Έφυγε το Σάββατο από τη ζωή η δημοσιογράφος Μαρίνα Μπενέκη , έπειτα από ολιγόμηνη μάχη με την επάρατο νόσο, σε ηλικία μόλις 47 ετών. Γεννήθη...
Έφυγε το Σάββατο από τη ζωή η δημοσιογράφος Μαρίνα Μπενέκη, έπειτα από ολιγόμηνη μάχη με την επάρατο νόσο, σε ηλικία μόλις 47 ετών. Γεννήθηκε στο Μάρκο Καρδίτσας το 1960 και σπούδασε Νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τη δημοσιογραφική της καριέρα ξεκίνησε το 1984 στην εφημερίδα «ΜΕΣΗΜΒΡΙΝΗ» και στη συνέχεια εργάστηκε στην «ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ», στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ» και στην «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΉΣ», καλύπτοντας το πολιτικό ρεπορτάζ. Εργάστηκε, επίσης, στην ΕΡΤ και τα τελευταία χρόνια στο Γραφείο Τύπου της Ν.Δ..Υπήρξε από τα πρώτα στελέχη του δημοτικού ραδιοφωνικού σταθμού «ΑΘΗΝΑ 9,84». Από το 2003 μέχρι σήμερα ήταν σύμβουλος έκδοσης στην εφημερίδα της ιδιαίτερης πατρίδας της ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ.Η κηδεία της θα γίνει σήμερα Δευτέρα, στις 11 το πρωί, στην ιδιαίτερη πατρίδα της, το Μάρκο Καρδίτσας.
.jpg)
.JPG.webp)
Και που πήγε; Εφυγε έτσι ξαφνικά, χωρίς να ρωτήσει κανέναν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ταξίδι. Κρίμα για μια τόσο νέα συνάδελφο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡΕ ΤΡΙΣΑΘΛΙΕ ΣΑΡΑΚΟΣΤΙΑΝΕ-ΗΟΜΟ-ΤΖΩΝ-ΜΑΝΤΑΛΕΝΑ-ΞΥΝΟΓΑΛΟ ΔΕ ΣΕΒΕΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΡΕ ΚΑΡΓΙΟΛΗ; ΟΥΤΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ; ΤΟΣΟ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΟΣ ΕΙΣΑΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΡΕ ΜΟΥΝΟΠΑΝΟ; ΕΧΕ ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΗ Η ΠΙΑΤΣΑ ΚΑΙ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΡΥΒΕΣΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ ΣΟΥ ΛΕΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήagaph mou de suxnazoume sthn idia piatsa
ΑπάντησηΔιαγραφήesu bgaineis mono th suggrou
allo epipedo
Homo
Homo, δε φεύγεις και συ; Άντε μπράβο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε πάω πουθενά, πουθενά, πουθενά,
ΑπάντησηΔιαγραφήεδώ θα μείνω..
Η αγάπη μου είσαι εσύ
και δε σ'αφήνω..
Δε πάω πουθενά, πουθενά, πουθενά,
εδώ θα μείνω..
Η αγάπη μου είσαι εσύ
και δε σ'αφήνω..
Εγώ θα προτιμούσα, να σταματήσουν οι δημοσιογράφοι τις φιοριτούρες περί "έφυγε", "μας άφησε" κ.ο.κ. και να γράφουν ευθέως "πέθανε", όπως έχει συμβεί και στην πραγματικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ δυσάρεστο είναι να πεθαίνει κάποιος/α νέος/α, απόλυτα φυσιολογικό είναι όμως να πεθαίνει όταν συμπληρώσει κάποια ηλικία, 70-80-90, ανάλογα με την κληρονομικότητα και την τύχη του, όπως επίσης φυσιολογικό ήταν που γεννήθηκε.
Πέθανε λοιπόν η Μαρίνα και αιωνία της η μνήμη!
Έλεος με αυτά τα "έφυγε" που κοπανάτε συνέχεια εσείς οι αγράμματοι δημοσιογράφοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα τελευταία χρόνια τα ΜΜΕ δεν ανακοίνωσαν το θάνατο κανενός ανθρώπου. Όλοι ...έφυγαν.
Τέλος πάντων, κρίμα όχι για την Μπενέκη (γλίτωσε) αλλά γι' αυτούς που την πενθούν.
ο μαζοχιστης HOMO-ΤΖΩΝ κ.π.κλπεμφανιστηκε και παλι,καθε τοσο του λειπει η δοση του και περναει και απο δω.Γουσταρει να του τα ριχνουνε αλλα δεν μπορει να συγκρατησει και τις υστεριες του.Σκυλι για λυπηση ειναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήκρίμα γιατί ήταν νέα. πέραν τούτου ουδέν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι που χρησιμοποιείται το nick name μου για τέτοιες αθλιότητες.Κατακρίνω δε και το PRESS-GR.blogspot.com διότι επέτρεψε να γίνονται ακρίτως σχόλια σε μια τέτοια δυσάρεστη είδηση για μια συνάδελφό τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά, δεν με απασχολεί η υφαρπαγή του ψευδωνύμου μου, αφού το σχόλιο μετράει και όχι ο σχολιαστής. Μου ήταν εύκολο να το «κλειδώσω» με κάποιο τρόπο, αλλά θα περιόριζε την ελευθερία μου (ενίοτε δε και την κατάχρησή της).
Καλός ο χαβαλές, η σκληρή κριτική ή ό,τι άλλο τέλος πάντων, αλλά ας αφήνουμε τους πεθαμένους και τους γύρω τους ήσυχους, αν τουλάχιστον δεν έχουμε να τους προσάψουμε κάτι επιλήψιμο που να έχει σχέση με τα κοινά. Ουδείς αναμάρτητος, αλλά ο γαρ αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας. Οι ζωντανοί με τους ζωντανούς…
Θέλω να εκφράσω τα συλλυπητήρια μου για την θανούσα Μαρίνα Μπενέκη και να της αφιερώσω το παρακάτω.
Ένα όμορφο αμάξι με δυό άλογα
να μου φέρετε τα μάτια μου σαν κλείσω
τον ντουνιά με τα στραβά και τα παράλογα
καβαλλάρης μια φορά να σεργιανίσω
Το ένα τ' άλογο να είναι άσπρο
όπως τα όνειρα που έκανα παιδί
το άλλο άλογο να είναι μαύρο
σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή
Να χτυπώ το καμουτσίκι μου το άπονο
σαν της μοίρας μου τ' αβάσταχτα χαστούκια
και ν' ακούγεται τη νύχτα σαν παράπονο
σαν πεννιά λυπητερή από μπουζούκια
Το ένα τ' άλογο να είναι άσπρο
όπως τα όνειρα που έκανα παιδί
το άλλο άλογο να είναι μαύρο
σαν την πικρή μου την κατάμαυρη ζωή.
Carêmier