Τα ψώνια έφεραν την πτώχευση και αυτή νέα ψώνια, προς τέρψιν αυτών που δεν έχουν για να ψωνίσουν!...

Επισημαίνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Λυπάμαι, έχουμε μπλέξει άσχημα μεταξύ των αλητήριων δήθεν πολιτικών που από την κυβέρνηση πέρασαν...

Επισημαίνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος.

Λυπάμαι, έχουμε μπλέξει άσχημα μεταξύ των αλητήριων δήθεν πολιτικών που από την κυβέρνηση πέρασαν στην αντιπολίτευση και των νέων ψώνιων που ανέλαβαν να διαχειριστούν σήμερα την ελληνική κρίση, παίρνοντας την σκυτάλη από τα προηγούμενα ψώνια που προκάλεσαν την συγκεκριμένη μορφή της κρίσης και δρομολόγησαν το αδιέξοδο που καταλήγει αναπόδραστα στην «ημι-έξοδο» από την ευρωζώνη.

Έχω δείξει πώς το κυρίαρχο lifestyle της ύστερης μεταπολίτευσης (μετά το 1990 μέχρι σήμερα), με την γενικότερη έννοια ως στάση και τρόπος ζωής (: συμπεριφορά) στη καθημερινότητα, είναι αυτό που συνέβαλε καθοριστικά στην πτώχευση του ελληνικού κράτους και οδήγησε στην μορφή συντεταγμένης χρεοκοπίας, που βιώνει τραυματικά η σημερινή ελληνική κοινωνία.

Το πώς ακριβώς συνέβη φρόντισα να το εξηγήσω με πολλές δεκάδες διαδικτυακά σημειώματα, δίχως να πετύχω προφανώς να γίνω απολύτως κατανοητός. Πώς είναι δυνατόν να κατανοήσουν αυτό το δραματικό πολιτικοπολιτισμικό πρόβλημα της ελληνικής πολιτικής και της ελληνικής κοινωνίας οι δημιουργοί και θεατές αυτού του φαινομένου, οι οποίοι είτε με λαϊφσταλίστικο ύφος, είτε με αντιδραστικό ως προς αυτό ύφος δοκιμάζουν να αρθρώσουν μία οικονομίστικη ή εθνικιστική αφήγηση για να ερμηνεύσουν το αποτέλεσμα, αντί να προσεγγίσουν το αίτιο και τον αιτιατό μηχανισμό;

Δεν «τα φάγαμε όλοι μαζί», αλλά όλοι μαζί ενεπλάκημεν (ενεργητικά ή παθητικά – δεν έχει σημασία) σε ένα μαρκετίστικο παίγνιο που έστησαν στην Ελλάδα δυο-τρεις παρέες χυδαίων λαϊφσταλιστών, που αποτέλεσαν τα βασικά γρανάζια της διαπλοκής. Όσοι αντέδρασαν ενεργά σε αυτήν την πολιτικοπολιτισμική χυδαιότητα, η οποία ήταν ηλίου φαεινότερο ότι θα οδηγούσε αργά ή γρήγορα στην οικονομική κατάρρευση, χωρίς ωστόσο να ενταχθούν στο στρατόπεδο των δεξιών ή αριστερών αντιδραστικών, χαρακτηρίστηκαν από «ντεμοντέ» έως «προβληματικοί» και έτσι «φυσιολογικά» αποκλείστηκαν! Από ποιους; Από την αρχοντοχωριάτικη τσογλαναρία που ηγείτο στην παραγωγή και εμπορία αυτού του lifestyle και ασφαλώς από τα εκατομμύρια αποχαυνωμένων ελλήνων που αποτελούσαν το κοινό της.

Ένα μέρος αυτής της τσογλαναρίας, που αποτελείται από καραγκιόζηδες τηλεπερσόνες, εκδότες, πολιτικούς και επιχειρηματίες, πτώχευσε, ξαναπτώχευσε, αλλά κατά ένα θαυματουργικό τρόπο συνεχίζει να πρωταγωνιστεί στα κοινά. Και θα συνεχίσει για όσο διάστημα το κοινό που δημιούργησαν δεν έχει άλλες παραστάσεις που θα του διαμόρφωναν ένα άλλο, εντελώς διαφορετικό γνωστικό μοντέλο για να ερμηνεύσει την καθημερινότητά του και να επαναπροσδιορίσει αξίες, στάσεις, συμπεριφορές, προκαταλήψεις, προσβλέψεις και ασφαλώς, πολιτική ταυτότητα.

Η άνοδος της ευρωπαϊκής αριστεράς, διά του ΣΥΡΙΖΑ, στην κυβερνητική εξουσία της Ελλάδας με οδήγησε στην υπόθεση πως από τις πολιτικές-lifestyle και την αντίστοιχη παιδαγωγική θα μπορούσαμε να περάσουμε σε κονστρουκτιβιστικές πολιτικές και αντίστοιχη κοινωνική παιδαγωγική, αποσκοπώντας στην απομυθοποίηση των κοινωνικών και πολιτικών σχέσεων και στην αναδιάρθρωση της καθημερινότητας στην Ελλάδα σε μια λιγότερο αγοραία βάση. Δυστυχώς κάθε μέρα που περνάει διαψεύδει αυτή την υπόθεσή μου. Καί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο πλαίσιο των λαϊφσταλίστικων πολιτικών δομείται, προσφέροντας ένα «εναλλακτικό» lifestyle, το οποίο, σε κάθε περίπτωση, εντάσσεται σε αυτό που εξόχως υπηρέτησαν οι «Κωστόπουλοι»!

