Θεσσαλονίκη μου αγαπημένη, έχω αποκλειστικά!

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ -Λίγο μετά τον απόλυτο «μαραθώνιό» μου από την... Armina, στους δύο Πασχάληδες και το Σταφύλ...

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ

Του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΖΙΩΤΗ

-Λίγο μετά τον απόλυτο «μαραθώνιό» μου από την... Armina, στους δύο Πασχάληδες και το Σταφύλι και πριν χτυπήσω «Medeas- On getting across” σου στέλνω Ατζέντα να μην πάθεις... στερητικό! Από χθες το βράδυ «κουβαλάω» την απόλυτη μέθεξη που ένιωσα παρακολουθώντας στο κατάμεστο Βασιλικό Θέατρο την παράσταση-ψυχής «Armine,Sister» του δυνατού Teatr Zar που έφερε από την Πολωνία το Διεθνές Φεστιβάλ Δάσους -σήμερα θα δω και την “Μήδειά” του έχω να σου πω για να… ζηλέψεις-.

Μας καθήλωσε, μας κέντρισε, μας συνάρπασε, μας συντάραξε η εν λόγω παράσταση. Μυσταγωγία. 90 λεπτά δεν ακούστηκαν οι ανάσες των θεατών που είχαν κατακλύσει το χώρο για να ζήσουν μια ξεχωριστή εμπειρία. Από την Πολωνία και το Ινστιτούτο Γκροτόφσκι ήρθε το ακριβό θεατρικό “δώρο”. Ένας από τους μεγαλύτερους “άσσους” του Φεστιβάλ που φτιάχτηκε με πολύ μεράκι. Ελεγεία στους Αρμένιους και την γενεοκτονία στους νεκρούς. Ένα θεατρικό ποίημα που μας συντάραξε και μας συγκίνησε βαθιά. Οι Γιάννης Αναστασάκης-Μαρία Τσιμά που χύνουν ιδρώτα σώματος και ψυχής για το ΚΘΒΕ που… τα σπάει αξίζουν ένα μεγάλο μπράβο που έφεραν στην Θεσσαλονίκη το Teatr Zar με τις ζηλευτές παραγωγές του.

Θα στα γράψω όμως μαζί με τη «Μήδεια».

-ΕΣΠΑΣΕ πόρτες στο Εθνικό Θέατρο το “Festen” που σκηνοθέτησε με οίστρο ο «πολύς» Γιάννης Παρασκευόπουλος με ισχυρότατη ομάδα ηθοποιών -ξεχώρισα τους έξοχους Χρίστο Στυλιανού, Νίκο Καπέλιο, Κλειώ-Δανάη Οθωναίου, Βασίλη Σπυρόπουλο, Γιολάντα Μπαλαούρα-. Για αυτό και γίνονται συζητήσεις προκειμένου να... χτυπήσει και πάλι στην Αθήνα, αφού ήταν πολλοί που δεν πρόλαβαν να το δουν κι ακόμα περισσότεροι όσοι θέλουμε να το ξαναδούμε. Τις μέρες αυτές γίνονται, μου λένε, τα... μαγειρέματα για το πού και το πότε. Η γερή παράσταση θα επιστρέψει και στην... έδρα της φυσικά -ναι, ναι εδώ στην Θεσσαλονίκη όπου «γεννήθηκε»!

-ΕΤΣΙ παιδιά! Οι καλές παραστάσεις να ξαναπαίζονται! Θα δούμε, διαβάζω, και στην Αθήνα την κατά Καραντζά Μήδεια     για την οποία λιώσαμε-ξεροψηθήκαμε στην παλαιά Επίδαυρο, αλλά άξιζε τον κόπο, όπως ήδη σου έχω γράψει. Αν το ξέραμε δεν θα τρέχαμε με τα ράματα[!] αλλά οκ, θα ξαναπάμε και δη τρέχοντας.

-ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ. Ο πολυσχιδής Μάνος Πετούσης θα ανεβάσει τη σεζόν 2018-2019 σε μεγάλο θέατρο που αγκαλιάζει υπερπαραγωγές το λατρεμένο «Μινόρε της αυγής» που έγραψε ιστορία στο γυαλί. Ήδη κάνει τις κουβέντες για τη διασκευή, τους συντελεστές και την απαιτητικότατη διανομή και υπόσχεται ένα υπερθέαμα με ζωντανή ορχήστρα και τραγούδια. Σούπερ! Θα μάθω λεπτομέρειες και θα επανέλθω...

-Η Ελένη Καστάνη θα “ντυθεί” ξανά την Σίρλει Βαλεντάιν! Από νωρίς-νωρίς τον Οκτώβρη θα “χτυπήσει” στο λιλιπούτειο, ζεστό και γλυκό “Ιλίσια-Βολανάκης” με τον υπέροχο μονόλογο που ερμήνευσε φέτος στην Β’ Σκηνή του θεάτρου Άλμα. Ραντεβού θα μας δίνει κάθε Δευτέρα και Τρίτη, λέει, ενώ για την ίδια σκηνή “μαγειρεύεται” ένα εντυπωσιακό “μενού”-θα “σκάσουν” και εκπλήξεις από ότι μου… ψιθύρισαν, αλλά μην βιάζεσαι. Κάθε πράγμα στον καιρό του.

-ΑΜΑ σου γράψω ποιοι ΣΚΟΤΩΜΕΝΟΙ συζητάνε να συνεργαστούν το χειμώνα, θα μείνεις πιο... κάγκελο από όταν έμεινες με την είδηση ότι «χτυπάνε» ξανά μαζί Παναγιωτοπούλου–Ρήγας στο «Μπαμπά μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή» (σπάνε... ταμεία παντού, με sold out παραστάσεις πρέπει να σου πω!). Όχι ,μην με πιέζεις. Θα στο αποκαλύψω σε λίγες μέρες. Λυπήσου με.

-Σε αφήνω να συνεχίσω τον μαραθώνιό μου. Μετά τη δυνατή συνάντηση με τον Πασχάλη νο1 (μαγειρεύει κάτι σούπερ που θα στο αποκαλύψω, μα όταν έρθει η ώρα και μην με ρωτάς λεπτομέρειες, επίθετα κλπ) και το τρελό φαγοπότι με     τον Πασχάλη νο2 (που ’ναι νο1 κι αυτός στην καρδιά μου, αλλά πρέπει κάπως να τους ξεχωρίζω) στο Σταφύλι του, πρέπει να φύγω τρέχοντας για «Μήδεια» και καπάκι «Κύκλωπα» (ναι, θα ’μαι στην πρεμιέρα του και θέλω κολασμένα να δω Γουλιώτη). Θα στα γράψω όλα αύριο. Ήθελα να δω και «Ιφιγένεια» που «χτυπά» Κήπο και αρέσει τρελά από ότι μαθαίνω, αλλά δεν έχω κλώνο. Θα τους πετύχω αλλού μωρέ...