Πρέπει να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να αφήσουμε πίσω την κρίση, είπε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, υποδεχό...
«Όλα τα κράτη μέλη πρέπει να επωμιστούν τις ευθύνες τους, για να κρατήσουμε την Ευρώπη ενωμένη και ασφαλή» τόνισε ο κ. Τσίπρας.
Από την πλευρά του, ο Ντόναλντ Τουσκ δήλωσε ότι σήμερα είναι πιο αισιόδοξος, από χθες, για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και εξέφρασε την ελπίδα ότι αύριο θα είναι περισσότερο αισιόδοξος από σήμερα.
«Λόγω της αποφασιστικότητας και του πραγματισμού που επιδεικνύετε είμαι πολύ κοντά στο να ολοκληρώσουμε τη δεύτερη αξιολόγηση», είπε απευθυνόμενος στον Έλληνα Πρωθυπουργό, ενώ εξέφρασε την άποψη πως, βεβαίως, βρισκόμαστε μακριά ακόμα, από το να μιλάμε για ένα «success story» στην ελληνική οικονομία.
Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου δήλωσε ότι επισκέπτεται τη χώρα μας «ως φίλος».
Δείτε το απόσπασμα από την ΕΡΤ
Διαβάζω τα της "Απολογίας" του Νταΐζεμπλούμ στην Frankfurter Allgemeine Zeitung, επιβεβαιώνεται για ακόμη μια φορά 2 τεινά α) η ανικανότητα της πολιτικής ερμηνείας σε συνάρτηση με την μη γνώση της γερμανικής γλώσσας β) η μη γνώση της επιστημονικής άνάλυσης της γλώσσας των Αφεντικών μας σε συνάρτηση με την εσκεμμένη παραπλάνηση και παραποίηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο Διαταύτα:
Η δήλωση της "απολογίας" του δείχνει το όλο μέγεθος,εύρος, βάθος και ύψος της Ελιτοφασιστικοναζιστικής του θεώρεισης! Είναι ακόμη χειρότερο από την ταύτιση και εξίσωση του "ποτά και πουτάνες"! Είναι αξιοπερίεργο αλλά η πραγματικότητα ότι οι μεταφραστές (δεν μπορούν και δεν είναι ικανοί να μεταφράζουν και να ερμηνεύσουν πολιτικές κοινονικοπολιτικές ορολογίες!) τα ΜΜΕ και οι Κρατούντες Ελέω των Αποικιοκρατών πάνε χέρι-χέρι!
Εμείς δεν θα Σας δώσουμε χέρι βοηθείας! Μόνο ένα Σας λέμε ότι η "απολογία" του είναι ακόμη πιο υβριστική προσβλητική και δείχνει το πραγματικό του Είναι/Αντίληψη/Θεώρηση!
Εμείς Δεν έχουμε απαίτηση να τα καταλάβετε Αυτά, διότι Σας θεωρούμε Ανίκανους! Τα διατυπώνουμαι για την Ιστορία των Πραγμάτων (άλλωστε το ότι η Χώρα Μας έφτασε εδώ που Είναι το Χρωστά Ανέκαθεν στους Ανίκανους!)!!!
Παρακολουθούμε τον θρίαμβο ενός φαντασιακού, του καπιταλιστικού φαντασιακού –φιλελεύθερου – και τη σχεδόν εξαφάνιση της άλλης μεγάλης φαντασιακής σημασίας της σύγχρονης εποχής, του προτάγματος της ατομικής και συλλογικής αυτονομίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιφανειακά αυτό μεταφράζεται,ως νίκη της λεγόμενης νεοφιλελεύθερης αντεπίθεσης – υλοποιημένης από τις πολιτικές που προηγουμένως φαίνονταν αδιανόητα.
Καθαρή και απλή περικοπή των πραγματικών μισθών και καμιά φορά ακόμη και των ονομαστικών, για παράδειγμα· ή ακόμη τα επίπεδα ανεργίας, για τα οποία εγώ ο ίδιος είχα σκεφθεί και γράψει ότι είχαν γίνει αδύνατα διότι θα προκαλούσαν μια κοινωνική έκρηξη.
Όμως, τίποτα δεν συνέβη. Υπάρχουν γι ‘ αυτό κάποιοι λόγοι, αφενός μεν συγκυριακοί – η απειλή, σε μεγάλο βαθμό μπλόφα, της κρίσης αφετέρου δε, άλλοι πολύ βαθύτεροι .. Εν συντομία, παρακολουθούμε την ολοκληρωτική κυριαρχία του καπιταλιστικού φαντασιακού: κυριαρχία του οικονομικού, απεριόριστη και δήθεν ορθολογική επέκταση της παραγωγής, της κατανάλωσης και της σχόλης (loisirs), περισσότερο ή λιγότερο σχεδιασμένων και χειραγωγούμενων.
