Της Γεωργίας Γκαρδαλίνου Στην δική μας ξεπαγιασμένη πραγματικότητα, οι περισσότεροι παρακολουθούν εμβρόντητοι για...
Στην δική μας ξεπαγιασμένη πραγματικότητα, οι περισσότεροι παρακολουθούν εμβρόντητοι για...
το απύθμενο θράσος το θέατρο μιας συμμορίας που παίζει τα ρέστα της, μια θλιβερή παρωδία που πέταξε από πάνω της οποιοδήποτε κουρέλι επίφασης που είχε απομείνει αυτής της κακής απομίμησης αστικής δημοκρατίας.
το απύθμενο θράσος το θέατρο μιας συμμορίας που παίζει τα ρέστα της, μια θλιβερή παρωδία που πέταξε από πάνω της οποιοδήποτε κουρέλι επίφασης που είχε απομείνει αυτής της κακής απομίμησης αστικής δημοκρατίας.
Στο μεταξύ σήμερα είναι η μεγάλη ημέρα του Μπρέξιτ, αλλά εμείς γι αυτό δεν μιλήσαμε, μας έσκασε ως κεραυνός εν αιθρία, ούτε καν είχαν πει πως ψηφιζόταν... βεβαίως ο πρόεδρος Γιουγκέρ προχθές μεταξύ του ενός ποτηριού και του άλλου μας πληροφόρησε πως είναι διατεθειμένος να τους δώσει μια ολιγόμηνη παράταση, η συμφωνία δεν αλλάζει ούτε κόμμα, αν θέλουν μπορούν να ξαναψηφίσουν κιόλας (πάγια τακτική της ΕΕ, όταν δεν βρίσκουν βολικούς σαν τον Τσίπρα ή/και τον Ζάεφ, να αλλοιώνουν το αποτέλεσμα, προτιμούν την συνεχή καθοδήγηση στην κάλπη μέχρι του επιθυμητού τους αποτελέσματος).
Βεβαίως στο χθεσινό πανηγύρι αναφέρθηκε η μεγαθυμία του και στους παρακατιανούς ποταπούς Έλληνες, που υπέφεραν λίγο παραπάνω, αλλά συγχρόνως δήλωσε πως οι “μεταρρυθμίσεις” της εξαθλίωσης που υποστήκαμε είναι αναγκαίες ακόμη και θα συνεχιστούν μέχρι τελικής πτώσης... αλλά ας πάει και το παλιάμπελο, εξάλλου οι Έλληνες νέοι ωραίοι και ρωμαλέοι είναι οι σκλάβοι που θα του κρατούν την ομπρέλα για να διαβάζει FAZ ντερλικώνοντας και μπεκρουλιάζοντας σε πανάκριβες ταβέρνες κάτω από τον αττικό ήλιο που μόνον αυτός κι η συμμορία του δικαιούνται να απολαμβάνουν.
Επειδή όμως ψυχανεμίζονται πως έχουν αρχίσει να μετράνε μέρες και ώρες αντίστροφα, και τα μηνύματα της συντριβής είναι καταιγιστικά, ετοιμάζουν το εναλλακτικό σχέδιο Β, μια και το σχέδιο Α μάλλον πήραν χαμπάρι πως δεν προχωράει αφού και συναισθηματικά, το πιάσιμο οπισθίων περί τρομοκρατίας και λοιπών χαρωπών μπροστά στον θυμό της εξαθλίωσης δεν πιάνει, το “ένα μέτωπο από τον Μακρόν ως τον Τσίπρα” ενάντια στον φασισμό (εδώ γελάμε χοντρά), επίσης πήρε και ξεφτιλίστηκε και από τους δυο, με τραγελαφικότητα άξια αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, οπότε να το τέλειο σχέδιο Β: αλλάζουμε τους κανόνες της λειτουργίας του ευρωκοινοβουλίου ώστε να διατηρήσουμε τα φράγκα και τα προνόμια, καθώς βεβαίως και κυριότερο την διατήρηση του ορισμού της τύχης του καθενός από τους πολίτες των κρατών μελών.
Και ποιός άλλος θα μπορούσε να πάρει μια τέτοια πρωτοβουλία από τα πάνω αν δεν ήταν Γερμανός; Κανείς. Και σε ποιόν και μόνον κλείνουν πονηρά το μάτι; Μα στην GUE και μόνον.
Πάμε λοιπόν να δούμε αυτήν την πολύ ενδιαφέρουσα λόγω βρωμιάς και αναδυόμενης μπόχας ιστορίας.
Για να καταλάβουμε τι παίζει πρέπει να δούμε ξανά την λειτουργία του Ευρωκοινοβουλίου, ένα κοινοβούλιο κατ-ευφημισμό φυσικά, αφενός διότι απαρτίζεται από κόμματα λόμπι, που υπάρχουν ακριβώς ως τέτοια, αφετέρου γιατί εκτός από το μοίρασμα πάγχρυσων διπλών εδράνων (Βρυξέλλες και Στρασβούργο) και αδιαφανών πακτωλών κονδυλίων και πάσης φύσεως προνομίων, δεν έχει καν νομοθετική παρά συμβουλευτική ιδιότητα, ενώ ο συσχετισμός των κουκιών του αποδίδει την γνωστή και πανίσχυρη κομισιόν (ευρωπαϊκή επιτροπή), και τις στρατιές των καλοταϊσμένων “συνεργατών” υπαλλήλων και λοιπών χαρτογιακάδων. Στην υγεία του κορόιδου φυσικά...
Επί τω προκειμένω λοιπόν, το πρώτο κόμμα αν έχει την πλειοψηφία αποδίδει τον πρόεδρο της ΕΕ (τον Γιουγκερ, με ψήφους του Λαϊκού και του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος/λόμπι) και αντίστοιχα τον πρόεδρο του ευρωκοινοβουλίου τον επίσης χαρωπό Ταϊάνι - βασιλόφρονα του Λαϊκού κόμματος, γνωστότατου στην Ιταλική πολιτική σκηνή από την δεκαετία του 70... και δεξί χέρι του Μπερλουσκόνι, πάντα με τις ψήφους των ιδίων.
Στην θέμα μας λοιπόν: το ευρωκοινοβούλιο στο οποίο θεωρητικά τα κράτη μέλη στέλνουν τους αντιπροσώπους, όχι σαν εκπροσώπους των κρατών, αλλά ως μέλη των λόμπι με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα κοινωνικά ή/και εθνικά κατά περίπτωση συμφέροντα. Ο όρος μέχρι στιγμής δημιουργίας των λεγομένων πολιτικών ομάδων απαιτεί την εγγραφή 25 βουλευτών προερχόμενων από τουλάχιστον από 1/4 των κρατών μελών και πάμε λοιπόν να δούμε τι έχουμε:
1. Λαϊκό Κόμμα (EPP= 219 έδρες σήμερα, επί των δικών μας κάθονται η Νέα Δημοκρατία, μαζί βεβαίως με Μέρκελ, Όρμπαν, Κουντς , αλλά και της εγγονής του Μουσσολίνι Αλεξάνδρας...)
2. το Σοσιαλιστικό Κόμμα (ESP= 191 έδρες, με Σαντζεζ, Ρέντζι , και επί των δικών μας ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ/ΕΛΙΑ, Ποτάμι)
3. Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές (ECR= 72 έδρες,όπου εδράζονται μέχρι τέλη Μάρτη οι συντηρητικοί της Μέι, οι AFD εναλλακτικοί για την Γερμανία, το Δημοκρατικό κόμμα της Τσεχίας, δυο πολωνικά κόμματα, το “Νόμος και Δικαιοσύνη” αλλά και το “η Πολωνία έρχεται πρώτη” και επί του ελληνικού ο Νότης Μαριάς με το δικό του κόμμα)
4. Συμμαχία Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (ALDE, 68 έδρες= εδώ να δούμε τον γνωστό Γκύ Φερχοφστατ, τους Φιλελεύθερους της Σουηδίας, το κόμμα του Μακρόν, για τα δικά μας η Δράση του Μάνου που είχαμε την τύχη να μην τους στείλουμε)
5. Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά/Αριστερά των Πρασίνων των Βορείων Χωρών (GUE/NGL= 52 έδρες με καλή παρέα Σινν Φέιν από Ηνωμένο Βασίλειο και Ιρλανδία,Ποντέμος από Ισπανία, Ντιε Λινκε από Γερμανία, Λίστα Τσίπρα και Κομουνιστική Επανίδρυση από Ιταλία και φυσικά Σύριζα, Λαϊκή Ενότητα και Μέρα 25 από τα δικά μας)
6. Ευρώπη της Ελευθερίας και της Άμεσης Δημοκρατίας (EFD =47 έδρες,όπου οι Σουηδοί Δημοκράτες, ο Φάραντζ, οι 5 Αστέρες από Ιταλία)
7. Ευρώπη των Εθνών και της Ελευθερίας (ΕΝF = 37 έδρες, με Λεπέν από Γαλλία, Σαλβίνι από Ιταλία, Φλαμανδικό Συμφέρον από Βέλγιο, Κόμα Ελευθερίας από Αυστρία κλπ.)
8. Μη εγγεγραμμένοι ξέμπαργκοι από λόμπι και προνόμια (εδώ για τα δικά μας έχουμε ΚΚΕ από πολιτική επιλογή, αλλά και ΧΑ γιατί κανείς δεν τους δέχεται)
Έχουμε λοιπόν εμπεδώσει πως μέχρι στιγμής έχουν πάρει πρέφα πως πατώνουν παντοιοτρόπως και παραδόξως από τις συνεχείς ευγένειες και διαβεβαιώσεις που εκλαμβάνουν το πρώτο λόμπι με πρόβλημα είναι αυτό των συνοδοιπόρων του Σύριζα, μια κι εκτός της σταθερής δύναμης των Γερμανών χρειάζεται και τους άλλους από 7 χώρες και δεν φαίνεται να τους μαζεύει... Ως δεύτερη δόση είναι προφανής η πανωλεθρία του Σοσιαλδημοκρατικού στρατοπέδου και γι’ αυτό ετοιμάζονται αυτά τα δυο λόμπι να έρθουν εις γάμου κοινωνία (όπως προανήγγειλε και από το Μέγαρο Μουσικής ο δικός μας).
Από την άλλη πλευρά η ομάδα του Λαϊκού Κόμματος πασχίζει να κρατήσει την σχετική αριθμητικά πρωτιά, ερχόμενη σε κάθε είδους πολιτική συνδιαλλαγή υπό το αγέρωχο βλέμμα του Γερμανού Μανφρεντ Βέμπερ, βάζοντας τον βασιλόφρονα Ταϊάνι πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, διατηρώντας τον Ορμπαν και άλλα πολλά χαρωπά μαύρα φρούτα που αγκαλιάζει σφυρίζοντας αδιάφορα....
Αλλά παρόλα αυτά, τα μηνύματα που ήδη φθάνουν δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά κι ενώ αρχίζουν τα μαζεύουν τα μπογαλάκια τους σε χαρτόκουτα για την αναγκαστική μετακόμιση λόγω έξωσης που θα υποστούν, σκέφτονται πως θα μπορούσαν να διατηρήσουν μερικές καρεκλίτσες πολλά φράγκα και φυσικά το πάνω χέρι στις τύχες μας. Και μάλλον τα αποτελέσματα των μυστικών τους δημοσκοπήσεων πρέπει να οδηγούν γενικότερα σε μια πανωλεθρία αφού στα ξαφνικά και μέσω ευρωπανηγυριών για την εικοσαετία του ευρώ ο φυσικά Γερμανός , ο επικεφαλής της Επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων και λομπιστας των Σοσιαλδημοκρατών Jo Leinen κατέβασε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή τροπολογία του κανονισμού σύστασης νέας πολιτικής ομάδας, σύμφωνα με την οποία οι μέχρι τώρα αριθμητικές συνθήκες (25 βουλευτές από τουλάχιστον 7 χώρες), δεν είναι από μόνες τους ικανές και επαρκείς αν:
1. όλοι οι προσχωρώντες βουλευτές δεν ανήκουν στο ίδιο ευρωπαϊκό κόμμα, και
2. μάλιστα η σύσταση θα πρέπει να λάβει την έγκριση ενός άτυπου συμβουλίου των αρχηγών των υπόλοιπων ομάδων (δηλαδή οι Γερμανοί και λοιποί που χάνουν τυχόν την κουτάλα, θα αποφασίζουν αν μπορούν οι υπόλοιποι να δημιουργήσουν ομάδα , με βρώμικες συνδιαλλαγές κάτω από το τραπέζι, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την πιο διεστραμμένη φαντασία μας, δεν θα πιάσουμε ποτέ την πραγματικότητα του τι έχει να γίνει).
Μάλιστα σε συνέντευξη του αυτός ο ευφάνταστος εκπρόσωπος του σοσιαλδημοκρατικού γερμανικού στρατοπέδου δήλωσε πως το λόμπι των δικαιωματικών μας δεν έχει τίποτα να φοβηθεί (γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε; καρμπόν και μια χαρά συνδιαλλαγές κάνουν) δεν πρόκειται να κάνει πίσω, το κόμμα του το υποστηρίζει σθεναρά το έχει στείλει στην νομική Υπηρεσία και ως το τέλος του Γενάρη το ψηφίζουν κιόλας...
Έτσι η τράπουλα ξαναμοιράζεται μεταξύ των διευρυμένων συμμαχιών και συνδιαλλαγών κάθε είδους κρατώντας τα ηνία της κομισιόν, τα φράγκα, και φυσικά τις τύχες μας στα δικά τους αποκλειστικά χέρια.
Την υπόθεση έφεραν στο φως με έντονες διαμαρτυρίες οι ευρωβουλευτές των 5 Αστέρων, και για να είμαι ειλικρινής παρότι στην υπόλοιπη Ευρώπη, το θέμα συζητείται τόσο που αναγκάστηκε και το Euronews να το προβάλλει, περίμενα μια μέρα, να μην τους αδικήσω τους δικούς μας, αλλά εδώ απόλυτη σιγή, ακόμα και από αυτούς που υποτίθεται ότι αντιμάχονται την υπάρχουσα ζοφερή κατάσταση (Ίσως οι διαβεβαιώσεις που δόθηκαν στο λόμπι που ήδη βρίσκονται να τους καλύπτουν πως δεν θα βρεθούν άστεγοι, αλλά όχι να μας το παίξουν αύριο κι εναλλακτικοί ή δημοκράτες, γιατί πλέον ξεκινούν από μια αφετηρία κι όχι από ένα διαζύγιο στη μέση για άλλοθι).
Δεν ξέρω αν τελικά θα ψηφιστεί όντως, πάντως θα είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε με προεκλογική εκστρατεία που έχει ήδη ξεκινήσει, τι στάση θα κρατήσει ο καθένας τους.
Για όποιον θέλει να εντρυφήσει:
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση