GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΣΗΜΙΤΗΣ ΣΤΗΝ ΟΧΘΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Πρωθυπουργοί μαριονέτες ή εντεταλμένοι εκτελεστές; Ο Έλληνας ιστορικός του μέλλοντος αν υπάρξει ποτέ και αφεθεί να καταγράψει τη σύγχρο...


Πρωθυπουργοί μαριονέτες ή εντεταλμένοι εκτελεστές; Ο Έλληνας ιστορικός του μέλλοντος αν υπάρξει ποτέ και αφεθεί να καταγράψει τη σύγχρονη γενοκτονία των αγέννητων Ελλήνων, κοιτώντας στο παρελθόν τη μιαρή μεταπολιτευτική γενιά του Πολυτεχνείου που ακόμα μας δαμάζει φυσικά ή ιδεολογικά με τους νεώτερους γενίτσαρους της, θα σταθεί σε μία ιστορική μορφή δυσδιάκριτης πολιτικής και εθνικής αξίας.
Ο Κώστας Σημίτης υπήρξε ο Έλληνας που απέτρεψε τη διακυβέρνηση της χώρας από έναν εγκληματία και νυν έγκλειστο στις φυλακές Κορυδαλλού που γεμάτος πατριωτικές φανφάρες διαχειριζόταν την άμυνα της χώρας, καθόριζε την αξιοκρατία της και καταλήστευε το Κράτος που κατείχε. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θα συνέβαινε εάν ο ένοχος Άκης Τζοχατζόπουλος, ένας σκληρός μποέμ του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ, αναλάμβανε τα ηνία αυτής της προδομένης χώρας κατά τη διάρκεια της διαδρομής του από τον Άγιο Ανδρέα Αττικής προς την Πλατεία Συντάγματος.
Ασφαλώς οι ημέρες ντροπής της πολιτικής διακυβέρνησης του Κώστα Σημίτη στιγμάτισαν τη νεώτερη ελληνική ιστορία: Από το επαίσχυντο βράδυ των Ιμίων που ξέπλυναν μερικώς όμως οι τρεις ψυχές των Ελλήνων Αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού μας και το εθνικό δόγμα του "Δεν διεκδικούμε τίποτα", που διέλυσε το αιώνιο μύθο της απελευθέρωσης της Πόλης, μέχρι τα καμπαναριά του Χρηματιστηρίου που σήμαιναν στα χωριά, τις πόλεις και την τερατόμορφη πρωτεύουσα, καλώντας τους Έλληνες ιθαγενείς στην εύκολη ζωή της εθνικής απάτης και του επιχειρηματικού "τσαρλατανισμού".
Ο Κώστα Σημίτης υπήρξε ο μόνος Πρωθυπουργός της Ελλάδας που διέθετε ένα σοβαρό ακαδημαϊκό υπόβαθρο και εισήγαγε το τεχνοκρατικό μοντέλο της κρατικής εξουσίας, μακριά από τα μπαλκόνια της εθνικής παραζάλης και των διαγωνιστικών κελευσμάτων της κρατικής λαίλαπας. Παρ' όλες τις προσπάθειες εκσυγχρονισμού της Ελλάδας και τεχνοκρατικής αλλαγής του κυβερνητικού μοντέλου άσκησης της εξουσίας, τελικά το αποτέλεσμα μάλλον ήταν ο πολιτικός ευνουχισμός της ηγεσίας μας, εμφυσώντας στην πολιτική και την κοινωνική σκέψη μας την ισοπεδωτική αξία του κλητήρα ως το μέγιστο των δημοκρατικών διαδικασιών και αποτελεσμάτων.
Όλα τα παραπάνω αν και μοναδικά δεν θα έδιναν στον Κώστα Σημίτη το μέγιστο της ιστορικής μεταπολιτευτικής πολιτικής και εθνικής αξίας ανεξάρτητα από ποια πλευρά το νόμισμα της Ελλάδας τελικά πέσει στο έδαφος. Ο Κώστας Σημίτης υπήρξε ο Έλληνας Πρωθυπουργός που σε μία νύχτα με τη βοήθεια της γερμανικής πολιτικής ισχυρής τάξης, συγγενών και φίλων, εξομοίωσε τη δραχμή με το ευρώ. Οι 100 δραχμές με μία και μόνο φωτογραφία ταυτίστηκαν με το 1 ευρώ και οι Έλληνες ξύπνησαν ένα πρωί αισθανόμενοι τη δύναμη της γερμανικής ηγεμονίας, άκοπα και ασύστολα. Αν σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται στο σκληρό πυρήνα της ευρωπαϊκής αυλής και απειλεί κιόλας με περίσσεια θρασύτητα και αφέλεια τη σχάση του, αυτό οφείλεται στον Κώστα Σημίτη.
Μπορεί κάποιος στην απέναντι όχθη του Βόλγα να ισχυριστεί ορθώς ότι επί Κώστα Σημίτη το ψέμα μίας ανύπαρκτης εθνικής μας ισχύος ντύθηκε με αμέτρητα δάνεια και κυρίως με την εθνική ιδεολογία της διασκέδασης και με μία ψευδαίσθηση ανεξάντλητων κρατικών πόρων και άκρατου δανεισμού. Αρχαιοελληνικοί συμβολισμοί διοργάνωσης Ολυμπιακών Αγώνων προς τέρψη της εθνικής ψυχοσύνθεσής μας και λαίμαργοι εργολάβοι χρησιμοποιήθηκαν για να σηματοδοτήσουν και να εγγυηθούν την παρακμή μας. Ακόμα και η σημερινή μας αφύσικη υποθήκευση θα είχε γίνει ίσως νωρίτερα αντιληπτή και αδύνατη να πραγματοποιηθεί με την παρούσα ελεεινή υποτίμηση της ζωής μας, εάν δεν υπήρχε ο μανδύας μίας επίπλαστης ισχύος τους ενός ευρώ που έφερε χαμογελώντας μειλίχια ο Έλληνας πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης. Χωρίς όμως το ευρώ ομολογουμένως στην παγκόσμια καταιγίδα των συντρόφων της Lehman Brothers ίσως και να μην υπήρχε Ελλάδα σήμερα πιο πάνω από το μυσταγωγικό Λιτόχωρο και αυτό το οφείλουμε στον Κώστα Σημίτη που μας θωράκισε με τη γερμανική πανοπλία, πλην της περίπτωσης αν ήξερε από τότε πως δεν υπάρχει λύση και απλά μας αιχμαλώτισε.
Ακόμα και με όλα τα παραπάνω όμως ο Κώστας Σημίτης θα μπορούσε να αμφισβητηθεί ως η κυρίαρχη μορφή της ελληνικής πολιτικής σκηνής ίσως με την εξαίρεση του Ιωάννη Καποδίστρια που θεμελίωσε τη χώρα μας μετά από χιλιάδες χρόνια ανυπαρξίας με την εγγύηση ασφαλώς της οικογένειας Ρότσιλντ, που τόσο ύπουλα συνάντησε ο νυν Πρωθυπουργός μας Αλέξης Τσίπρας πρόσφατα εις Παρισίους ως εθνικό σωτήρα. Ο Κώστας Σημίτης δεν υπήρξε Εθνάρχης, δεν υπήρξε γητευτής του λαού, δεν υπήρξε ο δικτάτορας που ένωσε το λαό, δεν υπήρξε ένας ισάξιος των ισχυρών συνομιλητής, δεν κυβέρνησε επί δεκαετίες στη Χαριλάου Τρικούπη.
Το μείζον και ασύλληπτο όμως της πολιτικής και εθνικής συνεισφοράς του Κώστα Σημίτη κατά την ενάσκηση της απόλυτης εξουσίας του υπήρξε το σφιχταγκάλιασμα της Ελλάδας και το άνοιγμα των θυρών της διάπλατα στην Ενωμένη Γερμανία του 21ου αιώνα, στο σύγχρονο Ράιχ, που διέγραψε με μία κοντυλιά το αντίτιμο των Συμμάχων του τελευταίου παγκοσμίου Πολέμου που μέχρι τότε μας καταβαλλόταν με σεβασμό, προσδένοντας το ελληνικό προτεκτοράτο στη γερμανική ιδεολογία του Μπίσμαρκ. Τα υπόλοιπα στη συνέχεια μέχρι τις ημέρες μας ήταν διαδικαστικές προετοιμασίες ενός εκτελεστικού αποσπάσματος στο οποίο, όπως σύντομα θα φανεί, ίσως και το 2018, αν θα στηθεί η Ελλάδα ή αν υπάρχει λύση σωτηρίας.
Οι αποικίες παραδοσιακά έχουν τρεις τρόπους διαχείρισης. Ο πρώτος και πιο ασύμφορος είναι η κατάκτηση. Ό,τι συνέβη το 1941-45 από τους γονείς και εγγονούς των σημερινών Γερμανών όπου η διατήρηση και απομύζηση της Ελλάδας απαιτούσε στρατεύματα, αντιμετώπισε αντιστασιακή φθορά και τελικά απέτυχε παγκόσμια. Ακόμα και σήμερα αναζητούνται τα λάφυρα της τότε εθνικής λεηλασίας χωρίς όμως ασφαλώς να υπάρχουν οι έλληνες ηγέτες να τα διεκδικήσουν με το σωστό τρόπο. Ο δεύτερος και ο κατά κόρον προσφιλής τρόπος των ισχυρών τρόπων είναι η δωροδοκία των αποίκων, η γνωστή μας μίζα που ρέει ακόμα και στις μέρες μας με όλες τις μορφές της στο κοινωνικό και πολιτικό μας γίγνεσθαι και γελοίως καταδικάζεται στην "energa Βουλή" μας. Στον επερχόμενο, επί ανάληψης της εξουσίας από τον Κώστα Σημίτη, αιώνα της ψηφιοποίησης η γερμανική SIEMENS και η μίζα της έγινε το τρένο κατάκτησης και άσκησης της γερμανικής αποικιοκρατικής της εξουσίας. Μέχρι τις ημέρες μας δημιούργησε μία κάστα εξουσίας που αλλάζοντας πολιτικά ενδύματα συνεχίζει να απολαμβάνει την προστασία των κατακτητών με ένα μικρό επιμίσθιο ξεπουλήματος της χώρας, επισκεπτόμενη όποτε απαιτείται τη μητρόπολη για οδηγίες διαχείρισης του ελληνικού λαού και των γερμανικών κατακτήσεων.
Τηλεπικοινωνίες, αεροδρόμια, άρματα, πληροφοριακά συστήματα και εν τέλει οι ίδεις οι ζωές μας αλώθηκαν εις το όνομα της γερμανικής σύγκλησης, μίας ανίερης συναλλαγής που ο φυγάς Χριστοφοράκος και η κα Μέρκελ που τον υποθάλπει ακόμα γνωρίζουν καλύτερα από όλους μας. Σε αυτή την εθνική μετάλλαξη ήρθε γρήγορα και η διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή με την ομόδοξη Ρωσία να εκχύσει και αυτή σε μία στρατηγική συνεργασία το εθνικό της αυταρχισμό, μετατρέποντας την κοινωνία σε ένα παγκόσμιο ζόμπι που συνεχίζει και σήμερα να διψά για αίμα ρουφώντας το μεδούλι των αγέννητων εμβρύων της για να λιπάνει το τερατόμορφο κορμί της.
Ο τρίτος τρόπος διαχείρισης αποικιών αποτελεί η υιοθέτηση της ιδεολογίας του κατακτητή μέχρι την εξομοίωση και ενσωμάτωσή τους. Απαιτεί χρόνο και κόπο, χαρακτηριστικά που είναι πλέον σε ανύπαρκτα στις ελληνικές ψυχές. Οι ΗΠΑ με το σχέδιο Μάρσαλ και την εποχή του Ψυχρού Πολέμου επιχείρησαν να το εφαρμόσουν χωρίς όμως να το ολοκληρώσουν, παραδίδοντας τη χώρα στη γερμανική νομενκλατούρα με τα σημερινά αποτελέσματα. Ευτυχώς τουλάχιστον οι Ελληνίδες πρόλαβαν να κάνουν ποδήλατο πριν μάθουν τα παιδιά μας ότι υπάρχουν και άλλοι Έλληνες ιθαγενείς που κρύβουν το πρόσωπό τους και κολυμπάνε με τα ρούχα γιατί απλά είναι γυναίκες υπηρετώντας τη γερμανική εσωτερική πολιτική που αναζητά εργατικά χέρια.
Το μέλλον γαρ εγγύς και η εθνική μας σύνταξη που παρέχεται πλέον σε κάθε νεογέννητο έχει αναμφισβήτητα τη σφραγίδα του Κώστα Σημίτη μένοντας μόνο να δούμε αν αυτή θα εξομοιωθεί τελικά με τη γερμανική ή την αλβανική τις επόμενες δεκαετίες, κατατάσσοντας τον Κώστα Σημίτη, με τον αδελφικό εξέχοντα ινστρούχτορα του στη Γερμανία, ανάλογα ως τον μεγαλύτερο πολιτικό ήρωα του αιώνα μας. Ή στην απέναντι όχθη του Βόλγα μαζί με την Όλγα;

Προσεχώς
Οι αυτοκρατορικές αυλές της Ευρώπης, οι Έλληνες διοικητές τους και ο σύγχρονος ελληνικός σκοταδισμός. Η επόμενη ημέρα;

2 σχόλια

  1. Εισαγωγικές εξετάσεις.

    Το ισχύον σύστημα μπορεί να είναι σκληρό και άκρως ανταγωνιστικό αλλά δεν έχει παραθυράκια και ατιμίες, καταργείτε όμως επειδή στα άρρωστα μυαλά των συριζαίων και των ανέλ, από τον τσίπρα και τον καμμένο μέχρι τον τελευταίο βουλευτή τους υπάρχει μίσος για την αξιοκρατία, στο μυαλό τους μόνο οι φελλοί επιπλέουν…
    Έτσι αφού έχουν την πλειοψηφεία στην βουλή θα αλλάξουν το σύστημα εισαγωγικών στα ανώτερα και ανώτατα πανεπιστημιακά ιδρύματα της ελλάδας με ότι πιο άθλιο μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους για τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ…...
    Ένα σύστημα που στην χώρα του ρουσφετιού, της κομπίνας, της εξαγοράς συνηδείσεων, της αρπαχτής, της πουτανιάς, της παρέας, των δικών μας, του κομματισμού, αυτοί είμαστε σε μεγάλο βαθμό, θα επιτρέπει στον κάθε ένα που μπορεί να τακτοποιεί το τέκνο του στην σχολή της αρεσκείας του, σε μια επιστήμη που μπορεί στην τελική να του ΑΞΙΖΕΙ ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ.
    Και θα είναι χιλιάδες….
    Πόσοι καθηγητές δεν θα υποκύψουν στην πολιτική- οικονομική πίεση, στην απειλή, στο κλάψιμο, στον ωχαδερφισμό που σε κάποιο βαθμό μαστίζει τον κλάδο, στην πουτανιά την δική τους, ( υπάρχουν μαρτυρίες φοιτητριών που αν δεν της γαμούσε, ο κύριος καθηγητής δεν θα περνούσαν το μάθημα…)
    Πόσοι καθηγητές θα πουν όχι στον ανίκανο φοιτητή και όσο πάει, επειδή είναι του κόμματος και πιέζονται από το κόμμα;
    Πόσοι καθηγητές θα πουν όχι στον μπαμπά που χρηματοδοτεί μια τυχόν έρευνα στο πανεπιστήμιο;
    Πόσοι καθηγητές ΑΕΙ-ΤΕΙ θα αντέξουν στην πίεση των κομματικών φοιτητικών στρατών μέσα στα πανεπιστήμια και δεν θα ενδώσουν στο να τακτοποιηθεί ο/η ημέτερος/η;
    Πόσοι και πόσοι Άχρηστοι δεν θα πάρουν πτυχίο νομικού περιεχομένου, ( με πληρωμένες εξετάσεις ) με ότι αυτό συνεπάγετε για την αργότερα τακτοποίηση τους σε περίοπτες οικονομικά θέσεις, ή οικονομικού περιεχομένου, έστω κι αν το κρεμάσουν στον τοίχο για να το βλέπουν, αλλά στερώντας το από άξιους;
    Όταν με το νέο σύστημα θα εξαρτάτε η είσοδος στα ΑΕΙ-ΤΕΙ και από τον βαθμό στο λύκειο, ποια ιδιωτικά λύκεια δεν θα πριμοδοτήσουν τους σπουδαστές τους με τον καλύτερο βαθμό, για να έχουν προβάδισμα από τα παιδιά των λυκείων του δημοσίου; γιατί μιλάμε για την Ελλάδα, την σε τεράστιο βαθμό χώρα της κομπίνας, της εξαγοράς συνηδείσεων, της αρπαχτής, της πουτανιάς, της παρέας, των δικών μας, του κομματισμού.
    Δηλαδή το τέκνο ενός υπουργού της οποίας κυβέρνησης τώρα ή πριν ή μετά δεν θα έχει την σχετική πριμοδότηση στους βαθμούς του σε ένα ιδιωτικό λύκειο ενόψει εισόδου σε ΑΕΙ-ΤΕΙ; Του βουλευτή;
    Το τέκνο του μεγαλοεπιχειρηματία; Το τέκνο του κυρίου καθηγητή πανεπιστημίου; Εκεί και αν θα γίνονται όμορφες συναλλαγές
    Γιατί το τέκνο του έχοντος τα μέσα πρέπει να προηγηθεί του ΆΞΙΟΥ ΤΕΚΝΟΥ;

    Δεν θα υπάρχουν ιδιωτικά λύκεια που ο ιδιοκτήτης του, λογαριάζοντας ποιον έχει απέναντι του, την οικονομική του κατάσταση, την κοινωνική του κατάσταση θα φερθεί και ανάλογα;
    Σαφώς και θα υπάρχουν, μπίζνα κάνουν κατά βάθος και να αφήσουν στην άκρη τα περί λειτουργήματος στους άσχετους.

    Άλλωστε πάγιο αίτημα τους ήταν η κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων με το ισχύον σύστημα, και αίτημα τους ήταν επίσης να λογαριάζετε για την είσοδο σε ΑΕΙ ΤΕΙ, ο βαθμός που βάζουν αυτοί, καθώς με το ισχύον τα περιθώρια νοθείας σε αυτές ήταν ελάχιστα, και για αυτόν τον λόγο οι επιτυχίες τους προπαντός σε ήταν μετρημένες στα δάχτυλα, τώρα με το νέο σύστημα…. Αλλοίμονο στα παιδιά που πάνε στο δημόσιο, αλλά και αν πούμε ότι ΟΛΑ ΜΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, η ταξική επιλογή θα είναι τόσο σκληρή και φανερή μέσα στα σχολεία που οι αυτοκτονίες θα πηγαίνουν σύννεφο, άσε που οι πραγματικά καλοί μαθητές βλέποντας αυτήν την κατάσταση θα σιχαίνονται και τον εαυτό τους…

    Είμαι ένας Έλληνας, μια Ελληνίδα, και ντρέπομαι που δεν μπορώ να το αποτρέψω…αλλά λέω….
    Το αίμα των αθώων, φτωχών ικανών παιδιών στα χέρια και στην κεφαλή των συριζαίων-ανέλ που το σκέφτηκαν….
    Το αίμα των αθώων, φτωχών ικανών παιδιών στα χέρια και στην κεφαλή εκείνων που θα ψηφίσουν τον νόμο αυτό..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αναρτήσεις με ετικέτα ‘Αλογοσκούφης’
    Μαΐου 3, 2010
    Wanted.. για φτύσιμο!
    Ο αρχιτέκτονας της απογραφής και της οικονομικής πολιτικής από το 2004- 2007 Γιώργος Αλογοσκούφης. Σήμερα βγαίνει στα κανάλια και παραδίδει μαθήματα οικονομίας στην κυβέρνηση :
    Πρόλαβε να πουλήσει και τα ομόλογα.. Ποιος εγώ; μοιάζει να αναρωτιέται!
    Πέτρος Δούκας : έτερος οικονομικός εγκέφαλος! Κι αυτός κατάφερε να πουλήσει και να ξαναγοράσει ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων. Θυμάστε την ζημιά; Τώρα βγήκε στον Αθήνα 9,84 στις 21 Απριλίου και δήλωσε για την προσφυγή στο ΔΝΤ : |Δηλαδή, πράγματα τα οποία δεν μπορούμε να αποφασίσουμε μόνοι μας, διότι είναι μεγάλο το πολιτικό κόστος, καλούμε ανθρώπους από το εξωτερικό που έχουν μια κάποια εμπειρία».
    ωραίος και ανέμελος σήμερα...
    Γιάννης Παπαθανασίου : ανέλαβε Υπουργός Εθνικής Οικονομίας μετά το 2007 και μέχρι το 2009. Εκεί χάθηκε η μπάλα… πολιτικός μηχανικός ήταν.. που πήγαινε; Στις 23 Μαρτίου του 2010 δήλωνε ότι η κυβέρνηση “φούσκωσε” το έλλειμμα που παρέδωσε αυτός ο μαχητής! Έλεος! Ανερυθρίαστα το είπε…ο εκδικητής σήμερα!
    Γιώργος Βουλγαράκης : ο άνθρωπος που δήλωσε ότι το νόμιμο είναι και ήθικο όταν βγήκε το πόθεν έσχες του. Η σύζυγος ανακατεμένη στο Βατοπέδι… κι αυτός σήμερα ήσυχος στο Κολωνάκι. Εύγε!

    Ο Βουλγαράκης παλιά με Μεϊμαράκη και Τζαμτζή... χωρίς κότερο τότε και Golf Club
    Ευρυπίδης Στυλιανίδης : Υπουργός Παιδείας επί Γρηγορόπουλου και υπουργός Μεταφορών μετά με κάτι υπόλοιπα στον ΟΣΕ αφημένα. Α ναι δεν ειδοποιήθηκε εγκαίρως και για τον Γρηγορόπουλο και πήγε στο γήπεδο από τα μπουζούκια της προηγούμενης βραδιάς!

    Πρωτοσέλιδο εποχής για τα 19000 ευρώ σε 3 μέρες στο Παρίσι.. τότε λεφτά υπήρχαν..τώρα τα έφαγε το ΠΑΣΟΚ


    Αριστοτέλης Παυλίδης : ο άνθρωπος των άγονων γραμμών και των άγονων δανείων που έδινε σε επιχειρηματίες και για ανακαινίσεις σπιτιών. Διεγράφη πρόσφατα από τη ΝΔ. Γιατί άραγε μόνο αυτός;

    Η μοναξιά μετά την πτώση
    Θόδωρος Ρουσόπουλος : Βατοπέδι.. αυτή η λέξη θα τον κυνηγάει σε όλη του την ζωή. Που είναι σήμερα; Ούτε μια κουβέντα βρε αδερφέ; Ούτε και αυτός ένα συγγνώμη; Ούτε μια δικαιολογία; Νομίζει ότι ξεχάσαμε; Όχι δεν ξεχάσαμε!

    Τότε κατηγορούσε με το δάχτυλο.. τώρα;

    Και τέλος ο μέγας … εξαφανισμένος : Κωνσταντίνος Καραμανλής… έφυγε νύχτα τον Οκτώβρη του 2009 μετά από 5,5 χρόνια εξουσίας. Δεν μας είπε από τότε ούτε λέξη! Που είναι αυτή η ψυχή; Ούτε ένα συγγνώμη; Αντίθετα εθεάθη με μαγιό πρόσφατα.. εύγε!

    τι να γράψω λεζάντα; Ντροπή!
    Και τώρα όλος αυτός ο θίασος τα φόρτωσε στον Γιώργο Παπανδρέου; Και εμείς φωνάζουμε στον λάθος άνθρωπο! Έπρεπε τελικά να τους αφήσουμε άλλον έναν χρόνο; Αλλά φοβάμαι ότι θα ήταν η τέλεια κατάρρευση της Ελλάδας

    ΑπάντησηΔιαγραφή

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση