Η μεγάλη «νίκη» του Φιλιππίδη στην «Λυσιστράτη»

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ Κάθε φορά που πηγαίνω στο θέατρο να δω τον Πέτρο Φιλιππίδη εκπλήσσομαι ευχάριστα με το πως «αλ...

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ

Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ

Κάθε φορά που πηγαίνω στο θέατρο να δω τον Πέτρο Φιλιππίδη εκπλήσσομαι ευχάριστα με το πως «αλλάζει» για κάθε ρόλο, για κάθε «στοίχημά»του...

Κρατάει χρόνια αυτή η...κολόνια,αλλά ομολογώ ότι τελευταία εντυπωσιάζομαι απο τον τρόπο που «γίνεται»ο όποιος ρόλος με τέτοια ζηλευτή δεινότητα και με τόση αποτελεσματικότητα. Από την σπαρακτική ερμηνεία του στον Θάνατο του εμποράκου,κατάφερε να μας συναρπάσει στο Και τώρα οι δυό μας και λίγο μετά να μας...κόψει την ανάσα στον Αμερικάνικο Βούβαλο,για να «γίνει» τώρα η Λυσιστράτη με την καίρια καθοδήγηση του Γιάννη Μπέζου.Θα ήταν εύκολο να φτιάξει μια απ’ τις...συνηθισμένες Λυσιστράτες που έχουμε δει και ξαναδεί στη σκηνή.Όμως όχι-δεν έφτιαξε μια ... καρικατούρα,δεν έβγαλε μια «έξαλλη»Λυσιστράτη της...σειράς,δεν έπεσε στην παγίδα να γίνει μια ακόμα...κόπια απο αυτές που έχουμε βαρεθεί τόσα χρόνια να βλέπουμε.Συμφώνησε με τον Μπέζο να «φωτίσουν»όλες τις διαστάσεις της Λυσιστράτης, του μεγάλου συμβολικού και πολιτικού προσώπου της παγκόσμιας αυτής κωμωδίας του Αριστοφάνη.

Ήθελαν να υπογραμμίσουν πως η ηρωίδα αυτή συνδυάζει την σοφία και τον ερωτισμό,την σκέψη και το όνειρο και τα κατάφεραν εξαιρετικά.Ο ένας δείχνοντας το πως και ο άλλος υπηρετώντας το και «απογειώνοντάς»το. Ο Φιλιππίδης δεν έπαιξε την Λυσιστράτη-βούτηξε μέσα της και έγινε αυτή με ζηλευτή δεινότητα.Είχε μέτρο,ακρίβεια,αμεσότητα, εντυπωσιάζοντας τόσο στις χαμηλές νότες όσο και στις εκρήξεις της ηρωίδας.Έχω δει πολλές φορές την Λυσιστράτη από εξαιρετικές και λιγότερο καλές πρωταγωνίστριες,έχω δει αρκετές φορές την Λυσιστράτη από άντρες ερμηνευτές.Πιστεύω ότι η Λυσιστράτη του Φιλιππίδη είναι η καλύτερη και πιο πλήρης που έχω δει.Γιατί υπογραμμίζει την κωμικότητά της αλλά και την δραματικότητά της όταν σε απόγνωση ψάχνει να βρει λύσεις για να γλιτώσει τον τόπο της από τον πόλεμο και τα δεινά. Ο Φιλιππίδης μας θυμίζει πως η Λυσιστράτη είναι ένα βαθιά πολιτικό πρόσωπο-όχι μια γυναίκα που κάνει τερτίπια μαζί με άλλες για να πείσουν τους άντρες να δουν το σωστό.Αληθινό «κέντημα» η δουλειά του,είναι το δίχως άλλο από τις πιο μεγάλες του «νίκες».Τρέξτε να τον δείτε να σαρώνει τη σκηνή,ως αστή Λυσιστράτη με τις πέρλες,το ταγέρ και τις βεντάλιες της,να μάχεται για όσα πιστεύει ότι πρέπει να πετύχει και να ξαποσταίνει στη σκιά της Ακρόπολης με την ελπίδα πως όλα πια θα πάνε καλύτερα...Μην τον χάσετε!

ΕΧΕΙ κι άλλα πολλά «ατού»η εύρυθμη παράσταση που έφτιαξε με μεράκι ο Γιάννης Μπέζος. Την γερή μετάφραση του Κ.Χ.Μύρη-σε δική του απόδοση-, τους εξαιρετικούς στίχους του Πέτρου Φιλιππίδη, την ωραία μουσική του Κωστή Μαραβέγια,το σκηνικό-έκπληξη του Γιώργου Γαβαλά,τις έξυπνες χορογραφίες της Ελπίδας Νίνου.Ο ίδιος ο Μπέζος είναι απολαυστικότατος στον Πρόβουλό του, ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης είναι...σαρωτικότατος στον Κινησία του,η Ναταλία Τσαλίκη φτιάχνει με λεπτές,καίριες πινελιές την Μυρίνη της.Δίπλα τους ξεχωρίζουν έχοντας δεινότητα η Δανάη Μπάρκα-μια «φωτιά»στη σκηνή-,η Αλεξάνδρα Καρακατσάνη,η Ελευθερία Μπενοβία, η Ντένια Στασινοπούλου,ο Στέλιος Ιακωβίδης κ.α.