Η επέμβαση του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου κατάφερε να διασώσει το ζήτημα της προσευχής στα σχολεία καθώς συμπεριλαμβαν...
"Το άλλο είναι κομμάτι συνδεδεμένο με τη μαθητική ιστορία αυτού του τόπου, με τα ήθη και τα έθιμα αυτού του τόπου. Η άμιλλα και ο συναγωνισμός μεταξύ των μαθητών και του Δημοτικού και κυρίως Γυμνασίου και Λυκείου σχετικά με ποιος κρατά τη σημαία. Αυτά τα πράγματα δεν είναι βεβαίως το κυρίως θέμα που αυτήν τη στιγμή καίει την ελληνική κοινωνία αλλά σίγουρα είναι μία προσβολή στην ιστορία αυτού του τόπου".
"Σε ανύποπτο χρόνο, εγώ είχα προβλέψει ότι θα ερχόταν κάποια στιγμή όπου μη έχοντας πλέον η συγκεκριμένη κυβέρνηση κανένα Αριστερό οικονομικό αφήγημα, αφού σε όλα έχει πει ναι χωρίς μάλιστα καμία αντίσταση στην ουσία, θα έκανε μία επίθεση θεσμικού τύπου για την οποία οι τροϊκανοί και η γραφειοκρατία των Βρυξελλών ουδόλως ενδιαφέρονται, προκειμένου να απευθυνθεί στο Αριστερό της ακροατήριο. Όλα όσα γίνονται τις τελευταίες ημέρες, δεν είναι μόνο η παιδεία, είναι και η υγεία συν το επίμαχο το προεδρικό διάταγμα, απευθύνεται στα Αριστερά της φουσάτα μήπως και τα συγκρατήσει και δεν αποσυνδεθεί πλήρως σε ότι αφορά τη στήριξη της από την ελληνική κοινωνία. Στην ουσία το νομοσχέδιο για την Παιδεία, πέραν από τις ρυθμίσεις, ήταν καθαρά ιδεοληπτικό, απευθύνεται σε συγκεκριμένο κομματικό ακροατήριο και όχι στην ουσία των προβλημάτων της Παιδείας" ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Κακλαμάνης.
Ακούστε το ηχητικό:
Ποιος μιλάει για την Ουκρανία και τη νεοναζιστική δεξιά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος αναφέρεται στις προγραφές των διαφωνούντων;
Για την ιστοσελίδα Mirotvorets κι ένα λογισμικό αναγνώρισης που «θα διευκολύνει το κυνήγι προσώπων που δεν σκέπτονται σωστά για την Ουκρανία», ποιός καταγγέλλει;!
Ποιος εξοπλίζει τους Ουκρανούς νεοναζί με βαριά όπλα; Γιατί στην περίπτωση αυτής της χώρας το ΔΝΤ παρακάμπτει το καταστατικό του και τη δανείζει αφειδώς; Ποιος μιλάει για τους Ουκρανούς συγγραφείς και δημοσιογράφους, όπως ο Oles Buzina, που έχουν ήδη πληρώσει με τη ζωή τους τις προσπάθειές τους να αποκαλύψουν τι πραγματικά συμβαίνει στην Ουκρανία; Κανείς.
Αντίθετα, οι εγχώριοι αριστο-κράτες της δεξιάς (οι οπαδοί της… αριστείας και των αρίστων), αυτοί που μιλούν ακόμη με το «βουλευταί» και «ποδοσφαιρισταί» καθώς κι εκείνο το παχύ σίγμα στο «χρυσσσή» μου, δείγμα της αριστοκρατικής θέσης και… μόρφωσής τους, κατακεραυνώνουν τον "δικτάτορα" Μαδούρο και μιλούν υπέρ της δήθεν «αντιπολίτευσης» στη Βενεζουέλα, υπέρ της επανάστασης της δεξιάς, η οποία όπως βλέπουμε στη φωτογραφία δεν διαφέρει και πολύ από τη ναζιστική δεξιά της Ουκρανίας.
Και στις δύο περιπτώσεις είναι παγκοίνως γνωστό ότι η CIA είναι αυτή που οργανώνει το «Δρόμο». Το έκανε στο Κάιρο, στην Τύνιδα, στη Δαμασκό, απέτυχε στην Τεχεράνη, τώρα το κάνει στο Καράκας. Επίσης, το μεγάλο όπλο των ΗΠΑ είναι η πτώση της τιμής του πετρελαίου, μια πολιτική που τσάκισε τη Σοβιετική Ένωση και επιχειρείται να "χτυπήσει" καίρια και τη Ρωσία, το Ιράν και προπάντων τη Βενεζουέλα. Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ αυξάνεται η τιμή του πετρελαίου(χθες), οι ΗΠΑ επιχειρούν να την ρίξουν με αύξηση των αποθεμάτων!
Όσο για τον Μαδούρο, αυτός (σ.σ. δεν κάνει και τους καλύτερους πολιτικούς χειρισμούς) έκανε εκλογές για τη δημιουργία μιας συντακτικής συνέλευσης. Η λεγόμενη αντιπολίτευση δεν απείχε απλά, αλλά εμπόδισε και όσους ήθελαν να ψηφίσουν. Τι θέλει λοιπόν; Απλά, να προκαλέσει ένα πραξικόπημα κατά το ανάλογο του Κίεβου το 2013-2014 και να καταλάβει την εξουσία με τη βία. Αυτή είναι η δημοκρατία τους. Και το ερώτημα είναι: Ναι, ο Μαδούρο είναι persona non grata για τον Τραμπ και την ΕΕ, αλλά πως μπορεί να είναι σύμμαχοί τους οι νεοναζί τόσο στο Κίεβο όσο και στο Καράκας;
Πολλοί αναλυτές (όπως η Christelle Néant-AgoraVox) εκτιμούν ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση και έχουν απολέσει την ηγεμονική τους θέση και αυτό τις ωθεί να πιαστούν από οπουδήποτε, ακόμα και από την ακροδεξιά. Εξάλλου, μια τέτοια περίπτωση είναι και η κυβέρνηση Ντόναλντ Τραμπ που κάνει σεμινάρια κυβερνητικής μέσω της Βίβλου! Πρόκειται ουσιαστικά για μία επιστροφή στη Βίβλο και το ξίφος για την επίλυση των προβλημάτων.
Ένας από τους πιο σοβαρούς γεωπολιτικούς αναλυτές και σύμβουλος του Μπιλ Κλίντον, ο Τσαρλς Κάπτσαν, έγραφε στο «Τέλος της Αμερικανικής Εποχής» ότι μόνο μία φορά η μετάβαση από μία αυτοκρατορία σε άλλη (από τη βρετανική στην αμερικάνικη) έγινε με ειρηνικό τρόπο. Πως θα γίνει, άραγε, η μετάβαση από την αμερικάνικη στην κινεζική;
Για την ώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν χάσει την ηγεμονική τους θέση, πλην της στρατιωτικής τους υπεροχής κι αυτή ρίχνουν στη ζυγαριά με επικίνδυνο τρόπο. Αντί, δηλαδή, να επιλέξουν μια ρεαλιστική πολιτική "θέσεων", αποφάσισαν να πιαστούν απ’ όπου μπορούν, σε μία τακτική που παραπέμπει στο «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων». Αλλά οι λαοί θα επιτρέψουν αυτή την εξέλιξη; Ας ελπίσουμε πως όχι. Αρκεί να μην "παίζουν με τα σημαιάκια" τους, όπως οι Έλληνες!