Πέρυσι, με την εκδήλωση του πρώτου κύματος της πανδημίας, ήταν οι γιατροί και εν γένει οι υγειονομικοί στο επίκεντρο της δημόσιας ευγνωμοσύ...
Πέρυσι, με την εκδήλωση του πρώτου κύματος της πανδημίας, ήταν οι γιατροί και εν γένει οι υγειονομικοί στο επίκεντρο της δημόσιας ευγνωμοσύνης για την αυταπάρνηση και την προσφορά τους στην αντιμετώπιση του κορονοϊού.
Σήμερα, μια άλλη κατηγορία συνανθρώπων μας βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης και με κίνδυνο της ίδιας της ζωής τους αγωνίζονται απέναντι στον πύρινο εχθρό. Οι πυροσβέστες γίνονται για άλλη μια φορά κι αυτοί οι μεγάλοι ήρωες.
Οι υγειονομικοί και οι πυροσβέστες δεν έχουν όμως μόνο αυτό το κοινό που τους ενώνει. Υπάρχει παράλληλα και ο τρόπος που τους έχει αντιμετωπίσει και συνεχίζει να τους αντιμετωπίζει η πολιτεία.
Είναι νωπές ακόμη οι μνήμες από τα χειροκροτήματα στα μπαλκόνια και τις δημόσιες ευχαριστίες και τις φιέστες της κυβέρνησης προς τους εργαζομένους στα νοσοκομεία και τις μονάδες υγείας. Είναι νωπές οι υποσχέσεις ακόμη και σε κορυφαίο, πρωθυπουργικό, επίπεδο για την περαιτέρω στήριξη του δημοσίου συστήματος υγείας.
Ακολούθησαν δυστυχώς τα αντίθετα. Οι εξαγγελίες για κλείσιμο και συγχωνεύσεις νοσοκομείων, δημιουργία κλίματος επαγγελματικής ανασφάλειας, στοχοποίηση για τη διασπορά του ιού, υποχρεωτικότητα και απειλές για απομακρύνσεις την ώρα που το 90% των υγειονομικών έχει ήδη εμβολιαστεί.
Την ίδια ώρα, σε ανάλογα δραματικές συνθήκες ζουν και οι πυροσβέστες. Είναι οι ήρωες των 700 ευρώ που τους βλέπουμε ξανά αυτές τις ημέρες να κάνουν μια συγκλονιστική υπέρβαση δυνάμεων και να τα δίνουν όλα, χωρίς όχι μόνο να παίρνουν τίποτα αλλά να κινδυνεύουν και να χάσουν. Χαρακτηριστικές είναι οι μαρτυρίες από την περιοχή της Βαρυμπόμπης ότι χάρη στη δική τους αυτοθυσία –την ώρα που σε κεντρικό επίπεδο υπήρχε ολιγωρία- αποφεύχθηκαν τα χειρότερα.
Με γνωστές τις ελλείψεις στις υποδομές, τις ανεπάρκειες και το μειωμένο προσωπικό, με πενιχρά μέσα και πλήρη εγκατάλειψη, οι ήρωες αυτοί όταν σημάνει το κουμπί του συναγερμού τα ξεχνούν όλα και πέφτουν στη φωτιά. Κατά τραγική ειρωνεία μάλιστα βρέθηκαν να αποτελούν μετά τους υγειονομικούς τα επόμενα θύματα του υγειονομικού απαρτχάιντ. Κάνοντας πικρό χιούμορ, αναρωτιέται κανείς τι θα γινόταν εάν για να προστρέξουν να σβήσουν τις φωτιές οι πυροσβέστες έπρεπε να διαθέτουν πιστοποιητικό …εμβολιασμού, για να μην έχουν την τύχη των 54 συναδέλφων τους της ΕΜΑΚ;
Παρά τα μεγάλα λόγια, σε αυτό τον τόπο οι πραγματικοί ήρωες είναι πάντα με «παντούφλες»…
Πηγή: www.dimokratianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση