H κατάθεση του Παναγιώτη Ρουμελιώτη, στην επιτροπή του λογιστικού ελέγχου του χρέους, την Επιτροπή της Αλήθειας, όπως τη βάφτισε η ψ...
H κατάθεση του Παναγιώτη Ρουμελιώτη, στην επιτροπή του λογιστικού ελέγχου του χρέους, την Επιτροπή της Αλήθειας, όπως τη βάφτισε η ψυχή της επιτροπής, Ζωή να ‘χει, δεν υπήρχε βέβαια περίπτωση να «περάσει» ως είδηση στα μέσα του μαζικού μας εμπαιγμού.
Όμως. από τα αξιοσημείωτα της τηλεοπτικής βραδιάς ήταν ότι αντί για να είναι πρώτη είδηση στο δελτίο ειδήσεων του επανιδρυμένου καναλιού της κρατικής τηλεόρασης -δημόσια την θέλουν και την λένε κάποιοι, αλλά αυτό μένει ακόμα να αποδειχτεί, πέρασε στα δεύτερα ή τα τρίτα του δελτίου των εννιά.
Αν υποθέσουμε ότι το δημοσιογραφικό επιτελείο της ΕΡΤ έχει τη δημοσιογραφική του αυτονομία, τότε τολμώ να πω ότι θα μπορούσε να ελεγχθεί για αδυναμία ορθής ιεράρχησης της επικαιρότητας. Το λέω αυτό επειδή έχω κι εγώ ακούσει, όπως άλλωστε κι όλοι μας, τη γνωστή ρήση που λέει ότι είδηση δεν είναι όταν δαγκώνει σκύλος άνθρωπο, αλλά όταν ο άνθρωπος δαγκώσει τον σκύλο.
Η κατάθεση Ρουμελιώτη, ήταν μια από αυτές τις σπάνιες φορές που άνθρωπος τάραξε στις δαγκωνιές το λυσσασμένο μαντροσκύλο που πέντε χρόνια τώρα γρυλίζει κι απειλεί την κοινωνίας μας.
Από την ακρόαση αυτή προκύπτουν σαφείς ενδείξεις για πολλά από τα ζητήματα που όλοι μας υποψιαζόμασταν αλλά κανείς δεν μπορούσε να ισχυριστεί χωρίς να κατηγορηθεί ως ερωμένος της συνωμοσιολογίας. Χώρια τα υπόλοιπα, που ασφαλώς χρήζουν τεκμηρίωσης, ακούσαμε μέχρι και για την ύπαρξη τηλεγραφήματος του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα, συντεταγμένο την εποχή του αλήστου μνήμης Mind-the-GAP, όπου ο διπλωμάτης σημείωνε πως ο ρόλος και η εμπλοκή των γερμανικών τραπεζών ήταν μέρος του ελληνικού προβλήματος!
Είπε πολλά και διάφορα αυτός ο άνθρωπος που είχε εκείνη την εποχή, ως εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, άμεση αντίληψη των υπόγειων διεργασιών. Μόνο που όσα είπε, τα είπε σε μια γλώσσα που δεν είναι εύκολα κατανοητή από τον μέσο τηλεθεατή, όπως -καλή της ώρα- η φίλη μου η Βάλια που την πήρε ο ύπνος μέσα στη μεσημεριάτικη ζέστη, παρακολουθώντας τις εργασίες της Επιτροπής.
Δεν θα μπω στις λεπτομέρειες αυτής της πολύωρης κατάθεσης, γιατί από πού να ξεκινήσει και που να τελειώσει κανείς, χωρίς να κουράσει και να κουραστεί.
Είναι όμως, να πούμε με την ευκαιρία, απογοητευτικό να έχει ακούσει κανείς από το βήμα της Βουλής, τον ίδιο τον υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησης των Συριζανελ να ισχυρίζεται αφρόνως ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι νόμιμο, παρόλο που ευτυχώς τουλάχιστον συμφωνεί ότι δεν είναι βιώσιμο -κι ας φρονεί ο κ. υπουργός ότι οφείλουμε να το χρωστάμε και να το αποπληρώνουμε στο διηνεκές.
Αν βέβαια είναι παρηγοριά να το σημειώσει κανείς, τουλάχιστον ο υπουργός είναι συνεπής στις απόψεις του από παλιά, από τότε που εξυφαίνονταν τα αίσχη που διηγήθηκε ο ευρισκόμενος υπό κρίση ειλικρίνειας, καθότι και υπό καθεστώς ασυλίας, κ. Ρουμελιώτης.
Πάντως να μην το κρύψουμε ότι όλους εμάς που κάναμε το λογαριασμό μας συνυπολογίζοντας μεταξύ άλλων και το ειδεχθές του ελληνικού δημόσιου χρέους, μας προβληματίζει η υποβάθμιση της σημασίας της «Επιτροπής της Αλήθειας» που δυστυχώς αντιμετωπίζεται με ακατανόητη αδιαφορία από την ελληνική κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι η λειτουργία της είναι και…μνημονιακή μας υποχρέωση, ίσως συγκαταλεγόμενη σ' εκείνο το αξέχαστο 70%.
Όχι, ας μην το κρύψουμε ότι μας ενοχλούν τέτοια ζητήματα, όπως μας ενοχλεί και το γεγονός ότι η έκθεση του ειδικού εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ, πέρασε κι αυτή στα «ψιλά», παρόλο που ως θεμελιώδους σημασίας που είναι, θα έπρεπε να συγκαταλέγεται στα διαπραγματευτικά ορόσημα ετούτων των ημερών.
Κλείνω αυτό το σημείωμα, παρατηρώντας ότι η ΕΡΤ, εφόσον θέλει να κερδίσει μερικούς πόντους αποδοχής στη συνείδησή μας και να ανταμείψει όλους αυτούς που πάλεψαν για την άρση του μαύρου στην ενημέρωση, οφείλει να κάνει μια εκπομπή ειδικά γι’ αυτήν την κατάθεση Ρουμελιώτη. Μιαν εκπομπή με τη συμμετοχή έγκριτων συντελεστών που θα εκλαϊκεύσουν και θα εξηγήσουν με απλά λόγια την απάτη που στήθηκε στην εποχή του ελληνικού Τιτανικού –μια απάτη που συνεχίζει να κρατεί μέχρι τις μέρες μας και που την ανεχόμαστε ακόμα αδιαμαρτύρητα!
Α, και να «κόψει» το DVD αυτής της εκπομπής σε πολλές χιλιάδες αντίτυπα και να μας το διανείμει με τον επόμενο εκκαθαριστικό λογαριασμό μας της ΔΕΗ, έτσι, για να πειστούμε ότι της αξίζει να την πληρώνουμε.
Κοντολογίς, από την ΕΡΤ περιμένουμε, αν θέλει να αυτοαποκαλείται ανεξάρτητη και δημόσια -κι όχι κρατική τηλεόραση, κάθε φορά που αποφασίζει να ασχολείται δημοσιογραφικά με τον ζόφο μας, να παρουσιάζει τα πραγματικά ζητήματα στις πραγματικές τους διαστάσεις και όχι να θωπεύει μια διαπραγματευτική τακτική που έχει αποδειχθεί και ακατανόητη, εκτός από κατά πάσα πιθανότητα ατελέσφορη.
Το κολάζ είναι από την OKTANA
H κατάθεση του Παναγιώτη Ρουμελιώτη, στην επιτροπή του λογιστικού ελέγχου του χρέους, την Επιτροπή της Αλήθειας, όπως τη βάφτισε η ψυχή της επιτροπής, Ζωή να ‘χει, δεν υπήρχε βέβαια περίπτωση να «περάσει» ως είδηση στα μέσα του μαζικού μας εμπαιγμού.
Όμως. από τα αξιοσημείωτα της τηλεοπτικής βραδιάς ήταν ότι αντί για να είναι πρώτη είδηση στο δελτίο ειδήσεων του επανιδρυμένου καναλιού της κρατικής τηλεόρασης -δημόσια την θέλουν και την λένε κάποιοι, αλλά αυτό μένει ακόμα να αποδειχτεί, πέρασε στα δεύτερα ή τα τρίτα του δελτίου των εννιά.
Αν υποθέσουμε ότι το δημοσιογραφικό επιτελείο της ΕΡΤ έχει τη δημοσιογραφική του αυτονομία, τότε τολμώ να πω ότι θα μπορούσε να ελεγχθεί για αδυναμία ορθής ιεράρχησης της επικαιρότητας. Το λέω αυτό επειδή έχω κι εγώ ακούσει, όπως άλλωστε κι όλοι μας, τη γνωστή ρήση που λέει ότι είδηση δεν είναι όταν δαγκώνει σκύλος άνθρωπο, αλλά όταν ο άνθρωπος δαγκώσει τον σκύλο.
Η κατάθεση Ρουμελιώτη, ήταν μια από αυτές τις σπάνιες φορές που άνθρωπος τάραξε στις δαγκωνιές το λυσσασμένο μαντροσκύλο που πέντε χρόνια τώρα γρυλίζει κι απειλεί την κοινωνίας μας.
Από την ακρόαση αυτή προκύπτουν σαφείς ενδείξεις για πολλά από τα ζητήματα που όλοι μας υποψιαζόμασταν αλλά κανείς δεν μπορούσε να ισχυριστεί χωρίς να κατηγορηθεί ως ερωμένος της συνωμοσιολογίας. Χώρια τα υπόλοιπα, που ασφαλώς χρήζουν τεκμηρίωσης, ακούσαμε μέχρι και για την ύπαρξη τηλεγραφήματος του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα, συντεταγμένο την εποχή του αλήστου μνήμης Mind-the-GAP, όπου ο διπλωμάτης σημείωνε πως ο ρόλος και η εμπλοκή των γερμανικών τραπεζών ήταν μέρος του ελληνικού προβλήματος!
Είπε πολλά και διάφορα αυτός ο άνθρωπος που είχε εκείνη την εποχή, ως εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ, άμεση αντίληψη των υπόγειων διεργασιών. Μόνο που όσα είπε, τα είπε σε μια γλώσσα που δεν είναι εύκολα κατανοητή από τον μέσο τηλεθεατή, όπως -καλή της ώρα- η φίλη μου η Βάλια που την πήρε ο ύπνος μέσα στη μεσημεριάτικη ζέστη, παρακολουθώντας τις εργασίες της Επιτροπής.
Δεν θα μπω στις λεπτομέρειες αυτής της πολύωρης κατάθεσης, γιατί από πού να ξεκινήσει και που να τελειώσει κανείς, χωρίς να κουράσει και να κουραστεί.
Είναι όμως, να πούμε με την ευκαιρία, απογοητευτικό να έχει ακούσει κανείς από το βήμα της Βουλής, τον ίδιο τον υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησης των Συριζανελ να ισχυρίζεται αφρόνως ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι νόμιμο, παρόλο που ευτυχώς τουλάχιστον συμφωνεί ότι δεν είναι βιώσιμο -κι ας φρονεί ο κ. υπουργός ότι οφείλουμε να το χρωστάμε και να το αποπληρώνουμε στο διηνεκές.
Αν βέβαια είναι παρηγοριά να το σημειώσει κανείς, τουλάχιστον ο υπουργός είναι συνεπής στις απόψεις του από παλιά, από τότε που εξυφαίνονταν τα αίσχη που διηγήθηκε ο ευρισκόμενος υπό κρίση ειλικρίνειας, καθότι και υπό καθεστώς ασυλίας, κ. Ρουμελιώτης.
Πάντως να μην το κρύψουμε ότι όλους εμάς που κάναμε το λογαριασμό μας συνυπολογίζοντας μεταξύ άλλων και το ειδεχθές του ελληνικού δημόσιου χρέους, μας προβληματίζει η υποβάθμιση της σημασίας της «Επιτροπής της Αλήθειας» που δυστυχώς αντιμετωπίζεται με ακατανόητη αδιαφορία από την ελληνική κυβέρνηση, παρά το γεγονός ότι η λειτουργία της είναι και…μνημονιακή μας υποχρέωση, ίσως συγκαταλεγόμενη σ' εκείνο το αξέχαστο 70%.
Όχι, ας μην το κρύψουμε ότι μας ενοχλούν τέτοια ζητήματα, όπως μας ενοχλεί και το γεγονός ότι η έκθεση του ειδικού εμπειρογνώμονα του ΟΗΕ, πέρασε κι αυτή στα «ψιλά», παρόλο που ως θεμελιώδους σημασίας που είναι, θα έπρεπε να συγκαταλέγεται στα διαπραγματευτικά ορόσημα ετούτων των ημερών.
Κλείνω αυτό το σημείωμα, παρατηρώντας ότι η ΕΡΤ, εφόσον θέλει να κερδίσει μερικούς πόντους αποδοχής στη συνείδησή μας και να ανταμείψει όλους αυτούς που πάλεψαν για την άρση του μαύρου στην ενημέρωση, οφείλει να κάνει μια εκπομπή ειδικά γι’ αυτήν την κατάθεση Ρουμελιώτη. Μιαν εκπομπή με τη συμμετοχή έγκριτων συντελεστών που θα εκλαϊκεύσουν και θα εξηγήσουν με απλά λόγια την απάτη που στήθηκε στην εποχή του ελληνικού Τιτανικού –μια απάτη που συνεχίζει να κρατεί μέχρι τις μέρες μας και που την ανεχόμαστε ακόμα αδιαμαρτύρητα!
Α, και να «κόψει» το DVD αυτής της εκπομπής σε πολλές χιλιάδες αντίτυπα και να μας το διανείμει με τον επόμενο εκκαθαριστικό λογαριασμό μας της ΔΕΗ, έτσι, για να πειστούμε ότι της αξίζει να την πληρώνουμε.
Κοντολογίς, από την ΕΡΤ περιμένουμε, αν θέλει να αυτοαποκαλείται ανεξάρτητη και δημόσια -κι όχι κρατική τηλεόραση, κάθε φορά που αποφασίζει να ασχολείται δημοσιογραφικά με τον ζόφο μας, να παρουσιάζει τα πραγματικά ζητήματα στις πραγματικές τους διαστάσεις και όχι να θωπεύει μια διαπραγματευτική τακτική που έχει αποδειχθεί και ακατανόητη, εκτός από κατά πάσα πιθανότητα ατελέσφορη.
Το κολάζ είναι από την OKTANA
Τάσος Παππάς στην Εφημερίδα των Συντακτών
ΑπάντησηΔιαγραφήΞαναχτύπησαν Σούλτς, Γιούνκερ.
Ο πρώτος-πρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου και σοσιαλδημοκράτης- είπε ότι τον εκνευρίζουν τα παιχνιδάκια της κυβέρνησης, ότι ο Τσίπρας δεν συμπεριφέρεται σαν υπεύθυνος πολιτικός ηγέτης και πρόσθεσε: «καμία αύξηση του Φ.Π.Α στα φαρμακευτικά προϊόντα, φορολόγηση των πλουσίων και μείωση των εξοπλιστικών δαπανών».
Ο δεύτερος- πρόεδρος της Κομισιόν και συντηρητικό-φιλελεύθερος- κατηγόρησε την ελληνική κυβέρνηση ότι λέει ψέματα για τις απόψεις του στους Έλληνες και συμπλήρωσε ότι αυτός δεν έχει προτείνει να αυξηθεί ο ΦΠΑ στα φάρμακα και στο ηλεκτρικό. Αν όμως δεν είναι η ευρωπαική πλευρά αυτή που ζητάει με επιμονή την αύξηση του ΦΠΑ στα φάρμακα και στο ηλεκτρικό, ποιος την εισηγείται και απαιτεί να περάσει στη συμφωνία; Μήπως η ελληνική κυβέρνηση;
Δεν προκύπτει από τα κείμενα που κατέθεσε στους δανειστές. Μήπως το ΔΝΤ; Αν όμως ο δράστης είναι το ΔΝΤ της κυρίας Λαγκάρντ (που είναι) γιατί οι δύο αυτοί τύποι που κόπτονται για μια δίκαιη λύση και εκφράζουν τη θλίψη τους για τα βάσανα που βιώνουν οι φτωχοί στην Ελλάδα δεν το λένε δημοσίως; Και κυρίως γιατί δεν ρίχνουν το ειδικό βάρος τους προκειμένου να καμφθεί η αδιαλλαξία του ΔΝΤ;
Πρόκειται για παπατζήδες ολκής. Στο προσκήνιο υποδύονται τους φιλολαϊκούς και στο παρασκήνιο εργάζονται για το τσαλάκωμα της ελληνικής κυβέρνησης. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πώς θα εμποδίσουν το ελληνικό μικρόβιο να επεκταθεί και σε άλλες χώρες της ευρωζώνης. Δεν θέλουν να αμφισβητηθεί η κυρίαρχη στρατηγική της λιτότητας την οποία έχουν επεξεργαστεί και εφαρμόζουν οι πολιτικές παρατάξεις στις οποίες ανήκουν. Εκτός αν δεν είναι παπατζήδες και είναι απλώς αδύναμα ανθρωπάκια. Δεν ξέρω πάντως ποιος χαρακτηρισμός είναι πιο... κολακευτικός