ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ (;) κουκούλωμα από τον Σόιμπλε...

Γράφει ο Μαυρογιαλούρος.  Ποια είναι τα νεότερα από τας Ευρώπας; Τα τελευταία εικοσιτετράωρα είχαμε εξελίξεις που δεν πρέπει να περ...

Γράφει ο Μαυρογιαλούρος. 

Ποια είναι τα νεότερα από τας Ευρώπας;

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα είχαμε εξελίξεις που δεν πρέπει να περάσουν στα ψιλά διότι αφενός συνοδεύονται από πολύ έντονο παρασκήνιο και αφετέρου αφορούν άμεσα τη χώρα μας. Γι αυτό και είχα ένα λόγο παραπάνω να ασχοληθώ και να μάθω τι ακριβώς συμβαίνει…

Αναφέρομαι στο θέμα των τραπεζικών stress tests που αποτελεί όμως στην πραγματικότητα την κορυφή του παγόβουνου με τα προβλήματα της ευρωζώνης. Κι επειδή δημιουργήθηκε επίτηδες η εντύπωση ότι ξεπεράστηκε χωρίς μεγάλες αναταράξεις ο κάβος αυτός, η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Επιβεβαιώθηκε αντιθέτως ότι όλα κρέμονται από μια κλωστή η οποία μάλιστα είναι έτοιμη να σπάσει. Προς το παρόν οι Ευρωπαίοι δήμιοι, πανικόβλητοι, προσπαθούν να δείξουν ότι χαλαρώνουν την πίεση για να αντέξει η κλωστή, αλλά κι αυτό δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα συμβεί.

Ο πρωταγωνιστής φυσικά δεν είναι άλλος από τον Β. Σόιμπλε ο οποίος μέσα σε δύο εικοσιτετράωρα μπάλωσε τις τρύπες με αντικειμενικό στόχο να κερδίσει χρόνο και να αποτρέψει τη μεγάλη έκρηξη και τη διάλυση μέχρι να γίνουν οι γερμανικές εκλογές σε περίπου ένα χρόνο.

Τι λοιπόν έκανε; «Πακετάρισε» τα πρόστιμα σε Πορτογαλία και Ισπανία και τα stress tests, ιδιαίτερα στις ιταλικές τράπεζες και προχώρησε σε μια προσωρινή διευθέτηση που έχει τη δική του σφραγίδα. Στην περίπτωση της Πορτογαλίας και της Ισπανίας παρακάμφθηκε ολόκληρη η ευρωπαϊκή διακρατική συμφωνία και το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, αν και είχαν κινηθεί οι διαδικασίες για την εφαρμογή του διότι ο ίδιος ο Σόιμπλε τηλεφώνησε σε στελέχη της Κομισιόν για να ζητήσει να ανασταλεί η διαδικασία των προστίμων.

Μόλις συνέβη αυτό, μου λένε άνθρωποι από τις Βρυξέλλες που γνωρίζουν το παρασκήνιο, ήταν δεδομένο τι θα επακολουθούσε με τα stress tests. «Είμαστε σίγουροι για τα αποτελέσματα ένα εικοσιτετράωρο νωρίτερα, από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η αναστολή των προστίμων…» λένε χαρακτηριστικά. Ακόμη και για την ουσιαστικά νεκρή ιταλική τράπεζα, την Monte dei Paschi di Siena, στήθηκε ένα κόλπο με τη συμμετοχή του Ντράνγκι και της ΕΚΤ. Η συγκεκριμένη τράπεζα «πρόλαβε» να καταθέσει, με υπόδειξη της ΕΚΤ, σχέδιο για την τύχη των «κόκκινων» δανείων της το οποίο προβλέπει την πώληση του συνόλου τους σε distress funds έναντι του 33% της αξίας τους. Αν και δεν είναι παρά ένα σχέδιο το οποίο μάλιστα υπό άλλες συνθήκες δεν θα λαμβανόταν και πολύ υπόψη, η ΕΚΤ έσπευσε να το επικυρώσει και πέρασε έτσι τα stress tests και η Monte dei Paschi di Siena η οποία μέχρι την περασμένη εβδομάδα αποτελούσε τον εφιάλτη για την εκδήλωση τραπεζικού και χρηματιστηριακού «Αρμαγεδδώνα» σε όλη την Ευρώπη με κούρεμα καταθέσεων και όχι μόνο…

Κάπως έτσι όλες οι ευρωπαϊκές τράπεζες πέρασαν τα stress tests χωρίς πάντως να θεωρούνται κατ’ ανάγκην υγιείς, όπως ειπώθηκε σε μια απόπειρα ακροβασίας από τους ίδιους τους παράγοντες της ΕΚΤ που ξέρουν ότι παίζουν με τη φωτιά. Είναι ενδεικτικό ότι τα «κόκκινα» δάνεια των ευρωπαϊκών τραπεζών ξεπερνούν το 1 τρισ. ευρώ , Βρίσκονται δηλαδή σε επίπεδα αντίστοιχα με των αμερικανικών τραπεζών λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση του 2008.

Από την Δευτέρα θα φαινόταν ποιος είναι ο αντίκτυπος στα χρηματιστήρια αλλά η ΕΚΤ του Ντράνγκι σκοπεύει, όπως λένε οι πληροφορίες που έρχονται από το εξωτερικό, να προχωρήσει αν χρειαστεί σε μαζικές αγορές για να αποτρέψει ένα πιθανό ντόμινο.

Για τον Σόιμπλε το άμεσο πρόβλημα βέβαια είχε να κάνει και με την κατάσταση της Deutsche Bank που αντιμετωπίζει τεράστια «ανοίγματα» όπως και με τα χάλια των άλλων γερμανικών τραπεζών. Υποχρεώθηκε να κάνει μερικές εβδομάδες ύστερα και από το Brexit όλη αυτή τη γιγαντιαία τράμπα και να καταπιεί τους λεονταρισμούς του, γιατί διαφορετικά θα τινάζονταν όλα στον αέρα τώρα.

Πέρα από το γεγονός ότι η δική μας χώρα δεν κέρδισε τίποτε έστω και συγκυριακά από αυτό το παζάρι και αντιθέτως συνεχίζει να εφαρμόζει τα μνημόνια της καταστροφής, το κουκούλωμα των τελευταίων εικοσιτετραώρων είναι φανερό ότι μόνο προσωρινά αποτελέσματα μπορεί να έχει. Κι η προσπάθεια του Σόιμπλε να καθυστερήσει τη διάλυση του οικοδομήματός του μέχρι του 2017 κάθε άλλο παρά εύκολη αποδεικνύεται…