"Τροχός της Τυχής": Ποιος είναι ο Πέτρος Πολυχρονίδης

O Πέτρος Πολυχρονίδης μίλησε στο περιοδικό «ΕΓΩ! Weekly» για το ξεκίνημα του στον «Τροχό της Τύχης» στο Star, αλλά και τις δύσκολες στι...

O Πέτρος Πολυχρονίδης μίλησε στο περιοδικό «ΕΓΩ! Weekly» για το ξεκίνημα του στον «Τροχό της Τύχης» στο Star, αλλά και τις δύσκολες στιγμές που βίωσε στην προσωπική του ζωή.

Τη θέλατε αυτή την πρόταση του Star για τον «Τροχό»;
Όταν κάτι δεν το έχεις ως στόχο, ως όνειρο, γιατί δεν περνά από το μυαλό σου, πόσο μάλλον αν το αντικείμενό σου είναι τελείως διαφορετικό, δεν έχεις προλάβει να πεις «Αχ, τι ωραία θα ήταν αν μια μέρα έκανα κι εγώ αυτό». Τα δικά μου όνειρα ήταν να «καλύψω» τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ένα Μουντιάλ ή να πάω στο Champions League!

Παραμελήσατε άλλους τομείς της ζωής σας προς χάριν της δουλειάς;
Το πρόγραμμά μου ήταν ήδη υπερφορτωμένο και πριν από τον «Τροχό της τύχης» και η αλήθεια είναι ότι όντως παραμέλησα πολλά πράγματα. Κυρίως τον εαυτό μου και τους ανθρώπους μου.

Μήπως όμως θα ήταν καλύτερα αν καθυστερούσατε λίγο τη δημιουργία οικογένειας;
Καθόλου, γιατί ήταν μια απόφαση που πήρα συνειδητά και με αγάπη. Την οικογένειά μου την έκανα στα 30 μου, όχι από υποχρέωση ούτε επειδή είχα πίεση χρόνου.

Πώς είναι η σχέση σας με την πρώην σύζυγό σας;
Έχουμε φανταστική σχέση και μάλιστα σε καθημερινή βάση. Όχι τυπική, αλλά ουσιαστική, με άξονα το πώς θα γίνουν σωστοί άνθρωποι τα παιδιά μας.

Η σύντροφός σας ανήκει στον ίδιο επαγγελματικό χώρο με εσάς;
Ευτυχώς δεν έχει καμία σχέση!

Πώς βλέπει το γεγονός ότι συναντιέστε καθημερινά με την πρώην σύζυγό σας;
Καταρχήν η Κατερίνα είναι ένας άνθρωπος που τα πάει εξαιρετικά με τα παιδιά μου και εκείνα τη λατρεύουν. Κι αυτό έγινε όχι επειδή της το ζήτησα εγώ, αλλά γιατί τα κέρδισε η ίδια, παρόλο που τη γνωρίζουν μόνο έξι μήνες. Η σχέση μου με την Κατερίνα δεν είναι μακροχρόνια, «μετράει» ένα χρόνο και κάτι.

Αντιμετωπίζετε τα πάντα με χιούμορ;
Τα πάντα όχι, αλλά γενικά προσπαθώ να βλέπω τη θετική πλευρά των πραγμάτων. Δεν μπορείς να τα αντιμετωπίζεις όλα με χιούμορ. Έρχονται και δύσκολες στιγμές.

Ποια είναι η πιο δύσκολη που έχετε περάσει τελευταία;
Μου ήρθαν απανωτά, πριν από τρία χρόνια το διαζύγιό μου και πέρυσι ο χαμός της αδελφής μου, στα 33 της. Αυτές ήταν οι πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου.

Η αδελφή σας «έφυγε» από μια σπάνια ασθένεια...
Ναι, έπασχε από δύο ετών από ένα αυτοάνοσο, την υπογαμμασφαιριναιμία. Αν και θεωρείται πλέον θεραπεύσιμη, επειδή είναι σπάνια ασθένεια, όχι από αυτές που έχει συνηθίσει ο κόσμος να ακούει, όπως οι καρδιοπάθειες ή ο καρκίνος, γι' αυτό ίσως δεν υπάρχει μια μονάδα κατάλληλη για τη νοσηλεία όσων πάσχουν από αυτήν.

Πώς προσπαθείτε να το ξεπεράσετε;
Έχω τους γονείς μου, που αυτό το πράγμα τούς έχει τσακίσει. Και να φανταστείτε ότι είναι νέοι άνθρωποι, ούτε 60 χρόνων. Μείναμε πλέον οι τρεις μας με τη στενή έννοια της οικογένειας. Αν λυγίσουν όλοι, χάνεται το παιχνίδι... Κάποιος πρέπει να μείνει και λίγο όρθιος.

Χρειάζεται πολλή δύναμη αυτό.
Ναι αλλά οι ίδιοι οι γονείς μου τόσα χρόνια με δίδαξαν ότι πρέπει να είμαι δυνατός και να ξεπερνώ τα προβλήματα κάνοντας πράγματα και διασκεδάζοντάς το κιόλας. Ο πατέρας μου είναι ένας άνθρωπος με πολύ χιούμορ, το οποίο μου μετέδωσε. Η μητέρα μου από την άλλη μιλάει πάρα πολύ, κάτι που επίσης μου μετέδωσε και γενικά ακολουθώ όσα μου έμαθαν ως στάση ζωής.

Να υποθέσω ότι είστε ριψοκίνδυνος, εφόσον σας αρέσουν τα fight sports;
Τα πιο ριψοκίνδυνα πράγματα που έχω τολμήσει είναι να κάνω bungee jumping από ουρανοξύστη και να πέσω με αερόστατο. Αυτά τα δύο. Κατά τα άλλα, είμαι λίγο φοβητσιάρης.

Τι φοβάστε περισσότερο;
Τους Έλληνες οδηγούς. Οδηγούσα για χρόνια αυτοκίνητο και κάποια στιγμή, γύρω στα 25-26, αποφάσισα να πάρω μηχανή γιατί δεν προλάβαινα τους χρόνους μου. Μέχρι τότε δεν είχα καν στο μυαλό μου ότι υπάρχουν μοτοσικλετιστές γύρω μου. Τώρα οδηγώ σαν πατέρας που πρέπει να φτάσει σπίτι.

Σας έχουν πει ότι η φωνή σας μοιάζει πολύ με του Δημήτρη Μάρκου;
Είμαστε εμείς οι πολυλογάδες άλλη σχολή.

Να ρωτήσω για την αμοιβή σας; Αν είναι τέτοια που άλλαξε τη ζωή σας;
Είμαι πάρα πολύ καλά σε σύγκριση με τη ζωή που έκανα πριν. Είμαι απείρως καλύτερα. Μου λένε κάποιοι «ρε συ, ο τάδε παίρνει περισσότερα». Εγώ ήδη ζω πολύ καλύτερα από ό,τι πριν. Επίσης δεν έχω σκοπό να πάρω Ferrari. Ένα μεταχειρισμένο Opel έχω και μια μηχανή Rebel του 1985. Άντε, να αγοράσω παπούτσια των 60 ευρώ ενώ παλιά θα έπαιρνα των 40, αλλά μέχρι εκεί. Στη Νίκαια έμενα, στη Νίκαια θα συνεχίσω να μένω και στο δημόσιο σχολείο θα πηγαίνουν τα παιδιά μου. Δεν θα τα στείλω στην Αμερική επειδή βγήκα στην τηλεόραση.