Ελενη Ανδριανου Hμουν σ ενα Φεστιβαλ της ΚΝΕ μαζι με τομ Πατεραμου Κομμουνιστη αγνο και γνησιο ως το τελος,, Οταν πρωτοειδα τον Ν Κοτζι...
.jpg)
Hμουν σ ενα Φεστιβαλ της ΚΝΕ μαζι με τομ Πατεραμου Κομμουνιστη αγνο και γνησιο ως το τελος,, Οταν πρωτοειδα τον Ν Κοτζια…Ο Πατερας μου τον λατρευε επειδη τον θεωρουσε Σταλινικο και Ειναι αληθεια οτι κι μενα με εντυπωσιασε,,,
Αργοτερα τον γνωρισα περισσοτερο,,, ερχοταν και εβλεπε τον πατερα μου οταν αρρωστησε…Ειχε φυγει απο το κομμα και ηταν συμβουλος Του παγκαλου,,,,ο πατερας μου τον δικαιολογησε,,, ηταν Ανεργος μου ειπε,,,, τι να κανει,,,, ειχα χρονια να τον δω και τον ειδα μια μερα στην Τηλεοραση δεν πιστευα στα ματια και στ αυτια μου Εθνικιστης και μαλλον ευτραφης δεν θυμιζε σε τιποτα τον παλιο Θεωρητικο Του κομματος,,, χτες ειδα μια φωτογραφια να τραγουδα με τα Γερακια του ΝΑΤΟ……Βρε πως αλλαζουν οι Ανθρωποι…..
.jpg)
.JPG.webp)
Με εξαιρετική ψυχραιμία ο ελληνικός λαός πληροφορήθηκε ότι τον Μάρτιο, που μόλις πέρασε, το εθνικό ταμείο κατέβαλε 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ για αποπληρωμή τόκων, χρεολυσίων και ανακυκλώσεων εντόκων γραμματίων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς τις ανακυκλώσεις των τελευταίων, το ίδιο ταμείο κατέβαλε 620 εκατομμύρια τον Απρίλιο, 1 δισεκατομμύριο και κάτι τον Μάιο, ΚΑΙ λένε για 2,62 δισεκατομμύρια τον Ιούνιο, 5,12 δισεκατομμύρια τον Ιούλιο και 3,69 δισεκατομμύρια τον Αύγουστο. Δηλαδή, μέσα σε πέντε μήνες γύρω στα 15.000.000.000 ευρώ!!!!(ΠΆΤΕ ΚΑΛΆ ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΌΛΟΙ ΣΑΣ ;;}}}
Τα μεγέθη έχουν πάρει τέτοιες διαστάσεις που κανένα φορολογικό μέτρο δεν είναι σε θέση να τα παρακολουθήσει και προπαντός να τα αντιμετωπίσει.
Εάν μεταφέρουμε αυτά τα ποσά στη γύρω πραγματικότητα ο παραλογισμός των μεγεθών προκύπτει με κραυγαλέο τρόπο.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, λόγου χάρη, έχουν δυσάρεστα εκπλαγεί με το κόστος κατασκευής και εξοπλισμού των νέων γιγαντιαίων υπεραεροπλανοφόρων (super-carriers) της κλάσης Gerald Ford. Αυτά τα πλοία των 110.000 τόνων, των 4.700 ναυτικών και αεροπόρων ως πληρώματος, των 75 αεροπλάνων και των 340 μέτρων μήκους, κοστίζουν το καθένα 13 δισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή 12 δισεκατομμύρια ευρώ περίπου.
Το κόστος έχει θεωρηθεί δυσβάστακτο για τις ΗΠΑ και η κατασκευή αυτών των πλοίων αντιμετωπίζει πλήθος προβλήματα και καθυστερήσεις.
Υποθέτουμε ότι στη μακρινή Ουάσινγκτον θα ένιωθαν ελαφρώς ταπεινωμένοι εάν μάθαιναν ότι η φτωχή και πτωχευμένη Ελλάδα θα πληρώσει τοις μετρητοίς στους επόμενους πέντε μήνες το ισόποσο ενός τέτοιου θηριώδους πλοίου και θα της περισσέψουν μάλιστα μετρητά ώστε να πληρώσει το κόστος και του στόλου συνοδείας που θα συμπληρώνει το λαμπρό αεροπλανοφόρο.
Ακόμα πιο απογοητευμένοι, απελπισμένοι σχεδόν, θα φαίνονταν οι αντίστοιχοι αξιωματούχοι του Λονδίνου καθώς η κραταιά θαλασσοκράτειρα Αγγλία δυσκολεύεται να αποπληρώσει το δικό της αντίστοιχο μεγαθήριο, ονόματι HMS Queen Elisabeth, το οποίο, καθότι μικρότερο από τα αμερικανικά, κοστίζει μόνο 3 με 4 δισεκατομμύρια ευρώ.
Όμως ζητούν μέσα σε πέντε μήνες η μικρή πλην όμως τίμια Ελλάδα θα μπορούσε να αποπληρώσει τοις μετρητοίς τέσσερα, ίσως πέντε αεροπλανοφόρα του βρετανικού μεγέθους.
Εάν εξετάσει κανείς τα μεγέθη από τη σκοπιά του αριθμητικού ορθολογισμού θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πρόκειται απλά για κακόγουστο αστείο.
Προφανώς όμως οι πολιτικοί ταγοί της άρχουσας τάξης –σε οποιαδήποτε εκδοχή τους, Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝ.ΕΛΛ., Χ.Α. και βάλε– δεν συμμερίζονται την ίδια άποψη περί ορθολογισμού.
Ομνύουν πίστη στην ευρωπαϊκή προοπτική και δείχνουν πρόθυμοι και αποφασισμένοι να πληρώσουν το αντίτιμο επιζητώντας μάλιστα πρόσθετο δανεισμό ο οποίος, εάν δοθεί, απλά θα μεταθέσει το πρόβλημα στο άμεσα προσεχές μέλλον διογκώνοντάς το στο μεταξύ.
Σε αυτή τη βάση συζητούν πολύ σοβαρά με τους «θεσμούς» ΓΑΜΩ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ βασισμένοι μάλλον στην ταξική τους πεποίθηση ότι οι πλουσιοπάροχες προ κρίσης απολαβές των εργαζομένων και των μικροαστών έχουν δημιουργήσει ανεξάντλητα κρυφά αποθέματα τα οποία ετούτοι οι καχύποπτοι κρύβουν σε ντουλάπια, στρώματα και μαξιλάρια.
Σε τελευταία ανάλυση τα 15 δισεκατομμύρια των επόμενων μηνών δεν θεωρούνται απρόσιτος στόχος.
Αντιστοιχούν μόλις 1.500 ευρώ σε κάθε
υπήκοο ή μάλλον περίπου 3.000 σε κάθε μισθωτό, μεροκαματιάρη ή επαγγελματία που υποχρεώνεται να συρθεί ώς τα γκισέ της Εφορίας... Με μηνιαίο εισόδημα 500, 800 ή 1.000 ευρώ τον μήνα ο στόχος μπορεί άνετα να καλυφθεί, έστω και σε δόσεις ώς το 2023 ή και το 2100 μ.Χ. αν χρειαστεί!
Να θυμηθούμε δε ότι η πληρωμή όλων των φόρων –δικαίων και αδίκων, μουρλών ή λογικών– είναι πατριωτικό καθήκον όλων των εργαζομένων και ανέργων της χώρας... Ειδικά εκείνων που δεν έχουν να τους πληρώσουν...
ΝΑΙ ΡΕ ΚΟΎΓΚΙ ΚΑΙ ΌΤΙ ΓΊΝΕΙ...ΡΑΓΙΑΔΕΣ.. ΓΑΜΩ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΩ ΤΟΥΣ
Η έντιμη καταστροφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου Περικλή Κοροβέση*
Μια μικρή λεπτομέρεια που διέφυγε από τα δυτικά ΜΜΕ. Ξέρουμε για τον αιμοσταγή δικτάτορα του Ιράκ, Σαντάμ, που προξένησε τους «ανθρωπιστικούς» πολέμους, δηλαδή την κατάκτηση ενός κυρίαρχου κράτους από τους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ. Αλλά δεν ξέρουμε τίποτα για τον πολιτισμό αυτής της χώρας.
Είχε το υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες στη Μέση Ανατολή. Το πανεπιστήμιο της Βαγδάτης το 1980 έιχε περισσότερες καθηγήτριες από ότι το Πανεπιστήμιο του Πρίνστον το 2009.
Υπήρχαν παντού παιδικοί σταθμοί για να μπορούν οι γυναίκες να εργάζονται.
Οι βιβλιοθήκες της Βαγδάτης και της Μοσούλης λειτουργούσαν από τον 8ο αιώνα και είχαν σπάνια χειρόγραφα, ανάμεσα τους και την αρχαιοελληνική γραμματεία. Και οι δυο βιβλιοθήκες λεηλατήθηκαν. Το ίδιο που έγινε με τα αριστουργήματα της αρχαίας Μεσοποταμίας, εκεί όπου βρίσκεται το Ιράκ σήμερα.
Είδατε πουθενά καμιά αντίδραση; Μήπως τα δυτικά πανεπιστήμια και μουσεία έχουν αγοράσει από τους αρχαιοκάπηλους- ληστές αυτούς τους θησαυρούς που είναι πολιτιστική κληρονομιά της ανθρωπότητας; Κάτι μας λένε τα Μάρμαρα της Ακρόπολης.
Οι άμαχοι νεκροί στο Ιράκ υπολογίζονται στο ένα εκατομμύριο. Και επισήμως η κυβέρνηση των ανδρεικέλων έχει παραδεχτεί πως υπάρχουν πέντε εκατομμύρια ορφανά.
Σύμφωνα με τον Ταρίκ Αλί*, η κατάκτηση του Ιράκ ήταν μια από τις πιο καταστροφικές πράξεις της σύγχρονης Ιστορίας μας. Και παραθέτει μερικές συγκλονιστικές συγκρίσεις.
Στην Ιαπωνία, παρά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, η πολιτική και κοινωνική δομή της χώρας δεν καταστράφηκε.
Στην Γερμανία και την Ιταλία, όπου άνθησαν ο ναζισμός και ο φασισμός, αν και ηττημένες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η κρατική τους μηχανή έμεινε σχεδόν ανέπαφη. Η Δύση είχε βρει ένα νέο εχθρό: το ανατολικό μπλοκ υπό την κηδεμονία της ΕΣΣΔ.
Για τις ανάγκες του Ψυχρού Πολέμου, ξεπλένονται με συνοπτικές διαδικασίες και ο ναζισμός και ο φασισμός για να προχωρήσουν μετά για την Ενωμένη Ευρώπη. Όχι βέβαια πάνω στα οράματα της Ευρώπης των Λαών, όπως τα είχαν επεξεργαστεί κάποιοι πρωτοπόροι της(Σπινέλι κ.α.), αλλά πάνω στην οικονομικά ένωση, που ήταν το όραμα του Χίτλερ.
Η έντιμη καταστροφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου Περικλή Κοροβέση*
Στο Ιράκ, κατέστρεψαν ολοκληρωτικά τη χώρα. Ούτε σχολεία λειτουργούν ούτε νοσοκομεία ούτε η κρατική μηχανή που είναι βουτηγμένη στην διαφθορά.
Είναι τυχαίο πως το «Ισλαμικό Κράτος» έχει κατακτήσει τη Μοσούλη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ, και ελέγχει έκταση ίση με αυτή της Μεγάλης Βρετανίας;
Θα υπήρχε «Ισλαμικό κράτος» χωρίς της παρέμβαση ΗΠΑ ΕΕ; Kαι εδώ φαίνεται πιο καθαρά τι σήμαινε αυτός ο «ανθρωπιστικός» πόλεμος για τις ΗΠΑ και τους πρόθυμους συμμάχους τους, που επιπλέον είναι και «εταίροι» μας.
Πετρέλαιο και ας εξαφανιστεί ένας ολόκληρος λαός. Αν δούμε τώρα το Αφγανιστάν, Λιβύη και Συρία, άνθρωποι και χώρες δεν έχουν καμία αξία μπροστά στο κέρδος.
Καμία συμμαχία δεν έχει αν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι αγωνίζονται να σωθούν παίρνοντας τον δρόμο της προσφυγιάς προς την Ευρώπη (αν και το πρόβλημα είναι παγκόσμιο) και πνίγονται κατά χιλιάδες στη Μεσόγειο, με την Ε.Ε να σφυρίζει αδιάφορα.
Κάποιοι δεν πρέπει να φταίνε γι’ αυτό; Καλά οι ΗΠΑ έχουν αποδεχτεί για τον εαυτό τους πως είναι η κυρίαρχη ιμπεριαλιστική δύναμη και ως εκ τούτου δεν λογοδοτούν σε κανέναν.
Το δόγμα πως ο 21ος αιώνας είναι αμερικανικός, είναι συστατικό στοιχείο της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής. Αλλά μήπως και οι πρόθυμοι σύμμαχοι τους, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία και εν γένη η Ε.Ε., έχουν κάποια άλλη πολιτική λογική, εκτός από αυτή του κέρδους, ανεξαρτήτως κόστους για τους λαούς που έχουν μπλεχτεί στα δίχτυα του χρέους;
Γιατί όσο και αν φαίνεται παράξενο, είναι από τις φτωχές καταχρεωμένες χώρες ο πακτωλός χρημάτων που ρέει προς τις πλούσιες χώρες με τίμημα την καταστροφή τους, σε βάθος χρόνου.
Έχουμε μπουχτίσει να διαβάζουμε, να βλέπουμε και να ακούμε για διαπραγματεύσεις και «κόκκινες γραμμές».
Πότε είμαστε αισιόδοξοι για την πρόοδο, πότε απογοητευόμαστε για την μη πρόοδο που είναι βέβαια σφάλμα των εταίρων-τοκογλύφων μας.
Κανείς από τους εξαίρετους διαπραγματευτές μας δεν έχει καταλάβει πως οι πρώην μεγάλοι ιμπεριαλιστές της Ε.Ε δεν θέλουν κανένα συμβιβασμό; Απλά ζητούν τη συντριβή μας. Αυτό που ήθελε πάντα ο μεγάλος από τον μικρό.
Αυτό που συμπεραίνω εγώ, παίρνοντας υπόψη κάποια μαθήματα από την Ιστορία, είναι «’Η ακολουθείτε κατά γράμμα αυτό που σας λέμε ή θα σας συντρίψουμε». Και αυτό το ξέρουμε από την εποχή του Θουκηδίδη με τις διαπραγματεύσεις Αθηνών και Μήλου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, με αυστηρά κοινωνιολογικά κριτήρια, είναι ένα αρχηγικό δεξιό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, με μια ισχυρή αριστερή πτέρυγα. Αλλά ούτε αυτό είναι αποδεκτό από την Ε.Ε. Αυτό που θέλουν οι «εταίροι» μας είναι έναν Τσίπρα να παίζει τον ρόλο του Σαμαρά και έναν Καμμένο στον ρόλο του Βενιζέλου. Και όλα θα είναι μέλι- γάλα, με την Ελλάδα να θριαμβεύει ακόμη μια φορά. Είναι θέμα ρητορικής.
Αγαπητό μου ημερολόγιο
ΑπάντησηΔιαγραφήΣου γράφω πρόχειρα κι ενδεικτικά, κάποιες από τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, για να είσαι μες στο κλίμα και να μη μένεις πίσω από τα γεγονότα.
Οι υπεξ (στα decks) του νατο ερμήνευσαν, πιασμένοι χέρι-χέρι στη σύνοδό τους, μάικλ τζάκσον: we are the world (εμείς είμαστε ο κόσμος).
Την επόμενη φορά θα μπορούσαν να καθίσουν οκλαδόν στο πάτωμα και να πουλήσουν τρέλα με το «give peace a chance» (δώστε μια ευκαιρία στην ειρήνη).Εν τω μεταξύ, η επεξήγηση στον τίτλο του τραγουδιού λέει usa for africa (οι ηπα για την αφρική).
Έχουμε και λέμε, με πρόχειρες σημειώσεις, την τελευταία μόνο 5ετία: τυνησία, λιβύη, αίγυπτος, κεντροαφρικανική δημοκρατία –και όλο κάποια θα ξεχνάω. Όχι άλλη βοήθεια παιδιά, νίκο κούρκουλε, φτάνει τόση.
Στο κλίμα των ημερών, ο καμμένος πρότεινε τη δημιουργία νατοϊκής βάσης στο αιγαίο. Μέσα οι βάσεις του θανάτου. Μένουν οι βάσεις που μένουν.
Η εθνικά υπερήφανη στάση της κυβέρνησης στο μνημόνιο με τους εταίρους, μπορεί να συγκριθεί μόνο με την ιστορία με τις βάσεις επί αλλαγής.
Το ωραίο είναι πως τελικά και οι δύο κυβερνήσεις υπέγραψαν κάτι σαν επέκταση, αλλά έπεισαν τον κόσμο να κατέβει στους δρόμους να πανηγυρίσει! Αθάνατη πασοκάρα…
Ο ολυμπιακός έθεσε χτες την τσσκα αντιμέτωπη με τα φαντάσματά της και την πέταξε εκτός τελικού. Κι ενώ ένα φάντασμα (εξακολουθεί να) πλανάται πάνω από την ευρώπη, ο πρωθυπουργός κυριεύτηκε από το αγαπημένο του φάντασμα του καραμανλή (της… καλής, σοσιαλμανούς περιόδου του) και με αφορμή τη νίκη του ολυμπιακού, επανέλαβε το απόφθεγμα: έξω πάμε καλά.
Τη μία τα μπασκετικά αστειάκια του ολυμπιακού, την άλλη η πλακίτσα του χατζηνικολάου, μετά από την τρίπλα του μέσι με την μπάγερν (αλέξη, στείλε το μέσι στη διαπραγμάτευση), και φτιάξαμε καινούριο στομάχι. Τόση μπάλα τόσο χιούμορ από την χούντα είχαμε να δούμε…
Παρεμπιπτόντως, ο χτεσινός ημιτελικός γινόταν στην επέτειο της διάλυσης της κομιντέρν, κι ο σκουντής έγραφε τα δικά του για ερυθρές ταξιαρχίες vs κόκκινος στρατός και το σφαιρόπουλο, που θέλει να γίνει πατερούλης των φάιναλ φορ στη θέση του ομπράντοβιτς.
Αλλά το πιο αγαπημένο κλισέ στα παιχνίδια της τσσκα είναι το «θέλει κρέμασμα ή άγαλμα» (αναλόγως την επίδοση) «στην κόκκινη πλατεία». Ενώ κανονικά θα έπρεπε να πουν μαυσωλείο. Άμα είναι να υπερβάλλεις, να το πας μέχρι τέλους.
Αγαπητό μου ημερολόγιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραμένουμε στα αθλητικά και τους ρώσους, καθώς μες στη βδομάδα η παε παοκ επωφελήθηκε της πολλοστής ρύθμισης χρεών των ομάδων προς την πολιτεία και απαλλάχτηκε από το βραχνά, πληρώνοντας μόνο το αρχικό κεφάλαιο (με τα υπόλοιπα ο σαββίδης μπορεί να αγοράσει τη μισή μακεδονία. Δηλ το ελληνικό τμήμα της).
Είναι τόσο ωραία και πρακτική ιδέα, που υποθέτω πως μπορεί να εφαρμοστεί και στο ελληνικό χρέος, ε; Τι; Όχι;
Την ίδια στιγμή, η βέροια κινδυνεύει με υποβιβασμό για στήσιμο αγώνα στο παλιότερο 3-0 με τον ολυμπιακό (που απαλλάσσεται από τις κατηγορίες) και διαμόρφωση του τελικού σκορ. Και μην ακούς που λεν πως θέλει δύο, για να χορέψεις τανγκό –αυτό είναι συμβατικό. Εδώ είναι να στήνει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει. Εδώ δεν είναι παίξε, γέλασε και σώπα…
Τις τελευταίες μέρες, η πολιτική ζωή της χώρας μονοπωλήθηκε από ένα ιερό λείψανο, από τα δεκάδες που κυκλοφορούν ανά την υφήλιο.
Ευτυχώς όμως εδώ απολαμβάνουμε δημοκρατία και ελευθεροτυπία, οπότε κανένα ενημερωτικό μέσο δε φοβήθηκε τους εδώ μουτζαχεντίν, για να σατιρίσει τα μεσαιωνικά ήθη και έθιμα. Ζε σουί σαρλί.
Όσο για τα άλυτα αστικοδημοκρατικά ζητήματα, όπως το διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους… έλα μωρέ τώρα, αυτά είναι για τη δευτέρα παρουσία, όπου δε θα υπάρχει καν κράτος για να διαχωριστεί, και όχι για μια κοσμική, αριστερή κυβέρνηση, που καταπιάνεται με τόσα άλλα θαυμαστά έργα, όπως τον εξανθρωπισμό του καπιταλισμού.
Περίσσεψε παρόλα αυτά λίγος τηλεοπτικός χρόνος, για τα λείψανα της κίνησης των χιλίων (ακαδημαϊκών). Που δεν ήταν ούτε διακόσιοι στην κινητοποίηση στο σύνταγμα, με τους φακούς, αλλά πολλαπλασιάστηκαν με την ευλογία των αστικών μμε, όπως τα ψάρια και τα ψωμιά στο θάμα του ιησού.
Μια κίνηση-πρόπλασμα του ενιαίου φιλο-εε, φιλομνημονιακού πολιτικού χώρου, που μαγειρεύεται στα παρασκήνια, αν τους καούν τα άλλα χαρτιά. Στρατηγέ μου, ιδού ο ιδεολογικός σας στρατός –και μια στρατιά κονδυλοφόρων στα μετόπισθεν να τον πλαισιώνει.
Μουσικό φινάλε: Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον, στο μέλλον που φτιάχνετε, όπως θέλετε.
Αλλά για στάσου, γιατί να είμαστε τόσο στείροι. Ας το συνδιαμορφώσουμε.
Συνένοχο στο φόνο δε θα με έχετε.