ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ...αν γινόταν η συζήτηση στη Βουλή για τον Καμμένο

Δεν πάνε πολλές ημέρες που σας έγραφα ότι «έχει αρχίσει να αναπτύσσεται ένα μικρό κίνημα μέσα στην κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ» που...

Δεν πάνε πολλές ημέρες που σας έγραφα ότι «έχει αρχίσει να αναπτύσσεται ένα μικρό κίνημα μέσα στην κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ» που πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση της αποδοχής της πρότασης για τη δημιουργία Εξεταστικής Επιτροπής σχετικά με την υπόθεση του Π. Καμμένου και του Noor 1... 

H Παρασκευή λοιπόν ήταν  η κρίσιμη ημέρα στη Βουλή και στο Μέγαρο Μαξίμου φοβούνταν μήπως μεταβληθεί σε εφιαλτική. Γι αυτό και σε όλη τη διάρκεια του τελευταίου εικοσιτετραώρου έχουν πάρει φωτιά τα τηλέφωνα και έχουν πυκνώνει οι συναντήσεις, οι προειδοποιήσεις και οι απειλές ενόψει της συζήτησης και της ψηφοφορίας που θα γίνει στην ολομέλεια επί της πρότασης της αντιπολίτευσης!

Οι κυβερνητικοί βουλευτές είχαν αρχίσει να πηγαίνουν για το σκοπό αυτό άλλοι στον Βούτση, ως πρόεδρο της Βουλής και παλιό κομματικό βαρόνο της Κουμουνδούρου, άλλοι στον Φλαμπουράρη ως υπουργό Επικρατείας και «μπαμπά» του Τσίπρα και άλλοι -πιο νέοι και ψαρωμένοι- στον Κωστάκη Ζαχαριάδη. Κι αυτός που παριστάνει τον λοχία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ανέλαβε να τους «μαντρώσει» αλλά οι πληροφορίες λένε ότι υπήρχαν τουλάχιστον ως αργά χθες το βράδυ πολλές δυσκολίες...

Μία μεγάλη τάση που σχηματίστηκε ήταν να πιεστεί ο Καμμένος να κάνει την «έκπληξη» και αποδεχτεί ο ίδιος τη σύσταση της Εξεταστικής Επιτροπής, επικαλούμενος το γεγονός ότι κατά τη σχετική συζήτηση προ εβδομάδων στη Βουλή είχε προκαλέσει μόνος του την αντιπολίτευση να καταθέσει πρόταση μομφής ή αίτημα για προανακριτική επιτροπή. «Έτσι κι αλλιώς» λένε «θα έχουμε την πλειοψηφία στην Εξεταστική Επιτροπή και δεν θα αφήσουμε να βγει τίποτε επικίνδυνο...». Δεν είναι όμως τόσο απλό το πράγμα...

Η πραγματική έκπληξη όμως θα είναι αν επαληθευτούν εκείνοι που υποστήριζαν ότι τη μεγάλη στροφή μπορεί να την κάνει ο ίδιος ο Τσίπρας και την τελευταία στιγμή να ανακοινώσει ότι «δέχεται» τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής με το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση «δεν έχει να φοβηθεί τίποτε και θέλει να λάμψει η αλήθεια». Θα είναι ένα τεράστιο άδειασμα του Καμμένου ο οποίος όμως δεν θα μπορεί να κάνει τίποτε. Να «ρίξει» την κυβέρνηση; «Θα είναι σα να κόβει μόνος τα ...αχαμνά του» έλεγαν οι υποστηρικτές αυτής της εκδοχής.

Σύμφωνα με τα υπάρχοντα δεδομένα πάντως,  αυτό που πονοκεφάλιαζε το Μέγαρο Μαξίμου ήταν να υπάρξουν κατά την  ψηφοφορία απουσίες κάποιων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι αρνητικές ψήφοι, αλλά απουσίες. Είναι νωπό και το προηγούμενο της ψηφοφορίας για την εκλογή του Δημ. Καμμένου των ΑΝΕΛ στη θέση του αντιπροέδρου της Βουλής, κατά την οποία ψήφισαν όχι πέντε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ενώ άλλοι 24 απουσίαζαν.

Σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής, η απόφαση της Oλoμέλειας για τη σύσταση της εξεταστικής επιτρoπής «λαμβάνεται με την απόλυτη πλειoψηφία των παρόντων, η oπoία δεν μπoρεί να είναι κατώτερη από τα δύo πέμπτα τoυ όλoυ αριθμoύ των βoυλευτών». Δηλαδή χρειάζεται πλειοψηφία τουλάχιστον 120 βουλευτών.

Με δεδομένο ότι όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης -αν δεν υπάρξουν κι εδώ εκπλήξεις της τελευταίας στιγμής ή απουσίες- έχουν ταχθεί υπέρ της διερεύνησης της υπόθεσης, η πρόταση για τη σύσταση της εξεταστικής επιτροπής θα πρέπει να συγκεντρώσει τουλάχιστον 146 ναι. Αυτό σημαίνει ότι για να απορριφθεί τα όχι πρέπει να είναι τουλάχιστον 147. Τυπικά δηλαδή η κυβερνητική πλειοψηφία στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει το περιθώριο να «χάσει» από τους 154 βουλευτές (144 ΣΥΡΙΖΑ, 9 ΑΝΕΛ και ο Νικολόπουλος) το πολύ επτά. Πολιτικά όμως ακόμη και ένας να μην ψηφίσει εναντίον της πρότασης, το πρόβλημα θα είναι τεράστιο. Γι αυτό και:
-συνεχιζόταν ως αργά η επιχείρηση «μαντρώματος» ακόμη και με παζάρια εν όψει του ανασχηματισμού
-άρχισε να διακινείται και η απειλή ότι η ψηφοφορία αυτή θα ισοδυναμεί ντε φάκτο με ψήφο εμπιστοσύνης
-γινόταν μεγάλο παιχνίδι σχετικά με το αν θα πάρει το λόγο κατά τη συζήτηση και ο ίδιος ο Τσίπρας, κάτι που πολιτικά θα έχει κι αυτό τεράστια σημασία...

(Τελικώς ως από μηχανής θεός ο ...σεισμός οδήγησε στην αναβολή της όλης διαδικασίας...)

Μ. Γιαλούρος