Καθώς συνεχίζεται η αντιπαράθεση για το θέμα του τέως βασιλιά, κατ΄ αρχάς έχει ενδιαφέρον- και είναι παρήγορο- ότι τις τελευταίες ώρες ακούγ...
Καθώς συνεχίζεται η αντιπαράθεση για το θέμα του τέως βασιλιά, κατ΄ αρχάς έχει ενδιαφέρον- και είναι παρήγορο- ότι τις τελευταίες ώρες ακούγονται φωνές υπέρ της λογικής και κατά της μισαλλοδοξίας από το ευρύτερο πολιτικό φάσμα και όχι από μία μόνο πλευρά του. Υπάρχουν μάλιστα καταγεγραμμένα και ουκ ολίγα γεγονότα -ασχέτως του εάν είναι διαδεδομένα ή όχι- που δείχνουν πόσο επικίνδυνη και ολισθηρή είναι η μονόπλευρη “ανάγνωση” της Ιστορίας...
Οι σχέσεις του Γεωργίου Παπανδρέου με τον Κωνσταντίνο και γενικότερα με το Παλάτι αποτελούν για παράδειγμα ένα πολύ σύνθετο κεφάλαιο. Σχέσεις “ιδιαίτερα θερμές” μέχρι το 1965 αλλά και με πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη κατόπιν. Για τις εκλογές του 1963, το Στέμμα του έκανε το χατίρι και διόρισε υπηρεσιακή κυβέρνηση. Και στη συνέχεια ο Παύλος έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης -και όχι διερευνητική, όπως ζητούσε η ΕΡΕ- στον αρχηγό της Ένωσης Κέντρου διευκολύνοντάς τον να κερδίσει με αυτοδυναμία τις επόμενες εκλογές λίγους μήνες αργότερα...
Μετά το θάνατο του Παύλου, οι σχέσεις μεταξύ του πρωθυπουργού και του νέου βασιλιά συνεχίστηκαν αδιατάρακτες και πολύ οικείες. «Ένα βράδυ, Φεβρουάριος ήταν, είχε μείνει ως αργά στα Ανάκτορα Αθηνών και συζητούσαμε παρουσία και της Βασιλίσσης δίπλα στο τζάκι …Ήμασταν αρκετά κοντά, ήταν πολύ φιλικός και με τον πατέρα μου και μαζί μου, και είχαμε αναπτυξει μια πολύ καλή σχέση που βασιζόταν στο χιούμορ και στην καλή πίστη» κατά την χαρακτηριστική αφήγηση του Κωνσταντίνου.
Ακόμη και σε πολιτικό επίπεδο, είναι ευρύτερα άγνωστο το εξής: Στις αρχές του 1965 στο πλαίσιο της “εξαιρετικής συνεργασίας τους”, ένα βράδυ η συζήτησή τους έφτασε και στο ζήτημα του Κομμουνιστικού Κόμματος. Και όταν ο Κωνσταντίνος πρότεινε τη νομιμοποίησή του, ο Παπανδρέου τι έκανε; “Έφριξε”...
Αλλά και η τότε Αριστερά ποια στάση είχε απέναντι στον βασιλιά; Τον Φεβρουάριο του 1966 το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ είχε υιοθετήσει τη λύση κυβέρνησης Στεφανόπουλου, την οποία θα στήριζε και η Ένωση Κέντρου: «Η λύση Στεφανόπουλου με έγκριση Παπανδρέου που μας είχατε προτείνει και μεις δεν φέραμε αντίρρηση, γενικά δεν είναι κάτι που μπορεί κανείς να απορρίψει», σημείωνε σε κοινή συνεδρίαση με το κλιμάκιο Eσωτερικού...
Η επόμενη φάση των σχέσεων τους πως εξελίχθηκε; Μετά την 13η Δεκεμβρίου 1967 και το αποτυχημένο βασιλικό κίνημα, ο Γεώργιος Παπανδρέου διεμήνυσε στον Κωνσταντίνο, ο οποίος είχε φύγει στη Ρώμη: «...με την ενέργειά Σας αυτήν, Μεγαλειότατε, εσώσατε την τιμήν της Ελλάδος».
Και τις 2 Οκτωβρίου 1968, ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε κάνει την εξής δήλωση: «Πιστεύομεν ότι μοναδική λύσις θα είναι μια Κυβέρνησις Εθνικής Ενότητος υπό την ηγεσίαν του κ. Καραμανλή, τη εγκρίσει του Βασιλέως»...
Μετά το θάνατο του Παύλου, οι σχέσεις μεταξύ του πρωθυπουργού και του νέου βασιλιά συνεχίστηκαν αδιατάρακτες και πολύ οικείες. «Ένα βράδυ, Φεβρουάριος ήταν, είχε μείνει ως αργά στα Ανάκτορα Αθηνών και συζητούσαμε παρουσία και της Βασιλίσσης δίπλα στο τζάκι …Ήμασταν αρκετά κοντά, ήταν πολύ φιλικός και με τον πατέρα μου και μαζί μου, και είχαμε αναπτυξει μια πολύ καλή σχέση που βασιζόταν στο χιούμορ και στην καλή πίστη» κατά την χαρακτηριστική αφήγηση του Κωνσταντίνου.
Ακόμη και σε πολιτικό επίπεδο, είναι ευρύτερα άγνωστο το εξής: Στις αρχές του 1965 στο πλαίσιο της “εξαιρετικής συνεργασίας τους”, ένα βράδυ η συζήτησή τους έφτασε και στο ζήτημα του Κομμουνιστικού Κόμματος. Και όταν ο Κωνσταντίνος πρότεινε τη νομιμοποίησή του, ο Παπανδρέου τι έκανε; “Έφριξε”...
Αλλά και η τότε Αριστερά ποια στάση είχε απέναντι στον βασιλιά; Τον Φεβρουάριο του 1966 το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ είχε υιοθετήσει τη λύση κυβέρνησης Στεφανόπουλου, την οποία θα στήριζε και η Ένωση Κέντρου: «Η λύση Στεφανόπουλου με έγκριση Παπανδρέου που μας είχατε προτείνει και μεις δεν φέραμε αντίρρηση, γενικά δεν είναι κάτι που μπορεί κανείς να απορρίψει», σημείωνε σε κοινή συνεδρίαση με το κλιμάκιο Eσωτερικού...
Η επόμενη φάση των σχέσεων τους πως εξελίχθηκε; Μετά την 13η Δεκεμβρίου 1967 και το αποτυχημένο βασιλικό κίνημα, ο Γεώργιος Παπανδρέου διεμήνυσε στον Κωνσταντίνο, ο οποίος είχε φύγει στη Ρώμη: «...με την ενέργειά Σας αυτήν, Μεγαλειότατε, εσώσατε την τιμήν της Ελλάδος».
Και τις 2 Οκτωβρίου 1968, ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε κάνει την εξής δήλωση: «Πιστεύομεν ότι μοναδική λύσις θα είναι μια Κυβέρνησις Εθνικής Ενότητος υπό την ηγεσίαν του κ. Καραμανλή, τη εγκρίσει του Βασιλέως»...
Ο Κοριός
Δεν υπάρχουν σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Την ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων φέρει αποκλειστικά ο συγγραφέας τους και όχι το site. Η ανάρτηση των σχολίων μπορεί να έχει μια μικρή χρονική καθυστέρηση