ΠΑΕΙ για 165 έδρες στις εθνικές εκλογές η ΝΔ...

Σε άνετη αυτοδυναμία προσβλέπει η ΝΔ στις επικείμενες εθνικές εκλογές ύστερα από τα αποτελέσματα της ευρωκάλπης την προηγούμενη Κυριακή...

Σε άνετη αυτοδυναμία προσβλέπει η ΝΔ στις επικείμενες εθνικές εκλογές ύστερα από τα αποτελέσματα της ευρωκάλπης την προηγούμενη Κυριακή και τη διαφορά των 9,3 μονάδων που κατέγραψε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα αποτελέσει μάλιστα έκπληξη εάν το ποσοστό της αγγίξει το 40%, επιτρέποντας στον Κυριάκο Μητσοτάκη να είναι την επομένη ημέρα ένας πανίσχυρος πρωθυπουργός.

Αν και στις εβδομάδες που απομένουν έως τις 7 Ιουλίου η μάχη από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ αναμένεται σκληρή, οι τάσεις έχουν πλέον διαμορφωθεί. Και σύμφωνα με την εκτίμηση του επικεφαλής της Public Issue Γιάννη Μαυρή, η εκλογική επιρροή της ΝΔ μπορεί να κυμανθεί από 35% έως 42% ενώ του ΣΥΡΙΖΑ από 21% έως 27%. Ο κ. Μαυρής είναι εκείνος που δέκα ημέρες πριν από τις ευρωεκλογές είχε γράψει με βεβαιότητα -κόντρα στις "προβλέψεις" περί οριακής διαφοράς- ότι η ΝΔ θα ξεπεράσει το 30%, λαμβάνοντας αναλογικά υπόψη ότι από τον Φεβρουάριο φαινόταν πως οδεύει, εν όψει βουλευτικών εκλογών, προς το 39%.

Με βάση αυτά τα στοιχεία, που ανατρέπουν όλα τα έως πρότινος προγνωστικά και σενάρια, η ΝΔ θα έχει πλέον καθαρά τον έλεγχο των εξελίξεων και θα μπορεί να εφαρμόσει το δικό της πρόγραμμα δίχως να επηρεάζεται από ισορροπίες και συμβιβασμούς. Ήδη ο Κ. Μητσοτάκης με την ενωτική τακτική και τη ρητορική του, από το βράδυ της Κυριακής, ακολουθώντας χαμηλούς τόνους ενισχύει την τάση αυτή. Αν η επόμενη Βουλή είναι εξακομματική –κατ’ αναλογίαν της εικόνας της 26ης Μαΐου για την Ευρωβουλή- το πρώτο κόμμα μπορεί να βρεθεί με 165 και πλέον έδρες «καθαρίζοντας» πλήρως το μετεκλογικό τοπίο. Ήδη με το ποσοστό των ευρωεκλογών εξασφαλίζει τους 151. Ένα τέτοιο αποτέλεσμα περιορίζει έως εκμηδενίζει και τα περιθώρια εσωστρέφειας, που έχει αποδειχθεί έως τώρα πηγή κακοδαιμονίας για τη ΝΔ, ενώ ταυτόχρονα της δίνει όλες τις πρωτοβουλίες για τη συνταγματική αναθεώρηση και την προεδρική εκλογή εν όψει του 2020. Η αυτοδυναμία της ΝΔ ακυρώνει και τα σενάρια για δεύτερες εκλογές με απλή αναλογική, λόγω αδυναμίας σχηματισμού κυβέρνησης, μολονότι επιχείρησε να τα επαναφέρει πλαγίως την Παρασκευή η Ντόρα Μπακογιάννη.

Στην άλλη όχθη, στον ΣΥΡΙΖΑ η ήττα αυτή -όσο κι αν εθελοτυφλεί η ηγεσία του δηλώνοντας ανοήτως ότι το αποτέλεσμα είναι «αναστρέψιμο»- δημιουργεί κινδύνους ακόμη και για την ίδια την ύπαρξή του. Ήδη οι χειρισμοί στο θέμα της ηγεσίας της Δικαιοσύνης και η κόντρα κορυφής με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλο, ο οποίος αρνείται να υπογράψει τις αλλαγές, αποτυπώνουν το κλίμα αποσύνθεσης που επικρατεί στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Το μεγάλο στοίχημα πάντως είναι εάν στις επόμενες 35 ημέρες θα υπάρξει στις τάξεις του κυβερνώντος κόμματος αντισυσπείρωση ώστε να μπορέσει να κρατηθεί στα επίπεδα των ευρωεκλογών ή θα σημειωθεί περαιτέρω αποσυσπείρωση που ίσως το οδηγήσει και κάτω από το φράγμα του 20%. Σε κάθε περίπτωση μια διαφορά της τάξης των 14-15 ποσοστιαίων, όπως αυτή που τώρα διαφαίνεται, οδηγεί σε ένα εντελώς νέο πολιτικό σκηνικό στο οποίο ο ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ θα έχει να μαζεύει μόνο ερείπια, οι διαλυτικές τάσεις στο εσωτερικό του θα φουντώνουν και η προς στιγμήν λανθάσουσα αμφισβήτηση του κ. Τσίπρα θα πάρει ανοικτό χαρακτήρα. Όπως έχει αποκαλύψει πριν από καιρό η «κυριακάτικη δημοκρατία», είναι πιθανό ο νυν πρωθυπουργός να θελήσει να αντιμετωπίσει όλα αυτά με τη δημιουργία ενός νέου, πιο προσωποπαγούς, κόμματος στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο εάν οι συνθήκες που διαμορφώνονται θα δώσουν δυναμική σε ένα τέτοιο εγχείρημα.