Μέσα σ ‘ αυτή την ατμόσφαιρα, οι παραδοσιακοί φραγμοί της καπιταλιστικής δημοκρατίας πέφτουν ο ένας μετά τον άλλο.
Δεν υπάρχει πλέον έλεγχος της πολιτικής ζωής, κυρώσεις πέραν του Ποινικού Κώδικα, ο οποίος, όπως έδειξαν τα διάφορα σκάνδαλα, λειτουργεί όλο και λιγότερο.
Με κάθε τρόπο, σε μια τέτοια κατάσταση τίθεται, όπως πάντα, το ερώτημα: Και γιατί, διάβολε, οι ίδιοι οι δικαστές ή οι ελεγκτές τους ξεφεύγουν από τη γενική διαφθορά και για πόσο χρόνο; Ποιος θα φυλάξει τους φύλακες;
Οι παραδοσιακές ιδεολογίες, της δεξιάς ή της αριστεράς έχουν καταστεί τελείως κενές· τίποτε το ουσιαστικό δεν χωρίζει τα προγράμματα των αντίστοιχων κομμάτων...
Από αυτή την άποψη, το να κάνουμε τον απολογισμό της αριστεράς δεν είναι ούτε καν απαραίτητο (πού είναι οι περίφημες διαδοχικές προτάσεις τους;).
Αλλά το ίδιο ισχύει και για τη δεξιά: όταν εκείνη διακηρύττει την καταστροφή, κανείς δεν βλέπει, ούτε με μικροσκόπιο, τι προτείνουν αυτοί οι άνθρωποι που θα μπορούσε να είναι στο ύψος της καταστροφής αυτής... Δεν υπάρχει ούτε καν ένα πρόγραμμα αντιδραστικό, ή συντηρητικό, δεν υπάρχει τίποτε... Δεν είναι παρά τα ονόματα τους και τα αρχικά τους που διαφοροποιούν τα μεν από τα δε..
Δεν μπορεί κανείς να αντιτείνει σ ‘ αυτή τη διαπίστωση της χρεωκοπίας την ανάδυση της ηθικής, του φιλανθρωπισμό, των δικαιωμάτων του ανθρώπου;....Τα φαινόμενα αυτά δεν συνιστούν αντίφαση στη διαπίστωση αλλά επιβεβαίωση της..
Αυτές οι ιδέες χρησιμοποιούνται για να αποκρύψουν την ένδεια του πολιτικού κενού...
Δεν πρέπει να συγχέεται η ουσία των ίδιων των ιδεών με τη μορφή υπό την οποία αυτές έχουν τεθεί σε κυκλοφορία...
Ποιος θα ήταν εναντίον των δικαιωμάτων του ανθρώπου;.. Πολύ λίγοι... Αλλά πότε άρχισαν να μιλούν γι ‘ αυτά;... Τα επικαλέσθηκαν κυρίως ΜΌΝΟ εναντίον των ολοκληρωτικών τυραννιών της Ανατολής... Πολύ ωραία... Αλλά θέλησαν να τα ταυτίσουν με την ουσία κάθε πολιτικής, πράγμα παράλογο...
Εάν υποθέσουμε ότι τα δικαιώματα του ανθρώπου έχουν κατοχυρωθεί, μένει να ξέρουμε τί κάνουμε μέσα στην κοινωνία και με την κοινωνία;.... Υπάρχει, βεβαίως, μια απάντηση υπερφιλελεύθερη, η οποία συνίσταται στο εξής: δεν πρόκειται για μια ερώτηση που τίθεται ευλόγως, ή που έχει νόημα, καθένας δεν έχει παρά να κάνει ότι θέλει... Όμως, η απάντηση αυτή αγνοεί τελείως αυτό το οποίο αποτελεί τη βαθύτερη φύση κάθε κοινωνίας...
Οι σοσιαλιστές ΑΡΙΣΤΕΡΟΊ έμαθαν, θέλοντας και μη, τους κανόνες του παιχνιδιού της καπιταλιστικής οικονομίας και τους εφάρμοσαν μ’ έναν υπερεκχειλίζοντα ενθουσιασμό... Κατά τέτοιον τρόπο ώστε η μόνη τους δόξα είναι ότι εισήγαν και εφάρμοσαν το πρόγραμμα του νεοφιλελευθερισμού στη ΕΛΛΑΔΑ. Αυτό που ο πληθυσμός θα είχε ίσως δεχθεί με ΠΟΛΥ δυσκολία από τη δεξιά, το δέχθηκε γκρινιάζοντας από τους ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ και σοσιαλιστές. ΚΑΙ αυτό Αποτελεί το λόγο που θα ΜΕΊΝΟΥΝ στην ιστορία και είναι εξαιρετικά φαιδρό...