Ιδέα για ήπια απλοποίηση της ορθογραφίας...

Του Θωμά Ακρωτηριανάκη  Παραθέτω μιαν ιδέα για απλοποίηση της ορθογραφίας σε μικρό βαθμό : 1) Τα «αυ,ευ,ηυ» να γράφονται με “β” ή “φ”...

Του Θωμά Ακρωτηριανάκη 

Παραθέτω μιαν ιδέα για απλοποίηση της ορθογραφίας σε μικρό βαθμό :
1) Τα «αυ,ευ,ηυ» να γράφονται με “β” ή “φ”.Όταν έτσι δημιουργείται σύμπλεγμα 3 ή 4 συμφώνων,
να ξέρουμε ότι τότε αυτά τα «β» ή «φ» είνε το τελεφταίο γράμμα της συλλαβής,π.χ. «Κλαφ-θμό-νος»
(και όχι «…-φθμό-…»,όπως ισχύει γενικά).Κατ' εξαίρεση η λέξη «αυτός» (και παράγωγα) και το
πρόθεμα «ευ-» με «υ».

2) Διπλά σύμφωνα να σημειόνονται μόνο για αποφυγή παρανάγνωσης. Το «γγ» να γράφεται με «γκ».
Κατ' εξαίρεση να σημειόνονται διπλά σύμφωνα στις λέξεις «άλλος» (και παράγωγα),και «αλλά».

3) Για το «ω».Σε β’ συνθετικό,να καταργηθεί η επέκταση του αρκτικού «ο» σε «ω»,π.χ. «συνόνυμο»,«διόροφο» (όχι «συνώνυμο»,«διώροφο»). Και το «εω»,όταν το «ω» δεν είναι στη λήγουσα,να γράφεται «εο»,π.χ. «γεογραφία»,«θεορία»,αλλά «πόλεως».Και στην παραλήγουσα και προπαραλήγουσα,όταν πρόκειται για κατάληξη λέξης,και όχι θέμα της,το «ω» να γράφεται με «ο».

4) Το «είνε» γ’ πρόσωπο του «είμαι» με «ε»(όχι «είναι»),το «κτίριο» με «ι»(όχι «κτήριο»),τα «ει,οι» στην αρχή καταχρηστικής διφθόγγου με σκέτο «ι»,αλλά κατ' εξαίρεση διατηρούνται στις λέξεις «ποιος,όποιος,κάποιος» και στη λέξη «σχολειό».