Όσο κι αν επιχειρούν στο Μέγαρο Μαξίμου και στην Κουμουνδούρου να εντοπίσουν, με γενικότητες, τα αίτια της συντριβής, όλοι αντιμετωπίζουν ως ταμπού το βασικότερο λάθος της στρατηγικής τους. Αν και ήταν φανερό προ πολλού ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα ηττάτο, για λόγους πολιτικής και προσωπικής μεγαλομανίας δεν προκηρύχθηκαν οι εθνικές εκλογές ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές. Ο κ. Τσίπρας «δεν ήθελε» να ακούσει εκείνους που έλεγαν ότι η επιλογή του είναι αυτοκτονική και ότι με τη διάχυση της δυσαρέσκειας στις άλλες κάλπες θα μπορούσε να είναι πιο διαχείρισιμο το αποτέλεσμα για την εθνική Βουλή. Προτίμησε να κολακεύεται από τον υπουργό Επικρατείας -και πρώην δημοσκόπο- Χρ. Βερναρδάκη ο οποίος επέμενε έως την τελευταία στιγμή ότι η ψαλίδα μειώνεται ακόμη και στα όρια του περίφημου στατιστικού λάθους. Κλεισμένοι στον γυάλινο πύργο τους όλοι, αρνούνταν να αντιληφθούν τις διαστάσεις του θυμού που συσσωρευόταν σταδιακά στην ελληνική κοινωνία και μεγάλωσε μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών ενώ πίστεψαν ότι -σε αντίθεση με την πάγια συμπεριφορά της κοινής γνώμης- η προεκλογική παροχολογία θα μπορούσε εν είδει «εξαγοράς» να αμβλύνει το κλίμα. Η κοτερολογία των τελευταίων εβδομάδων ήταν απλώς το κερασάκι στην τούρτα της καθεστωτικής μετάλλαξης ενός κόμματος που πήρε την εξουσία το 2015 έχοντας ως σημαία του το «ηθικό πλεονέκτημα».

Με την τακτική που ακολούθησε την πρώτη μετεκλογική εβδομάδα η κυβέρνηση σε όλα σχεδόν τα μέτωπα έδειξε ότι δεν έλαβε το πραγματικό μήνυμα της λαϊκής αποδοκιμασίας και ότι επιχειρεί να πορευτεί με τα ίδια εργαλεία προς τη νέα αναμέτρηση της 7ης Ιουλίου. Η γραμμή των διλημμάτων και της πόλωσης, η υποστήριξη των πεπραγμένων και των πολιτικών της καθώς και οι επικοινωνιακοί τακτικισμοί απέναντι στη ΝΔ αν και δεν απέδωσαν πριν τις 26 Μαΐου επιχειρείται να αποτελέσουν το οπλοστάσιο του ΣΥΡΙΖΑ και μετά την ήττα. Οι νέες ρουσφετολογικές ρυθμίσεις που πρόκειται να συζητηθούν αυτή την εβδομάδα στην Βουλή, για τα αυθαίρετα κλπ, επιβεβαιώνουν την εμμονή στην αποτυχημένη συνταγή. Την ίδια στιγμή δεν έχει ξεκινήσει καμιά ουσιαστική αυτοκριτική παρά μόνο προσχηματική και αόριστη αναγνώριση λαθών που δεν ακουμπούν άλλωστε τον πυρήνα των επιλογών που οδήγησαν το εκλογικό σώμα στο «μαύρισμα» της κυβέρνησης.

Η προοπτική αυτοδυναμίας -και δη άνετης- της ΝΔ, χαλάει έναν ακόμη σχεδιασμό του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος υπολόγιζε ότι ακόμη και εάν ηττηθεί, θα κρατήσει το μονοπώλιο της αντιπολίτευσης στην επόμενη πολιτική φάση και ότι αυτό θα τον βοηθούσε να ανακάμψει μεσοπρόθεσμα. Από τη στιγμή που κ. Μητσοτάκης δεν θα χρειαστεί όμως άλλο κόμμα για να συγκυβερνήσει, αυτό σημαίνει δεν θα βρεθεί προ διλημμάτων για τη στάση του και το Κίνημα Αλλαγής. Επομένως θα βρει χώρο και αυτό για να αναπτυχθεί αντιπολιτευτικά, περιορίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ. Ανάλογα με τα αποτελέσματα της 7ης Ιουλίου, το σκηνικό αυτό άλλωστε θα επηρεάσει και τις γενικότερες διεργασίες στο χώρο της κεντροαριστεράς καθώς ο ανταγωνισμός για την πρωτοκαθεδρία θα αποκτήσει νέα γνωρίσματα και ενδεχομένως επιφέρει διασπάσεις και ανακατατάξεις, ακόμη και καινούργια σχήματα στον απόηχο της παρακμής των υπαρχόντων, την ώρα που η χώρα θα έχει μπει στον αστερισμό της ΝΔ και του Κ. Μητσοτάκη. Και βεβαίως η διαφαινόμενη είσοδος του κόμματος Βαρουφάκη στην Βουλή θα είναι άλλη μια εστία αιμορραγίας για τον ΣΥΡΙΖΑ που δεν αντιμετώπιζε τέτοιο κίνδυνο «εξ αριστερών» από το 2015.

Ανδρέας Καψαμπέλης
www.dimokratianews.gr