Του Στέλιου Γρηγορίου Δικηγόρος LLM – Oικονομολόγος Μετά το λεγόμενο κούρεμα του ελληνικού χρέους ένας αξιοσημείωτος αριθ...
Δικηγόρος LLM – Oικονομολόγος
Μετά το λεγόμενο κούρεμα του ελληνικού χρέους ένας αξιοσημείωτος αριθμός ομολογιούχων, η αξία των ομολογιών των οποίων ανέρχεται σε περίπου 6 δις ΕΥΡΩ, αποφάσισε να μην συμμετάσχει στην διαδικασία του κουρέματος και της ανταλλαγής ομολόγων, αλλά να διεκδικήσει την πλήρη αξία των ομολόγων, που κατείχαν στα διεθνή δικαστήρια (holdout bondholders). Η ομάδα αυτών των ομολογιούχων αποτελείται από τα λεγόμενα αρπακτικά («vulture») funds, τα οποία επιδίδονται σε κερδοσκοπικά παιχνίδια αυτού του είδους κατ’ επάγγελμα, καθώς αγοράζουν τα ομόλογα ενός κράτους από την δευτερογενή αγορά σε χαμηλή αξία, περίπου 20% σε σχέση με την τιμή ωρίμανσης του ομολόγου κατά την ημερομηνία πληρωμής του (maturity date) και επιδιώκουν με διάφορες δικαστικές μεθοδεύσεις την πλήρη αποπληρωμή του ομολόγου στο 100% της αξίας του.
Ηδη, η διεθνής αγορά διαχειρίσεως του κρατικού χρέους συγκλονίσθηκε από την ευθεία σύγκρουση της Αργεντινής με το Elliot Fund και από την απροσδόκητη απόφαση του Προέδρου του Δικαστηρίου του Μανχάταν τη Νέας Υόρκης, που εισήγαγε μία εντελώς νέα ανάγνωση στην ρήτρα pari passu, που κατά κυριολεξία σημαίνει ίση κατάταξη, με βάση την οποία όλοι οι πιστωτές κατατάσσονται σε ισότιμη θέση κατά την πληρωμή οποιουδήποτε ποσού, οπότε σε περίπτωση μη πληρωμής του ομολόγου ενός πιστωτή από τους απέχοντες (holdouts) απαγορεύεται η καταβολή οποιουδήποτε ποσού και στους υπόλοιπους πιστωτές. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ικανοποιούνται εξ ίσου τα αρπακτικά όσο και οι θεσμικοί επενδυτές, οι οποίοι συμμετείχαν στην διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους της Αργεντινής. Η ανάγνωση αυτή ανετράπη, με βάση απόφαση Αγγλικού Δικαστηρίου και με βάση το Αγγλικό δίκαιο παραδόξως, το οποίο έκρινε υπέρ των συμφερόντων των θεσμικών ομολογιούχων, με βάση την κρατούσα παραδοσιακή ανάγνωση της ρήτρας pari passu στην διεθνή χρηματαγορά, ιδίως την αγορά του κρατικού χρέους, ερμηνευομένης ως πληρωμή προς τους ομολογιούχους με ισοδύναμη κατάταξη και όχι ως κατάταξη γιά ίση πληρωμή προς όλους τους ομολογιούχους ασχέτως κατατάξεως.
Με βάση τα δεδομένα αυτά, η ελληνική κυβέρνηση εισήγαγε το 2012 στο ελληνικό δίκαιο την λεγόμενη ρήτρα συλλογικής δράσεως (collective action clause) με αναδρομική ισχύ, η οποία καταλάμβανε όλα τα ομόλογα ελληνικού δικαίου, με σκοπό την διευκόλυνση της διαδικασίας κουρέματος. Με λίγα λόγια, οι ομολογιούχοι κάθε σειράς έκδοσης ομολόγου αποτελούν μία Γενική Συνέλευση ομολογιούχων και εφόσον παρίσταται το 75% κάθε σειράς και συμφωνεί το 51% στο προτεινόμενο κούρεμα η ανταλλαγή ομολόγων ισχύει και για τους διαφωνούντες στην ανταλλαγή ομολογιούχους αλλά και για όσους δεν παραστάθηκαν στην Γενική Συνέλευση των ομολογιούχων.
Η πρακτική αυτή είναι διεθνώς αναγνωρισμένη και κρατούσα πρακτική στις αναδιαρθρώσεις κρατικού χρέους και θα αποτελεί υποχρεωτική ρήτρα στα ομολογιακά δάνεια των κρατών της Ευρωζώνης μετά το 2011.
Μάλιστα, ο τότε Υπουργός Οικονομικών ρητώς εδήλωσε ότι όσοι ομολογιούχοι δεν συμπράξουν στην φάση της ανταλλαγής ομολόγων δεν επρόκειτο να ικανοποιηθούν από την Ελληνική Δημοκρατία κατά την περίοδο της ωρίμανσης του ομολόγου.
Εν τούτοις, η Ελληνική δημοκρατία κατέβαλε στο Darts Fund, ένα από τα πλέον διαβόητα vulture Funds, 455 εκατομμύρια ΕΥΡΩ επί κυβερνήσεως Παπαδήμου το 2012, πρακτική που εξακολούθησε συστηματικά και από τις επόμενες κυβερνήσεις.
Ηδη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατέβαλε στις 4 Μαρτίου 79 εκατομμύρια ΕΥΡΩ για ομόλογα του ΟΣΕ με ρήτρα Ιαπωνικού δικαίου και 17,5 εκατομμύρια ΕΥΡΩ για ομόλογα της ΕΑΣ με ρήτρα Αγγλικού δικαίου και προτίθεται να αποπληρώνει με συνέπεια όλα τα αρπακτικά με την αιτιολογία της αποφυγής «πιστωτικού γεγονότος».
Η κυβέρνηση οφείλει να παύσει άμεσα την πληρωμή των ομολόγων , που δεν συμμετείχαν στην ανταλλαγή του PSI (Private Sector Involvement – Εμπλοκή του Ιδιωτικού Τομέα στη χρηματοδότηση του ελληνικού χρέους), με την αιτιολογία ότι μετά την ενεργοποίηση των ρητρών Συλλογικής Δράσεως, σε όλες ανεξαιρέτως τις σειρές ομολόγων, ασχέτως εφαρμοστέου δικαίου, καθότι η σχετική νομοθεσία υφίσταται και στο Αγγλικό και στο Αμερικανικό και στο Ιαπωνικό δίκαιο, οι απέχοντες ομολογιούχοι δεσμεύονται από τα αποτελέσματα των Γενικών Συνελεύσεων τους, οι οποίες προέκριναν το κούρεμα ως συμφέρουσα λύση, πλήν δύο περιπτώσεων, εάν δεν απατώμαι, εις τις οποίες η Γενική Συνέλευση απέρριψε το προτεινόμενο κούρεμα.
Ηδη Αγγλικό Δικαστήριο δικαίωσε την κυβέρνηση της Αργεντινής και αποκατέστησε την πάγια ερμηνεία που ισχύει στις διεθνείς χρηματαγορές, αντίθετα προς τις παραδοξολογίες του Αμερικανού δικαστή Greisa και την ειδική ερμηνεία του για την ρήτρα pari passu.
Η άρνηση πληρωμής προς τους απέχοντες ομολογιούχους θα αποφέρει οικονομίες περίπου 5 δις, μετά την απαράδεκτη αποπληρωμή ομολογιών από το 2012 μέχρι σήμερα περίπου 1 δις και με τις εντολές του νυν Υπουργού Οικονομικών.
Και βέβαια γεννάται το εύλογο ερώτημα γιατί ενώ η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διακηρύττει με όλους τους τρόπους, και μάλιστα προκλητικούς για την περίσταση, ότι δεν θα πληρώσει τα ομόλογα της ΕΚΤ και θα προτείνει ευφυείς τρόπους ανταλλαγής ομολόγων, την ίδια στιγμή πληρώνει με ασύγγνωστη ευκολία τα διεθνή αρπακτικά, που κερδοσκοπούν πάνω στο πτώμα της Ελλάδας, χωρίς ούτε κάν να σκέφτεται να δώσει την νομική μάχη στα διεθνή δικαστήρια, με σημαντικές δυνατότητες επιτυχίας, μετά την ενεργοποίηση των ρητρών Συλλογικής Δράσεως ;;;.
Να λοιπόν από εδώ μία οικονομία περίπου (5) δις ΕΥΡΩ !!! για συντάξεις, κοινωνική πολιτική και χρηματοδότηση αναπτυξιακών project. Ακόμη και εάν χάσουμε την δικαστική μάχη θα έχουμε την διεθνή κοινή γνώμη με το μέρος μας και θα αποπληρώσουμε μετά από αρκετά χρόνια δικαστηρίων, ενώ στο μεταξύ θα ΑΠΟΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ κατά 5 δις !!!
2) Η κυβέρνηση ετοιμάζεται τώρα για το μέγα ατόπημα να πληρώσει τους τόκους από ένα ομόλογο εκδόσεως του Ελληνικού Δημοσίου, με ανάδοχο την Goldman Sachs, τιτλοφορούμενο ως TITLOS, ονομαστικής αξίας 2,8 δις ΕΥΡΩ, η διάρκεια του οποίου έχει επεκταθεί μέχρι το 2037 και ήδη επιβαρύνεται με τόκους συνολικού ποσού 13 δις ΕΥΡΩ. Το ομόλογο αυτό χρησιμοποιήθηκε για την αλλοίωση των οικονομικών δεδομένων της ελληνικής οικονομίας, ώστε να διασφαλισθεί αναίμακτα η είσοδος της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Παρότι το ομόλογο αυτό αποτελούσε οφειλή προς ιδιώτη επενδυτή, την γνωστή (Goldman Sachs), και σήμερα οφείλεται από την ΕΤΕ, εν τούτοις, χαρακτηρίσθηκε τελικά ως μια μορφή δανεισμού της ελληνικής κυβέρνησης, με συνέπεια να επιβαρυνθεί το δημόσιο χρέος με περισσότερο από 5 δισ. Ευρώ.
Το σημαντικότερο είναι ότι τελικά δεν περιλήφθηκε στο PSI, με την προσχηματική αιτιολογία ότι πρόκειται για μια ιδιαίτερη κατηγορία χρέους, που δεν είναι διαπραγματεύσιμο στην αγορά, όπως τα άλλα ομόλογα του Δημοσίου, που υπέστησαν κούρεμα. Ενώ τα ομόλογα των Ασφαλιστικών Ταμείων, επί παραδείγματι, ήσαν επιδεκτικά κουρέματος, κατά τον κο Βενιζέλο, τότε Υπουργό Οικονομικών, που αναδέχθηκε την τεράστια ευθύνη των επιλεκτικών κουρεμάτων.
Η κυβέρνηση οφείλει να αποποιηθεί την αποπληρωμή των τόκων και του κεφαλαίου αυτού του ομολόγου, καθώς πρόδηλα αποτελεί ειδική περίπτωση ηθικού κινδύνου (moral hazard), του κινδύνου της νομιμοποιήσεως της αλλοιώσεως των λογιστικών στοιχείων μίας χώρας της ευρωζώνης, εκτός εάν προκρίνεται η συντήρηση μιάς πηγής δανεισμού ανοικτής για το μέλλον εκτός ευρωζώνης ή, τέλος, εάν συντηρούνται άλλου τύπου δεσμεύσεις.
Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, πληρωμή ομολόγων απεχόντων ομολογιούχων και πληρωμή του ΤITLOS, μήπως ο κος Βαρουφάκης εκτίθεται, μαζί με τους προηγούμενους Υπουργούς Οικονομικών, στον κίνδυνο της διάπραξης κακουργηματικής απιστίας με τις επιβαρυντικές περιστάσεις, σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και για ποιο λόγο άραγε αναλαμβάνει μια τόσο βαρειά ευθύνη;;;
Ηδη, η διεθνής αγορά διαχειρίσεως του κρατικού χρέους συγκλονίσθηκε από την ευθεία σύγκρουση της Αργεντινής με το Elliot Fund και από την απροσδόκητη απόφαση του Προέδρου του Δικαστηρίου του Μανχάταν τη Νέας Υόρκης, που εισήγαγε μία εντελώς νέα ανάγνωση στην ρήτρα pari passu, που κατά κυριολεξία σημαίνει ίση κατάταξη, με βάση την οποία όλοι οι πιστωτές κατατάσσονται σε ισότιμη θέση κατά την πληρωμή οποιουδήποτε ποσού, οπότε σε περίπτωση μη πληρωμής του ομολόγου ενός πιστωτή από τους απέχοντες (holdouts) απαγορεύεται η καταβολή οποιουδήποτε ποσού και στους υπόλοιπους πιστωτές. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ικανοποιούνται εξ ίσου τα αρπακτικά όσο και οι θεσμικοί επενδυτές, οι οποίοι συμμετείχαν στην διαδικασία αναδιάρθρωσης του χρέους της Αργεντινής. Η ανάγνωση αυτή ανετράπη, με βάση απόφαση Αγγλικού Δικαστηρίου και με βάση το Αγγλικό δίκαιο παραδόξως, το οποίο έκρινε υπέρ των συμφερόντων των θεσμικών ομολογιούχων, με βάση την κρατούσα παραδοσιακή ανάγνωση της ρήτρας pari passu στην διεθνή χρηματαγορά, ιδίως την αγορά του κρατικού χρέους, ερμηνευομένης ως πληρωμή προς τους ομολογιούχους με ισοδύναμη κατάταξη και όχι ως κατάταξη γιά ίση πληρωμή προς όλους τους ομολογιούχους ασχέτως κατατάξεως.
Με βάση τα δεδομένα αυτά, η ελληνική κυβέρνηση εισήγαγε το 2012 στο ελληνικό δίκαιο την λεγόμενη ρήτρα συλλογικής δράσεως (collective action clause) με αναδρομική ισχύ, η οποία καταλάμβανε όλα τα ομόλογα ελληνικού δικαίου, με σκοπό την διευκόλυνση της διαδικασίας κουρέματος. Με λίγα λόγια, οι ομολογιούχοι κάθε σειράς έκδοσης ομολόγου αποτελούν μία Γενική Συνέλευση ομολογιούχων και εφόσον παρίσταται το 75% κάθε σειράς και συμφωνεί το 51% στο προτεινόμενο κούρεμα η ανταλλαγή ομολόγων ισχύει και για τους διαφωνούντες στην ανταλλαγή ομολογιούχους αλλά και για όσους δεν παραστάθηκαν στην Γενική Συνέλευση των ομολογιούχων.
Η πρακτική αυτή είναι διεθνώς αναγνωρισμένη και κρατούσα πρακτική στις αναδιαρθρώσεις κρατικού χρέους και θα αποτελεί υποχρεωτική ρήτρα στα ομολογιακά δάνεια των κρατών της Ευρωζώνης μετά το 2011.
Μάλιστα, ο τότε Υπουργός Οικονομικών ρητώς εδήλωσε ότι όσοι ομολογιούχοι δεν συμπράξουν στην φάση της ανταλλαγής ομολόγων δεν επρόκειτο να ικανοποιηθούν από την Ελληνική Δημοκρατία κατά την περίοδο της ωρίμανσης του ομολόγου.
Εν τούτοις, η Ελληνική δημοκρατία κατέβαλε στο Darts Fund, ένα από τα πλέον διαβόητα vulture Funds, 455 εκατομμύρια ΕΥΡΩ επί κυβερνήσεως Παπαδήμου το 2012, πρακτική που εξακολούθησε συστηματικά και από τις επόμενες κυβερνήσεις.
Ηδη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατέβαλε στις 4 Μαρτίου 79 εκατομμύρια ΕΥΡΩ για ομόλογα του ΟΣΕ με ρήτρα Ιαπωνικού δικαίου και 17,5 εκατομμύρια ΕΥΡΩ για ομόλογα της ΕΑΣ με ρήτρα Αγγλικού δικαίου και προτίθεται να αποπληρώνει με συνέπεια όλα τα αρπακτικά με την αιτιολογία της αποφυγής «πιστωτικού γεγονότος».
Η κυβέρνηση οφείλει να παύσει άμεσα την πληρωμή των ομολόγων , που δεν συμμετείχαν στην ανταλλαγή του PSI (Private Sector Involvement – Εμπλοκή του Ιδιωτικού Τομέα στη χρηματοδότηση του ελληνικού χρέους), με την αιτιολογία ότι μετά την ενεργοποίηση των ρητρών Συλλογικής Δράσεως, σε όλες ανεξαιρέτως τις σειρές ομολόγων, ασχέτως εφαρμοστέου δικαίου, καθότι η σχετική νομοθεσία υφίσταται και στο Αγγλικό και στο Αμερικανικό και στο Ιαπωνικό δίκαιο, οι απέχοντες ομολογιούχοι δεσμεύονται από τα αποτελέσματα των Γενικών Συνελεύσεων τους, οι οποίες προέκριναν το κούρεμα ως συμφέρουσα λύση, πλήν δύο περιπτώσεων, εάν δεν απατώμαι, εις τις οποίες η Γενική Συνέλευση απέρριψε το προτεινόμενο κούρεμα.
Ηδη Αγγλικό Δικαστήριο δικαίωσε την κυβέρνηση της Αργεντινής και αποκατέστησε την πάγια ερμηνεία που ισχύει στις διεθνείς χρηματαγορές, αντίθετα προς τις παραδοξολογίες του Αμερικανού δικαστή Greisa και την ειδική ερμηνεία του για την ρήτρα pari passu.
Η άρνηση πληρωμής προς τους απέχοντες ομολογιούχους θα αποφέρει οικονομίες περίπου 5 δις, μετά την απαράδεκτη αποπληρωμή ομολογιών από το 2012 μέχρι σήμερα περίπου 1 δις και με τις εντολές του νυν Υπουργού Οικονομικών.
Και βέβαια γεννάται το εύλογο ερώτημα γιατί ενώ η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διακηρύττει με όλους τους τρόπους, και μάλιστα προκλητικούς για την περίσταση, ότι δεν θα πληρώσει τα ομόλογα της ΕΚΤ και θα προτείνει ευφυείς τρόπους ανταλλαγής ομολόγων, την ίδια στιγμή πληρώνει με ασύγγνωστη ευκολία τα διεθνή αρπακτικά, που κερδοσκοπούν πάνω στο πτώμα της Ελλάδας, χωρίς ούτε κάν να σκέφτεται να δώσει την νομική μάχη στα διεθνή δικαστήρια, με σημαντικές δυνατότητες επιτυχίας, μετά την ενεργοποίηση των ρητρών Συλλογικής Δράσεως ;;;.
Να λοιπόν από εδώ μία οικονομία περίπου (5) δις ΕΥΡΩ !!! για συντάξεις, κοινωνική πολιτική και χρηματοδότηση αναπτυξιακών project. Ακόμη και εάν χάσουμε την δικαστική μάχη θα έχουμε την διεθνή κοινή γνώμη με το μέρος μας και θα αποπληρώσουμε μετά από αρκετά χρόνια δικαστηρίων, ενώ στο μεταξύ θα ΑΠΟΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ κατά 5 δις !!!
2) Η κυβέρνηση ετοιμάζεται τώρα για το μέγα ατόπημα να πληρώσει τους τόκους από ένα ομόλογο εκδόσεως του Ελληνικού Δημοσίου, με ανάδοχο την Goldman Sachs, τιτλοφορούμενο ως TITLOS, ονομαστικής αξίας 2,8 δις ΕΥΡΩ, η διάρκεια του οποίου έχει επεκταθεί μέχρι το 2037 και ήδη επιβαρύνεται με τόκους συνολικού ποσού 13 δις ΕΥΡΩ. Το ομόλογο αυτό χρησιμοποιήθηκε για την αλλοίωση των οικονομικών δεδομένων της ελληνικής οικονομίας, ώστε να διασφαλισθεί αναίμακτα η είσοδος της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Παρότι το ομόλογο αυτό αποτελούσε οφειλή προς ιδιώτη επενδυτή, την γνωστή (Goldman Sachs), και σήμερα οφείλεται από την ΕΤΕ, εν τούτοις, χαρακτηρίσθηκε τελικά ως μια μορφή δανεισμού της ελληνικής κυβέρνησης, με συνέπεια να επιβαρυνθεί το δημόσιο χρέος με περισσότερο από 5 δισ. Ευρώ.
Το σημαντικότερο είναι ότι τελικά δεν περιλήφθηκε στο PSI, με την προσχηματική αιτιολογία ότι πρόκειται για μια ιδιαίτερη κατηγορία χρέους, που δεν είναι διαπραγματεύσιμο στην αγορά, όπως τα άλλα ομόλογα του Δημοσίου, που υπέστησαν κούρεμα. Ενώ τα ομόλογα των Ασφαλιστικών Ταμείων, επί παραδείγματι, ήσαν επιδεκτικά κουρέματος, κατά τον κο Βενιζέλο, τότε Υπουργό Οικονομικών, που αναδέχθηκε την τεράστια ευθύνη των επιλεκτικών κουρεμάτων.
Η κυβέρνηση οφείλει να αποποιηθεί την αποπληρωμή των τόκων και του κεφαλαίου αυτού του ομολόγου, καθώς πρόδηλα αποτελεί ειδική περίπτωση ηθικού κινδύνου (moral hazard), του κινδύνου της νομιμοποιήσεως της αλλοιώσεως των λογιστικών στοιχείων μίας χώρας της ευρωζώνης, εκτός εάν προκρίνεται η συντήρηση μιάς πηγής δανεισμού ανοικτής για το μέλλον εκτός ευρωζώνης ή, τέλος, εάν συντηρούνται άλλου τύπου δεσμεύσεις.
Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, πληρωμή ομολόγων απεχόντων ομολογιούχων και πληρωμή του ΤITLOS, μήπως ο κος Βαρουφάκης εκτίθεται, μαζί με τους προηγούμενους Υπουργούς Οικονομικών, στον κίνδυνο της διάπραξης κακουργηματικής απιστίας με τις επιβαρυντικές περιστάσεις, σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και για ποιο λόγο άραγε αναλαμβάνει μια τόσο βαρειά ευθύνη;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση