση του εξέφρασε το Βερολίνο δια στόματος Β. Σόιμπλε. Η ενόχληση έχει να κάνει όπως φέρεται να είπε ο Γερμανός υπ. Οικονομικών, με το γεγονός ότι η κυβέρνηση κατέθεσε το νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης χωρίς προηγουμένως να έχει πάρει το "πράσινο φως" από τους δανειστές.
Σύμφωνα με πηγές του Eurogroup, "η Γερμανία είναι έξαλλη με την Ελλάδα επειδή κατέθεσε νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική βοήθεια, χωρίς προηγούμενο νεύμα από τους δανειστές".
Το επεισόδιο στο Eurogroup, επιβεβαιώνεται και από το μέγαρο Μαξίμου. "Υπήρξε επίθεση από Σόιμπλε και άλλους "ομοϊδεάτες" υπουργούς Οικονομικών, που ρωτούσαν για ποιο λόγο έφερε η κυβέρνηση το νομοσχέδιο, κάτι το οποίο το εκλαμβάνουν ως "μονομερή ενέργεια", αναφέρουν πηγές της Κουμουνδούρου.

Η απάντηση του Γ. Βαρουφάκη, ήταν η εξής:
"Ηταν υποχρέωση της κυβέρνησης να το καταθέσει, η χώρα έχει πληγεί από τις πολιτικές της ΕΕ τόσα χρόνια. Θα ενημερώνουμε για νομοσχέδια που έχουν δημοσιονομικό κόστος. Αυτό δε σημαίνει ότι θα το κάνουμε όπως το έκανε η ΝΔ".

2 σχόλια

  1. Μανώλης Αναγνωστάκης

    Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει
    όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα,
    έβλεπα τώρα πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες.

    Μιλάτε, δείχνετε πληγές, αλλόφρονες στους δρόμους.

    Τον πανικό που στραγγαλίζει την καρδιά σας σαν σημαία καρφώσατε σ’ εξώστες, με σπουδή φορτώσατε το εμπόρευμα.

    Η πρόγνωσή σας ασφαλής: Θα πέσει η
    πόλις.

    Εκεί, προσεκτικά σε μια γωνιά μαζεύω με τάξη, φράζω με σύνεση το τελευταίο μου φυλάκιο.

    Κρεμώ κομμένα χέρια στους τοίχους, στολίζω με τα κομμένα κρανία τα παράθυρα, πλέκω με κομμένα μαλλιά το δίχτυ μου και περιμένω
    όρθιος και μόνος σαν και πρώτα περιμένω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπούτζουκας Τηλέμαχος..

    ΟΧΙ άλλες θηριωδίες για κανένα ΛΑΟ
    κ. Σόιμπλε δεν έχετε το ΔΙΚΑΊΩΜΑ ως ΓΕΡΜΑΝΟΊ...

    Μια ιστορία ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ...και να την θυμάσαι εσύ και όλοι εσείς..

    Ο Δαβίδ Γκαλάντε ήταν 17 χρόνων και ο Σαμ Μοντιάνο μόλις 13, όταν οι Γερμανοί τους συνέλαβαν μαζί με τους άλλους Εβραίους της Ρόδου τον Ιούλιο του 1944 και τους οδήγησαν στην κομαντατούρα (που σήμερα στεγάζει την Τουριστική Σχολή).

    Εγώ ήμουν στον πάνω όροφο και ο Σαμ στο ισόγειο, όπου ήταν και τα γραφεία του Γερμανών αξιωματικών, λέει ο κ. Γκαλάντε.

    Στο κτίριο ήταν στοιβαγμένοι εκατοντάδες Εβραίοι. Αρχικά ήταν μόνο οι άνδρες και οι Γερμανοί έδωσαν διαταγή οι γυναίκες τους να φέρουν στην κομαντατούρα όλα τα χρυσαφικά που είχαν στα σπίτια τους.

    Στην είσοδο οι γκεσταπίτες έπαιρναν τα χρυσαφικά από τις γυναίκες και μερικά που κατάφεραν να περάσουν μέσα, τα έριχναν στις τουαλέτες με την ελπίδα κάποτε να τα ξαναβρούν, θυμάται ο Σαμ Μοντιάνο...


    Στις 23 Ιουλίου και αφού έχουν συγκεντρωθεί όλοι οι Εβραίοι (άνδρες, γυναίκες και παιδιά) ξεκίνησε ένα τεράστιο καραβάνι προς το λιμάνι.

