GRID_STYLE

NONE

ΡΟΗ:

latest

Τίτλος-κόλαφος σε γαλλικό περιοδικό: Ερντογάν, χρήσιμος ηλίθιος του Πούτιν

Της Μαρίας Δεναξά Στο περιοδικό Le Point δημοσιεύεται άρθρο, με τίτλο: «Ερντογάν, χρήσιμος ηλίθιος του Πούτιν». Απελπισμένος μετά την...

Της Μαρίας Δεναξά

Στο περιοδικό Le Point δημοσιεύεται άρθρο, με τίτλο: «Ερντογάν, χρήσιμος ηλίθιος του Πούτιν».

Απελπισμένος μετά την αποτυχία του στη Συρία, ο Τούρκος Πρόεδρος θέλει να αναγκάσει τις χώρες της ΕΕ να τον υποστηρίξουν, απειλώντας τους με ένα μεταναστευτικό κύμα.

Η ρωσική βόμβα, που σκότωσε 33 Τούρκους στρατιώτες στις 27 Φεβρουαρίου, στη βορειοδυτική Συρία σηματοδότησε την αποτυχία της μεγάλης στρατηγικής του Recep Tayyip Erdogan. Παρεμβαίνοντας στη Συρία, ο νέο-σουλτάνος της Άγκυρας θέλησε να αποδείξει ότι η Τουρκία είναι βασικός παράγοντας στην περιφερειακή σκηνή, να δείξει στην εκλογική του βάση, η οποία αρχίζει να αμφιβάλλει, ότι είναι ένας άνθρωπος της δράσης που υπερασπίζεται με επιτυχία τα τουρκικά συμφέροντα, να ματαιώσει τις κουρδικές εθνικές φιλοδοξίες και γενικότερα, να αποκαταστήσει το παλιό αυτοκρατορικό μεγαλείο της χώρας του. Αυτή η όμορφη φιλοδοξία κατέληξε να θαφτεί κάτω από τα ερείπια του τουρκικού φυλακίου, που ισοπεδώθηκε από το ρωσο-συριακό χτύπημα, νότια του Idleb.

Ο Ερντογάν είναι τώρα ένας απελπισμένος ηγέτης. Έχει εμπλακεί σε έναν ακήρυχτο πόλεμο με το καθεστώς του Bashar al-Assad, το οποίο υποστηρίζεται έντονα από τη Μόσχα. Η τακτική του, που ήταν να πλησιάσει τον Vladimir Poutine για να «διαολοστείλει» τους δυτικούς συμμάχους του, απέτυχε. Ο κύριος του Κρεμλίνου έδειξε ποιος ήταν το αφεντικό στη Συρία. Στην ίδια την Τουρκία, η θέση του Τούρκου Προέδρου αποδυναμώνεται. Τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα ήταν δυσμενή γι' αυτόν, με την κατάκτηση πέρυσι από την αντιπολίτευση, των δήμων της Κωνσταντινούπολης και της Άγκυρας. Η τουρκική οικονομία μαστίζεται από τον πληθωρισμό και την αναιμική ανάπτυξη. Η παρουσία 3.6 εκατομμυρίων Σύρων προσφύγων επιτείνει τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Η προσφυγική κρίση, την οποία ο Ερντογάν επιδιώκει να αναβιώσει στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μαρτυρεί τη σύγχυση, στην οποία τον βύθισε ο στρατιωτικός του τυχοδιωκτισμός στη Συρία. Απειλώντας τις χώρες της ΕΕ με ένα μεταναστευτικό ρεύμα, θέλει να τις αναγκάσει να τον υποστηρίξουν. Είδε, με ακρίβεια, ότι κρατούσε τη μόνη κάρτα που μπορούσε βγάλει τους ευρωπαίους από την αδιαφορία τους. Αλλά ταυτόχρονα έγινε ο χρήσιμος ηλίθιος του Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος πρέπει να τρίβει τα χέρια του διαπιστώνοντας ότι ο φόβος μιας επανάληψης του δράματος του 2015 θα ενισχύσει στις χώρες της Ένωσης τους ευρωσκεπτικιστές λαϊκιστές συμμάχους του.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ευάλωτη επειδή δε διδάχθηκε από τη μεγάλη έξοδο πριν από πέντε χρόνια. Εξακολουθεί να μην γνωρίζει πώς να υποδέχεται τους αιτούντες άσυλο κατά τρόπο ομαλό και ανθρώπινο, αν και έχει ενισχύσει τα μέσα του οργανισμού προστασίας των συνόρων, Frontex. Είναι βαθιά διχασμένη στο βασικό ζήτημα της κατανομής τους στην Ένωση. Προτιμά να αφήνει περίπου 40.000 ανθρώπους στοιβαγμένους σε άθλια κέντρα υποδοχής στα ελληνικά νησιά, περιμένοντας την επόμενη εισροή να επιδεινώσει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Και δεν έχει κανένα αποτελεσματικό μοχλό για την καταπολέμηση των αιτιών της μετανάστευσης, αφότου παραιτήθηκε το 2013 από οποιοδήποτε ρόλο στη συριακή σύγκρουση. Όποιος γίνεται εύκολη λεία για εκβιασμό πρέπει να ξέρει ότι αργά ή γρήγορα θα εκβιαστεί.

Με τη σύναψη, το 2016, συμφωνίας με την Τουρκία, η οποία δεσμεύτηκε να κρατήσει τους πρόσφυγες στη χώρα έναντι ανταλλάγματος ευρωπαϊκής βοήθειας ύψους έξι δισεκατομμυρίων ευρώ (εκ των οποίων σχεδόν το ήμισυ έχει πράγματι καταβληθεί), η ΕΕ προσπάθησε να εξοικονομήσει χρόνο. Από τότε έχουν περάσει τέσσερα χρόνια, κατά τα οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει επιλύσει κανένα από τα διλήμματα που θέτει η μεταναστευτική πολιτική. Η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή, υπό την Προεδρία της κ. Ursula von der Leyen, η οποία ισχυρίζεται ότι είναι «γεωπολιτική», πρόκειται να γιορτάσει τις 100 ημέρες της, χωρίς να έχει σημειώσει πρόοδο στον τομέα αυτό, τον οποίο ωστόσο έχει προσδιορίσει ως προτεραιότητα.

Η Ε.Ε δεν θα μπορέσει να αποκαταστήσει την ηρεμία στα σύνορά της χωρίς ελάχιστη συνεργασία με τον Πρόεδρο Ερντογάν, μετά από έναν διάλογο ο οποίος προβλέπεται να είναι ιδιαίτερα δύσκολος. Οι πρόσφυγες σήμερα αποτελούν το 4% του τουρκικού πληθυσμού, ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από ό, τι στην Ευρώπη. Προς το παρόν, περισσότερο από το 99% αυτών δεν έχουν μετακινηθεί, παρά τις προτροπές του Τούρκου Προέδρου, που τους προσκαλεί να πάνε προς τα δυτικά. Οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν μπορούν πλέον να επικαλεστούν ότι πρόκειται απλώς για ένα τουρκικό πρόβλημα.

Η Ε.Ε πρέπει επίσης, να κοιτάξει πέρα από την Άγκυρα. Η προσφυγική κρίση έχει τις ρίζες της στη πολιτική γενοκτονίας του Προέδρου Bashar al-Assad, η οποία επιδεινώθηκε από τις ρωσικές και ιρανικές παρεμβάσεις. Η Ευρώπη πρέπει να απαιτήσει λογοδοσία από τον Vladimir Poutine , τον χορηγό του Σύρου τυράννου. Πρέπει να κάνει τα πάντα για να αποφευχθεί η κλιμάκωση της έντασης μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας, με κίνδυνο να οδηγήσει το ΝΑΤΟ σε αναταραχή.

Πρέπει να εμπλακεί εκ νέου στη Συρία, παίζοντας ρόλο στην κατάπαυση του πυρός, τη δημιουργία ζωνών προστασίας για τους πρόσφυγες και στην πολιτική μετάβαση, στη Δαμασκό. Διότι εάν οι Ευρωπαίοι συνεχίζουν να ενεργούν ως εάν η συριακή σύγκρουση είναι πολύ μακριά για να τους ενδιαφέρει, αυτή θα επιστρέψει ξανά στο σπίτι τους. Όπως το 2015.

Δείτε τη φωτογραφία:

Δεν υπάρχουν σχόλια

ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση