Ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο Παναγιώτης Ρουμελιώτης μιλώντας χθες στην επιτροπή για το Χρέος στη Βουλή α...
Καλούμε τον κ. Ρουμελιώτη να δημοσιοποιήσει στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι υπήρξε συναλλαγή δημοσιογράφων με το ΔΝΤ.
Ο κ. Ρουμελιώτης πρέπει άμεσα να απαντήσει προκειμένου να μην αιωρούνται κατηγορίες που προσβάλουν το σύνολο των δημοσιογράφων.
Σε διαφορετική περίπτωση θεωρούμε ότι τα συνδικαλιστικά όργανα του δημοσιογραφικού κλάδου πρέπει με κάθε νόμιμο μέσο να προστατεύσουν την υπόληψη των δημοσιογράφων.
Οι εκπρόσωποι των «Ενωμένων Δημοσιογράφων» στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ: Μαρία Αντωνιάδου, Δημήτρης Κοτταρίδης, Μάκης Διόγος, Χρήστος Μαζανίτης
.jpg)
Πάλι θα χάσουν τον ύπνο τους οι… υπεράνω πάσης υποψίας -τρόπος του λέγειν, δηλαδή- ευυπόληπτοι δημοσιογράφοι και άλλοι δημοσιολογούντες, που τα χρόνια της βαρβαρότητας έκαναν καριέρα και λεφτά προπαγανδίζοντας την αναγκαιότητα του μνημονίου, διαβάλλοντας τα θύματά του, δηλαδή την κοινωνία, και προβοκάροντας κάθε αντιμνημονιακή στάση και άποψη…
ΑπάντησηΔιαγραφήΤους ξέρουμε καλά και, εάν πάνε όλα καλύτερα, θα τους μάθουμε και επισήμως, χωρίς τον κίνδυνο κάποιου «τυχαίου ατυχήματος»…
Μετά τις αποκαλύψεις που έκανε χθες στην Επιτροπή της Βουλής για το Χρέος ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Παναγιώτης Ρουμελιώτης, η Επιτροπή εξετάζει τις νομικές δυνατότητες, προκειμένου να ζητήσει επισήμως από τον υπεύθυνο επικοινωνίας του Ταμείου, Τζέρι Ράις, την εν λόγω λίστα.
Βεβαίως, δεν είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται αυτό το «παιχνίδι».
Τον Ιούνιο του 2010, στην Εξεταστική Επιτροπή για τη Siemens, μεταξύ άλλων, κατέθεσε ως μάρτυρας και ο κ. Γεώργιος Φλέσσας, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Α.Ε. Civitas. Ανάμεσα στα μέλη της Επιτροπής, ήταν τότε και ο Πάνος Καμμένος, ο οποίος είχε τον εξής διάλογο με τον κ. Φλέσσα:
ΠΑΝ. ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Κατ’ αρχάς και απ’ ό,τι έγραψαν, είστε σύμβουλος στην προσπάθεια που κάνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να περάσει την καμπάνια για την Ελλάδα;
ΜΑΡΤΥΣ (Γεώργιος Φλέσσας): Να το εξηγήσω και αυτό, κύριε Καμμένο, μιά και με ρωτάτε.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ζήτησε από μία εταιρεία που συνεργάζεται στην Ευρώπη και λέγεται Euro RSCG -είναι μία παγκοσμίου επιπέδου εταιρεία δημοσίων σχέσεων και επικοινωνίας- να επιλέξει έναν συνεργάτη στην Ελλάδα, προκειμένου να γίνεται αυτό που λέμε «media monitoring», δηλαδή, να παρακολουθούμε τι γράφουν τα μίντια για τα θέματα τα οποία άπτονται της ατζέντας της Τρόικας -γιατί δεν ήταν μόνο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο- και να γίνεται ένα ημερήσιο report στα αγγλικά. Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτό, μας προσέγγισε η Euro RSCG, με την οποία κάναμε τη συνεργασία.
Και μία πρόσθετη υπηρεσία -η οποία μας ζητήθηκε κάποια στιγμή που οι εκπρόσωποι της Τρόικας, μετά την υπογραφή του μνημονίου, θέλησαν να επικοινωνήσουν με τα Μέσα Ενημέρωσης- ήταν να μας αναθέσουν να πάρουμε τηλέφωνα κάποιους δημοσιογράφους και να τους πούμε να πάνε την τάδε ώρα στη «Μεγάλη Βρετάνια» για να τους μιλήσουν οι άνθρωποι του ΔΝΤ.
Νομίζω ότι δεχθήκαμε και κάποια άλλα αιτήματα από έντυπα, εφημερίδες και τηλεοράσεις που έλεγαν «κλείστε μας ραντεβού να μιλήσουμε με το ΔΝΤ».
Εμείς προωθούσαμε όλα αυτά τα αιτήματα στους ανθρώπους αυτούς –οι οποίοι, δεν ξέρω αν ήταν και όλοι του ΔΝΤ ή τι ακριβώς ήταν, γιατί εγώ δεν τους είδα ποτέ- και αυτοί επέλεγαν ποιον θα δουν και πώς θα τον δουν, κάνοντας τις δικές τους επαφές. Εμείς δεν είχαμε κάποια σχέση.
Αν θυμάμαι καλά, αυτή η συνεργασία διεκόπη πριν από δεκαπέντε περίπου μέρες, διότι θεώρησαν ότι δεν χρειάζονται περισσότερο αυτό το monitoring.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Ήταν, δηλαδή, μέχρι να υπογραφεί το μνημόνιο;
ΜΑΡΤΥΣ (Γεώργιος Φλέσσας): Όχι. Και περίπου δυο εβδομάδες μετά.
Αυτά ειπώθηκαν τότε στη Βουλή (καταχωρισμένα στα πρακτικά), αλλά παρά τις αποκαλύψεις, ουδείς ανησύχησε… Αντιθέτως, απτόητοι, ακάθεκτοι και κυνικοί μέχρι θανάτου, οι «εκπαιδευμένοι» αποδύθηκαν στο έργο του: να αποδείξουν ποιος είναι ο πιο καλός ο μαθητής…
Και δεν ήταν μόνον δημοσιογράφοι. Ήταν όλος αυτός ο εσμός των επαϊόντων που κατέκλυσε τις οθόνες και τα πάνελ διακηρύσσοντας την αναγκαιότητα του ΔΝΤ και του μηχανισμού στήριξης, γρανάζια ενός ανελέητου μηχανισμού που σκότωσε τη χώρα και ταπείνωσε το λαό της.
Οικονομολόγοι, καθηγητές πανεπιστημίου, ειδικοί από το πουθενά εφόρμησαν στη μαζική συνείδηση εφαρμόζοντας στην πράξη τον ορισμό του κυνικού, όπως τον διατύπωσε ο Όσκαρ Ουάιλντ: «Τι είναι κυνικός; Ένα άτομο που γνωρίζει τα πάντα για τις τιμές και τίποτα για τις αξίες»…
Η λίστα των «εκπαιδευμένων» κυνικών είναι μεγάλη. Αριθμεί περί τα 500 άτομα,μπορεί και παραπάνω, και περιλαμβάνει «μπουμπούκια». Από δημοσιογράφους μέχρι καθηγητές, και από καλλιτέχνες μέχρι οργανικούς διανοούμενους…ένα έγκλημα με φυσικούς αυτουργούς και ανήθικους συναυτουργούς…
Θα δούμε…