Ο Παρθενώνας πωλείται σε τιμή ευκαιρίας...

Μέρος 2ον: Τα καλοκαιρινά κόλπα του Μ. Σιώψη για τους φορητούς ξεναγούς των Μουσείων. Πώς έγινε η κατακύρωση, το ...εξώδικο σε διαγωνιζόμε...

Μέρος 2ον: Τα καλοκαιρινά κόλπα του Μ. Σιώψη για τους φορητούς ξεναγούς των Μουσείων. Πώς έγινε η κατακύρωση, το ...εξώδικο σε διαγωνιζόμενο και η άμεση "συμμόρφωση". Ένας εισαγγελέας δεν υπάρχει;

Όλα αυτά που αναφέρθηκαν στο προηγούμενο μέρος (πατήστε εδώ), ήταν το περιτύλιγμα της διαπλοκής και του σκανδάλου.
Ας μπούμε και στις λεπτομέρειες για τις παρανομίες του κ. Σιώψη…και των υπολοίπων της παρέας.
Ο διαγωνισμός για την ανάθεση του έργου των φορητών ξεναγών των Μουσείων προκηρύχτηκε επί ΠΑΣΟΚ τον Αύγουστο του 2003 (εκδήλωση ενδιαφέροντος – προεπιλογή) και στη συνέχεια τον Ιανουάριο του 2004 (βʼ Φάση – κλειστός διαγωνισμός των προεπιλεγμένων υποψηφίων). Βέβαια με τις ξαφνικές εκλογές του Μαρτίου του 2004, ο έλεγχος της κατάληξης της σύμβασης πέρασε στα χέρια του «εκλεκτού» του λαού, πρωθυπουργού και πρώην Υπουργού Πολιτισμού Κ. Καραμανλή και βέβαια στα «δόντια» των δικών του παιδιών.
.
Στον τελικό διαγωνισμό συμμετείχαν 6 εταιρείες (οι μεγαλύτερες γνωστές ελληνικές και οι πλέον καταξιωμένες εταιρείες για αντίστοιχα έργα σε μουσεία από το εξωτερικό). Η αξιολόγηση των προσφορών κράτησε 2 χρόνια!!!, γιατί όλες οι αποφάσεις της επιτροπής διενέργειας ήταν αυθαίρετες και πέρα από κάθε επιστημονική και πολιτιστική δεοντολογία με αποτέλεσμα οι προσφυγές και οι ενστάσεις να πέφτουν βροχή.
Με δικανικά κόλπα ο κύριος Σταμάτης Μαύρος και με την αμέριστη στήριξη του νομικού του συμβουλίου (σημειωτέον ότι σε αυτό το όργανο συμμετέχουν δήθεν διακεκριμένοι πρώην δικαστές που αμείβονται για τις «διακεκριμένες» υπηρεσίες τους πλουσιοπάροχα, εκτός της υψηλής σύνταξης που λαμβάνουν) και του υπουργείου Δικαιοσύνης που εξασφάλιζε δικαστική «προστασία», κατάφερε να ανταπεξέλθει και να φέρει σε πέρας τις οδηγίες που του είχαν δοθεί από τους ανωτέρους του. Για την επιτυχία που είχε, του δόθηκε το χρίσμα του υποψηφίου βουλευτή για τις επόμενες εκλογές (σήμερα δεν χρειάζονται οι κουμπαριές, αρκούν 2-3 διαπλοκές με ανάλογα οφέλη)
Επειδή όμως έπρεπε να παραιτηθεί τον Σεπτέμβριο του 2006 και επειδή η «καυτή» πατάτα ήταν πλέον στα χέρια του, αφού προηγουμένως ήταν στο συρτάρι του Βουλγαράκη για 4-5 μήνες, αποφάσισε μέσα στο δεκαπενταύγουστο του 2006 να προχωρήσει στην κατακύρωση της σύμβασης στην Hewlett Packard. Τότε που οι περισσότερες εταιρείες είναι κλειστές, τα δικαστήρια δεν δικάζουν και ο κόσμος όλος βρίσκεται στην εξοχή, μπας και την γλυτώσει και δεν του κάνουν προσφυγή.
Δεν του βγήκε σε κακό, γιατί μέχρι που έφυγε μετά από 2-3 βδομάδες ούτε προσφυγή δέχτηκε ούτε στα δικαστήρια τον πήγαν και η «καυτή» πατάτα ήρθε στα χέρια του Σιώψη. Αντιρρήσεις βέβαια για την κατακύρωση της σύμβασης στη Hewlett Packard δεν υπήρχαν μόνο από την πλευρά των άλλων υποψηφίων αλλά και εσωτερικά στον ΟΠΕΠ. Σε άλλους πήραν τα κεφάλια, και άλλοι όταν είδαν την αποφασιστικότητα για την κατακύρωση της σύμβασης από πλευράς Μαύρου και Ζαχόπουλου, παρά τις σοβαρές ελλείψεις της προσφοράς, υποχώρησαν μην πάρουν και τα δικά τους.
.
Έτσι φτάνουμε στην εποχή Μιχάλη Σιώψη και στη μυστηριώδη παραίτηση της Hewlett Packard πριν την υπογραφή της σύμβασης το Νοέμβριο του 2006.
Πολύ πιο αποφασιστικός και «γρήγορος» ο Μιχάλης από τον Σταμάτη (μην μπερδεύουμε του Μαύρους, άλλος ο Σταμάτης και άλλος ο Δημήτρης ο συνεταίρος του Μιχάλη, αυτός της PRC-group - MRB κλπ), προχώρησε στην ανάθεση της σύμβασης στην δεύτερη στο διαγωνισμό SIEMENS, μέσα σε 1-2 βδομάδες.
Και εκεί έγινε το ανήκουστο!!!. Έστειλε εξώδικο (?) στην τρίτη στο διαγωνισμό PRINTEC απειλώντας την ότι αν τους κάνει πάλι προσφυγή (η PRINTEC ήταν η εταιρεία που είχε καταθέσει τις περισσότερες ενστάσεις και προσφυγές μέχρι εκείνη τη στιγμή) θα διεκδικήσει ο ΟΠΕΠ αποζημίωση για πιθανές απώλειες χρηματοδότησης από την μη έγκαιρη (πριν το τέλος του 2006) ανάθεση της σύμβασης. Πρωτοφανές στα χρονικά, μια δημόσια αναθέτουσα αρχή που διαχειρίζεται δημόσιο και κοινοτικό χρήμα, να απειλεί έναν διαγωνιζόμενο να μην προσφύγει και του χαλάσει τη δουλειά!!! Από πότε ο κύριος Σιώψης έγινε και δικαστής.
Και εκεί συνέβη το τελείως παράδοξο. Η PRINTEC που πλέον είχε με αυτή την απειλή κάθε ατού στα χέρια της και ταλαιπωρούσε τον Σταμάτη για δύο χρόνια και έκανε προσφυγές και κατά της Hewlett Packard και κατά της SIEMENS, όχι μόνο δεν έκανε προσφυγή, αλλά απάντησε στον Μιχάλη αμέσως συμμορφούμενη προς τας υποδείξεις ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε καμιά δικαστική διαμάχη. Είπαμε το παιδί είναι γρήγορο και ξέρει καλά το κουρμπέτι. Είναι όμως και αυθαίρετο και δεν έχει αναστολές. Έπρεπε με κάθε τρόπο να δώσει την δουλειά στη SIEMENS. Έτσι αν και η ίδια η SIEMENS oμολογούσε ότι πρέπει να τροποποιηθεί και να αλλοιωθεί η προσφορά της για να μπορεί να είναι σύμφωνη με την αρχαιολογική δεοντολογία ο Μιχάλης, υποκρύπτοντας την πραγματικότητα της αλλοίωσης (αυτό και αν είναι παράνομο) από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΠΕΠ προχώρησε στην κατακύρωση.
Και βέβαια όταν όλα τα έγγραφα του διαγωνισμού ήρθαν στο Ελεγκτικό Συνέδριο, την αρμόδια δικαστική αρχή για τον έλεγχο της νομιμότητας όλων των διαδικασιών για τη σύναψη των μεγάλων δημοσίων συμβάσεων, όπως της συγκεκριμένης, οι ανώτατοι ελεγκτικοί δικαστές εν ολίγοις είπαν ότι αφού η τρίτη στο διαγωνισμό PRINTEC δεν έφερε εκ νέου αντιρρήσεις μέσω προσφυγών, γιατί οι ίδιοι να έχουν αντίρρηση (!!!)...
Για να γραφτεί κάθε λεπτομέρεια χρειάζονται πολλές σελίδες. Και βέβαια αν υπήρχε δικαστική εξουσία σε αυτή τη χώρα θα έπρεπε αυταπάγγελτα να παρέμβει και να ερευνήσει την όλη υπόθεση σε βάθος. Υπάρχει κάποιος έντιμος εισαγγελέας να παρέμβει και να αποδώσει ευθύνες;
Είπαμε, ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑΣ. Θα τον αγοράσουν κάποιοι με χρήματα του κράτους (του ελληνικού λαού δηλαδή) και θα τον πουλάνε συνέχεια στο μέλλον σε όλους εμάς και τους ξένους. Μόνο όσοι είναι δικαστές δεν θα πληρώνουν γιατί κι αυτοί είναι στο κόλπο….
J.A.