    Οι Γερμανοί είχαν δώσει εντολή εκείνη την ημέρα να μην κυκλοφορεί κανένας στους δρόμους, λέει ο Δαβιδ Γκαλάντε, που μαζί με τους γονείς του και τα άλλα τρία αδέλφια του οδηγήθηκε στα μικρά φορτηγά πλοία που περίμεναν στο λιμάνι.

    Το ίδιο και ο Σαμ Μοντιάνο με τους 50 συγγενείς του. Στο ίδιο πλοίο. Οι δύο νέοι δεν ήταν στο ίδιο πλοίο.

    Ταξίδευαν μόνο νύχτα και τη μέρα έπιαναν κάνα λιμάνι. Πέρασαν από την Κω, όπου παρέλαβαν 100 Εβραίους και στη συνέχεια από τη Λέρο, απ΄ όπου παρέλαβαν κι άλλους, για να φθάσουν στον Πειραιά ύστερα από μία εβδομάδα.

    Ταξίδι τραγικό. «Μας είχαν ρίξει μέσα στ΄ αμπάρια σαν τα ζώα», θυμάται ο Γκαλάντε, που μαζί με όλους τους άλλους Ροδίτες και Εβραίους τους συγκέντρωσαν στο Χαϊδάρι, για να ξεκινήσουν με τα τρένα τη μεγάλη πορεία προς το Άουσβιτς.


    Δύο εβδομάδες κράτησε το μαρτύριο μέχρι να φθάσουν στον προορισμό τους.

    Μέσα στα τρένα πολλοί πέθαναν από τις κακουχίες και την πείνα. «Φθάσαμε στο Άουσβιτς και βρεθήκαμε μπροστά σ΄ ένα χάος.

    Οι δήμιοι Γερμανοί μας έριχναν από εδώ κι από εκεί», θυμάται ο Μοντιάνο, ο οποίος έχασε όλους τους δικούς του και από τότε δεν τους συνάντησε ποτέ. «Πάνω από 700 Εβραίοι οδηγήθηκαν κατευθείαν από τα τρένα στα κρεματόρια», συμπληρώνει ο Γκαλάντε, ο οποίος μπόρεσε μόνο για μια στιγμή να δει τον αδελφό του, αλλά έχασε τους γονείς του και τις αδελφές του.

    Βασανιστήρια. Η ζωή στο Άουσβιτς ήταν μια κόλαση για τους δύο νεαρούς.

    Πέρασαν πολλά βασανιστήρια και απίστευτες κακουχίες. Και όταν στις 28 Ιανουαρίου 1945 οι Ρώσοι στρατιώτες μπήκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, βρήκαν τον Γκαλάντε σχεδόν ετοιμοθάνατο και τον Μοντιάνο έναν σκελετό ανάμεσα σε εκατοντάδες νεκρούς ΕλληνόΕβραίους.

    Ωστόσο, ούτε ο ένας ούτε ο άλλος γνώριζαν ότι είχαν σωθεί και ότι βρίσκονταν στα χέρια των Ρώσων.


    Όμως και οι δύο είχαν πάντα στο μυαλό τους τη Ρόδο, αφού είχαν πια πληροφορηθεί ότι το νησί είχε ελευθερωθεί και είχαν εγκατασταθεί οι Άγγλοι. «Πήρα την απόφαση να δραπετεύσω από τον ρωσικό στρατό και το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη», λέει ο Γκαλάντε, που πήγε κρυφά στην Μπρατισλάβα.


    Εκεί βρήκε Έλληνες πατριώτες, οι οποίοι τον βοήθησαν να φύγει. «Μιλούσα ελληνικά και έτσι ήταν εύκολο να συνεννοηθώ, αλλά ήταν συγκινητική και η βοήθειά τους, επειδή με θεωρούσαν δικό τους»...ΔΙΚΌΣ ΜΑΣ ΉΤΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ κ. Σόιμπλε...

    Ο Μοντιάνο και προσθέτει: «Δεν χάρηκα γιατί σώθηκα. Ένιωθα ενοχές γιατί εγώ γλίτωσα, ενώ εκατομμύρια άλλοι βρήκαν τραγικό θάνατο.

    Και αυτό με βασάνιζε για πολύ καιρό, μέχρι πριν από μερικά χρόνια, που με κάλεσαν από την Ιταλία για να συνοδεύω πολλούς ανθρώπους στο Άουσβιτς για να τους εξηγήσω τα φοβερά εγκλήματα που έγιναν εκεί.

    Έτσι, πιστεύω πλέον ότι εμείς που επιζήσαμε ίσως μας επέλεξε ο Θεός σαν μάρτυρες, για να μπορέσει να μάθει όλος ο κόσμος τι συνέβη εκεί και να μην ξαναζήσει η ανθρωπότητα τέτοιες φρικαλεότη- τες.....



    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση