Σε περιδίνηση συνεχίζουν να βρίσκονται τόσο η οικονομία όσο και η ελληνική κοινωνία αναμένοντας την ολοκλήρωση της πολυπόθητης δεύτερης ...
Σε περιδίνηση συνεχίζουν να βρίσκονται τόσο η οικονομία όσο και η ελληνική κοινωνία αναμένοντας την ολοκλήρωση της πολυπόθητης δεύτερης αξιολόγησης. Αν και τώρα εκφράζεται η αισιοδοξία ότι η συμφωνία με τους δανειστές μπορεί να επιτευχθεί έως τις 20 Mαρτίου που είναι προγραμματισμένη η επόμενη συνεδρίαση του Eurogroup, οι εξελίξεις φαίνεται ότι αποκτούν μια ευρύτερη δυναμική και δημιουργούν συνεχώς νέα δεδομένα.
Όπως και στη χώρα μας, έτσι και σε ευρωπαϊκό επίπεδο η νηνεμία είναι επιφανειακή και όλοι τελούν εν αναμονή των ανατροπών που έρχονται. Σε μόλις δέκα ημέρες από σήμερα, στις 15 Μαρτίου, διεξάγονται οι εκλογές στην Ολλανδία που θα αποτελέσουν ένα πρώτο βαρόμετρο των νέων τάσεων στη γηραιά ήπειρο πριν πάρουν τη σκυτάλη οι κοινωνίες της Γαλλίας και της Γερμανίας όπου ο ευρωσκεπτικισμός αποκτά οριζόντιες διαστάσεις.
Στο εσωτερικό, η κυβέρνηση εξαντλώντας τα όρια του παιγνίου των καθυστερήσεων οδεύει σε μια «ολική συμφωνία», όπως την χαρακτήρισε και την Παρασκευή ο πρωθυπουργός, με την ελπίδα ότι θα μπορέσει να αποτρέψει την έναρξη ενός φαύλου κύκλου με παρενέργειες όχι μόνο οικονομικές αλλά και πολιτικές. Ήδη το επικοινωνιακό αφήγημα γύρω από την αναμενόμενη συμφωνία δοκιμάζεται σοβαρά καθώς η θεωρία των «αντισταθμιστικών μέτρων» δεν επενεργεί και πολύ καθησυχαστικά για τους πολίτες οι οποίοι είναι πλέον πολύ καχύποπτοι απέναντι σε οποιαδήποτε εξαγγελία.
Αυτή την περίοδο συμπληρώνονται άλλωστε επτά χρόνια από την επιβολή του πρώτου Μνημονίου από την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου και η Ελλάδα -εξαιτίας τόσο των δανειστών όσο και των εγχώριων χειρισμών- το μόνο που έχει επί της ουσίας «καταφέρει» είναι να κατέχει τα σκήπτρα στην ανεργία, να βρίσκεται παγκοσμίως στις πρώτες θέσεις της φτωχοποίησης και να μην φαίνεται στον ορίζοντα πραγματική έξοδος από την κρίση. Μέσα σε αυτό το διάστημα των επτά ετών η κρίση έχει ήδη καταπιεί αρκετές κυβερνήσεις και η παρούσα υπό τον κ. Τσίπρα δίνει πλέον κι αυτή μάχη αντοχής για να παραμείνει στην εξουσία. Έτσι ενώ προεξοφλείται η -έστω και με καθυστέρηση- επίτευξη της οικονομικής συμφωνίας, το κοινωνικό και πολιτικό βάρος αρχίζει να γίνεται δυσβάστακτο. Φαίνεται μάλιστα ότι οι διεργασίες δεν περιορίζονται αυστηρά στον κυβερνητικό χώρο αλλά απλώνονται σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα και προοιωνίζονται ενδεχομένως ενδιαφέρουσες ανακατατάξεις. Η κρίση στρατηγικής εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ ακουμπά και την αντιπολίτευση αφού οι υψηλοί τόνοι των κομματικών αντιπαραθέσεων δεν αρκούν για να απαντήσουν σε πολύ σημαντικότερα ερωτήματα τα οποία θέτει η μνημονιακή πραγματικότητα.
