Πλούτος από ισχυρότατο κουαρτέτο

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ Του Βασίλη Μπουζιώτη  Πρώτος… πρόδωσα εδώ στην Απαγορευμένη ότι οι σημαντικοί Κιμούλης, Φιλιππίδης, Μπέ...

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ

Του Βασίλη Μπουζιώτη 

Πρώτος… πρόδωσα εδώ στην Απαγορευμένη ότι οι σημαντικοί Κιμούλης, Φιλιππίδης, Μπέζος          και Χαϊκάλης «παντρεύουν» τις δυνάμεις τους στον «Πλούτο» του Αριστοφάνη που θα εγκαινιάσει το φετινό Φεστιβάλ Επιδαύρου και ιδού τώρα η δυνατή τετράδα στην πρώτη φωτογραφία της υποσχόμενης παράστασης!

Την Παρασκευή 1 Ιουλίου και το Σάββατο 2 Ιουλίου στο Φεστιβάλ Επιδαύρου και κατόπιν σε περιοδεία σε όλη τη χώρα, οι Γιώργος Κιμούλης, Γιάννης Μπέζος, Πέτρος Φιλιππίδης, Παύλος Χαϊκάλης, με 12μελή χορό ηθοποιών και μουσικών, παρουσιάζουν ένα νέο, φιλόδοξο ανέβασμα του έργου του Αριστοφάνη «Πλούτος».  

Η σκηνοθεσία και η διασκευή είναι του Γιώργου Κιμούλη.Σύγχρονος του Πελοποννησιακού Πολέμου (431-404), που σήμανε την πτώση της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, ο κορυφαίος κωμωδιογράφος της αρχαιότητας Αριστοφάνης πραγματεύεται με διεισδυτικότητα και ακρίβεια την έκπτωση των αξιών. Κεντρική θέση στα 11 σωζόμενα έργα του -οι Αλεξανδρινοί του αποδίδουν συνολικά 40- κρατά η σφοδρή κριτική του στην πολιτική, κοινωνική, ηθική και οικονομική κρίση κατά τη διάρκεια της εκπεσούσης αθηναϊκής δημοκρατίας, με λόγο σύγχρονο και τολμηρό – σε σημείο σοκαριστικό για τα δεδομένα της εποχής.

Γεγονός που εξισορροπούσε έντεχνα με την εκλεπτυσμένη παράλληλη χρήση της γλώσσας και συμπυκνωμένα νοήματα που απομακρύνονταν από τους κώδικες της κωμωδίας, αγγίζοντας βαθιά το συναίσθημα των θεατών, κατορθώνοντας έτσι να εμποτίσει το κοινό του με τα μηνύματα που επιδίωκε να περάσει μέσω των έργων του. Ο «Πλούτος» παρουσιάστηκε το 388 π.Χ., στο τέλος περίπου του Κορινθιακού πολέμου.

Η Αθήνα ήλπιζε σε ανάκτηση της αίγλης της – μάταια όμως, αφού η πολιτισμική κρίση ήταν βαθιά, η έκπτωση των ηθών έπληττε βάναυσα τον δημόσιο και ιδιωτικό βίο και η οικονομία κατέρρεε επιτρέποντας την επικράτηση των επιτηδείων, με την ανοχή βεβαίως της διεφθαρμένης πολιτικής και θρησκευτικής εξουσίας. Κι εδώ παρεμβαίνει με το έργο του ο Αριστοφάνης. Απογυμνώνει τους ηγέτες του και επαναφέρει το αίτημά του για δίκαιη πολιτεία, αναπτύσσοντας έναν προβληματισμό πάνω στην άδικη κατανομή του πλούτου και στην έκρηξη της διαφθοράς.

Το σημείωμα του σκηνοθέτη Γιώργου Κιμούλη

Στη σύγχρονη κοινωνία, όπου το χρήμα αποτελεί πλέον το θεμέλιο ολόκληρου του συστήματος αξιών, η συγκεκριμένη παράσταση επικεντρώνει την ερμηνεία αυτής της Αριστοφανικής κωμωδίας, σ’ ένα γεγονός που σχεδόν τις περισσότερες παραβλέπεται: στο ότι ο ποιητής στο τέλος του έργου εγκαθιστά το Θεό Πλούτο στο ίδιο το κράτος, δίδοντας έτσι στους πολίτες τη δυνατότητα, απ’ τη στιγμή που όλα τα αναγκαία αγαθά θα είναι δημόσια, να αναζητήσουν τον πραγματικό πλούτο στις ιδέες και στις αξίες, που ίσως έχουν ξεχάσει.

Μετάφραση:  Κ.Χ. Μύρης

Σκηνοθεσία - Διασκευή: Γιώργος Κιμούλης

Σκηνικά: Γιώργος Πάτσας

Κοστούμια:  Σοφία Νικολαϊδη

Μουσική:  Γιώργος Ανδρέου

Στίχοι:  Ισαάκ Σούσης

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Χορογραφίες: Ελπίδα Νίνου, Θανάσης Γιαννακόπουλος

Μουσική διδασκαλία: Παναγιώτης Τσεβάς

Παραγωγή: Αφοί Τάγαρη

 

Παίζουν:

Γιώργος Κιμούλης (Πλούτος & Πενία), Γιάννης Μπέζος (Χρεμύλος), Πέτρος Φιλιππίδης (Καρίων), Παύλος Χαϊκάλης (Βλεψίδημος, Δίκαιος, Γριά, Ερμής), Αλμπέρτο Φάϊς (Συκοφάντης & Ιερέας)

Χορός:  Γκιζέλη Χριστέλα, Δαβάκη Βερόνικα, Ζησάκης Ευθύμης, Ζουγανέλης Αλέξανδρος, Κατσώλης Παναγιώτης, Μαούτσου Κατερίνα, Σπατιώτη Χριστίνα, Στασινοπούλου Ντένια, Τσαβά Ειρήνη, Τσιμπρικίδου Ελένη, Τσουρής Γιώργης, Χιώτης Χάρης