GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Addio Simonetta... σύμβολο της νεολαίας που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο!

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας Όταν όλοι ξεχνούν, η θύμηση είναι...

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας

Όταν όλοι ξεχνούν,
η θύμηση είναι...
επαναστατική...
Όμως, αργά ή γρήγορα πρέπει μεταξύ μας να λογαριαστούμε...

Η Simonetta Frau πέθανε! Τα μάτια της έγιναν σύμβολο εκείνου του μεγάλου Ιταλικού Κινήματος του '77.
Το μισοκρυμένο πρόσωπό της από ένα μαντήλι έγινε το έμβλημα του Φοιτητικού Κινήματος στα χρόνια της αμφισβήτησης.
Τα φωτεινά και περήφανα μάτια, το σταθερό βλέμμα, τα μαλλιά ελαφρώς αχτένιστα... μόλις 22 ετών όταν συναντήθηκε χωρίς τη θέλησή της με το κλικ του φωτογράφου Tano D'Amico.
Μια φωτογραφία που έγινε το σύμβολο μιας γενιάς που θα ήθελε να αλλάξει τον κόσμο.
Η Simonetta έφυγε πρόωρα, μόλις 64 χρονών κτυπημένη από τον καρκίνο.
Ο Tano D'amico αιχμαλώτισε στο φακό του το πανέμορφο πρόσωπο της Simonetta κι έτσι έγινε η συλλογική μας κληρονομιά, η εικόνα του Κινήματος του '77.
Για όσους ζήσαμε από κοντά κι ακόμη περισσότερο βρεθήκαμε μέσα σ' εκείνο το Κίνημα Εξέγερσης του '77 στην Ιταλία, η Simonetta θα παραμείνει για πάντα ως σύμβολο εκείνης της χρονιάς της φωτιάς, της διεκδίκησης, του έρωτα, της αμφισβήτησης και του θανάτου.

«Εμείς που δεν ηττηθήκαμε...
μόνον επειδή προσπαθούσαμε συνεχώς
»
Τόμας Έλιοτ,
"Τέσσερα Κουαρτέτα"
Η Simonetta δεν ηττήθηκε και δεν "εκσυγχρονίστηκε" ποτέ!
Έζησε αδέσποτη κι ανυπότακτη από το Κίνημα του '77 μέχρι το θάνατό της.
Μετά τις σπουδές στο Πανεπιστήμιο, δίδασκε μέχρι το τέλος της, με πάθος κι ευχαρίστηση σε Δημοτικό σχολείο.
Εξαιρετική συγγραφέας, ζωγράφος γέμιζε τους καμβάδες της με φωτεινά θέματα... ονειρεμένες γυναίκες, γάτες και πουλιά, όπως βλέπουμε στο ημερολόγιο που φιλοτέχνησε για το νέο χρόνο.

Ούτε μια ημέρα δεν εγκατέλειψε τις πολιτικές και συνδικαλιστικές μάχες.
Αγωνίστρια από το Γυμνάσιο, το Πανεπιστήμιο, και δασκάλα μέλος της Εθνικής Εκτελεστικής Επιτροπής στο Πανιταλικό Συνδικάτο Unicobas Scuola & Università, της εποαναστατικής αριστεράς.
Παρούσα στους αγώνες του συνδικάτου για Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία.
Έξυπνη ηγέτης, εξωστρεφής ζωγράφος, συγγραφέας, Δάσκαλος με όλη τη σημασία του λειτουργήματος κι όχι επαγγέλματος.

Η τελευταία της ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πριν την νικήσει ο καρκίνος: "Το σχολείο μπορεί να είναι η δεύτερη οικογένεια, όταν η οικογένεια θα επιστρέψει για να είναι η πρώτη".

"Φτάνει και τη βία.
Ενότητα των λαϊκών δυνάμεων για την υπεράσπιση της δημοκρατικής τάξης
ΚΚΙ"
Το Κίνημα του '77 στην Ιταλία πολεμήθηκε σκληρά από τη δεξιά και το ευρωκομμουνιστικό Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Μια ανελέητη σύγκρουση, κυρίως γιατί ο λεγόμενος ευρωκομουνιστικός χώρος θεωρούσε τις διεκδικήσεις του Κινήματος ως ανασταλτικό παράγοντα προς την κυβερνητική εξουσία.


Αξίζει να σημειωθεί η ενεργή παρουσία της τότε προοδευτικής διανόησης στον κόσμο, σ' εκείνο το μεγαλειώδες Κίνημα του '77... Η κοινή διακήρυξη των Jean-Paul Sartre, Michel Foucault, Félix Guattari, Gilles Deleuze, Roland Barthes υπέρ του Κινήματος, χάραξε την ιστοριογραφία της εποχής εκείνης.

Σ' αυτό το Κίνημα πήρε μέρος και το ελληνικό φοιτητικό κίνημα στην Ιταλία.
Ήταν αναμενόμενο να υπάρχουν και στο ελληνικό φ.κ. οι αντιθέσεις που κυριάρχησαν σε πολιτικό επίπεδο στην Ιταλία.

 
Ενώ στα όργανα διοίκησης (Διοικητικά Συμβούλια) των ελληνικών φοιτητικών συλλόγων σε 27 πόλεις της Ιταλίας, την πλειοψηφία συγκροτούσαν οι φοιτητικές παρατάξεις ΠΣΚ (ΚΚΕ) και Δημοκρατικός Αγώνας (ΚΚΕ εσωτερικού), σε φιλική σχέση και συνεργασία με το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, η ανατροπή ερχόταν από τις μαζικές Γενικές Συνελεύσεις.
Οι Γενικές Συνελεύσεις συγκροτούσαν μαζικές πλειοψηφίες ΠΑΣΠ (ΠΑΣΟΚ) - ΠΠΣΠ (ΚΚΕ μ-λ) κι όπου υπήρχαν δυνάμεις της ΑΑΣΠΕ (ΕΚΚΕ), ανατρέποντας τις αποφάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων και δίνοντας δυναμικές παρουσίες μέσα στο Κίνημα.
Η μεγαλειώδης πανιταλική διαδήλωση των ελληνικών φοιτητικών συλλόγων στο Μιλάνο -στις περισσότερες πόλεις αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων, αποτέλεσαν κορυφαίες κι ιστορικές απαντήσεις στους ρεφορμιστές εκείνης της εποχής και καλό είναι να θυμόμαστε για να διδάσκονται επόμενες γενιές.

Θα σε θυμόμαστε πάντα... αιώνια κοπελιά του '77...

Εικόνες από τους αγώνες της Πλατείας '77 (Piazza 1977) με μουσική υπόκρουση από τον Claudio Lolli (1950 - 2018), τον άγνωστο στο ευρύ ευρωπαϊκό κοινό, αλλά τον πολιτικά στρατευμένο μεγάλο Ιταλό τραγουδιστή, τραγουδοποιό, ποιητή, συγγραφέα και καθηγητή.

Δεν υπάρχουν σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση