Όχι πια σεξ, μόνο στενοί φίλοι Ελλάδα και Ρωσία…

Επισημαίνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Αν πας μια βόλτα στα κλιμάκια της ΕΕ που απασχολούνται με τις διεθνείς πολιτικές και τις διεθνείς ...

Επισημαίνει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος.

Αν πας μια βόλτα στα κλιμάκια της ΕΕ που απασχολούνται με τις διεθνείς πολιτικές και τις διεθνείς σχέσεις, ή περάσεις από φορείς εξωτερικής πολιτικής σκανδιναβικών ή βαλτικών ή εκ των περισσοτέρων κεντροευρωπαϊκών χωρών, θα μάθεις πως η Ελλάδα συμπεριφέρεται και λογίζεται ως «η πιστή σύζυγος της Μόσχας».

Αν έχεις ασχοληθεί με την ελληνική εξωτερική πολιτική των τελευταίων δεκαετιών θα έχεις ασφαλώς παρατηρήσει πως η σχέση της Αθήνας με την Μόσχα μοιάζει με εκείνες τις παθολογικές ερωτικές σχέσεις που διαταράσσονται μόλις αρχίσει το σεξ. Είναι αυταρχικοί εραστές οι ρώσοι ηγέτες, φίλε μου, και δεν ενδιαφέρονται για την ψυχοσωματική ικανοποίηση του/της συντρόφου τους! Είναι αφέντες στο σεξ οι ρώσοι κυβερνήτες με αυτοκρατορική νοοτροπία και βίτσια, αλλά πάντα με μια μεγάλη αγκαλιά και θερμό, αγαπησιάρικο λόγο!

Αν γνωρίζεις ελληνικά και παρακολουθείς τα Παλαιά και Νέα ΜΜΕ στην Ελλάδα θα βεβαιωθείς πως η ερωτική/εμπορική συναλλαγή μεταξύ της ρωσικής και ελληνικής ελίτ είναι καρποφόρα! Η καρποφόρα, άρα και επικερδής, αυτή σχέση - και για τα δύο μέρη ασφαλώς - παράγει ένα μυθικό πολιτικό αποτέλεσμα στο επίπεδο της ελληνικής και σε μικρότερο βαθμό της ρωσικής κοινής γνώμης. Σύμφωνα με αυτόν τον μύθο, έλληνες και ρώσοι θα αποτελούσαν ένα τέλειο ζευγάρι αν παντρευόντουσαν μεταξύ τους, επειδή έχουν καλή χημεία στο σεξ, προσευχόμενοι με τον ίδιο σχεδόν τρόπο στον Ουράνιο Λυτρωτή Ψυχών και Σωμάτων! Η κοινή πίστη έχει ασφαλώς την σημασία της στο σεξ, αλλά η κοινή αντίληψη στις συναλλαγές ακόμη μεγαλύτερη σημασία! Έτσι δεν είναι;

Αν παρακολουθήσεις τις αντιδράσεις θεσμικών παραγόντων της ΕΕ, της Γερμανίας και μερικών άλλων ανάρμοστων για την θέση σύγχρονων ευρωπαίων ηγετών, ως προς την επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα και εν όψει της συνάντησης του με τον ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, θα απορήσεις όχι μόνον για την σχέση μας με τους εταίρους μας στην Ευρώπη, αλλά και για αυτή καθ΄ εαυτή την δημοκρατική ποιότητα της Ένωσης (μας)!

«Όποιος θέλει ευρωπαϊκή βοήθεια, πρέπει η πυξίδα του να δείχνει προς τις Βρυξέλλες και όχι προς την Μόσχα», δήλωσε ο πρόεδρος της Γερμανικής Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Ομοσπονδιακού Κοινοβουλίου Γκίντερ Κρίχμπαουμ, για να προσθέσει ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς πως θα ήταν «απαράδεκτο» εάν τώρα υπολογίζει (: ο Τσίπρας) ότι ως αντάλλαγμα για ρωσική βοήθεια, «θα θέσει σε κίνδυνο την κοινή θέση της ΕΕ σε ό,τι αφορά την Ρωσία»!

Εδώ πλέον δεν πρόκειται για μια απλή μορφή ερωτικής αντιζηλίας, αλλά για εκδήλωση σεξουαλικής διαταραχής, η οποία θα χαρακτηριζόταν ως Παραφιλία που αποκαλείται από άλλους «Σεξουαλική Παρέκκλιση». Οι Παραφιλίες χαρακτηρίζονται από διαταραχή του σεξουαλικού σκοπού ή στόχου… και συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις συνυπογράφονται «μνημόνια προσαρμογής», τα οποία με πολιτικά μέσα επιχειρούν να διασκεδάσουν την ψυχοσωματική διαταραχή!

Μην απορείς αγαπητέ αναγνώστη με τον τρόπο που αντιμετωπίζω το φαινόμενο! Δεν αντιμετωπίζεται διαφορετικά, αν επιθυμείς να παραμείνεις πραγματικά σοβαρός. Αν εξετάσεις στο επίπεδο της πολιτικής επιστήμης και των διεθνών σχέσεων τις συμπεριφορές αυτών που εκφράζουν σήμερα βαρύνουσα άποψη για της ελληνορωσικές σχέσεις θα θορυβηθείς, ίσως και να πανικοβληθείς ή καταθλιβείς. Πρόκειται για παθολογικές συμπεριφορές που διαστρέφουν το πολιτικό περιεχόμενο, λαϊκίζοντας και κινδυνολογώντας μέχρι μυελού οστέων! Αυτό δε το περί «πυξίδας» που να δείχνει προς τις Βρυξέλλες και όχι προς την Μόσχα για τους αναζητούντες βοήθεια ευρωπαίους, γράφει ιστορία! Αυτό έχει τοποθετήσει την Ελλάδα εκτός ΕΕ και την έχει μεταβάλει αφηγηματικώς σε Ουκρανία! Τόση ανευθυνότητα, τόση ιλαρότητα, τόση «επίσημη» ηλιθιότητα, δεν αντέχεται από οποιονδήποτε άνθρωπο αγωνίζεται να διατηρήσει μια στοιχειωδώς καλή ψυχοσωματική και πνευματική υγεία στους απολιτικούς καιρούς μας!

Μετά από αυτά τι να πεις στον έλληνα που αντιμετωπίζει διαστροφικώς τις ελληνορωσικές σχέσεις, θεωρώντας πως αν ξαπλώσουμε με κατανόηση πρόθυμης ερωμένης στο ίδιο κρεβάτι με τους ομόθρησκους ρώσους, θα κερδίσουμε πόντους στην διαπραγμάτευσή μας με τους θεσμούς της τρόικας και τους εταίρους μας στην Ευρωζώνη; Στο ίδιο πνεύμα ηλιθιότητας και λαϊκιστικής προπαγάνδας κινούνται και αυτοί!

Επειδή όμως κάτι ίσως πρέπει να πεις, όχι ως ειδικός στις ελληνορωσικές σχέσεις, αλλά ως μελετητής την σχέσεων της ΕΕ με την Ρωσία και ως έλληνας με επιστημονικό ενδιαφέρον επί της πολιτικής και διακυβέρνησης στην Ευρασία, θα επισήμανες αποφθεγματικά πως:

(1) είναι πολύ κακό να συνδεθεί η επίσκεψη Τσίπρα στον Πούτιν με την διαπραγμάτευση του ελληνικού ζητήματος που αφορά στην οικονομική κρίση,

(2) είναι πολύ καλό η νέα ελληνική κυβέρνηση να αναπτύξει φιλικές και μάλιστα θερμές σχέσεις με την ρωσική ηγεσία, αποκλείοντας από την αρχή την κακιά συνήθεια του σεξ μεταξύ Αθηνών και Μόσχας ως προϋπόθεση φιλικών σχέσεων,

(3) είναι σωστό να αναπτυχθεί και θεσμοθετεί ένας σοβαρός διάλογος σε ζητήματα διεθνούς πολιτικής και διεθνούς οικονομικής πολιτικής, αλλά λάθος οποιαδήποτε συζήτηση που θα επικεντρώνεται στην ελληνική οικονομική κρίση,

(4) είναι έξυπνο η Μόσχα να μην χρησιμοποιεί την Αθήνα στο διεθνές πολιτικό παίγνιο και ούτε η Αθήνα την Μόσχα,

(5) είναι ωφέλιμο και για τα δύο μέρη να κτιστεί αμοιβαίος σεβασμός και εμπιστοσύνη και να διευκολυνθούν/απλοποιηθούν οι μεταξύ τους εμπορικές και διοικητικές σχέσεις παράλληλα με την σοβαρή αναβάθμιση των πολιτισμικών σχέσεων,

(6) είναι φιλικό οι ελληνορωσικές σχέσεις να αναδομηθούν σε ένα πλαίσιο αλληλεγγύης, ήπιων και ελαστικών πολιτικών,

και (7) είναι αφάνταστα χρήσιμο από αυτές τις επαφές να περάσει το μήνυμα: Η ασφάλεια και η ευημερία στην Ευρώπη προϋποθέτουν την ολοένα στενότερη συνεργασία της ΕΕ με την Ρωσία και η Ελλάδα - μαζί με κάποιες ακόμη χώρες της ΕΕ - θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει διπλωματικά και πολιτικά σε αυτό, αφού ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας ξεκαθαρίσει προηγουμένως πως δεν βλέπει τον εαυτό του ως εθνικιστή ηγέτη και σαν πιστή σύζυγο ή κρυφή ερωμένη/ερωμένο του Πούτιν!