Το σπαρακτικό αντίο στην Γεωργία Αποστόλου από τον Ανδρέα Κωνσταντινίδη

Ραγίζει καρδιές το συγκλονιστικό κείμενο με το οποίο ο ηθοποιός Ανδρέας Κωνσταντινίδης αποχαιρετά την αγαπημένη του φίλη Γεωργία Αποστόλο...

Ραγίζει καρδιές το συγκλονιστικό κείμενο με το οποίο ο ηθοποιός Ανδρέας Κωνσταντινίδης αποχαιρετά την αγαπημένη του φίλη Γεωργία Αποστόλου, που έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, πριν από λίγες μέρες , έπειτα από ανακοπή καρδιάς, στα 43 της χρόνια.

Τα συγκινητικά του λόγια συνοδεύουν φωτογραφίες από τα γενέθλιά της άτυχης ηθοποιού, που έμελλε να ήταν τα τελευταία της.

Διαβάστε εδώ το κείμενο που έγραψε ο Ανδρέας Κωνστανίδης στο Facebook για να αποχαιρετήσει τη φίλη του:

Είναι πλέον γνωστό.Tο επιβεβαίωσαν. Ποιο; Ότι έφυγες. Με παίρνουν από χθες και αποφεύγω να μιλήσω. Μέρες τώρα δεν ήθελα καν να το πιστέψω, το προσπερνούσα σα να μην ίσχυε. .Δεν το ήξεραν άλλωστε. Ποιο; Ότι έφυγες. Mα πάντα έφευγες και ξαναεμφανιζόσουν. Έτσι ξαφνικά γιατί ήσουν σαν αερικό, απρόβλεπτη, ασυμβίβαστη, έντονη προσωπικότητα , ιδιαίτερη. Με έκανες και γελούσα συνεχώς.

Είχες την ατάκα έτοιμη. Το πιο έξυπνο χιούμορ εσύ το είχες. Το βλέμμα σου, το χαμόγελό σου, η καλοσύνη σου, το γέλιο σου, η ενέργειά σου. Εξέπεμπες μια μοναδική γοητεία με την παιδικότητά και το πανέμορφο πρόσωπό σου. Αλλά είχες κάτι ασύλληπτο, το ταλέντο σου.

Σε γνώρισα στην δεύτερη θεατρική μου δουλειά και μαγεύτηκα από την προσωπικότητα και το ταμπεραμέντο σου. Από τότε γίναμε φίλοι και σε όλα αυτά τα χρόνια εξαφανιζόσουν και πάντα απρόβλεπτα εμφανιζόσουν. Φέτος γιορτάσαμε τα γενέθλιά σου στο σπίτι μου. Τα τελευταία σου. Δεν την είχα ανεβάσει εκείνη τη φωτογραφία και το λέγαμε. Να μην αρχίσουν πάλι οι δημοσιογράφοι με τα δικά τους. Και εσύ ήθελες την ησυχία σου. Όπως ήθελες να ξέρουν ότι όντως δεν έχεις γίνει μοναχή. Ότι απλά θέλεις να ζήσεις εκτός καλλιτεχνικού χώρου και να έρθεις πιο κοντά στην εκκλησία. Δεν το καταλάβαιναν. Να σου πω την αλήθεια, ούτε και εγώ. Απλά αποδεχόμουν την επιλογή σου, που τόσο ένθερμα υποστήριζες.
Λίγες μέρες πριν, φεύγω για ταξίδι και το μαθαίνω. Κακόγουστη φάρσα ήλπιζα. Το επιβεβαιώνω. Είναι αλήθεια. Κρατάω τη σιωπή μου και τον βαθύ πόνο. Επιστρέφω στην Ελλάδα. Από χθες διαβάζω ότι έφυγες. Δεν μπορώ να μην το πιστέψω πια. Παντού το λένε. Έφυγες. Αλλά αυτή τη φορά, χωρίς να ξαναγυρίσεις. Θα μείνω με την τελευταία σου εικόνα, λίγους μήνες πριν να χαμογελάς.
Καλό σου ταξίδι αγαπημένη μου. Τώρα πια οι άγγελοι θα έχουν κάθε λόγο να χαμογελάνε. Θα είσαι εκεί μαζί τους.