Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος Είχα την τύχη να γνωρίσω και τις πέντε αυθεντικές πολιτικές προσωπικότητες της λεγόμενης μεταπολ...
Είχα την τύχη να γνωρίσω και τις πέντε αυθεντικές πολιτικές προσωπικότητες της λεγόμενης μεταπολίτευσης (Κ. Καραμανλής, Κ. Μητσοτάκης, Α. Παπανδρέου, Χ. Φλωράκης, Λ Κύρκος). Σήμερα απεβίωσε και ο τελευταίος από αυτούς, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ενώ ο προ επταετίας θάνατος της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας δεν έχει ακόμη προσφέρει λύτρωση και θεραπεία από τις παθολογίες της, έτσι ώστε να οδηγηθούμε σε μια ποιοτικότερη Δ' Ελληνική Δημοκρατία.
Υπό αυτή την έννοια ο θάνατος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη συμβολίζει πολιτικώς όχι ασφαλώς το τέλος μιας εποχής, αλλά την αδυναμία της Ελλάδας να περάσει σε μια άλλη, με επανίδρυση του πολιτεύματός της και των κεντρικών θεσμών της, οι οποίοι διασύρονται αυτή την επταετία καθημερινά, εξευτελιζόμενοι από την ολοκληρωτικού χαρακτήρα διεύθυνση της τρόικας στα ελληνικά πράγματα.
Ο θάνατος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, αγαπητέ αναγνώστη, δεν αφήνει κάποιο κενό στην σκηνή της αυθεντικής πολιτικής, αλλά έρχεται να τονίσει σημειολογικώς το κενό πολιτικής εντός του οποίου στροβιλίζεται επικίνδυνα η χώρα μια αφάνταστα - και δυσβάσταχτα για την κοινωνία - μεγάλη περίοδο. Εδώ, τώρα δεν υπάρχει τίποτε αυθεντικό με όρους πολιτικής οντολογίας, όλα είναι περισσότερο ή λιγότερο θλιβερές απομιμήσεις ενός πολιτικού ύφους που ό, τι είχε να δώσει το έδωσε!
Τι έδωσε; Σταθερότητα, ασφάλεια, αντιφατική έστω κοινωνική πρόοδο και ένα θετικό δημοκρατικό υπόδειγμα στην ευρύτερη γεωγραφική ζώνη της ανατολικής Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής. Συνεχίζω να πιστεύω πως παρά την χαμηλή της εσωτερική ποιότητα, η Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία υπήρξε το εντελέστερο πολίτευμα που έχει γνωρίσει το ελληνικό κράτος και η ελληνική κοινωνία και ο Μητσοτάκης έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο σε αυτό - μαζί ασφαλώς με τους υπόλοιπος της πεντάδας που ανέφερα.
Ο Κ. Μητσοτάκης υπήρξε η αυθεντική φιλελεύθερη νότα στο πεντάγραμμο της μεταπολίτευσης του 1975. Μαζί μου μάλιστα υπήρξε ιδιαίτερα έντιμος και ζεστός. Ως προς αυτό τον έχω τοποθετήσει στη μνήμη μου στο ίδιο επίπεδο με τον Φλωράκη και τον Κύρκο. Με τον Παπανδρέου ήταν αλλιώς και πάντα άβολα. Μεγάλη και ασφαλώς αυθεντική πολιτικώς προσωπικότητα ο Ανδρέας, αλλά υπήρχε δυσπιστία και ίσως αμοιβαία αντιπάθεια. Με τον Καραμανλή υπήρξε κάτι διαφορετικό: ανθρώπινη συμπάθεια και αλληλοσεβασμός πέραν της πολιτικής. Κάτι που είχε να κάνει με τον πολιτισμό και όχι με την πολιτική. Δεν έχω γνωρίσει άλλον άνθρωπο να τα διαχωρίζει τόσο έντονα και αυστηρά. Πάντα είχα την εντύπωση πως ο Μητσοτάκης, όπως και ο Κύρκος ήταν "περισσότερο" πολιτικοί από τον "θεμελιωτή" της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας, Καραμανλή.
