ΟΙ ΤΡΕΙΣ κρίσιμες εβδομάδες...

Και τώρα, τι γίνεται; Αυτό είναι το ερώτημα που αρχίζει να επικρατεί από χθες καθώς ο απόηχος του Eurogrouop αποδεικνύεται πολύ πιο δρα...

Και τώρα, τι γίνεται;
Αυτό είναι το ερώτημα που αρχίζει να επικρατεί από χθες καθώς ο απόηχος του Eurogrouop αποδεικνύεται πολύ πιο δραματικός κι από την ίδια τη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης.

Το ερώτημα αυτό λοιπόν έχει μέχρι στιγμής την εξής απάντηση: Οι επόμενες τρεις εβδομάδες θα είναι κατά κυριολεξία απολύτως κρίσιμες γιατί σε αυτό το διάστημα θα κριθούν και οι γενικότερες πολιτικές εξελίξεις στο εσωτερικό της Ελλάδας.

Τρεις εβδομάδες μεσολαβούν μέχρι την επόμενη συνεδρίαση του Eurogroup στις 20 Φεβρουαρίου στην οποία παραπέμφθηκε το «ελληνικό ζήτημα» κατά την προχθεσινή συζήτηση.

Τρεις εβδομάδες όμως μεσολαβούν και μέχρι την ημερομηνία που ο κ. Τσίπρας μπορεί να προκηρύξει εκλογές διατηρώντας στοιχειωδώς συντεταγμένο, δηλαδή ελεγχόμενο, το κόμμα του.

Τρεις εβδομάδες έχει περιθώριο η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ να κάνει όποια «τσαλιμάκια» θέλει, πριν αποδεχτεί τα νέα μέτρα ύψους 4,5 δις ευρώ και βάλε, που της έχουν έτοιμα οι δανειστές.

Τρεις εβδομάδες έχει περιθώριο ο κ. Τσίπρας να αποφασίσει με ποιον τρόπο θα «αυτοκτονήσει», αποδεχόμενος τα μέτρα ή στήνοντας κάλπες.

Αν σε τρεις εβδομάδες η κυβέρνηση δεν έχει δεχτεί και επίσημα τα νέα μέτρα και τη νομοθέτησή τους, ο εκλογικός κύκλος που αρχίζει στις ευρωπαϊκές χώρες στη συνέχεια -με πρώτη την Ολλανδία και κατόπιν στη Γαλλία- θα σημάνει το ουσιαστικό πάγωμα κάθε απόφασης για την Ελλάδα...

Αν σε τρεις εβδομάδες ο κ. Τσίπρας δεν έχει προσφύγει σε εκλογές, τότε χάνει το πλεονέκτημα που διατηρεί ακόμη να κάνει τις εκλογές με λίστα και όχι με σταυρό.

Όπως σας έχω ενημερώσει εδώ και πολύ καιρό, με τη διασταλτική ερμηνεία που φρόντισαν να δώσουν στην κυβέρνηση από τότε που ήταν υπουργός Εσωτερικών ο Κουρουμπλής το συνταγματικό 18μηνο για την ισχύ της λίστας μετράει όχι από τις 25 Ιανουαρίου 2015, που έγιναν οι πρώτες εκλογές, αλλά από τις 20 Σεπτεμβρίου που έγιναν οι δεύτερες. Με αυτήν την ερμηνεία η προθεσμία λήγει στις 20 Μαρτίου. Και επομένως για να μπορέσουν να στηθούν κάλπες την Κυριακή 19 Μαρτίου, η προκήρυξη των εκλογών θα πρέπει να γίνει οριακά αμέσως μετά την 20 Φεβρουαρίου – με προεκλογική περίοδο τεσσάρων εβδομάδων. Από εκεί και πέρα, οι εκλογές θα διεξαχθούν με σταυρό αλλά το βασικότερο είναι ότι στο ποιο διάστημα μεσολαβήσει οι κυβερνητικοί βουλευτές θα νιώθουν πιο «απελευθερωμένοι» απέναντι στην ηγεσία και δεν θα έχουν το φόβο μήπως τους κόψει ο κ. Τσίπρας. Πέραν τούτου, χωρίς τη λίστα ο κ. Τσίπρας δεν θα μπορεί να εξασφαλίσει την επανεκλογή των δικών του -πολλούς από τους οποίους «φύτεψε» σε εκλόγιμες θέσεις στα ψηφοδέλτια τον Σεπτέμβριο του 2015 ύστερα από τη ρήξη με τους λαφαζανικούς- ώστε να έχει τον έλεγχο της συρρικνωμένης Κοινοβουλευτικής Ομάδας την επομένη της ήττας.

Τι θα επιλέξει ο κ. Τσίπρας; Όπως σας έγραφα και χθες και -ύστερα από όσα ειπώθηκαν αλλά και τα ''μεθεόρτια'' του Eurogroup- αποτελεί αποτελεί πλέον μια πραγματικότητα ότι «είτε θα πρέπει να πάρει και να νομοθετήσει όλα τα μέτρα που του ζητούν και να ...πέσει, είτε να πέσει κάνοντας ...εκλογές!». Είτε προς τη μία είτε προς την άλλη κατεύθυνση επομένως οι επόμενες είκοσι ημέρες θα είναι πολύ πυκνές από πλευράς εξελίξεων.
Εδώ θα είμαστε...

 

Μαυρογιαλούρος