Η αλήθεια είναι ότι η κυβερνητική πλευρά επιχειρεί να πιαστεί από τις αντιφάσεις της ΝΔ η οποία δηλώνει μεν ευθύς εξ αρχής ότι δεν θα ψηφίσει τα νέα μέτρα, τουλάχιστον τα δημοσιονομικά, αλλά άγχεται για την ταχεία ολοκλήρωση της αξιολόγησης και -πιστή στην προσήλωσή της στην ευρωζώνη- προεξοφλεί ότι ερχόμενη στην εξουσία δεν θα αρνηθεί την εφαρμογή τους. Όπως σωστά επισημαίνουν ορισμένοι, αυτό σημαίνει ότι ακόμη κι αν δεν ψηφιστεί η νέα συμφωνία από αυξημένη πλειοψηφία (όπως έγινε με το τρίτο Μνημόνιο το καλοκαίρι του 2015), επί της ουσίας οι δανειστές έχουν εξασφαλίσει την εκ των προτέρων δέσμευση και της επόμενης Βουλής. Κάπως έτσι και η αναταραχή που προκλήθηκε από τις ατάκες του Β. Μεϊμαράκη για «τζάμπα μάγκες» έχουν λιγότερη ουσία και μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τις εσωτερικές ισορροπίες στη ΝΔ.
Αντίθετα στο στρατόπεδο του ΣΥΡΙΖΑ το κλίμα βαραίνει διότι προϊόντος του χρόνου συνειδητοποιείται ότι ο εγκλωβισμός στο μνημονιακό άρμα προκαλεί πολιτικά αλλά και κομματικά αδιέξοδα. Ακόμη κι αν οι εκλογές ωθηθούν όσο περισσότερο γίνεται προς το δεύτερο ήμισυ της τετραετίας, η προοπτική της επόμενης ημέρας από μια ήττα έχει αρχίσει να τροφοδοτεί αλυσίδα εσωτερικών ζυμώσεων. Η περίοδος της «αθωότητας» μάλιστα φαίνεται ότι έχει περάσει οριστικά και σε όλα τα επίπεδα για τους βουλευτές και τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, έστω κι αν μη έχοντας άλλη επιλογή θα ψηφίσουν όποια συμφωνία έρθει στη Βουλή. Διαπιστώνουν κατ' αρχάς ότι παρά τις αδυναμίες της ΝΔ και παρ' όλα τα χτυπήματα που εξαπολύονται σε βάρος του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ απειλείται με δημοσκοπική κατακρήμνιση η οποία αναμένεται να γίνει πιο ορατή μόλις οριστικοποιηθούν τα μέτρα. Αυτό τροφοδοτεί και τις ιδεολογικοπολιτικές αναζητήσεις στο εσωτερικό του για την ανάγκη επαναπροσέγγισης με τη «σοσιαλδημοκρατία» άρα και το ΠΑΣΟΚ και την επανεξέταση των σχέσεων με τους ΑΝΕΛ, προκαλώντας αναπόφευκτες αναταράξεις που γίνονται όλο και πιο αισθητές. Επιπλέον το τελευταίο διάστημα τείνει να αναθεωρηθεί η αρχική αισιοδοξία ότι η πιθανή αλλαγή συσχετισμών στην Ευρώπη ύστερα από τις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις μπορεί να βοηθήσει τουλάχιστον άμεσα τη χώρα μας. Αυτό φαίνεται ότι αποτελεί και τη βάση των διαφωνιών για τη διαπραγματευτική τακτική μεταξύ του υπουργού Οικονομικών Ευκλ.Τσακαλώτου και του αναπληρωτή υπουργού Γ. Χουλιαράκη ο οποίος τασσόταν εγκαίρως υπέρ της γρήγορης ολοκλήρωσης της αξιολόγησης. Σε κάθε περίπτωση το ευρωπαϊκό τοπίο αναμένεται να παραμείνει για αρκετό διάστημα θολό την ώρα που η Ελλάδα θα βρεθεί μέχρι τον Ιούλιο σε ένα βουνό ύψους σχεδόν 7 δις ευρώ για την αποπληρωμή ομολόγων ενώ ακόμη κι αν οι γερμανικές εκλογές κρύβουν θετικές εκπλήξεις υπολογίζεται ότι θα χρειαστεί τουλάχιστον ένα τρίμηνο για το σχηματισμό νέας κυβέρνησης στο Βερολίνο. Ως εκ τούτου θεωρείται δύσκολο να μπορέσει η χώρα μας να βγει από την «πεπατημένη» μιας συμφωνίας που την δεσμεύσει πριν από το 2018, στην καλύτερη περίπτωση. Όμως ήδη τότε θα πλησιάζει προς το τέλος του το παρόν πρόγραμμα βοήθειας -δηλαδή το τρίτο μνημόνιο- και είτε θα πρέπει να μπορεί να βγει στις αγορές είτε να ετοιμάζεται να μπει στο τέταρτο μνημόνιο.
Υπό το πρίσμα όλων αυτών και της περαιτέρω αβεβαιότητας που συνεπάγονται, η συζήτηση για την τρέχουσα διαπραγμάτευση έχει προσλάβει ένα σημαντικό ετεροχρονισμό καθώς οι εξελίξεις έχουν «περάσει» ουσιαστικά στην επόμενη φάση. Η ολοκλήρωση των συζητήσεων με τους δανειστές εφόσον επιτευχθεί έστω και σε τεχνικό επίπεδο εντός του μήνα και δεν προκληθούν άλλες εκκρεμότητες, δεν θα φέρει παρά μια προσωρινή λύση. Καθώς το πρόβλημα της χώρας αποδεικνύεται σισύφειο, τα δύσκολα δεν τελειώνουν αλλά σύντομα ξαναρχίζουν...
Ανδρέας Καψαμπέλης
Ανδρέας Καψαμπέλης
ΚΑΝΕ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΝΑ ΈΛΘΕΙ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΜΕ ΤΟ ΑΣΚΈΡΙ ΤΟΥ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας λέει ο Κούλης πώς διαμορφώνεται αυτή η κανονικότητα;... Μα φυσικά από το κάθε εγχώριο και διεθνές οικονομικό κατεστημένο που αποτελούν μια ελάχιστη πληθυσμιακή μερίδα....[ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΔΟΥΝ ΣΕ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ]..
Το κοινωνικό στάτους μ για την ΝΕΑ ΔΡΑΣΗ του Μητσοτάκη- Αδωνι- Βορίδη- Φωφης-και sia μετριέται φυσικά με το χρήμα...
Είναι ιστορικά καταγεγραμμένο πως οι λαοί μπορούν να ανεχτούν πολλά... Φτώχεια, κακουχίες, δυστυχίες, μα δεν μπορούν να ανεχτούν για πολύ την καταφανή έλλειψη δικαιοσύνης...Μιλάνε τα σόγια που έχουν πάρει τρισεκατομμύρια ευρό από το ΚΡΑΤΟΣ σήμερα αυτή η οικογένεια παίρνει πάνω από 2.000.000 εκατομμύρια ευρώ το ΜΗΝΆ από αυτό το ΚΡΑΤΟΣ που αυτοί δημιούργησαν και που σήμερα ΑΥΤΟΊ κατηγορούν....ΞΕΧΝΆΝΕ ΤΗΣ ΜΙΖΕΣ .. ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟ ... ΤΗΝ Siemens...
Η πρωταρχική οδηγία μιας εταιρείας είναι να βγάζει όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα από το ανθρώπινο δυναμικό και να το έχει του χεριού της, με τον πιο αποδοτικό τρόπο.....ξέρετε πως αυτού του είδους οι άνθρωποι αδιαφορούν για την ανθρώπινη ζωή (μα και κάθε είδους ζωή), προκειμένου να έχουν κέρδη και κέρδη και κέρδη...
Έχετε αναρωτηθεί γιατί να υπάρχουν οι τεράστιες διαφορές στον πλανήτη;; Γιατί η Αφρική η πλουσιότερη ήπειρος του ΚΌΣΜΟΥ να έχει από άκρη σε άκρη εξαθλιωμένους πληθυσμούς;;...Σαφώς και το ξέρετε, όμως προτιμάτε να κλείνετε τα μάτια..
Το χρήμα ως μέσο συναλλαγής ολοένα εξαφανίζεται από τα χέρια των εργατών ,μικρών παραγωγών και μαζεύεται στα χέρια των λίγων που το συσσωρεύουν ώστε να εκμεταλλεύονται τους τόκους, και δεν το επιστρέφουν πίσω στην αγορά...
Ο νεοφιλελευθερισμός δεν επεκτείνει ΤΗΝ οικονομική λογικής ..ΔΕΝ είναι η θεωρία της ανάπτυξης, είναι το ΔΟΓΜΑ πως λεηλατούν το λαό μας τους ΞΈΡΟΥΜΕ..
Με το νεοφιλελευθερισμό, η παγκόσμια οικονομία δεν έχει αυξηθεί σε πραγματικούς όρους και αντί να έχει αυξηθεί η αστάθεια, η κερδοσκοπία, το εξωτερικό χρέος, το άνισο εμπόριο κ.τ.λ .. Οι ολοένα συχνές οικονομικές κρίσεις του φέρνουν ΜΌΝΟ τη φτώχεια, την ανισότητα, την ανεργία και το χάσμα μεταξύ των πλουσίων ΚΑΙ τον φτωχών..
Τα Δεξιά κόμματα χρησιμοποίησαν τις νομοθετικές, δικαστικές εξουσίες ,τα ΜΈΣΑ ενημέρωσης [ΜΜΕ] για να ωραιοποιούν τις ιδιωτικοποιήσεις , τις μαζικές απολύσεις, έκρυβαν και κρύβουν ανήθικα τα χρήματά τους σε φορολογικούς παραδείσους...[στην Ελλάδα περίπου τα έχουν καταφέρει] αν ξαναπάρουν πάλι την εξουσία με τους ΝΑΖΙ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ είναι σίγουρη μια νέα γενοκτονία..
Uros..
Θα μας τρελάνουν όλοι οι Γερμανοτσολιάδες σε αυτό τον τόπο ΑΠΌ πασοκ- ελιά- δημοκρατική συμπαράταξη ΠΩΣ ΔΙΆΟΛΟ ΤΟΥΣ ΛΈΝΕ!!..Σύριζα...νέα δημοκρατία..ποτάμι.. ο γραφικός λεβέντης ο κεντρώος φράπες..Δεν είμαι υπέρ δραχμής και διαφορών θεωριών της μαλακιάς ΆΛΛΑ δεν θα ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΆΖΙ και τους ΝΕΟ ΝΑΖΙ..Και όταν πολεμάς φασίστες και γερμανοτσολιάδες έχει ως ύψιστο αγαθό την ΕΛΕΥΘΕΡΊΑ παρά τους φόβο σου πρέπει να παλεύεις για να τους αναστρέψεις πριν σε κάψουν μέσα στους οικονομικούς τους φούρνους..
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ οικονομία που έχει επιβάλει η ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΙΚΉ Γερμανία λέγετε-Μερκαντιλισμός-
Ο Μερκαντιλισμός κυριάρχησε στην Ευρώπη τον 18ο αιώνα... Στον πυρήνα του βρίσκεται το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών, δηλαδή πουλάω περισσότερα από όσα αγοράζω στο διεθνές εμπόριο.... Σκοπός αυτής της τακτικής ήταν η συγκέντρωση ολοένα και αυξανόμενων αποθεμάτων σε πολύτιμα μέταλλα, κυρίως χρυσό, μιας και το πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών αποτυπωνόταν στη πράξη σε χρυσό και ασήμι..Μεγαλύτερο το πλεόνασμα, περισσότερος χρυσός για τα θησαυροφυλάκια των βασιλιάδων, μεγαλύτερα περιθώρια για επεκτακτικές πολεμικές επιχειρήσεις...Εκείνη την εποχή νόμισμα ήταν ουσιαστικά ο χρυσός....
Στη σημερινή εποχή η τιμή των νομισμάτων εξαρτάται από την προσφορά και τη ζήτησή τους στις διεθνείς αγορές, όπως κάθε άλλο εμπόρευμα... Εάν ένα νόμισμα ζητείται για συναλλαγές, η τιμή του συγκριτικά με τα υπόλοιπα νομίσματα αυξάνεται...
Αν πάλι η οικονομία δεν είναι εξαγωγική ή διεθνής χρηματοπιστωτικός πόλος με συνέπεια το νόμισμά της να μην έχει ζήτηση, είτε για εμπόριο, είτε για αγορά χρεογράφων, μετοχών, παραγώγων και λοιπών αξιογράφων, η σχετική τιμή του με τα υπόλοιπα διεθνή νομίσματα θα είναι υποτιμημένη..
Η υπό εξέταση οικονομία δεν είναι η Ευρωζώνη, αλλά η παραγωγική ατμομηχανή της που προσδίδει διεθνή ζήτηση στο κοινό νόμισμα: πρόκειται για την οικονομία της Γερμανίας....Η πρώτη οικονομολογική καινοφάνεια έχει να κάνει με το τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας όπου συμβαίνει ήδη από το 2010 το εξής πρωτοφανές ΜΕ ΤΑ -EXIT
Εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ έφυγαν από την Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ελλάδα αλλά και σχεδόν απ’όλες τις υπόλοιπες ευρωζωνικές χώρες και κατευθύνθηκαν στη Γερμανία... Ο λόγος είναι πως αν καταρρεύσει η ευρωζώνη και όλες οι συμμετέχουσες οικονομίες επιστρέψουν στα εθνικά τους νομίσματα, αυτά θα υποτιμηθούν, πλην ΕΝΟΣ: του ΝΕΟΥ γερμανικού μάρκου, του μοναδικού τότε με μεγάλη ζήτηση στις διεθνείς αγορές..Όμως όλος αυτός ο πακτωλός χρήματος που πλημμύρισε τις γερμανικές εμπορικές τράπεζες με πλεονάζουσα ρευστότητα έγινε [ΕΚΤ].. Συμβατικά αυτό σημαίνει εγχώρια πιστωτική επέκταση ΤΟΥ ΕΝΟΣ...
Η πάγια πολιτική της Γερμανίας όμως μετά τον σχηματισμό της Ευρωζώνης είναι περιορισμός της εγχώριας ζήτησης ώστε να μεγιστοποιείται ο Μερκαντιλιστικός στόχος με διττό τρόπο, και περιορίζοντας τις εισαγωγές και διατηρώντας την περιφέρεια σε κρίση μην αυξάνοντας τις εισαγωγές από αυτήν....Αποφάσισαν λοιπόν να τα πάρκαρουν ολα τα ΕΥΡΩ της Ε.Ε στην κεντρική τους τράπεζα με τη μορφή καταθέσεων...Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο, οι εμπορικές τράπεζες κατέστησαν καθαρές πιστώτριες της κεντρικής τους τράπεζας της λεγόμενης ΕΚΤ...
Το οικονομικό αποτέλεσμα που συνέβει στην Ευρωζώνη ήταν ο παραγωγικός πυρήνας να σκά από ρευστότητα, ενώ η περιφέρεια να αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα ρευστότητας που κλόνιζαν συθέμελα τα τραπεζικά τους συστήματα, οδηγώντας σε νέες εκροές καταθέσεων, εντονότερα προβλήματα ρευστότητας, κοκ...
Uros
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο δεύτερο έχει να κάνει με τα πλεονάσματα τρεχουσών συναλλαγών που επιτυγχάνει η γερμανική οικονομία.... Η Γερμανία για έκτη συνεχή χρονιά, θα εμφανίσει μέσα στο 2016 πλεόνασμα τρεχουσών συναλλαγών άνω του 7% του ΑΕΠ της... Οι προβλέψεις για το 2016 ανέρχονται συγκεκριμένα σε ποσοστό 7,7% του ΑΕΠ, ενώ για την περσινή χρονιά αναμένεται να κλείσει γύρω στα 7,9% του ΑΕΠ....
Είναι η οικονομική καινοφάνεια του νέο ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΎ ΤΟΚΟΓΛΎΦΟΥ που έχει να κάνει με το εξής γεγονός: είναι πρωτοφανές οικονομικά φιλελεύθερη οικονομία, όπως η γερμανική, που αφήνει το νόμισμά της να έχει ελεύθερες από κρατικές παρεμβάσεις διακυμάνσεις στις διεθνείς αγορές, να εμφανίζει τέτοιου ύψους εμπορικά πλεονάσματα και δη απανωτά, πηγαίνοντας από ρεκόρ σε ρεκόρ....
Σύμφωνα με την οικονομική θεωρία αυτό δεν στέκει...Η οικονομική θεωρία μας λέει πως εφόσον μια οικονομία πραγματοποιεί τέτοιας έκτασης εμπορικά πλεονάσματα, το νόμισμά της θα ανατιμηθεί, καθώς θα έχει αυξημένη ζήτηση έναντι των άλλων, με συνέπεια απώλεια ανταγωνιστικότητας των προϊόντων της λόγω αυξημένης συναλλαγματικής ισοτιμίας, άρα και φθίνουσα τάση για το εμπορικό πλεόνασμα...
Κι όμως, η πραγματικότητα διαψεύδει την οικονομική θεωρία... Γιατί συμβαίνει λοιπόν αυτό το πρωτοφανές γεγονός;... Απλούστατα επειδή η Γερμανία δεν έχει δικό της νόμισμα....
Μπορεί να ζητείται το ευρώ στις διεθνείς αγορές για να αγοραστούν τα περίφημα γερμανικά προϊόντα αλλά αυτό είναι η μία όψη.... Η άλλη όψη είναι η αδύναμη περιφέρεια και ο κίνδυνος της ευρωκρίσης που πάντα ελλοχεύει να φουντώσει...
Με άλλα λόγια, μπορεί κάποιοι να ζητάνε ευρώ για να αγοράσουν μερσεντές, κάποιοι άλλοι όμως ξεφορτώνονται ευρώ για να αποφύγουν τις δραματικές συνέπειες ενός -ΕXIT...
Η Γερμανία παίζει με την ευρωζωνική περιφέρεια, «προωθώντας» υποτίθεται τα διάφορα -ΕXIT, παρόλαυτά είναι η ίδια που απολαμβάνει τη στρέβλωση των εξαιρετικά υψηλών εμπορικών πλεονασμάτων χωρίς να της ανατιμάται το νόμισμα...
Το θέμα είναι να πλανάται ικανός φόβος στις αγορές τέτοιος που θα κρατά το ευρώ σε μια σχετικά χαμηλή ισοτιμία, συγκριτικά με ένα υποθετικό μάρκο, διατηρώντας αυτό το πλεονέκτημα συναλλαγματικής ανταγωνιστικότητας για την γερμανική οικονομία, η οποία εάν ΕΊΧΕ ΤΟ ΜΆΡΚΟ δεν θα έβλεπε ούτε με ΚΥΑΛΙ τέτοια εξωπραγματικά ΕΜΠΟΡΙΚΆ ΠΛΕΟΝΆΣΜΑΤΑ....
Η γερμανική οικονομία είναι ο Μερκαντιλιστικός πυρήνας της ΟΝΕ: συγκεντρώνει όλη τη ρευστότητα της ευρωζώνης και απολαμβάνει τεράστια εμπορικά πλεονάσματα επί σειρά ετών χωρίς να της ανατιμάται το νόμισμα, χωρίς να χάνει δηλαδή σε ανταγωνιστικότητα... Τα συμφέροντά της έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με εκείνα όλων των άλλων χωρών ΤΟΥ ΠΛΑΝΉΤΗ..
Αυτό το έχει καταλάβει ο Τράμπ και πιέζει την ΓΕΡΜΆΝΙΑ όχι την ΕΛΛΆΔΑ,ζητά από την ΕΛΛΆΔΑ να κάνει πράγματα που δεν τα χωράει ο ανθρωπινός νους ΜΠΑΣ και οι γερμανοτσολιάδες κυβερνήτες μας που και κανένα ΌΧΙ...Άν ο Τράμπ πει το ΔΝΤ => ΗΠΑ φεύγει και συμβεί ΕXIT ο εγγυητής ΕΚΤ =>ΓΕΡΜΆΝΙΑ να πλήρωση την πτώχευση της ΕΛΛΑΔΟΣ και ΌΧΙ ΜΌΝΟ...γιαυτό φωνάζει ο Σόιμπλε χωρίς το ΔΝΤ δεν υπάρχει πρόγραμμα ΏΣΤΕ ΝΟΜΙΚΆ ΝΑ ΕΊΝΑΙ συνυπεύθυνο το ΔΝΤ=>ΗΠΑ και ΕΚΤ=ΓΕΡΜΑΝΙΑ..
Είναι καλός άνθρωπος ο Τράμπ ΚΑΙ μας αγάπα;;;ΌΧΙ θέλει να διάλυση την παρασιτική οικονομία της ΓΕΡΜΆΝΙΑ που ληστεύει όλη την ΕΥΡΏΠΗ...αυτή είναι η μια όψη..Η άλλη όψη είναι η ΓΕΡΜΆΝΙΑ να καταλάβει ΌΤΙ αν δεν ΛΕΙΤΟΥΡΓΉΣΕΙ ως συνεταιρισμός με όλες της άλλες χώρες της Ε.Ε με τα πακεταρισμένα τρις ευρώ, ΕΊΝΑΙ θέμα χρόνου να την διάλυση η ΑΜΕΡΙΚΉ του Τράμπ και μαζί με την ΓΕΡΜΆΝΙΑ και εμάς...
Εμείς όμως είτε έτσι, είτε αλλιώς, ότι βρακί και να βάλομε ΑΜΕΡΙΚΆΝΙΚΟ Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΌ το γαμήσι δεν το γλιτώνουμε...Όμως από άποψη θα προτιμούσα ΑΜΕΡΙΚΆΝΙΚΟ ΓΑΜΉΣΙ διότι είναι και πιο δυνατός νταβατζής που αν μας πειράξουν να καθαρίσουν...άλλα να πάει και στο διάολο Ο ΦΑΤΑΟΥΛΑΣ ΚΏΛΟΓΕΡΜΆΝΙΑ...
ΚΆΝΕΤΕ ΕΚΛΟΓΕΣ ΡΕ ΚΟΡΌΙΔΑ ΤΟΥ ΣΎΡΙΖΑ...ΑΝ ΣΑΣ ΖΗΤΆΝΕ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΟΙ Δ-ΕΣΜΟΙ ΝΑ ΔΟΎΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΥΛΙ...ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΆ ΘΑ ΦΑΤΕ ΟΛΟ ΤΟ ΞΎΛΟ ΕΣΕΙΣ..
Uros