Αυτά για να δώσω το προσωπικό μου χρώμα σε αυτό το "πεντάγραμμο", το οποίο δυστυχώς δεν απέδωσε την γνήσια μουσική της δημοκρατίας, που θα μπορούσε σύμφωνα με την αναφερόμενη σύνθεση της αυθεντικότητας και της ωριμότητας των ηγετικών στοιχείων του. Δυστυχώς η Κομματικοκρατία, ο Πρωθυπουργοκεντρισμός και ο Κυβερνητισμός, σε συνδυασμό ασφαλώς με το πελατειακό κράτος και την διαπλοκή, υποβάθμισαν δραματικά την ποιότητα της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας και νόθευσαν σε σημείο τραγικό κάποιες φορές την αυθεντικότητα των πέντε μεγάλων πολιτικών της.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης απέτυχε να φτιάξει ένα κόμμα όπως το ήθελε και του ταίριαζε και κυρίως να προσδώσει σφρίγος στους θεσμούς της κοινωνίας των πολιτών, για να τους καταστήσει αντίβαρο στο κράτος, όπως πρόσταζε η προσωπική του πολιτική φιλοσοφία. Απέτυχε ως φιλελεύθερος και αυτό υποβάθμισε έως γραφικότητας το σημαντικό πολιτικό του μέγεθος. Ως σημαίνον στοιχείο του πλουραλιστικού πενταγράμμου της μεταπολίτευσης ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν κατάφερε να συνδεθεί με την εμβάθυνση της πραγματικής δημοκρατίας, ούτε δυστυχώς με την σύγχρονη και αποτελεσματική διακυβέρνηση, παρά τις καλές του προθέσεις. Υπήρξε ένας σημαντικός πολιτικός που δεν πέτυχε να μεταβληθεί σε μεγάλο ηγέτη της δημοκρατίας στην οποία αναφερόταν με κοινοβουλευτική ευλάβεια.
Η σημερινή τραγική κατάσταση στην Ελλάδα και της Ελλάδας είναι αποτέλεσμα της δημοκρατικής αποτυχίας της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας. Ο πολιτικός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είναι μέρος αυτής της αποτυχίας, μαζί με τους Κ. Καραμανλή, Α. Παπανδρέου, Χ. Φλωράκη και Λ. Κύρκο. Αν ο δημοκρατικός ριζοσπαστισμός δεν παρέμενε στα λόγια τους και στις διακηρύξεις τους και είχε μεταφερθεί έστω και σε γερμανικό ή σουηδικό επίπεδο στην πολιτική πράξη τους η σημερινή Ελλάδα θα ήταν μια άλλη χώρα.
Πτωχεύσαμε ως οικονομία και πολίτευμα επειδή ήταν σαθρά τα πραγματικά θεμέλια της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας και κανένα μερεμέτι δεν θα μπορούσε στη συνέχεια να τα ενισχύσει. Αυτό είναι το μάθημα που επικαιροποιείται σήμερα με τον θάνατο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Πρώτα ποιοτική δημοκρατία, αν θέλεις ευημερία και σταθερή πρόοδο, είναι το μήνυμα που διαπερνά την δική μου συνείδηση. Έμφαση στα ποιοτικά χαρακτηριστικά μιας ριζοσπαστικοποιημένης δημοκρατίας είναι το ζητούμενο σήμερα για την μετάβαση στην Δ' Ελληνική Δημοκρατία και όχι σε κάποιο Δ' Ράιχ!
Κ. Μητσοτάκης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτές ΟΛΕΣ οι Πολιτικές Προσωπικότητες έφεραν την Χώρα τον Ελληνικό Λαό στο Βάθρο του Βόθρου!
Ένα μόνο από τα πολλά καλά που έκανε Αυτή η "Πολιτική Προσωπικότητα": Επί Πρωθυπουργίας του κοιτάξτε πόσοι Έλληνες... Μετακόμισαν στο Εξωτερικό!
Αυτές οι Πολιτικές Προσωπικότητες Στόχο και Σκοπό Έχουν Το Εξανδραποδισμό Του Ελληνικού Λαού! Τα Ίδια κάναν ΌΛΟΙ ΟΙ ΛΑΚΕΔΕΣ των Αποικιοκρατών στην Χώρα μας! Από τον ΕΜΦΎΛΙΟ ΠΌΛΕΜΟ, το 50 το 60 μάλιστα επί της Αμερικάνικης Χούντας τα πράγματα έγιναν πιό "Εξυπνα" οι Δημοκράτες/Αριστεροί/Κουμουνιστές έπερνα πιο εύκολα το Εξιτήριο το Pasaporti για πιο γρήγορο... ξεφόρτωμα!!! Και Αντί για Έλληνες φέρναν κατά δεκάδες χιλιάδες "Οργανωμένα" τα Χουντοβασιλικά Σκατά Πακιστανούς και Φιλλιπινέζους για ένα ξεροκόματο! Ο Πειραιάς Αναστέναξε!!! Και ΤΟΤΕ ΞΑΝΑΘΥΜΙΘΗΚΑΝ όλοι οι Ελληνες το Ρητό του 40/50 "Στην Ελλάδα Ζείς Δεν Υπάρχει Ελπίς!!!" Ρίξαν ΜΑΎΡΗ ΠΈΤΡΑ όχι Στην Ελλάδα όχι Στον Εαυτό Τους ΑΛΛΆ ΣΑΥΤΌ ΤΟ ΛΑΚΕΔΙΚΟ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟ ΚΟΤΣΑΜΠΑΣΙΚΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΌ ΣΎΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΑΓΓΛΩΝ κ. ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ!
Αυτές ΌΛΕΣ ΟΙ "Πολιτικές Προσωπικότητες" Κατέστρεψαν την Ελλάδα ΤΩΝ Ελληνικό Λαό!
Και Η Κατάρα Συνεχίζεται Μέχρι Σήμερα με το ψέμα και την Εθνική Προδοσία!
Τι να πρωτοθυμηθώ τι να Ξεχάσω;;;;; Τον Εμφύλιο;; Της "Νόμιμες" Εκτελέσεις μέχρι τέλη του 50; Εξωρίες/Δολοφονίες;; Τα Χρωματισμένα Παιδιά που τους κόβαν το μέλλον Τους επειδή οι Γονείς Τους είτανε Αντάρτες Πατριώτες Δημοκράτες Αριστεροί Κουμουνιστές Πραγματικοί Ελληνες;;; Δολοφονικά Του Παρακράτους ΤΩΝ Αγγλοαμερικανών;;; Την Χούντα;;; Την Κύπρο;; Το Σήμερα;;;;
ΚΑΙ Έχεις την Παραφυάδα του Ανθελληνικού Πολιτικού Συστήματος την "Εκκλησία Της Αγάπης και Της Αλήθειας" να μοιράζουν .... φασολάδες!!!
Φτού Σας!
Κάποτε κατέκρινα τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη για τα Ιουλιανά, πέρασαν χρόνια, απομακρύνθηκα από τα γεγονότα αυτά, και νοερά με περισσότερη ψυχραιμία τα ξανασκέφτηκα χωρίς < παρωπίδες >
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν είσαι ιδιοκτήτης μιας επιχειρήσεως, και έχεις παιδιά είναι φυσικό να θέλεις να τους την παραδώσεις έστω και αν βλέπεις ότι δεν θα τα πάνε και πολύ καλά, δεν το βαστά η καρδιά σου να την δώσεις- πουλήσεις σε ένα ξένο και αυτός να ωφεληθεί τους κόπους που έκανες μια ζωή, και τα παιδιά σου να ξαναρχίσουν από την αρχή με κάτι διαφορετικό, είμαστε Ελληνες και θέλουμε στην επιχείρηση μας την φυσική κατά εμάς συνέχεια, να πάει στα παιδιά μας.
Αν όμως είμαστε σε ένα σύλλογο που τα μέλη του μας έχουν εκλέξει στο συμβούλιο του, είμαστε ο πρόεδρος ή η προεδρίνα του συλλόγου, αυτήν την θέση δεν επιτρέπετε επ’ ουδενί να σκεφτούμε ότι πρέπει να την δώσουμε στο παιδί μας, όποιο κι αν είναι αυτό, να το οπλίσουμε, να μεθοδεύσουμε τα πράγματα που με την αποχώρηση μας να αναλάβει, το σωστό είναι να φύγουμε εμείς να αναλάβουν άλλοι που έχουν αγωνιστεί για αυτόν τον σύλλογο, το παιδί μας να γίνει μέλος του και αν με την πάροδο του χρόνου το αξιωθεί και είναι ικανό ας πάρει με νόμιμες εκλογικές διαδικασίες στα χέρια του τον σύλλογο αυτό.
Τι έγινε όμως στην Ένωση Κέντρου στον μεγάλο αυτό σύλλογο που εμφανέστατα η μεγάλη του δύναμη ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου, αλλά είχε κοντά του και άλλους αρκετά δυνατούς πολιτικούς, τον Σοφοκλή Βενιζέλο, τον Γεώργιο Μαύρο, τον Ιωάννη Ζίγδη, τον Κωσταντίνο Μητσοτάκη, τον Στέφανο Στεφανόπουλο που κακά τα ψέματα ένας Θεός ξέρει πως είδαν την έλευση του υιού Ανδρέα Παπανδρέου στα πολίτικά πράγματα της Ενώσεως Κέντρου.
Όποιος άκουγε τον υιό δεν ψυχανεμιζόταν πίσω του τον πατέρα; Δεν είχε τον ίδιο σεβασμό ένας βουλευτής πχ. από τ…….. , με τον σεβασμό, τον φόβο, και γιατί όχι και με τον μανδύα του ισχυρού που περιέβαλε τον ουρανοκατέβατο υιό Παπανδρέου, για να μην πούμε ότι όποιος ήταν με τον υιό είχε γενικώς, περισσότερες πιθανότητες σε πολλά.
Δεν έγινε φανερό ότι με την έλευση του ιού στην Ελλάδα ο πατέρας του ο κραταιός Γεώργιος Παπανδρέου και να μην το ήθελε του έδινε πόντους, προτεραιότητα για την επόμενη αρχηγία; Και αυτοί που ήταν στον σύλλογο από χρόνια και είχαν μοχθήσει γι’ αυτόν τι θα γινόταν, τι θα έκαναν; Θα τα παρατούσαν και θα φώναζαν ωσανά καλώς όρισες Αναμενόμενε; Εμείς οι Προφήτες σου στρώσαμε τον δρόμο για να μας διδάξεις την Νέα Θρησκεία; Δεν ήταν άνθρωποι; Δεν είχαν επιθυμίες; Ειδικά ο δυναμικός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν είδε ότι πεταγόταν σαν την μύγα από το γάλα για χάρη του υιού; Αυτά δεν είχαν καμιά σχέση με όσα ακολούθησαν, τα Ιουλιανά και την Χούντα; Αυτή η Χούντα δεν ήταν στα σκαριά ανεξάρτητα από την θέληση των πολιτικών και των πολιτικών τους;
Συμπέρασμα, ήταν Μέγα Σφάλμα του Γεωργίου Παπανδρέου η προβολή και η υπουργοποίηση του Ανδρέα, αυτή ήταν η σπίθα που προκάλεσε όλα τα επόμενα, έναν μεγάλο ανοιχτό σύλλογο δεν τον παραδίνουμε στα παιδιά μας, όλα με τον καιρό.
Όταν είμαστε σε Πόλεμο και γίνεται Προδοσία η Ποινή Είναι στο Εκτελεστικό Απόσπασμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλοι Αυτοί οι Ιδιοι λέγαν ότι "Βρισκόμαστε σε Οικονομικό Πόλεμο"! Στον Οικονομικό Πόλεμο τα Όπλα Είναι Αλλά (προς το παρόν) Είναι Οικονομικά!
Όταν Σαυτόν τον Εθνικό Οικονομικό Πόλεμο γίνεται Προδοσία (που έγινε) Η Ποινή Είναι η Ιδια: Δίκη και Εκτέλεση!
Τί ΔΕΝ Καταλαβαίνεται;;;;
Σημ.: Ο Clausewitz έλεγε ότι ο Πόλεμος Είναι Πολιτική με Αλλά Μέσα!!! Και η Πολιτική Είναι .... Οικονομία δηλ. Χρήμα - Money - Buissens!!! Πόλεμος Εστί Οικονομία και Οικονομία Εστί Πόλεμος (Καπιταλισμός Ιμπεριαλισμός έλεγε κάποιος Marx Engels and Lenin!!!)!