ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ η πρόσκληση Τσίπρα στους αρχηγούς...

Τι σημαίνει η κίνηση του Α. Τσίπρα να καλέσει στο Μέγαρο Μαξίμου τους πολιτικούς αρχηγούς -όχι όλους πάντως αφού εξαιρεί τον αρχηγό του ...

Τι σημαίνει η κίνηση του Α. Τσίπρα να καλέσει στο Μέγαρο Μαξίμου τους πολιτικούς αρχηγούς -όχι όλους πάντως αφού εξαιρεί τον αρχηγό του τρίτου κόμματος της Βουλής, της Χρυσής Αυγής- με αφορμή το Κυπριακό;

Πρέπει να σας πω ότι από προχθές το μεσημέρι ήδη το παρασκήνιο, όπως μαθαίνω, έχει αρχίσει να οργιάζει και μέχρι την ερχόμενη Δευτέρα που θα πραγματοποιηθούν οι συναντήσεις, πριν από την αναχώρησή του για τη Γενεύη, αναμένεται να λάβουν χώρα και πολλές διεργασίες.

Το Κυπριακό μπορεί να αποτελεί την αφορμή αλλά η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η κυβέρνηση -και για την ακρίβεια το αδιέξοδό της σε όλα τα μέτωπα- δίνουν ένα ευρύτερο πολιτικό νόημα στις συναντήσεις αυτές. «Είναι βέβαιο ότι οι συζητήσεις δεν θα περιοριστούν μόνο στα αμιγώς διπλωματικά θέματα…» είναι, κατά τις πληροφορίες μου, το μήνυμα που ανεπίσημα έχει αρχίσει να περνάει το Μέγαρο Μαξίμου στις ηγεσίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης που έλαβαν πρόσκληση.

Κατ’ αρχάς να σημειώσουμε ότι ειδικά για το Κυπριακό, δεν υπάρχει ούτε προσχηματικά καμία διαφοροποίηση ανάμεσα στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τη Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και την Ένωση Κεντρώων. Όλοι αυτοί κινούνται ανοικτά στην ίδια γραμμή υπέρ της «λύσης» που προωθείται για την Κύπρο και στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο από τη νεκρανάσταση του διχοτομικού Σχεδίου Ανάν που είχε απορριφθεί με δημοψήφισμα το 2004. Το ζήτημα που υπάρχει στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι ο Τσίπρας ετοιμάζεται να πάει στη Γενεύη ενώ ο Ερντογάν -απειλώντας με προσάρτηση των Κατεχομένων- έχει αυξήσει κι άλλο τις απαιτήσεις του σε σχέση με τις αρχικές «συμφωνίες» Αναστασιάδη και Ακιντζί. Θα επιχειρηθεί δηλαδή να εμφανιστεί ως «επιτυχία» το να …μην χάσουμε κι άλλα από αυτά που έχουν κιόλας παραδοθεί. Και για να λέμε απλά τα πράγματα, δύο από αυτά που συζητάει και φαίνεται ότι δέχεται η Αθήνα μαζί με την Λευκωσία είναι χαρακτηριστικά της συνθηκολόγησης που έχει γίνει: Το ένα η εναλλαγή στην προεδρία που σε συνδυασμό με το δικαίωμα του βέτο σημαίνει ότι το 20% θα είναι στην πράξη ισχυρότερο από το 80%. Και το δεύτερο η διατήρηση μόνιμης τουρκικής στρατιωτικής βάσης στην Κύπρο. Με αυτά τα δύο σε ισχύ, όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες και για επικοινωνιακή κατανάλωση…

Ο Τσίπρας με τις συναντήσεις αυτές τουλάχιστον άλλους τέσσερις συνενόχους από το χώρο της αντιπολίτευσης για το μεγάλο εθνικό μας θέμα. Καθώς μάλιστα επέλεξε τις κατ’ ιδίαν συζητήσεις και όχι τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, με τα επίσημα πρακτικά και τη δυνατότητα να ακούνε όλοι όλους, αυτό του δίνει το περιθώριο να κουβεντιάσει ειδικά με τον Μητσοτάκη, την Γεννηματά, τον Θεοδωράκη και τον Λεβέντη και άλλα πράγματα που δεν θα βγουν κατ’ ανάγκην προς τα έξω…

Σε μια φάση που είναι λοιπόν απόλυτα στριμωγμένος προσπαθεί να αντιστρέψει την εικόνα και να δημιουργήσει σκηνικό «εθνικής συναίνεσης» με τον ίδιο πρωταγωνιστή, αφού θα έχει και τους άλλους τέσσερις στη δική του γραμμή. Όμως το πιο σοβαρό, όπως μου ψιθύρισε άνθρωπος των παρασκηνίων, είναι ότι την Δευτέρα μπορεί «αιφνιδίως» να στηθεί στο Μέγαρο Μαξίμου η αφετηρία για πολιτικές εξελίξεις. Κι αυτό μπορεί να σημαίνει είτε εκλογές με την επίκληση μείζονος σημασίας εθνικού θέματος, όπως είναι στη φάση αυτή το Κυπριακό, είτε τη δρομολόγηση «οικουμενικής» κυβέρνησης μέσα από τη «συνεννόηση» που θα έχει προκύψει μεταξύ του κ. Τσίπρα και των συνομιλητών του.
Για να δούμε…

Μαυρογιαλούρος