Αλήθεια, τι διαφορετικό κάνει από τους «Κωστόπουλους» ο αστέρας της κυβέρνησης Τσίπρα, υπουργός-lifestyle, Γιάνης Βαρουφάκης; Και μην τολμήσει κανείς να θεωρήσει πως επιχειρώ να θίξω τον υπουργό οικονομικών της Ελλάδας, για τον οποίο πριν από λίγες ημέρες ήμουν εγώ ο ίδιος που έγραφα: «Ο Βαρουφάκης διαθέτει αυτά που ζηλεύεις, τα έδειξε στο Eurogroup, αλλά εσύ κοίταζες το σακάκι του!». Σήμερα πλέον διαπιστώνω ότι καί αυτός αυτό ήθελε να κοιτάξεις! Το σακάκι του, το κασκόλ του, το μπλουζάκι του, το κορμάκι του και τις προσωπικές στιγμές του με την σύζυγό του. Προφανώς ο άνθρωπος αυτός έτσι πιστεύει πως θα υπηρετήσει καλύτερα το οικονομικό του περιεχόμενο και την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Και δεν αποκλείεται να έχει δίκιο! Αλλά αν έχει δίκιο, τότε το περιεχόμενο αυτό πάρα πολύ σύντομα θα κατασκευάζεται από τους celebrators του celebrity-Βαρουφάκη και όχι από τα αρμόδια κυβερνητικά όργανα και τον πρωθυπουργό.

Είχα προειδοποιήσει, αναγνώστη μου, αν θυμάσαι! Αλλά, προδήλως, αυτά είναι «ψιλά γράμματα» για μια κυβέρνηση που φαίνεται να συγχέει την έννοια του ύφους με το υφάκι. Την αλλαγή ύφους θεώρησα βασική προϋπόθεση για μεταμόρφωση της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής καθημερινότητας στην Ελλάδα και επιχειρηματολόγησα διεξοδικά επ’ αυτού, αλλά μάλλον παρεξηγήθηκα! Μάλλον οι σημερινοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι θεώρησαν ότι αναφέρομαι στο στυλάκι, δηλαδή στις ενδυματολογικές και γαστρονομικές τους προτιμήσεις και στις φωτογραφήσεις για ελληνικά και ξένα περιοδικά.

Ανέλυσα την προοπτική και την κατάληξη των προηγούμενων λαϊφσταλίστικων πολιτικών, αλλά ειλικρινά μιλώ, δεν έχω πλέον καμία διάθεση να αναλύσω την ίδια κατάσταση, που είναι σαν να την σκηνοθετεί ο ίδιος «νους» - ή μήπως πράγματι είναι ο ίδιος «νους» πίσω από όλα αυτά; Παραδίδομαι, αναγνώστη μου! Η κατάσταση είναι πλέον ανυπόφορη και είναι κρίμα, κρίμα και χίλιες φορές κρίμα, που έτσι πολύ σύντομα και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας θα καταλήξει σε αυτό που μάλλον δεν μπορούσε να φανταστεί. Σε έναν lifestyle- πρωθυπουργό! Τι τρομερή παρεξήγηση! Εγώ να αναφέρομαι στην ανάγκη διαμόρφωσης πολιτικών ταυτότητας και η κυβέρνηση να θεωρεί δια των κορυφαίων υπουργών της, πως εννοώ διαμόρφωση λαϊφσταλίστικων πολιτικών! Εδώ φαίνεται να υπάρχει μάλλον σοβαρή έλλειψη επιστημονικού βάθους στην σύγχρονη πολιτική επικοινωνία, γνωστική ψυχολογία, σημειολογία και ερμηνευτική.

Και όλα αυτά κατά την στιγμή που η ΝΔ και τα κόμματα που προέκυψαν από την ρευστοποίηση του «όλον ΠΑΣΟΚ», επιδίδονται σε μία απολύτως οπισθοδρομική και ολοκληρωτική επικοινωνία. Οι αυτοπαρουσιαζόμενοι ως κεντροδεξιοί και κεντροαριστεροί μοιάζει να εγκαταλείπουν άρον-άρον τις λαϊφσταλίστικες πολιτικές που χαρακτήρισαν το πρόσφατο παρελθόν τους και να αναπτύσσουν έναν πολιτικό λόγο, βασισμένο σε μία θυματοποιητική αφήγηση. Διαρκώς «παροτρύνουν» τη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να υιοθετήσει το ύφος νενέκου που διέκρινε την δική τους, δήθεν διαπραγματευτική οντολογία, για να «μην πάνε χαμένες οι θυσίες του ελληνικού λαού»!

Αυτοί οι απίθανοι άνθρωποι που παριστάνουν τους σύγχρονους πολιτικούς, έχουν αναγάγει τις θυσίες τις οποίες επέβαλαν στους μικρομεσαίους και στα λαϊκά στρώματα σε κατακτήσεις, οι οποίες εμφανίζονται σαν τα θεμελιώδη δικαιώματα στην σημερινή ελληνική κοινωνία.

Αν, αγαπητέ αναγνώστη, η ανεργία, η φτωχοποίηση, η μετανάστευση, ή ακόμη και η αυτοκτονία, θεωρούνται κατακτήσεις που απελευθερώνουν τον ελληνικό λαό από τους δανειστές του, τότε η αλητεία είναι συνώνυμο της πολιτικής στη ΝΔ και στα κόμματα του ΠΑΣΟΚ!

Εδώ βρισκόμαστε: οι δεξιοί, κεντροδεξιοί και κεντροαριστεροί να υιοθετούν την θυματοποιητική αφήγηση ως νομιμοποιητικό ύφος του ξεδιάντροπου νενεκισμού τους, που τους κατέστησε περίγελους σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα που τους αντικατέστησε στην κυβερνητική εξουσία, να έρχεται να προσφέρει «ψώνια» για να εμπνεύσει δημιουργικά αυτούς που δεν έχουν να ψωνίσουν!