ΣτΕ: Συνταγματική η φορολόγηση των εμβασμάτων του Χατζηγιάννη

Συνταγματική και σύμφωνη με αρχή της ασφάλειας δικαίου έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι είναι η φορολόγηση εισοδημάτων και εμβασμά...

Συνταγματική και σύμφωνη με αρχή της ασφάλειας δικαίου έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας ότι είναι η φορολόγηση εισοδημάτων και εμβασμάτων εξωτερικού πριν την 30.9.2010.

Η επίμαχη απόφαση εκδόθηκε με αφορμή τη δικαστική διένεξη του τραγουδιστή Μιχάλη Χατζηγιάννη για τα εμβάσματα που είχε στείλει στην Κύπρο την διετία 2010-2011 και για τα οποία του επιβλήθηκε κύριος και πρόσθετος φόρος λόγω ανακριβών δηλώσεων.

Συγκεκριμένα η 7μελής σύνθεσης του Β΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ΄ αριθμ. 884/2016 απόφασή της έκρινε ότι είναι συνταγματική και σύμφωνη με αρχή της ασφάλειας δικαίου η φορολόγηση εισοδημάτων και εμβασμάτων εξωτερικού πριν την 30.9.2010 ημέρα εφαρμογής του νόμου 3888/2010 και τα εισοδήματα αυτά, αλλά και τα εμβάσματα του εξωτερικού, φορολογούνται ως εισοδήματα από ελευθέρια επαγγέλματα,

Πάντως, η απόφαση του ΣτΕ δεν είναι τελεσίδικη για τον κ. Χατζηγιάννη, καθώς οι σύμβουλοι Επικρατείας απάντησαν επί προδικαστικών ερωτημάτων που τους τέθηκαν και παρέπεμψαν και πάλι την υπόθεση στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών για να την εξετάσει και να εκδώσει νέα απόφαση.

Στο ΣτΕ είχαν σταλεί από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών προδικαστικά ερωτήματα με αφορμή την υπόθεση του επίμαχου τραγουδιστή, καθώς υπήρχαν αντίθετες δικαστικές αποφάσεις. 'Αλλες δέχτηκαν ως συνταγματικό το νόμο και τους αναδρομικούς φορολογικούς ελέγχους και άλλες όχι.

Τα ερωτήματα τα οποία κλήθηκε να απαντήσει το ΣτΕ αφορούσαν στο αν μπορεί να μετατοπίζεται το αποδεικτικό βάρος από την Εφορία στον πολίτη, αν κάθε έμβασμα μπορεί να εκλαμβάνεται ως προσαύξηση της περιουσίας από άγνωστη πηγή, αν μπορούν να αφαιρεθούν από τα δηλωθέντα εισοδήματα τεκμαρτές δαπάνες, αν ο κρίσιμος χρόνος για τη φορολόγηση είναι η ημερομηνία αποστολής του εμβάσματος και εντοπισμού του χρηματικού ποσού, κ.λπ.

Στην επίμαχη απόφαση του ΣτΕ, οι σύμβουλοι Επικρατείας πριν απαντήσουν στα προδικαστικά ερωτήματα, αναφέρουν ότι «η καταστολή της φοροδιαφυγής (και, ιδίως, της μεγάλης από απόψεως ποσού), μέσω της διαπίστωσης των οικείων παραβάσεων και της επιβολής από τη διοίκηση των αντίστοιχων διαφυγόντων φόρων, καθώς και των προβλεπόμενων στο νόμο διοικητικών κυρώσεων, συνιστά, κατά το Σύνταγμα (άρθρο 4 παρ. 5 και άρθρο 106 παρ. 1 και 2 ), επιτακτικό σκοπό δημοσίου συμφέροντος».

Παράλληλα, το ΣτΕ αναφέρει ότι «το βάρος απόδειξης των πραγματικών περιστατικών που στοιχειοθετούν την αποδιδόμενη σε ορισμένο πρόσωπο φορολογική παράβαση, η οποία επισύρει την επιβολή σε βάρος του των διαφυγόντων φόρων και συναφών κυρώσεων, φέρει, κατ' αρχήν, το κράτος» (φορολογική αρχή).

Ακόμη, στην δικαστική απόφαση αναφέρεται ότι «η μεταφορά (με έμβασμα) χρηματικού ποσού από τραπεζικό λογαριασμό του φορολογούμενου, στον οποίο δεν υπάρχει συνδικαιούχος, σε άλλο τραπεζικό λογαριασμό του ίδιου προσώπου δεν ενέχει προσαύξηση της περιουσίας του».