GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Πώς ο Αλαφούζος μίκρυνε τον ΠΑΟ

Του Μιχάλη Φουστέρη Επτάμισι χρόνια από την εμπλοκή του στα κοινά του Παναθηναϊκού, ο Γιάννης Αλαφούζος κατηγορείται για το ότι μια ομάδ...

Του Μιχάλη Φουστέρη
Επτάμισι χρόνια από την εμπλοκή του στα κοινά του Παναθηναϊκού, ο Γιάννης Αλαφούζος κατηγορείται για το ότι μια ομάδα ιστορική, με ανεκτίμητη ποδοσφαιρική κληρονομιά χρόνων, «κατάφερε» να απέχει έτη φωτός από την προοπτική πρωταθλητισμού και επιτυχιών αλλοτινών εποχών της.
Μια ομάδα ξακουστή και κραταιά σε Ελλάδα και Ευρώπη, πλέον έχει μικρύνει σε απελπιστικό βαθμό, προκαλώντας συχνά την οργή των οπαδών της και ακόμη συχνότερα τη συμπόνια εχθρών και φίλων της. Αλλά και στα οικονομικά της εταιρείας, παρά το συμμάζεμα που από καιρού εις καιρόν επιχειρείται, ούτε τα σημαντικά χρέη απουσιάζουν ούτε οι «τρελές» -δίχως αντίκρισμα- μεταγραφές έλειψαν, ούτε εσχάτως η πολιτική «μνημονίου» που μετέτρεψε το «τριφύλλι» σε θεατή της μάχης στο ρετιρέ της βαθμολογίας.
Και παρά το γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια ο 62χρονος εφοπλιστής δαπάνησε περισσότερα από εβδομήντα εκατομμύρια ευρώ, εντούτοις το μόνο που κατάφερε είναι ο «σύλλογος μεγάλος, δεν υπάρχει άλλος» να μην μπορεί να σηκώσει κεφάλι, αποκαμωμένος από λογιών λογιών κακουχίες και ολότελα απαξιωμένος.
Το καλοκαίρι του 2012 ο Γ. Αλαφούζος παρέλαβε το τιμόνι της ΠΑΕ από την υπηρεσιακή διοίκηση του Δημήτρη Γόντικα μετά τη διάλυση της πολυμετοχικότητας και μαζί χρέη ύψους 36,2 εκατομμυρίων ευρώ. Το 2013 το χρέος αυξήθηκε κατά τι, ανερχόμενο στα 36,3 εκατομμύρια, ενώ το 2014 ανέβηκε κι άλλο, στα 39,9 εκατομμύρια ευρώ.
Την επόμενη χρονιά θα καταγράψει μείωση (37,2 εκατομμύρια), πριν εκτοξευθεί το 2016 στα 43,9 εκατομμύρια. Ακόμη μεγαλύτερο προκύπτει το 2017, με το ύψος του να φτάνει τα 57,4 εκατομμύρια, πριν πέσει στο φινάλε του 2018 στα 49,02 εκατομμύρια ευρώ.
Μεταγραφές
Πολλοί από τους επικριτές του αφεντικού του Παναθηναϊκού του χρεώνουν λανθασμένες επιλογές σε πρόσωπα και στρατηγική, γεγονός που έπληξε σοβαρά το κύρος και το φρόνημα του συλλόγου. Στη δε προσπάθειά του να τον ενισχύσει, συχνά προχώρησε σε πάμπολλες μεταγραφές, ενίοτε ακριβές, που το μόνο που... προσέφεραν ήταν μια σφιχτή θηλιά στον λαιμό της ομάδας του.
Χρήζει επισήμανσης (και απορίας) το ότι στα 7,5 έτη που βρίσκεται στο τιμόνι του συλλόγου, στο «πράσινο» δυναμικό καταγράφονται περισσότερες από ενενήντα (!) μεταγραφές, με συνολικό κόστος, όπως αυτό προκύπτει από μισθούς, αμοιβή στις ομάδες, δανεισμούς, εφορία, αποζημιώσεις και προσφυγές, πάνω από εξήντα (!) εκατομμύρια ευρώ. Μάλιστα, από τον προαναφερθέντα αριθμό μεταγραφών, μόνο οι 46 καταγράφονται την τριετία 2015-2018, όταν ο νησιώτης εφοπλιστής επέλεξε να ρίξει λεφτά στην αγορά για να ανεβάσει επίπεδο το «τριφύλλι», δίχως όμως να ζυγίσει την κατάσταση, που από ένα σημείο και μετά έγινε ανεξέλεγκτη.
Επόμενο ήταν σε πέντε συνεχόμενες μεταγραφικές περιόδους, από το καλοκαίρι του 2015 έως το καλοκαίρι του 2017, η ομάδα του να διαφοροποιήσει δραματικά ισάριθμες φορές το ρόστερ της, με τα γνωστά αποτελέσματα. Κερασάκι στην τούρτα η δαμόκλειος σπάθη της UEFA, που τον Απρίλιο του 2018 επέβαλε στον σύλλογο ποινή αποκλεισμού τριών ετών από όλες τις διοργανώσεις της.
Το φιάσκο
Μπροστά στον διαφαινόμενο ολοκληρωτικό αφανισμό και μετά το φιάσκο με τον Ταϊλανδό broker Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ, που υποτίθεται πως θα αγόραζε τον Παναθηναϊκό αλλά τελικά έκανε πίσω, ο Γ. Αλαφούζος προσπάθησε ο ίδιος να σώσει το καράβι, ιδίως μέσω των απανωτών αυξήσεων στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας, με πιο πρόσφατη αυτήν της 4ης Νοεμβρίου, ύψους πέντε εκατομμυρίων ευρώ.
Εννοείται ότι τα χρήματα των συνεχών αυτών αυξήσεων δεν προορίζονταν για το μπάτζετ του ποδοσφαιρικού τμήματος, αλλά σχετίζονταν με τις υποχρεώσεις λειτουργίας του και -φυσικά- τον περιορισμό του χρέους. Ενός χρέους που, όπως προαναφέραμε, απογειώθηκε τα τελευταία χρόνια εξαιτίας των επιλογών του αφεντικού της ΠΑΕ (σ.σ.: αλήθεια, ποιος ξεχνά τη λαίλαπα Στραματσόνι...) και των εν γένει χειρισμών του σε μια σειρά κρίσιμων ζητημάτων.
Στην παρούσα συγκυρία, λόγω κυρίως των συνεχών αυξήσεων στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας, αλλά και της μνημονιακής πολιτικής σε μπάτζετ και μεταγραφές, το χρέος της έπεσε κάτω από τα 20 εκατ. ευρώ, που όμως δεν πρόκειται για μικρό ποσό, ειδικά μετά από τόσα χρόνια αδιάλειπτης διοικητικής παρουσίας. Πλέον, αυτό που περιμένει και ζητά η συντριπτική πλειονότητα των φίλων του Παναθηναϊκού είναι η όσο το δυνατόν ταχύτερη απεμπλοκή του ιδιοκτήτη του από τα κοινά του. Μήπως κάποτε (ξανα)γελάσει και το δικό τους χείλι, με την ομάδα τους και πάλι ισχυρή και ακμαία, όπως παλιά...

Πηγή: Realsports - Του Μιχάλη Φουστέρη

Δεν υπάρχουν σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση