ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Σχέδιο "χρεοκοπίας εντός του ευρώ" έχει έτοιμο για την Ελλάδα ο Σόιμπλε...

Αν και λόγω της προεκλογικής περιόδου πέρασε σε δεύτερο πλάνο στο εσωτερικό, το θέμα που κυριαρχεί στους ευρωπαϊκούς και διπλωματικούς δι...

Αν και λόγω της προεκλογικής περιόδου πέρασε σε δεύτερο πλάνο στο εσωτερικό, το θέμα που κυριαρχεί στους ευρωπαϊκούς και διπλωματικούς διαδρόμους συνδέεται άμεσα με την Ελλάδα. Όπως αποκαλύπτουν έγκυρες πηγές της "κυριακάτικης δημοκρατίας", πρόκειται για το έγγραφο που παρουσίασε προ μερικών εβδομάδων στους ομολόγους του ο Β. Σόιμπλε και περιγράφει τους τρόπους για τη χρεοκοπία μιας χώρας εντός του ευρώ!

Ουδείς από τους παραλήπτες του εγγράφου είχε την αμφιβολία ότι η χώρα που φωτογραφίζεται είναι η Ελλάδα. Και όπως όλα δείχνουν αυτός θα είναι ο εφιάλτης ή κατ’ άλλους η δαμόκλειος σπάθη η οποία θα επικρέμαται πλέον επί της ελληνικής κοινωνίας προκειμένου να αφομοιώσει και να δεχτεί αγόγγυστα τα βαριά μέτρα του τρίτου μνημονίου. Καθώς μάλιστα η κυβέρνηση έλαβε τα μεσάνυχτα της Τετάρτης ψήφο εμπιστοσύνης ύστερα και από την πρόσφατη εντυπωσιακή εκλογική επιτυχία της, οι κοινωνικοπολιτικές εντάσεις, που μπορεί να ενεργοποιήσουν αυτήν την απειλή, τοποθετούνται για τους πρώτους μήνες του 2016.

Το σενάριο της χρεοκοπίας εντός ευρώ αποτελεί τη μετεξέλιξη του “time out” που είχε προτείνει πάλι ο κ. Σόιμπλε το καλοκαίρι στη φάση των δραματικών συζητήσεων με την ελληνική κυβέρνηση. Το «έγγραφο εργασίας» του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, που τότε προκάλεσε σεισμό και αλυσιδωτές παρενέργειες, είχε συνταχθεί στις 10 Ιουλίου και προέβλεπε διαπραγματεύσεις στο Eurogroup για ένα «time out» της Ελλάδας από την ευρωζώνη διάρκειας τουλάχιστον 5 ετών κατά τα οποία η Ελλάδα θα μπορούσε να αναδιαρθρώσει το χρέος της, να παραμείνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να λάβει ανθρωπιστική βοήθεια και τεχνική συνδρομή.

Αυτή τη φορά, τα πράγματα εξελίχθηκαν πιο αθόρυβα. Την Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου ο κ. Σόιμπλε μοίρασε στους άλλους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συνεδρίασαν στο Λουξεμβούργο ένα νέο τρισέλιδο έγγραφο. Από ελληνικής πλευράς ήταν εκεί και το παρέλαβε, μαζί με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Στουρνάρα, ο υπηρεσιακός υπουργός Οικονομικών Γ. Χουλιαράκης ο οποίος παρέμεινε και στο σημερινό κυβερνητικό σχήμα ως αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών.

Με αυτό το έγγραφο το Βερολίνο θέτει επισήμως στην ατζέντα το θέμα της χρεοκοπίας των κρατών μελών της ευρωζώνης μέσω της αλλαγής κάποιων από τους υφιστάμενους κανόνες. Είναι χαρακτηριστική η περιγραφή που γίνεται και σύμφωνα με την οποία «η ευρωζώνη δεν διαθέτει διαδικασίες για αντιμετώπιση των κρατών που έχουν μεγάλα χρέη και δεν έχουν πλέον πρόσβαση στις αγορές» με αποτέλεσμα η αναδιάρθρωση, νομικά και πρακτικά δύσκολη, «να συντελείται συνήθως πολύ αργά προκαλώντας οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες οι οποίες μπορούν να οξύνουν την κρίση».

Το ενδιαφέρον στην περίπτωση είναι ότι η χρεοκοπία εντός ευρώ περιέχει και το πολυπόθητο κούρεμα καθώς η προτεινόμενη διαδικασία αναδιάρθρωσης των χρεών μιας χώρας προβλέπει ότι «στα κρατικά ομόλογα των χωρών της ευρωζώνης θα πρέπει να περιλαμβάνεται ένας όρος, που θα αναγκάζει όλους τους ομολογιούχους να συμμετέχουν σε ένα πιθανό κούρεμα του χρέους». Μάλιστα ο κ. Σόιμπλε ανοίγοντας το δρόμο για μια ευρύτερη αλλαγή των ευρωπαϊκών συνθηκών, υποστηρίζει στο ίδιο έγγραφο ότι απαιτείται τουλάχιστον μια σχετική συμφωνία ώστε η άσκηση της νομισματικής πολιτικής να καταστεί ανεξάρτητη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Υπό μία τέτοια στυγνή απειλή είναι υποχρεωμένη να βαδίσει από εδώ και πέρα η χώρα μας και το πολιτικό σύστημα όπως διαμορφώθηκε ύστερα από τις πρόσφατες εκλογές. Η απειλή αυτή είναι ισχυρότερη και από το «κούρεμα καταθέσεων» που προβάλλεται τις τελευταίες ημέρες εν όψει του κινδύνου να μην προχωρήσει πολύ γρήγορα η αξιολόγηση και να μην ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών εντός του 2015. Από την άλλη πλευρά, φαίνεται πως αποτελεί και ένα στοιχείο προσαρμογής όλων των πολιτικών δυνάμεων στην οδυνηρή πραγματικότητα παρά τη συγκρουσιακή ρητορική που εγκαινίασαν εκ νέου μετά τις εκλογές, όπως φάνηκε και κατά το τριήμερο των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή.

Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η υλοποίηση του τρίτου Μνημονίου θα μπορέσει να προχωρήσει εύκολα. Αντίθετα, όλοι προετοιμάζονται για δύσκολες καταστάσεις οι οποίες -πέραν των κοινωνικών αντιδράσεων που ήδη επωάζονται- έχουν ως βασική παράμετρο και τη μικρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία της κυβέρνησης. Όσο κι αν θεωρείται δύσκολο την επαύριο μιας ισχυρής εκλογικής νίκης να δημιουργηθούν προβλήματα, ο αριθμός των 154 (και στην πραγματικότητα όχι 155) βουλευτών στους οποίους μπορεί να υπολογίζει το Μέγαρο Μαξίμου δημιουργεί ανησυχίες και πονοκεφάλους. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι από την αρχή κιόλας εκδηλώθηκαν αντιδράσεις στο ενδεχόμενο να συνεχιστεί η τακτική του παρελθόντος και να έρθουν στη Βουλή τα νέα προαπαιτούμενα πάλι με τη διαδικασία του «ενός άρθρου», κάτι που τελικώς φαίνεται ότι απετράπη.

Ορθώς εκτιμάται και από το πρωθυπουργικό επιτελείο ότι καθώς σε μερικούς μήνες το κλίμα θα είναι διαφορετικό και βαρύτερο, λόγω της δυσφορίας μεγάλων κοινωνικών ομάδων, υπάρχει η ανάγκη για έγκαιρη αναζήτηση εφεδρειών. Ακόμη και τώρα που διαρκεί η μετεκλογική ευφορία, ο κίνδυνος να διαμορφωθούν νέοι πόλοι αμφισβήτησης και κριτικής εντός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ κάθε άλλο παρά υποτιμάται από τους νουνεχείς. Η πάση θυσία διατήρηση του 151 στη Βουλή αποτελεί τον αθέατο αλλά μείζονα στόχο για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, έστω κι αν αυτό σημαίνει ανοίγματα όχι μόνο στο ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι αλλά και στην Ένωση Κεντρώων του Βασ. Λεβέντη!

Πολλές εναλλακτικές επιλογές όμως δεν υπάρχουν. Ούτε καν το σενάριο περί γρήγορης προσφυγής σε νέες κάλπες μπορεί να ενεργοποιηθεί, όσο κι αν ορισμένοι το συντηρούν στα παρασκήνια κυρίως για να διατηρούν οι ίδιοι ρόλο και προοπτική πολιτικής ύπαρξης. Πέραν της φαιδρότητας που θα σηματοδοτούσε, με δεδομένες τις διαθέσεις του Σόιμπλε αυτή θα ήταν η καταλληλότερη αφορμή για να προωθήσει το σχέδιο του περί αλλαγής των συνθηκών στην ευρωζώνη. Από «τεχνικής» πλευράς επίσης οι κομματικές ηγεσίες δεν έχουν πολλά περιθώρια να προκαλέσουν εκλογές τουλάχιστον έως τα τέλη του Ιουνίου 2016. Μέχρι τότε θα παραμένει σε ισχύ η λίστα που αποτελεί το μεγαλύτερο αντικίνητρο για τους υποψηφίους βουλευτές όταν μάλιστα έχει προηγηθεί η θεαματική αύξηση της αποχής στις τελευταίες εκλογές.

Επομένως, για τουλάχιστον ένα χρόνο (για τους αισιόδοξους μπορεί και δύο) οι λύσεις και οι εξελίξεις δεν φαίνεται ότι μπορεί να προκύψουν πέραν της σημερινής Βουλής. Το ένα ενδεχόμενο είναι να βαδίσει η κυβέρνηση έστω και αγκομαχώντας με την υπάρχουσα πλειοψηφία της που είναι όμως πιθανό να την υποχρεώσει σε αρκετούς εσωκομματικούς συμβιβασμούς. Το δεύτερο ενδεχόμενο είναι να διαμορφωθούν εκ των πραγμάτων το προσεχές διάστημα συγκλίσεις (ενδεχομένως και αντιστρόφως ανάλογες προς τις κοινωνικές εντάσεις) που δεν μπορούν ακόμη να προσδιοριστούν.

Ως προς αυτό σημασία έχουν και οι ανακατατάξεις στα άλλα κόμματα, όχι μόνο στη Νέα Δημοκρατία ύστερα από την εκλογή νέας ηγεσίας της περί τα τέλη Νοεμβρίου αλλά και στα μικρότερα. Ένα κρίσιμο ερώτημα επομένως είναι πώς θα έχουν διαμορφωθεί οι ισορροπίες, σε ένα δίμηνο, με την αξιωματική αντιπολίτευση όπως επίσης και αν τα υπάρχοντα κόμματα θα διατηρήσουν τη σημερινή μορφή και προσανατολισμό τους. Θεωρείται βέβαιο πάντως ότι από την πλευρά του ο κ. Τσίπρας, κάθε φορά που θα δυσκολεύεται να εφαρμόσει τα μέτρα του μνημονίου του, θα στρέφεται προς την αντιπολίτευση προβάλλοντας τις εκ Βερολίνου προερχόμενες απειλές. Όμως από την άλλη έχει ενδιαφέρον και ποια πολιτικά ανταλλάγματα θα χρειαστεί να παράσχει ώστε να εξασφαλίσει ουσιώδη συναίνεση για την υλοποίηση του επώδυνου προγράμματος που υπέγραψε. Επίσης έχει σημασία αν η κινητικότητα στο κομματικό σκηνικό θα είναι τέτοια που θα καταστήσει εφικτή αυτή τη συναίνεση.

Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτό το ακήρυκτο παζάρι έχει σπεύσει να πιάσει θέση μέχρι και ο Βασίλης Λεβέντης αντιλαμβανόμενος ότι μπορεί να έρθει σύντομα η στιγμή να «διαπραγματευθεί» τη θετική ψήφο του ιδίου και των οκτώ βουλευτών του για να επιβιώσει η κυβέρνηση. Άλλωστε ο Αλέκος Φλαμπουράρης, αφήνοντας να φωτογραφηθεί το χειρόγραφό του με τις σημειώσεις για τις θέσεις της Ένωσης Κεντρώων, δεν έκανε τίποτε άλλο από το να εξωτερικεύσει (ηθελημένα;) το άγχος για το πάση θυσία 151 εντός Βουλής ως ασπίδα απέναντι στις απειλές του Σόιμπλε για χρεοκοπία εντός ευρώ...

Ανδρέας Καψαμπέλης

www.dimokratianews.gr