GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

ΦΑΚΕΛΟΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗ: Μερικές αλήθειες για τη διαπλοκή (με ονόματα)…

Του Θανάση Κ.  Λίγα λόγια για το «who is who» της διαπλοκής. Και πώς συμπεριφέρθηκαν πολιτικά τα τελευταία χρόνια… Με ονόματα μάλιστα...

Του Θανάση Κ. 

Λίγα λόγια για το «who is who» της διαπλοκής. Και πώς συμπεριφέρθηκαν πολιτικά τα τελευταία χρόνια… Με ονόματα μάλιστα… Γιατί οι γενικολογίες περί «διαπλοκής» δεν οδηγούν πουθενά… Δεν θα κάνω ιστορική αναδρομή πως δημιουργήθηκε ο καθένας τους. Θα μείνω μόνο στο πώς συμπεριφέρθηκαν τα τελευταία χρόνια της κρίσης… Και θα αναφερθώ σε ονόματα και περιστατικά που σήμερα παίζουν ή προσπαθούν να παίξουν κάποιο ρόλο. Και φυσικά δεν θα αναφερθώ σε οριστικά «τελειωμένους» (κι ας έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στο παρελθόν)…

Συγκρότημα Μπόμπολα: Ως τις (δεύτερες) εκλογές του 2012 στήριζε σταθερά το ΠΑΣΟΚ. Μετά πέρασε σε μια πολύ χαλαρή στάση απέναντι στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Χωρίς ιδιαίτερες «τριβές», αλλά και χωρίς θετικές «εξάρσεις»…
Το μεγάλο «στοίχημα» της εποχής 2012-14 ήταν να «ξεπαγώσουν» τα μεγάλα έργα. Πράγμα που έγινε στους πρώτους 8 μήνες της κυβέρνησης Σαμαρά, χωρίς να δοθούν πριμ ή να υπάρξουν σημαντικές ποινικές ρήτρες για το προηγούμενο σταμάτημα των εργοταξίων…
Προς το τέλος του 2014, καθώς πλησίαζε η Προεδρική εκλογή, η στάση του συγκροτήματος Μπόμπολα άρχισε να γίνεται όλο και πιο υποστηρικτική προς τον Τσίπρα. Σήμερα τον στηρίζει σχεδόν όσο και η κομματική «Αυγή»!

Συγκρότημα Αλαφούζου: Πριν τον Οκτώβρη του 2009 είχε περάσει στην στήριξη του ανερχόμενου τότε ΓΑΠ. Από την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβριο του 2009 και σχεδόν για ενάμιση χρόνο στήριζε την κυβέρνηση ΓΑΠ και ήταν μάλλον «εχθρική» προς την αντιπολίτευση Σαμαρά.
Από το καλοκαίρι του 2011 άρχισε να μεταστρέφεται προς τον Αντώνη Σαμαρά και τη ΝΔ, αλλά με πολλές «αιχμές» και «γωνίες»…
Μετά την εκλογική νίκη Σαμαρά, τον Ιούνιο του 2012, στήριξε την κυβέρνησή του για ενάμιση χρόνο περίπου, αλλά χωρίς να δίνει μάχες υπέρ του. Ενώ οι πρωινές εκπομπές του χτύπαγαν συνεχώς την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Αν και η «Καθημερινή» ήταν πιο «φιλική»…
Μετά την εκλογική ήττα της ΝΔ στις Ευρωεκλογές του 2014 στράφηκε εναντίον του Σαμαρά! Με πρόσχημα, ότι «δεν ήταν καλός ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης Σαμαρά που έγινε τότε»…
Ό,τι και να πιστεύει κανείς για τα άτομα που μπήκαν τότε στην κυβέρνηση, η κριτική αυτή ήταν εντελώς ανυπόστατη…
Γιατί εκείνο ακριβώς το διάστημα (το τελευταίο εξάμηνο του 2014) που κατηγορούσαν το Σαμαρά ότι είχε, τάχα, «εγκαταλείψει τις μεταρρυθμίσεις» η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έκανε τις πιο τολμηρές μεταρρυθμίσεις:
--Τότε ψηφίστηκε (με πολύ δυσκολία) από τη Βουλή η «μικρή ΔΕΗ»! Η πιο σημαντική και φιλόδοξη μεταρρύθμιση που έχει γίνει στην Ελλάδα, στον πολύπαθο χώρο της Ενέργειας, εδώ και πολλές δεκαετίες.
Αν είναι εφαρμοστεί εκείνο το σχέδιο όπως ψηφίστηκε τότε, η ΔΕΗ θα είχε σωθεί σήμερα. Και το Δημόσιο θα είχε εισπράξει τετραπλάσιο τίμημα (για στο μεταξύ απαξιώθηκε στο ένα τέταρτο της χρηματιστηριακής αξίας της).
--Την ίδια εποχή (δεύτερο εξάμηνο του 2014) ολοκληρώθηκε και ο διαγωνισμός για το Ελληνικό. Μετά από 14 χρόνια, ατολμίας, δισταγμών, αντιστάσεων και τριβών…
--Την ίδια εποχή ολοκληρώθηκε και ο διαγωνισμός για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια - η πρώτη μεγάλη σύμβαση παραχώρησης υποδομών σε ιδιώτες για εκμετάλλευση και επένδυση. Με τριπλάσιο τίμημα αυτού που αναμενόταν και πολλαπλάσια επένδυση…
Η κυβέρνηση Σαμαρά ήταν η πρώτη που τόλμησε ποτέ να κάνει «συμβάσεις παραχώρησης» για υποδομές στην Ελλάδα. Κι όταν το πρωτο-είπε ο Σαμαράς (στο Ζάππειο-1), ο ΓΑΠ απείλησε να βγάλει νόμο να το… απαγορεύει!
--Την ίδια εποχή, η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου προχώρησε στη οργανική συγχώνευση των Ασφαλιστικών Ταμείων (με τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες και τα προγράμματα «ΗΛΙΟΣ» και «ΑΤΛΑΣ») που ενοποιούσαν και το εισπρακτικό σκέλος και τις πληρωμές ολόκληρου του Συνταξιοδοτικού συστήματος. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα…
Με την οργανική ενοποίηση των Ασφαλιστικών Ταμείων και τις υπόλοιπες προβλέψεις της δημοσιονομικής προσαρμογής τότε, η Ελλάδα πήρε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για πρώτη φορά στην Ιστορία της, «πιστοποιητικό βιωσιμότητας» μέχρι το 2060!
Όλα αυτά που έγιναν το «επίμαχο δεύτερο» μισό του 2014, ακόμα κι αν ήταν τα μόνα που έγιναν σε εκείνη τη διετία – που δεν ήταν - θα κατέτασσαν την Κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου μακράν πρώτη σε μεταρρυθμίσεις σε σύγκριση με όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Άλλωστε, εκείνη την εποχή η Παγκόσμια Τράπεζα και ο ΟΟΣΑ κατέτασσαν την Ελλάδα της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου πρώτη διεθνώς στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεων που βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητα…
Αλλά τις επιτυχίες αυτές δεν τις αναγνώρισε τότε κανείς από τους εμφανιζόμενους (αργότερα) ως «μεταρρυθμιστές».
Ως τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, το συγκρότημα Αλαφούζου, δεν στήριξε Τσίπρα. Για να είμαστε δίκαιοι
(Εκτός, βέβαια, από τη γνωστή πρωινή εκπομπή που δεν είχε σταματήσει να στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ εξ αρχής…)
Μετά την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, «ξιφούλκησαν» κατά του Σαμαρά και πρωτοστατούσαν στην εκστρατεία για να φύγει από την αρχηγία της ΝΔ.
Δεν ταυτίστηκαν (ούτε τότε, ούτε αργότερα) με τον Τσιπρα.
Αλλά έκαναν ό,τι μπορούσαν για να «διώξουν» το Σαμαρά.
Μετά, βέβαια, οι περισσότεροι από αυτούς το μετάνιωσαν.
Και το είπαν και δημόσια. Προς τιμήν τους, ασφαλώς.
Αλλά τη ζημιά την είχαν κάνει…
Συνολικά το συγκρότημα Αλαφούζου, έχει όλες τις παθογένειες του Ελληνικού Τύπου – μερικές είναι και ανυπόφορες…
Αλλά δεν μπορεί εύκολα να κατηγορηθεί για «διαπλοκή».

Συγκρότημα Βαρδινογιάννη: Πριν τον Ιούνιο του 2012 δεν στήριξε το Σαμαρά. Μετά την ανάληψη της Πρωθυπουργίας από το Σαμαρά, ήταν μάλλον ουδέτερο αρχικά. Στη συνέχεια, μετακινήθηκε στην ήπια αντιπολίτευση. Από τις αρχές του 2014 (κι όταν είχε αρχίσει να φαίνεται και να αναγνωρίζεται, ακόμα και διεθνώς, το ανορθωτικό και το μεταρρυθμιστικό έργο της κυβέρνησης Σαμαρά) πέρασαν πιο χοντρά στην αντιπολίτευση! Ενίοτε και με ύπουλα ή έστω «πλάγια» μέσα:
Στήριξαν κομματίδια που εμφανίστηκαν από το πουθενά για να κόψουν από το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου ή κι από την ίδια τη ΝΔ, και νεοεμφανιζόμενα media για να χτυπούν με κάθε τρόπο τον κυβέρνηση Σαμαρά.
Το βασικό τους πρόβλημα ήταν απλό: Δόθηκε το «Ελληνικό» (μετά από διεθνή διαγωνισμό στον οποίο οι ίδιοι δεν είχαν συμμετάσχει!) στο βασικό ανταγωνιστή τους! Αυτοί κι αν είναι… «μεταρρυθμιστές»!
Μετά την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, στήριξαν τον Τσίπρα αρχικά, ενώ συμμετείχαν ενεργώς στην εκστρατεία για «παραίτηση Σαμαρά» από την Προεδρία της ΝΔ.
Μετά μετρίασαν την στήριξή τους προς τον Τσίπρα, τον οποίο, τώρα πια κατακεραυνώνουν κατά καιρούς. Δεν του συγχωρούν πως, τελικά, κι αυτός έδωσε το Ελληνικό στον «ανταγωνιστή» τους…
Στο «διαγωνισμό»-φιάσκο για της τηλεοπτικές άδειες δεν συμμετείχαν ουσιαστικά - και κράτησαν αρκετά αξιοπρεπή στάση, είναι η αλήθεια...
Τώρα κρατάνε στάση αναμονής.

Συγκρότημα Μαρινάκη: Εμφανίστηκε στο «μηντιακό προσκήνιο» προς το τέλος της διακυβέρνησης Σαμαρά. Υιοθέτησε στάση ιδιαίτερα εχθρική (ως εμπαθή) σε βάρος του πρώην Πρωθυπουργού. Ο κύριος λόγος ήταν ότι δεν τον «βοήθησε» η τότε κυβέρνηση να ξεμπλέξει με δικαστικές «εμπλοκές» που είχε. Στο Ποδόσφαιρο και όχι μόνο…
Στήριξε τον Τσίπρα με κάθε τρόπο. Λέγεται ότι συνέβαλε καθοριστικά να κερδίσει η κα Δούρου, υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ, τον Περιφέρεια Αττικής το Μάϊο του 2014. Και βεβαίως, πριν από τις εκλογές του 2015 και αμέσως μετά στήριξε το ΣΥΡΙΖΑ per mare per terra…
Συμμετείχε στο «διαγωνισμό-παρωδία» για τις τηλεοπτικές άδειες.
Και κέρδισε μία από αυτές με τεράστιο τίμημα.
Όμως τον «άδειασαν» αμέσως μετά. Και τον άδειασαν πολλαπλώς…
Οπότε εκείνος οργίστηκε μαζί τους – με το δίκιο του, εδώ που τα λέμε – και τώρα έχει στραφεί εναντίον τους.

Ιβάν Σαββίδης: Δεν έχει συγκρότημα τύπου. Ακόμα τουλάχιστον…
Έχει βέβαια τον ΠΑΟΚ! Πρόσφατα πήρε από το ΣΥΡΙΖΑ (μαζί με Γερμανούς) τον ΟΛΘ, δηλαδή το λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Στην αρχή της διακυβέρνησης Σαμαρά ήταν μάλλον θετικός απέναντί στην κυβέρνηση εκείνη. Τότε μάλιστα αγόρασε και την χρεοκοπημένη ΣΕΚΑΠ στην Ξάνθη…
Όπως ομολογεί τώρα, ο Σαμαράς του πρότεινε να την πάρει για εθνικούς λόγους. Και το έκανε! Και δεν του δόθηκε κανένα «αντάλλαγμα». Χώρια που το τίμημα ήταν πολύ καλό για το δημόσιο (για την bad Bank της Αγροτικής).
Τώρα ανέκυψε πρόβλημα με κάποια πρόστιμα που υπήρχαν από το ΣΕΚΑΠ για λαθρεμπόριο τσιγάρων που γινόταν πριν την αναλάβει ο Σαββίδης!
Πολύ πριν…
Η ΣΕΚΑΠ ήταν ιδιωτική-συναιτεριστική. Και για το λαθρεμπόριο τσιγάρων δεν ευθύνεται άμεσα καμία κυβέρνηση (αφού δεν την έλεγχε το δημόσιο).
Βέβαια, επί κυβερνήσεων ΝΔ (το 2007-8) αποκαλύφθηκε το λαθρεμπόριο και μπήκαν τα πρόστιμα…
Ο Σαββίδης από την πλευρά του έχει ένα δίκιο όταν λέει, πως για ό,τι έκανε η εταιρία πολύ πριν την αναλάβει, δεν μπορεί να την πληρώσει ο ίδιος,
Πολύ περισσότερο που την είχε αγοράσει «πολύ ακριβά»…
Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν αδικήματα που βαραίνουν μιαν εταιρία υποχρεωτικά (π.χ., αν οφείλει ασφαλιστικές εισφορές, αν οφείλει «δεδουλευμένα» σε εργαζόμενους, ή αν οφείλει φόρους) και που δεν σβήνονται εύκολα. Την «παρακολουθούν» όταν αλλάζει διοίκηση. Γιατί κάποιος πρέπει να τα πληρώσει…
Όμως υπάρχουν και αδικήματα που δεν βαραίνουν την εταιρία, αλλά αυτόν που τα διέπραξε, προσωπικά. Κι αυτά έχουν να κάνουν με έσοδα που δεν έμπαιναν στο ταμείο της εταιρίας αναγκαστικά. Και πάντως δεν βαραίνουν υποχρεωτικά τον επόμενο ιδιοκτήτη της.
Αλλιώς δεν πρόκειται να πουληθεί ποτέ, τίποτε στην Ελλάδα!
Και θα μείνουν όλα να σαπίζουν, να απαξιώνονται και να κλείνουν…
Το πρόβλημα, όμως, παραμένει πως, όταν το θέμα των παλαιών προστίμων της ΣΕΚΑΠ ήλθε «λάθρα» στη Βουλή (από τροπολογία βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ σε άσχετο νομοσχέδιο) δεν υπήρξε ούτε έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου, ως όφειλε (για να ξέρουν όλοι τι πρόστιμο ήταν αυτό και ποιον επιβαρύνει) ούτε βέβαια απόφαση της δικαιοσύνης.
Κι έτσι έμεινε η «οσμή» της διαπλοκής.
Και το πράγμα έγινε πολύ-πολύ χειρότερο, όταν ο ίδιος ο Ιβάν Σαββίδης, σε μια συνέντευξή του, αληθινό παραλήρημα, δεν έκρυψε ούτε τις πολιτικές του φιλοδοξίες, ούτε τις πολιτικές του σκοπιμότητες, ούτε την πολιτική του εμπάθεια κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Κάποιος πρέπει να πει στον Ιβάν, πως σε δημοκρατικές χώρες, δεν επιτρέπεται σε κανένα επιχειρηματία να δηλώνει δημόσια ποιος θα γίνει πρωθυπουργός και ποιος δεν θα γίνει!
Και πάντως, αν στη Ρωσία του αγαπημένου του Πούτιν μιλούσε έτσι κάποιος επιχειρηματίας, δεν θα πέρναγε πολύ καλά!
Ο Σαββίδης είναι η πιο χοντροκομμένη περίπτωση… wanne be (εκκολαπτόμενου και επίδοξου) «διαπλεκόμενου».
Δεν έχει εμπλακεί σε «διαπλοκή» ακόμα (με την πλήρη έννοια του όρου), αλλά… το προσπαθεί διακαώς! Και το διακηρύσσει…
Κι από αυτή την άποψη είναι ταυτόχρονα: ο λιγότερο «αμαρτωλός» και ο περισσότερο επικίνδυνος σήμερα.
Χώρια που εμφανώς προσπαθεί να αγοράσει «γεωπολιτική» επιρροή.

Ένα απλό συμπέρασμα απ’ όλα αυτά:
Το Σαμαρά δεν τον στήριξε ουσιαστικά κανένας. Ούτε στην άνοδό του, ούτε στη διακυβέρνησή του, ούτε μετά την πτώση του. Κι αυτοί που τον στήριξαν κάποτε δεν πήραν κανένα «αντάλλαγμα». Κι αργότερα στράφηκαν εναντίον του.
Αντίθετα, όλοι τους στήριξαν κατά καιρούς τον Τσίπρα.
Κι αν σήμερα κάποιοι έχουν στραφεί εναντίον του, είναι γιατί τους «πούλησε» στην πορεία!
Κι οι περισσότεροι, ακόμα κι αν τον πολεμάνε σήμερα, προσπαθούν να κρατήσουν ανοικτή κάποια πόρτα μήπως στο μέλλον συνεργαστούν μαζί του…
Κι ένα δεύτερο συμπέρασμα: η διαπλοκή έχει μάθει προς τα «αριστερά» να γλύφει και προς τα δεξιά να φτύνει!
Όταν κυβερνούσαν ΠΑΣΟΚοι ή τώρα πια, οι «καραμπινάτοι» Αριστεροί, επειδή τους ξέρουν πως είναι αδίστακτοι, τους φοβούνται…
Ενώ όταν κυβερνούν κεντροδεξιοί, δεν τους υπολογίζουν καθόλου.
Γι’ αυτό και η ΝΔ δεν είχε ουσιαστικά δικά της ΜΜΕ.
(Κι αυτά που είχε δεν την στήριζαν όταν το είχε περισσότερο ανάγκη)
Ούτε ο Σαμαράς πρόσφατα, ούτε ο Κώστας Καραμανλής παλαιότερα στηρίχθηκαν πάνω τους.
Και ο Σαμαράς πρόσφατα και ο Καραμανλής στο παρελθόν συγκρούστηκαν μαζί τους.
Και πάντως ο Σαμαράς ούτε παλαιότερα, ούτε πρόσφατα, ούτε σήμερα δέχθηκε ποτέ να κάνει «παιγνίδια» μαζί τους.
Δεν τους αντιμετωπίζει ως «απειλή», δεν τους είδε ποτέ ως «ευκαιρία», τους είδε ως αυτό που είναι: ως επιχειρηματίες!
Τίποτε παραπάνω…
Να προσφέρουν επενδύσεις, έργα, θέσεις εργασίας, να προστατεύει το κράτος τα θεμιτά συμφέροντά τους και να σέβονται κι εκείνοι τους νόμους...
Όπως οφείλει να τους βλέπει κάθε σύγχρονη πολιτική ηγεσία…
Και πάντως δεν δέχθηκε ποτέ να συζητήσει με κάποιον από αυτούς πως θα κυβερνήσει τη χώρα…
Ούτε συνομίλησε μαζί τους συνωμοτικά μπροστά σε… γάτες Ιμαλαϊων.
Η διαπλοκή έχωσε τα πλοκάμια της παντού, αλλά τις βασικές μπίζνες τις έκανε προς τα «αριστερά».
Και σήμερα, γίνεται προσπάθεια να δημιουργηθεί αμιγώς «αριστερή διαπλοκή», που ταυτίζεται με το ΣΥΡΙΖΑ και θα συμπαρασυρθεί από αυτόν!
Οι παλαιοί διαπλεκόμενοι είναι σήμερα φαντάσματα του εαυτού τους.
Και οι νέοι, «επίδοξοι» διαπλεκόμενοι είναι πολύ χοντροκομμένοι και μάλλον αστείοι…
Χώρια που δεν υπάρχει πια το αντικειμενικό περιβάλλον της διαπλοκής: ούτε ισχυρές τράπεζες για να κάνουν παιγνίδια, ούτε χαλαρός «Προϋπολογισμός» για να κάνουν deals.
Αν έκανε και κάτι καλό η κρίση, είναι ότι οδήγησε το φαινόμενο της διαπλοκής σε παρακμή.

Δεν υπάρχουν σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση